p ¼ 0.98).3.5. Disinfection suspens

p ¼ 0.98).
3.5. Disinfection suspension test for chlorine
Six bacteria were selected for the disinfectant suspension test on
the basis of the number of antibiotics to which they were resistant:
Arthrobacter (TET, SMX, CIP, and AMX), Bacillus (SMX and AMX),
Cupriavidus (TET, SMX, CIP, and AMX), Burkholderia (type M: TET,
SMX, and AMX), Burkholderia (type S: AMX) and Paenibacillus (No
resistance) (Table 4). Burkholderia were represented with ‘M’
(multiple resistant) and ‘S’ (single resistant) to differentiate the two
strains.
The chlorine suspension test was performed to evaluate contact
time (0, 15 and 60 min) and disinfectant concentrations
(0e8 mg L1
) on inactivation of the bacteria at pH 7.0 and 20 C
(Table S3, S4). Burkholderia sp. (M) showed greatest resistance to
chlorine than other bacteria at 15 and 60 min contact times
(Fig. 1aef). A decrease of 2e3 log-units of cfu mL1 was observed at
concentrations 0.5e2 mg L1 of free chlorine as compared to the
control for all time durations (versus log cfu ¼ 5). However, to
reduce viable counts further, it required longer exposures and
higher concentrations (4e8 mg L1 free chlorine), while complete
inhibition did not occur at any concentration or contact time
against Burkholderia (M) (Fig. 1d). Bacillus sp. had the second
highest survival rates at concentrations of 4.0 and 8.0 mg L1
;
however, viabilities were greater for Bacillus sp. than Burkholderia
sp. (M) at quick exposures (0 min) at lower concentrations of
0.5e2 mg L1 (Fig. 1ced). These bacteria were resistant to three
(TET, SMX and AMX) and two (SMX and AMX) antibiotics, respec-
tively, and had small zones of inhibition, 15 and 7 mm respectively,
against standard sodium hypochlorite (Table 4).
Cupriavidus sp. and Arthrobacter sp. had resistances against all
antibiotics (TET, SMX, CIP, and AMX); both had initial resistance to
immediate exposure (0 min) to chlorine at 0.5 and 1.0 mg L1
, but
were inhibited with increased concentrations and contact times
(Fig. 1aeb). They produced zone of inhibition of 35 and 40 mm in
disk diffusion method (Table 4).
Paenibacillus sp. and Burkholderia (S) sp. showed a decrease of
3e4 log-units at small doses of 0.5 and 1.0 mg L1 at immediate
contact (0 min) (Fig. 1eef). Paenibacillus sp. was susceptible to all

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

p ¼ 0.98)3.5 การฆ่าเชื้อโรคระงับการทดสอบคลอรีนเลือกสำหรับการทดสอบยาฆ่าเชื้อระงับแบคทีเรีย 6 บนพื้นฐานของยาปฏิชีวนะที่ถูกป้องกัน:Arthrobacter (TET, SMX, CIP และ AMX), แบคทีเรีย (SMX และ AMX),Cupriavidus (TET, SMX, CIP และ AMX), Burkholderia (ชนิด m: TETSMX และ AMX), Burkholderia (ชนิด s: AMX) และ Paenibacillus (ไม่มีความต้านทาน) (ตาราง 4) Burkholderia แทนด้วย: '(ทนหลาย) และของ ' (เดียวกัน) ได้แยกความแตกต่างทั้งสองสายพันธุ์การทดสอบระบบกันสะเทือนของคลอรีนเพื่อประเมินติดต่อทำเวลา (0, 15 และ 60 นาที) และความเข้มข้นของยาฆ่าเชื้อ(0e8 mg L 1) บนของแบคทีเรียที่ pH 7.0 และ 20 C(ตาราง S3, S4) เอสพี Burkholderia (M) แสดงให้เห็นกันมากที่สุดคลอรีนกว่าแบคทีเรียอื่น ๆ เวลา 15 และ 60 นาทีติดต่อ(รูป 1aef) การลดลงของ 2e3 บันทึกหน่วยของอาหรับ mL 1 ถูกตรวจสอบที่ความเข้มข้น 0.5e2 mg L 1 คลอรีนอิสระเป็น compared ไปควบคุมสำหรับระยะเวลาทั้งหมดเวลา (เทียบกับบันทึกของอาหรับ¼ 5) อย่างไรก็ตาม การลดได้นับเพิ่มเติม มันต้องเปิดรับแสงนาน และความเข้มข้นสูง (4e8 มิลลิกรัมคลอรีนอิสระ L 1), ในขณะที่เสร็จสมบูรณ์ยับยั้งไม่เกิดขึ้นที่ความเข้มข้นใด ๆ หรือติดต่อเวลาจาก Burkholderia (M) (รูปที่ 1d) เอสพีบาซิลลัสมีสองอัตรารอดสูงที่สุดที่ความเข้มข้นของ 4.0 และ 8.0 mg L 1;อย่างไรก็ตาม viabilities ได้สำหรับเอสพีแบคทีเรียมากกว่า Burkholderiaเอสพี (M) ที่รวดเร็วแสง (0 นาที) ที่ความเข้มข้นต่ำของ0.5e2 mg L 1 (รูป 1ced) แบคทีเรียเหล่านี้ถูกกันสาม(TET, SMX และ AMX) และ 2 (SMX และ AMX) ยา ปฏิชีวนะ respec -tively และมีโซนเล็กของยับยั้ง 15 และ 7 มม.ตามลำดับกับมาตรฐานการติดฉลาก (ตาราง 4)Cupriavidus เอสพีและเอสพี Arthrobacter มีต้านทานทั้งหมดยาปฏิชีวนะ (TET, SMX, CIP และ AMX); ทั้งสองมีความต้านทานเริ่มต้นการทันทีแสง (0 นาที) คลอรีน 0.5 และ 1.0 มิลลิกรัม L 1แต่ถูกยับยั้ง ด้วยเพิ่มความเข้มข้นและเวลาที่ติดต่อ(รูป 1aeb) พวกเขาผลิตของยับยั้งของ 35 และ 40 มม.ในวิธีการแพร่ดิสก์ (ตาราง 4)Paenibacillus เอสพีและเอสพี Burkholderia (S) พบว่าการลดลงของ3e4 บันทึกหน่วยในปริมาณขนาดเล็ก 0.5 และ 1.0 มิลลิกรัม L 1 ที่ทันทีติดต่อ (0 นาที) (รูป 1eef) Paenibacillus เอสพีถูกควบคู่ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

