Stressor evaluation: the second por

Stressor evaluation: the second portion of the survey consisted of a series of common stressors that were deemed to be pertinent to college students in prior research (American Psychological Association, 2009, American Psychological Association, 2014, Bryne et al., 2007, Han et al., 2000, Healthline, n.d., Ross et al., 1999, Sharma and Agarwala, 2013, Thurber and Walton, 2012 and van den Eijnden et al., 2008). Answers were reported on a Likert scale (0–4) and indicated the significance of each life stressor. Answers ranged from “not at all significant” to “extremely significant.” As it was predicted that students would exhibit increased levels of stress in the time period around midterm and final examinations, we purposefully avoided those periods of the semester in order to reduce the possibility of a significant influence on the interpretation of the results.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมิน stressor: ส่วนที่สองของการสำรวจประกอบด้วยชุดของลดทั่วไปที่ได้ถือว่าต้องเกี่ยวข้องกับนักศึกษาในการวิจัยก่อน (สมาคมจิตวิทยาอเมริกัน 2009 สมาคมจิตวิทยาอเมริกัน 2014, Bryne et al., 2007 ฮั่นและ al., 2000, Healthline, n.d. รอสส์ et al., 1999, Sharma และ Agarwala, 2013, Thurber และวัลตัน 2012 และเดน Eijnden et al, 2008) คำตอบมีรายงานในระดับ Likert (0-4) และระบุความสำคัญของแต่ละชีวิต stressor คำตอบอยู่ในช่วงจาก "ไม่สำคัญ" กับ "มากอย่างมีนัยสำคัญ" มันถูกคาดการณ์ว่า นักเรียนจะแสดงระดับการเพิ่มขึ้นของความเครียดในระยะเวลาใกล้สอบกลางและตรวจสอบขั้นสุดท้าย เราทุกหลีกเลี่ยงระยะเวลาเหล่านั้นของภาคการศึกษาที่เพื่อลดอิทธิพลสำคัญในการตีความของผลลัพธ์ที่อาจเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินความเครียด. ส่วนที่สองของการสำรวจประกอบด้วยชุดของความเครียดที่พบบ่อยที่ถูกถือว่าเป็นที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาในการวิจัยก่อน (American Psychological Association, 2009, สมาคมจิตวิทยาอเมริกัน 2014, ไบรน์และคณะ, 2007, ฮันและ al., 2000 Healthline, ND, รอสส์ et al., 1999, Sharma และ Agarwala, 2013, เทอร์เบอร์และวอลตัน 2012 และ Van Den Eijnden et al., 2008) คำตอบที่ได้รับรายงานในระดับ Likert (0-4) และชี้ให้เห็นความสำคัญของแต่ละกดดันชีวิต คำตอบตั้งแต่ "ไม่ได้ที่ทุกอย่างมีนัยสำคัญ" เป็น "อย่างมีนัยสำคัญมาก." ตามที่ได้คาดการณ์ไว้ว่านักเรียนจะแสดงระดับที่เพิ่มขึ้นของความเครียดในช่วงเวลาประมาณกลางเทอมและการสอบครั้งสุดท้ายที่เราหลีกเลี่ยงเด็ดเดี่ยวระยะเวลาดังกล่าวของภาคการศึกษาเพื่อลด เป็นไปได้ของอิทธิพลสำคัญในการแปลผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินความเครียด : ส่วนที่สองของการสำรวจประกอบด้วยชุดของบุคคลทั่วไปที่ถูกถือว่าเป็น ที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาในการวิจัยก่อน ( สมาคมจิตวิทยาอเมริกันสมาคมจิตวิทยาอเมริกัน 2009 2014 , บริน , et al . , 2007 , Han et al . , 2000 , healthline n.d. , Ross et al . , ปี 1999 เครื่อง agarwala , และ , 2013 , เทอร์เบอร์ และ วอลตัน2012 และแวนเดน eijnden et al . , 2008 ) คำตอบถูกรายงานบนมาตรวัดแบบไลเคิร์ต ( 0 – 4 ) และชี้ให้เห็นความสำคัญของแต่ละชีวิต ความเครียด คำตอบอยู่ในช่วง " ที่สำคัญ " เป็น " ก " ตามที่ถูกคาดการณ์ว่านักเรียนจะแสดงระดับการเพิ่มขึ้นของความเครียดในช่วงเวลาประมาณกลางเทอมสุดท้ายและการสอบเราตั้งใจที่จะหลีกเลี่ยงช่วงเวลาเหล่านั้นของภาคการศึกษาเพื่อลดความเป็นไปได้ของการมีผลต่อการแปลความหมายของผลลัพธ์