3. Results and discussion3.1. Pomeg

3. Results and discussion
3.1. Pomegranate juices obtained from different cleaning processes
Separation of arils from the peels represents a critical process
during pomegranate juice preparation and, often, a specific technology
is required, in order to obtain the highest percentage of arils.
In fact, itwas shown that fruit membranes are the fruit components
with the highest phenol content, but the presence of peels during
juice extraction leads to an increase of bitterness and astringency,
due to the presence of tannins (Rosenblat & Aviram, 2006). However,
pomegranate juices are now prevalently consumed for their
health attributes, mainly for the antioxidant properties, and an
improved extraction of polyphenols from the peels could lead to
juices with higher health effects that can balance the eventual
defect of a slight bitterness. This can offer also the advantage of a
simplification of the technological process. So, in order to study the
extent of extraction of polyphenols from the peels and the effects
on juice composition and organoleptic properties, several pomegranate
juices with different rawmaterials (Table 1) were prepared.
All the juices were then analysed for pH, acidity, soluble solids,
proteins, polyphenols, and total antioxidant activity and the obtained
data are reported in Table 2.
The first data emerging is that the juice obtained from the whole
fruit (PJ1) differs from the others as it shows the lowest levels of
acidity, soluble substances, proteins and polyphenols contents but
the higher antioxidant activity, which is not correlated to the
observed low polyphenols content. Results agree with those reported
by Tzulker et al. (2007), who showed that the homogenates
prepared from the whole fruit exhibited an approximately 20-fold
higher antioxidant activity than the aril juice, while polyphenol
content increased only about 6.5-fold, suggesting that polyphenols
are not the only contributors to antioxidant activity, and other
phytochemicals, contained in the peels may also contribute. Also
Gil et al. (2000) proposed that the peels contain a high content of
bioactive compounds, which contribute to increase the antioxidant
activity of the homogenates.
In order to evidence correlations among percentage of arils and
peels and characteristics of the juices, a correlation analysis was
performed, excluding the already discussed sample PJ1. The coefficients
of correlation obtained are reported in Table 3.
A good inverse correlation (R2 > 0.8) was observed among
content of arils, polyphenols content and antioxidant activity of the
juices, demonstrating that the presence of the peels during the
pressing process could represent an advantage in terms of functional
substances, as previously stated by Rosenblat and Aviram
(2006). Polyphenols and TEAC are only slightly correlated, further
confirming that polyphenols are not the only substances implied in
the antioxidant activity.
This is consistent with the data reported by Li et al. (2006) which
reported that the total phenolics content of peel extract was nearly
10-fold as high as that of pulp extract and the contents of flavonoids and proanthocyanidins were also higher in peel extract than in pulp
extract.
Amount of arils and peels seem to be not strictly correlated to
the other characteristics of the juices, while, as expected, good
correlations were observed among total soluble solids content
(Brix), acidity and protein content.
The experimental juices showing the better nutritional properties
are those with the higher antioxidant activity and polyphenols
content. Nevertheless, it is well known that polyphenols
content is related to the astringency and bitterness of the juice, so a
high polyphenols content can cause a defect on organoleptic
properties. For this reason, a sensorial analysis of the juices was
performed, in order to individuate the point of bitterness threshold
among the consumers. Possible unspecific sensory differences in
juices were investigated using the triangle test, an overall difference
test that provides a sensitive measure of any sensory changes
(Meilgaard, Civille &. Carr, 1999). The triangle forced choice procedurewas
used to determine if subjects could distinguish between
samples of pomegranate juice containing peels (PJ2, PJ3, PJ4, PJ5,
PJ6) and those obtained from 100 g/100 g of arils (PJ7) on the basis
of bitterness. The juice obtained from whole fruit (PJ1) was
excluded from the test because of its unacceptable organoleptic
characteristics. Consumers were able to distinguish samples PJ2
(p < 0.05), PJ4 (p < 0.01) and PJ3 (p < 0.05) from PJ7 (Table 4). We
can conclude that, with regard to Italian consumer knowledge on
pomegranate juice, a connective tissue content lower than 10 g/
100 g does not lead to sensory differences between the juices tested
in this study and it could be considered the bitterness threshold in
pomegranate juice processing. Therefore, pomegranate juices PJ5
and PJ6, extracted from fruit homogenates containing respectively
1 g/100 g of endocarp þ 5 g/100 g of mesocarp and 2 g/100 g of
endocarp, can be considered PJ with improved healthy properties,
because they showa polyphenols content (about 1800 and 1500 vs.
