‘Did you ever write to Sir Charles

‘Did you ever write to Sir Charles asking him to meet
you?’ I continued.
Mrs. Lyons flushed with anger again.
‘Really, sir, this is a very extraordinary question.’
‘I am sorry, madam, but I must repeat it.’
‘Then I answer, certainly not.’
‘Not on the very day of Sir Charles’s death?’
The flush had faded in an instant, and a deathly face
was before me. Her dry lips could not speak the ‘No’
which I saw rather than heard.
‘Surely your memory deceives you,’ said I. ‘I could
even quote a passage of your letter. It ran ‘Please, please, as

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' คุณไม่เคยเขียนเซอร์ชาร์ถามเขาเพื่อตอบสนองคุณ?' ยังคงนางรสล้าง ด้วยความโกรธอีก'จริง ๆ ที่รัก นี้เป็นคำถามที่พิเศษมาก''ขอโทษ ม่าย แต่ฉันต้องซ้ำ''แล้วฉันตอบ แน่นอนไม่''ไม่ได้ในวันที่ความตายของเซอร์ชาร์ลส์'ล้างได้จางหายไปในทันที และใบรางคือฉันก่อน ปากแห้งพูด 'No'ซึ่งผมเห็น มากกว่าได้ยิน'แน่นอนว่าความจำของคุณหลอกให้คุณ กล่าวว่า I. ' ผมไม่แม้พูดเนื้อเรื่องของจดหมายของคุณ มันวิ่ง ' โปรด กรุณา เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'คุณเคยเขียนถึงเซอร์ชาร์ลส์ขอให้เขาไปพบกับ
คุณ? ฉันยังคง
นางลียงล้างอีกครั้งด้วยความโกรธ
'จริงเหรอครับนี่เป็นคำถามที่พิเศษมาก.
'ฉันขอโทษ, แหม่ม แต่ฉันต้องทำซ้ำมัน.
'แล้วผมก็ตอบไม่แน่นอน.
'ไม่ได้อยู่ในวันนั้นการตายของเซอร์ชาร์ลส์'
ล้างได้จางหายไปในทันทีและมีใบหน้าเหมือนคนตาย
อยู่ก่อนข้าพเจ้า ริมฝีปากแห้งของเธอไม่สามารถพูดว่า 'ไม่'
ซึ่งผมเห็นมากกว่าได้ยิน
แท้จริงความจำของคุณหลอกคุณ 'กล่าวว่า I. ' ฉันสามารถ
แม้กระทั่งพูดทางเดินของตัวอักษรของคุณ มันวิ่ง 'กรุณาโปรดเช่น