Data describing changes in the prop

Data describing changes in the proportion of primary
leaves diseased over time were highly variable, with a
higher standard deviation for vines inoculated on day 124
than for those inoculated on day 133 (Fig. 7). Simulations
were remarkably consistent with experimental data,
showing the same trends and with no significant differences
for the three variables of interest: proportion of
primary diseased leaves (data 124 vs. sim 124, P = 0·81,
interaction P = 0·47; data 133 vs. sim 133, P = 0·91, interaction
P = 0·88), average disease severity (data 124 vs. sim
124, P = 0·74, interaction P = 0·97; data 133 vs. sim 133,
P = 0·35, interaction P = 0·50) and the relationship
between the two hierarchical scales (disease incidence vs.
disease severity) (Fig. 7). There was, however, a closer relationship for the later inoculation date. For both
experimental data and simulations, an effect of the date
of primary inoculation resulted in a delay in epidemic
development of about 12 days and a significant difference
in disease severity on primary leaves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลที่อธิบายการเปลี่ยนแปลงในสัดส่วนของหลักใบป่วยช่วงเวลาผันแปรสูง มีการส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสูงสำหรับนำ inoculated 124 วันกว่าผู้ inoculated วัน 133 (Fig. 7) จำลองมีไข้แต่สอดคล้องกับข้อมูลการทดลองแสดงแนวโน้มเดียวกัน และไม่แตกต่างกันสำหรับตัวแปรสามน่าสนใจ: สัดส่วนของเส้นใบหลัก (ข้อมูล 124 เทียบกับ sim 124, P = 0·81โต้ตอบ P = 0·47 ข้อมูล 133 เทียบกับ sim 133, P = 0·91 โต้ตอบP = 0·88), เฉลี่ยความรุนแรงของโรค (ข้อมูล 124 เทียบกับ sim124, P = 0·74 โต้ตอบ P = 0·97 ข้อมูล 133 เทียบกับ sim 133P = 0·35 โต้ตอบ P = 0·50) และความสัมพันธ์ระหว่างสองลำดับชั้นปรับขนาด (เทียบกับอุบัติการณ์ของโรคความรุนแรงของโรค) (Fig. 7) มีขึ้น อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดใน inoculation หลัง สำหรับทั้งสองข้อมูลการทดลองและจำลอง ลักษณะพิเศษวันของ inoculation หลักส่งผลให้เกิดความล่าช้าในโรคระบาดประมาณ 12 วันและความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความรุนแรงของโรคบนใบหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลที่อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงในสัดส่วนของหลักใบโรคในช่วงเวลาเป็นตัวแปรที่มีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานที่สูงขึ้นสำหรับองุ่นเชื้อในวันที่124 กว่าสำหรับผู้ที่เชื้อในวันที่ 133 (รูปที่. 7) จำลองได้อย่างน่าทึ่งสอดคล้องกับข้อมูลการทดลองแสดงให้เห็นแนวโน้มเดียวกันและมีไม่แตกต่างกันสำหรับสามตัวแปรที่น่าสนใจ: สัดส่วนของใบที่เป็นโรคหลัก (ข้อมูลกับซิม 124 124, P = 0 · 81, ปฏิสัมพันธ์ P = 0 · 47; ข้อมูล 133 เทียบกับซิม 133, P = 0 · 91 ปฏิสัมพันธ์P = 0 · 88) ความรุนแรงของโรคเฉลี่ย (ข้อมูลกับซิม 124 124, P = 0 · 74 ปฏิสัมพันธ์ P = 0 · 97; ข้อมูล 133 เทียบกับซิม 133, P = 0 · 35 ปฏิสัมพันธ์ P = 0 · 50) และความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเครื่องชั่งน้ำหนักแบบลำดับชั้น(อุบัติการณ์การเกิดโรคเมื่อเทียบกับความรุนแรงของโรค) (รูป. 7) มี แต่ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดสำหรับการฉีดวัคซีนวันต่อมา ทั้งข้อมูลการทดลองและแบบจำลองเป็นผลของวันที่ของการฉีดวัคซีนหลักส่งผลให้เกิดความล่าช้าในการแพร่ระบาดของโรคพัฒนาประมาณ12 วันและมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความรุนแรงของโรคบนใบหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลที่อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงในสัดส่วนที่มากกว่าเวลามีใบหลัก

สูงกว่าตัวแปรอย่างสูง กับส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สำหรับองุ่นใส่ในวัน 124
กว่าสำหรับผู้ที่ปลูกในวัน 133 ( รูปที่ 7 ) จำลอง
เป็นอย่างน่าทึ่งที่สอดคล้องกับข้อมูลการทดลอง
แสดงแนวโน้มเดียวกัน และไม่มีความแตกต่างในตัวแปรที่สนใจ

: สัดส่วนของใบป่วยเบื้องต้น ( ข้อมูล 124 กับซิม 124 , p = 0 ด้วย 81 ,
) P = 0 ด้วย 47 ข้อมูล กับ ซิม 133 133 , p = 0 ด้วย 91 , ปฏิสัมพันธ์
p = 0 ด้วย 88 ) ความรุนแรงของโรค ( ข้อมูลเฉลี่ย 124 กับซิม
124 , p = 0 ด้วย 74 , ปฏิสัมพันธ์ p = 0 ด้วย 97 ข้อมูล กับ ซิม 133 133 ,
p = 0 ด้วย 35 , p = 0 ด้วย ( 50 ) และความสัมพันธ์ระหว่างสองลำดับชั้นเกล็ด (

การเกิดโรคและความรุนแรงของโรค ) ( รูปที่ 7 ) มี , อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับวันที่ได้รับในภายหลัง ทั้ง
การทดลองและจำลอง , ผลของวันที่
การฉีดวัคซีนการก่อให้เกิดความล่าช้าในการพัฒนาระบาด
ประมาณ 12 วันและ
ความแตกต่างกันในโรครุนแรงบนใบหลัก