1200 mg/L, respectively) and an antioxidant activity significantly
higher in respect to those of the juice obtained by 100 g/100 g of
arils (PJ7). In particular, PJ5 shows an antioxidant activity which is
almost twice as that of PJ7.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1. ทับทิมน้ำผลไม้ที่ได้รับจากกระบวนการทำความสะอาดต่าง ๆแบ่งแยก arils จาก peels แสดงถึงกระบวนการสำคัญในช่วงเตรียมน้ำทับทิม มักจะ เป็นเทคโนโลยีเฉพาะถูกต้อง เพื่อให้ได้เปอร์เซ็นต์สูงสุดของ arilsในความเป็นจริง มันถูกแสดงว่า เยื่อหุ้มผลไม้เป็นส่วนประกอบของผลไม้มีเนื้อหาวางสูงสุด สถานะของ peels ระหว่างนำน้ำสกัดเพื่อเพิ่มรสขมและ astringencyเนื่องจากสถานะของ tannins (Rosenblat & Aviram, 2006) อย่างไรก็ตามน้ำทับทิมมีตอนนี้ prevalently ใช้สำหรับการแอตทริบิวต์สุขภาพ ส่วนใหญ่ใช้สำหรับคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระ และสกัดปรับปรุงโพลีฟีนจาก peels อาจนำไปสู่น้ำผลไม้กับสุขภาพผลกระทบสูงที่สามารถสมดุลที่สุดความบกพร่องของรสขมเล็กน้อย นี้สามารถนำเสนอนอกจากนี้ประโยชน์ของการรวบของกระบวนการเทคโนโลยี ดังนั้น เพื่อศึกษาการขอบเขตของการสกัดโพลีฟีน peels ใบและผลในองค์ประกอบของน้ำ และคุณสมบัติ organoleptic ทับทิมหลายมีเตรียมน้ำผลไม้กับ rawmaterials แตกต่างกัน (ตารางที่ 1)น้ำผลไม้ทั้งหมดถูก analysed แล้วค่า pH มี ของ แข็งละลายน้ำได้โปรตีน โพ ลี และสารต้านอนุมูลอิสระที่รวมกิจกรรม และที่ได้รับมีรายงานข้อมูลในตารางที่ 2ใหม่ข้อมูลแรกคือ ว่า น้ำที่ได้จากทั้งหมดผลไม้ (PJ1) แตกต่างจากคนอื่น ๆ เท่าที่แสดงระดับราคาของมี สารละลาย โปรตีนและโพลีฟีนเนื้อหา แต่กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระสูง ซึ่งจะไม่ correlated เพื่อสังเกตเนื้อหาโพลีฟีนต่ำ ผลลัพธ์ตรงกับรายงานโดย Tzulker et al. (2007), ซึ่งชี้ให้เห็นว่าการ homogenatesเตรียมจากผลไม้ทั้งหมดที่จัดแสดงมีประมาณ 20-foldกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระสูงกว่าน้ำ aril ขณะ polyphenolเพิ่มเนื้อหาเฉพาะเกี่ยวกับ 6.5-fold โพลีฟีนที่แนะนำไม่ร่วมสมทบเฉพาะกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ และอื่น ๆนอกจากนี้ยังอาจนำ phytochemicals อยู่ใน peels นอกจากนี้Gil และ al. (2000) เสนอว่า peels ที่ประกอบด้วยเนื้อหาที่สูงของสารประกอบกรรมการก ซึ่งนำไปสู่เพิ่มการต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมของ homogenatesเพื่อให้หลักฐานความสัมพันธ์ระหว่างเปอร์เซ็นต์ของ arils และpeels และลักษณะของน้ำ การวิเคราะห์ความสัมพันธ์เป็นดำเนินการ รวมตัวอย่าง discussed แล้ว PJ1 สัมประสิทธิ์ของความสัมพันธ์ที่ได้มีรายงานในตาราง 3ความสัมพันธ์ผกผันดี (R2 > 0.8) ถูกตรวจสอบระหว่างเนื้อหาของ arils โพลีฟีนเนื้อหา และกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของการน้ำผลไม้ การเห็นที่อยู่ของ peels ในระหว่างกดประมวลผลจะเป็นข้อดีในด้านการทำงานสาร ระบุไว้ก่อนหน้านี้เป็น Rosenblat และ Aviram(2006) . โพลีฟีนและ TEAC มีเพียงเล็กน้อย correlated เพิ่มเติมยืนยันโพลีนั้นมีไม่เท่าสารนัยในกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระโดยสอดคล้องกับข้อมูลที่รายงานโดย Li et al. (2006) ซึ่งรายงานว่า เนื้อหา phenolics รวมของสารสกัดเปลือกไม่เกือบ10-fold สูงของเยื่อแยก และยังมีเนื้อหาของ flavonoids และ proanthocyanidins สูงกว่าเปลือก แยกกว่าในเยื่อกระดาษแยกจำนวน arils และ peels ดูเหมือนจะไม่เคร่งครัด correlated กับลักษณะของน้ำผลไม้ ขณะที่ เป็นที่คาดไว้ ดีนายสุภัคสัมพันธ์ระหว่างเนื้อหาของแข็งละลายน้ำทั้งหมด(Brix), โปรตีนและมีเนื้อหาน้ำทดลองแสดงคุณสมบัติทางโภชนาการดีกว่าเป็นผู้ที่ มีกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระสูงและโพลีฟีนเนื้อหา อย่างไรก็ตาม มันเป็นที่รู้จักที่โพลีฟีนเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับ astringency และรสขมของน้ำ ดังนั้นการโพลีฟีนสูงเนื้อหาอาจทำให้เกิดข้อบกพร่องบน organolepticคุณสมบัติ ด้วยเหตุนี้ วิเคราะห์ sensorial ของน้ำถูกดำเนินการ การ individuate จุดของขีดจำกัดรสขมในหมู่ผู้บริโภค ได้ unspecific รับความรู้สึกแตกต่างกันน้ำผลไม้ถูกตรวจสอบโดยใช้การทดสอบสามเหลี่ยม มีความแตกต่างโดยรวมทดสอบที่มีวัดที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ทางประสาทสัมผัส(Meilgaard, Civille และ คาร์ 1999) รูปสามเหลี่ยมบังคับให้เลือก procedurewasใช้เพื่อกำหนดว่าถ้าเรื่องสามารถแยกความแตกต่างระหว่างตัวอย่างของน้ำทับทิมประกอบด้วย peels (PJ2, PJ3, PJ4, PJ5PJ6) และผู้ที่ได้รับจาก 100 g/100 g ของ arils (PJ7) บนพื้นฐานของรสขม น้ำที่ได้จากผลไม้ทั้งหมด (PJ1) ได้แยกออกจากการทดสอบเพราะมันไม่สามารถยอมรับ organolepticลักษณะการ ผู้บริโภคมีความสามารถในการแยกตัวอย่าง PJ2(p < 0.05), PJ4 (p < 0.01) และ PJ3 (p < 0.05) จาก PJ7 (ตาราง 4) เราสามารถสรุปที่ เกี่ยวกับความรู้ผู้บริโภคอิตาลีบนน้ำทับทิม เนื้อหาเนื้อเยื่อเกี่ยวพันต่ำกว่า 10 กรัม /100 กรัมนำไปแตกน้ำผลไม้ที่ผ่านทดสอบทางประสาทสัมผัสในการศึกษานี้และอาจจะพิจารณาขีดจำกัดรสขมในการประมวลผลน้ำทับทิม น้ำทับทิมจึง PJ5และ PJ6 สกัดจากผลไม้ homogenates ประกอบด้วยตามลำดับ1 g/100 g ของ endocarp þ 5 กรัม/100 กรัมของ mesocarp และ 2 กรัม/100 กรัมของendocarp ถือได้ว่าพีเจ มีคุณสมบัติสุขภาพดีขึ้นเนื่องจากพวกเขาโพลีโชเนื้อหาเกี่ยวกับกับ 1800 และ 15001200 mg/L ตามลำดับ) และกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระอย่างมีนัยสำคัญสูงกับผู้ได้รับโดย 100 g/100 g ของน้ำarils (PJ7) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง PJ5 แสดงกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระซึ่งเป็นเกือบสองเป็นของ PJ7

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ
3.1 น้ำผลไม้ทับทิมที่ได้จากกระบวนการทำความสะอาดที่แตกต่างกัน
แยก arils จากเปลือกหมายถึงกระบวนการที่สำคัญ
ในระหว่างการเตรียมน้ำทับทิมและมักเทคโนโลยีเฉพาะ
ที่จำเป็นเพื่อให้ได้เปอร์เซ็นต์สูงสุดของ arils.
ในความเป็นจริงแสดงให้เห็นว่าเป็นการกำหนดข้อสัญญาเยื่อหุ้มผลไม้ ส่วนประกอบผลไม้
ที่มีเนื้อหาฟีนอลสูงสุด แต่การปรากฏตัวของเปลือกในระหว่าง
การสกัดน้ำผลไม้นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของความขมขื่นและฝาด,
เนื่องจากมีแทนนิน (Rosenblat & Aviram 2006) แต่
น้ำผลไม้ทับทิมอยู่ในขณะนี้การบริโภคโดยทั่วไปว่าสำหรับพวกเขา
คุณลักษณะสุขภาพส่วนใหญ่สำหรับคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระและ
การสกัดที่ดีขึ้นของโพลีฟีนจากเปลือกอาจนำไปสู่
​​น้ำผลไม้ที่มีผลกระทบต่อสุขภาพสูงที่สามารถปรับสมดุลในที่สุด
ข้อบกพร่องของความขมเล็กน้อย นี้ยังสามารถนำเสนอประโยชน์ของ
ความเรียบง่ายของกระบวนการทางเทคโนโลยี ดังนั้นเพื่อที่จะศึกษา
ขอบเขตของการสกัดโพลีฟีนจากเปลือกและผลกระทบ
กับองค์ประกอบน้ำผลไม้และคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสทับทิมหลาย
น้ำผลไม้ที่มี RAWMATERIALS แตกต่างกัน (ตารางที่ 1) ได้จัดทำ.
น้ำผลไม้ทั้งหมดมาวิเคราะห์หาค่า pH ความเป็นกรดที่ละลายน้ำได้ ของแข็ง
โปรตีนโพลีฟีนและสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมดและได้รับ
ข้อมูลที่มีการรายงานในตารางที่ 2.
ข้อมูลครั้งแรกที่เกิดขึ้นคือน้ำผลไม้ที่ได้รับจากทั้ง
ผลไม้ (PJ1) แตกต่างจากคนอื่น ๆ ในขณะที่มันแสดงให้เห็นถึงระดับต่ำสุดของ
ความเป็นกรดที่ละลายน้ำได้ สารโปรตีนและเนื้อหา แต่โพลีฟีน
สารต้านอนุมูลอิสระที่สูงขึ้นซึ่งไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่จะ
สังเกตเห็นเนื้อหาโพลีฟีนต่ำ ผลการเห็นด้วยกับผู้ที่รายงาน
โดย Tzulker และคณะ (2007) ที่แสดงให้เห็นว่า homogenates
จัดทำขึ้นจากผลไม้ทั้งการจัดแสดงประมาณ 20 เท่า
สารต้านอนุมูลอิสระสูงกว่าน้ำผลไม้ยวงขณะที่โพลีฟีน
เนื้อหาที่เพิ่มขึ้นเพียงประมาณ 6.5 เท่าแสดงให้เห็นว่าโพลีฟีน
ไม่ได้เป็นผู้ให้ข้อมูลเท่านั้นที่จะฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ, และอื่น ๆ ที่
phytochemicals, ที่มีอยู่ในเปลือกนอกจากนี้ยังอาจมีส่วนร่วม นอกจากนี้
กิลและคณะ (2000) เสนอว่าเปลือกมีเนื้อหาที่สูงของ
สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพซึ่งนำไปสู่การเพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระ
กิจกรรมของ homogenates.
เพื่อให้ความสัมพันธ์ในหมู่หลักฐานร้อยละของ arils และ
เปลือกและลักษณะของน้ำผลไม้, การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ได้รับการ
ดำเนินการไม่รวม ตัวอย่างกล่าวแล้ว PJ1 ค่าสัมประสิทธิ์
ของความสัมพันธ์ที่ได้รับจะมีการรายงานในตารางที่ 3.
ความสัมพันธ์ผกผันดี (R2> 0.8) ถูกพบในหมู่
เนื้อหาของ arils เนื้อหาโพลีฟีนและฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของ
น้ำผลไม้, แสดงให้เห็นว่าการปรากฏตัวของเปลือกในระหว่าง
ขั้นตอนการกดจะเป็นตัวแทน ได้เปรียบในแง่ของการทำงาน
สารตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้โดย Rosenblat และ Aviram
(2006) โพลีฟีนและ TEAC มีความสัมพันธ์เพียงเล็กน้อยต่อการ
ยืนยันว่าโพลีฟีนไม่ได้เป็นเพียงสารนัยใน
การต้านอนุมูลอิสระ.
ซึ่งสอดคล้องกับข้อมูลที่รายงานโดย Li et al, (2006) ซึ่ง
รายงานว่าเนื้อหาทั้งหมดฟีนอลสารสกัดจากเปลือกเกือบ
10 เท่าสูงเป็นที่ของสารสกัดจากเยื่อกระดาษและเนื้อหาของ flavonoids และ proanthocyanidins ก็ยังสูงขึ้นในสารสกัดจากเปลือกกว่าในเยื่อ
สารสกัด.
จํานวน arils และเปลือกดูเหมือนจะ จะไม่มีความสัมพันธ์อย่างเคร่งครัดเพื่อ
ลักษณะอื่น ๆ ของน้ำผลไม้ในขณะที่เป็นไปตามคาดที่ดี
ความสัมพันธ์พบระหว่างปริมาณของแข็งที่ละลายรวมเนื้อหา
(? Brix) ความเป็นกรดและปริมาณโปรตีน.
น้ำผลการทดลองแสดงให้เห็นถึงคุณสมบัติทางโภชนาการที่ดีกว่า
เป็นผู้ที่มีสารต้านอนุมูลอิสระสูง กิจกรรมและโพลีฟีน
เนื้อหา แต่ก็เป็นที่รู้จักกันดีว่าโพลีฟีน
เนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับฝาดและขมของน้ำผลไม้เพื่อให้
เนื้อหาโพลีฟีนสูงอาจทำให้เกิดข้อบกพร่องในทางประสาทสัมผัส
คุณสมบัติ ด้วยเหตุนี้การวิเคราะห์ประสาทสัมผัสของน้ำผลไม้ได้รับการ
ดำเนินการเพื่อที่จะ individuate จุดของเกณฑ์ความขมขื่น
ในหมู่ผู้บริโภค ความแตกต่างทางประสาทสัมผัสที่เป็นไปได้ unspecific ใน
น้ำผลไม้ที่ได้รับการตรวจสอบโดยใช้การทดสอบรูปสามเหลี่ยมที่แตกต่างกันโดยรวม
การทดสอบที่ให้วัดที่มีความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงทางประสาทสัมผัสใด ๆ
(Meilgaard, Civille &. คาร์, 1999) สามเหลี่ยมบังคับเลือก procedurewas
ใช้ในการตรวจสอบว่าอาสาสมัครสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่าง
กลุ่มตัวอย่างของน้ำทับทิมที่มีเปลือก (PJ2, pj3, PJ4, PJ5,
PJ6) และผู้ที่ได้รับจาก 100 กรัม / 100 กรัมของ arils (PJ7) บนพื้นฐาน
ของความขมขื่น น้ำผลไม้ที่ได้รับจากผลไม้ทั้งหมด (PJ1) ได้รับการ
ยกเว้นจากการทดสอบทางประสาทสัมผัสเพราะมันยอมรับไม่ได้
ลักษณะ ผู้บริโภคก็สามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างตัวอย่าง PJ2
(p <0.05) PJ4 (p <0.01) และ pj3 (p <0.05) จาก PJ7 (ตารางที่ 4) เรา
สามารถสรุปได้ว่าเรื่องที่เกี่ยวกับความรู้ของผู้บริโภคอิตาลีกับ
น้ำทับทิม, เนื้อหาเนื้อเยื่อเกี่ยวพันต่ำกว่า 10 กรัม /
100 กรัมไม่นำไปสู่ความแตกต่างทางประสาทสัมผัสระหว่างน้ำผลไม้ที่ผ่านการทดสอบ
ในการศึกษาครั้งนี้และมันจะได้รับการพิจารณาเกณฑ์ความขมขื่นใน
น้ำทับทิม การประมวลผล ดังนั้นน้ำผลไม้ทับทิม PJ5
และ PJ6, สารสกัดจากผลไม้ที่มี homogenates ตามลำดับ
1 กรัม / 100 กรัมของเอนโดþ 5 กรัม / 100 กรัมของเนื้อและ 2 กรัม / 100 กรัมของ
เอนโดได้รับการพิจารณา PJ ที่มีคุณสมบัติที่ดีต่อสุขภาพที่ดีขึ้น
เพราะพวกเขา Showa โพลีฟีนเนื้อหา (ประมาณ 1800 และ 1500 เทียบกับ
1,200 มิลลิกรัม / ลิตรตามลำดับ) และสารต้านอนุมูลอิสระอย่างมีนัยสำคัญ
ที่สูงขึ้นในส่วนที่เกี่ยวกับของน้ำผลไม้ที่ได้จาก 100 กรัม / 100 กรัมของ
arils (PJ7) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง PJ5 แสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระซึ่งเป็น
เกือบสองเท่าของ PJ7

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย
3.1 . ทับทิมผลไม้ที่ได้จากกระบวนการแยก arils แตกต่างกันทำความสะอาด

จากเปลือกของกระบวนการที่สำคัญในการเตรียมน้ำผลไม้ทับทิม และ มักจะ
โดยเฉพาะเทคโนโลยีเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อที่จะได้รับเปอร์เซ็นต์สูงสุดของ arils .
ในความเป็นจริง มันแสดงให้เห็นว่าเยื่อผลไม้เป็นส่วนประกอบผลไม้
กับเนื้อหาฟีนอลสูงที่สุดแต่การปรากฏตัวของเปลือกในระหว่าง
การสกัดน้ำผลไม้ นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของความขมขื่นและ astringency
เนื่องจากการแสดงตนของแทนนิน ( rosenblat & aviram , 2006 ) อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ prevalently
ทับทิมผลไม้บริโภคสำหรับคุณลักษณะของสุขภาพ
, ส่วนใหญ่สำหรับคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระและ
ปรับปรุงการสกัดโพลีฟีนอลจากเปลือกอาจนำไปสู่
ผลไม้กับสุขภาพสูงกว่าที่สามารถสมดุลของเสียในที่สุด
ของความขมขื่นเล็กน้อย นี้สามารถเสนอข้อดีของ
หนึ่งเดียวของกระบวนการเทคโนโลยี ดังนั้น เพื่อที่จะศึกษา
ขอบเขตของการสกัดโพลีฟีนอลจากเปลือกและผล
ส่วนประกอบน้ำผลไม้และคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส หลายทับทิม
ทํานายด้วยวัตถุดิบที่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 1 ) เตรียม .
น้ําผลไม้ทั้งหมด แล้ววิเคราะห์ความเป็นกรด ปริมาณของแข็งละลาย
โปรตีน , โพลีฟีนสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมทั้งหมด และได้ข้อมูลการรายงานในตาราง 2
.
1 ข้อมูลใหม่ คือ น้ำที่ได้จากผลไม้ทั้งหมด
( pj1 ) แตกต่างจากคนอื่น ๆ มันแสดงให้เห็นถึงระดับต่ำสุดของ
กรด ละลายสารโปรตีนและโพลีเนื้อหาแต่
ยิ่งต้านออกซิเดชัน ซึ่งไม่มีความสัมพันธ์กับ
สังเกตโพลีต่ำเนื้อหา เห็นด้วยกับผลรายงาน
โดย tzulker et al . ( 2007 ) ที่พบว่า homogenates
เตรียมจากผลไม้ทั้งหมดมีประมาณ 20 พับ
สูงกว่าฤทธิ์ต้านกว่าเนื้อผลไม้ ในขณะที่ปริมาณเพิ่มขึ้นเพียงประมาณ 6.5-fold
เนื้อหา ,แนะนำว่าโพลีฟีน
ไม่ร่วมสมทบเพื่อต้านอนุมูลอิสระและ phytochemicals อื่น
, ที่มีอยู่ในเปลือกยังอาจมีส่วนร่วม นอกจากนี้
กิล et al . ( 2000 ) ได้เสนอว่า เปลือกมีเนื้อหาสูงของ
สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพซึ่งช่วยเพิ่มฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของ homogenates
.
เพื่อเป็นหลักฐานความสัมพันธ์ระหว่างค่า
arils และเปลือกและลักษณะของผลไม้ การวิเคราะห์ความสัมพันธ์
( ไม่รวมได้กล่าวถึงตัวอย่าง pj1 . ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ที่ได้รายงานใน

ดีโต๊ะ 3 . ความสัมพันธ์ผกผัน ( R2 > 0.8 ) พบในเนื้อหาของโพลีฟีนอล arils
, เนื้อหา และกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระ
น้ำผลไม้ , แสดงให้เห็นว่าการปรากฏตัวของเปลือกในระหว่าง
กระบวนการบีบอัดสามารถเป็นตัวแทนของความได้เปรียบในแง่ของสารการทำงาน
ตามที่เคยระบุ โดย rosenblat และ aviram
( 2006 ) และเป็นเพียงเล็กน้อยมีโพลีฟีนอล Teac เพิ่มเติม
ยืนยันว่าโพลีฟีนอลไม่เพียงสารต้านอนุมูลอิสระโดยนัยใน
.
ซึ่งสอดคล้องกับข้อมูลที่รายงานโดย Li et al . ( 2006 ) ซึ่ง
รายงานว่า ปริมาณ total phenolics เนื้อหาของเปลือกแยกเกือบ
10 พับสูงเป็นสารสกัดที่ผลิต และปริมาณฟลาโวนอยด์ และ proanthocyanidins ยังสูงกว่าสารสกัดสารสกัดจากเยื่อเปลือกมากกว่า
.
จำนวน arils peels และดูเหมือนจะไม่เคร่งครัดมี
ลักษณะอื่น ๆ ของผลไม้ ขณะ คาดหวังที่ดี
ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณของแข็งที่ละลายได้ทั้งหมด พบว่ามีเนื้อหา
(  Brix ) , กรด - ด่าง และปริมาณโปรตีน .
ทดลองผลไม้แสดงดีกว่า
เป็นผู้ที่มีคุณสมบัติทางโภชนาการสูง และ โพลีฟีนอล สารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรม
เนื้อหา อย่างไรก็ตาม มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าโพลีฟีน
เนื้อหาเกี่ยวข้องกับตาลและความขมของน้ำ ดังนั้น
โพลีฟีนอลสูงเนื้อหาสามารถทำให้เกิดข้อบกพร่องในทางประสาทสัมผัส

ด้วยเหตุนี้การวิเคราะห์ต่อในการทํานายคือ
ดำเนินการ เพื่อ individuate จุดแห่งความขมขื่นของ
ในหมู่ผู้บริโภค ได้รับยอมรับในความแตกต่าง unspecific
น้ำทำการศึกษาโดยใช้สามเหลี่ยมรวมแบบทดสอบความแตกต่าง
ที่ให้วัดความไวของการเปลี่ยนแปลง