P ¼ 0.98).
3.5 การระงับการทดสอบการฆ่าเชื้อคลอรีน
หกแบคทีเรียที่ได้รับเลือกสำหรับการทดสอบยาฆ่าเชื้อระงับ
พื้นฐานของจำนวนของยาปฏิชีวนะในการที่พวกเขาทน
Arthrobacter (TET, SMX, CIP และ AMX) Bacillus (SMX และ AMX)
Cupriavidus (TET , SMX, CIP และ AMX) Burkholderia (ชนิด M: TET,
SMX และ AMX) Burkholderia (ชนิด S: AMX) และ Paenibacillus (ไม่
ต้านทาน) (ตารางที่ 4) Burkholderia ถูกแทนด้วย M
(หลายทน) และ 'S' (เดี่ยวทน) เพื่อแยกความแตกต่างของทั้งสอง
สายพันธุ์.
การทดสอบคลอรีนระงับได้ดำเนินการในการประเมินการติดต่อ
เวลา (0, 15 และ 60 นาที) และความเข้มข้นยาฆ่าเชื้อ
(0e8 มิลลิกรัม L 1
) ในการใช้งานของแบคทีเรียที่ pH 7.0 และ 20 องศาเซลเซียส
(ตารางที่ S3, S4) Burkholderia SP (M) แสดงความต้านทานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
คลอรีนกว่าแบคทีเรียอื่น ๆ วันที่ 15 และ 60 ครั้งต่อนาทีติดต่อ
(รูป. 1aef) การลดลงของ 2e3 เข้าสู่ระบบหน่วย cfu mL 1 เป็นข้อสังเกตที่
ความเข้มข้น 0.5e2 มิลลิกรัม L? 1 ของคลอรีนอิสระเมื่อเทียบกับ
การควบคุมสำหรับทุกระยะเวลา (เทียบกับ log CFU ¼ 5) อย่างไรก็ตามเพื่อ
ลดจำนวนการทำงานต่อไปก็ต้องเปิดรับและอีกต่อไป
ความเข้มข้นสูง (4e8 mg L? 1 คลอรีนอิสระ) ในขณะที่สมบูรณ์
ยับยั้งไม่ได้เกิดขึ้นที่ระดับความเข้มข้นหรือการติดต่อใด ๆ เวลา
กับ Burkholderia (M) (รูป. 1D) Bacillus SP มีสอง
อัตราการรอดตายสูงที่สุดที่ระดับความเข้มข้น 4.0 และ 8.0 มิลลิกรัมต่อลิตร 1
;
แต่ viabilities ได้มากขึ้นสำหรับ Bacillus SP กว่า Burkholderia
SP (M) ที่เปิดรับอย่างรวดเร็ว (0 นาที) ที่ระดับความเข้มข้นที่ต่ำกว่าของ
0.5e2 มิลลิกรัม L? 1 (รูป. 1ced) แบคทีเรียเหล่านี้มีความทนทานต่อสาม
(TET, SMX และ AMX) และสอง (SMX และ AMX) ยาปฏิชีวนะตามลํา
ดับและมีโซนเล็ก ๆ ของการยับยั้ง, 15 และ 7 มิลลิเมตรตามลำดับ
กับโซเดียมไฮโปคลอไรมาตรฐาน (ตารางที่ 4).
Cupriavidus SP . และ Arthrobacter SP มีความต้านทานต่อทั้งหมด
ยาปฏิชีวนะ (TET, SMX, CIP และ AMX); ทั้งสองมีความต้านทานต่อการเริ่มต้น
การเปิดรับทันที (0 นาที) คลอรีนที่ 0.5 และ 1.0 มิลลิกรัมต่อลิตร 1
แต่
ถูกยับยั้งที่มีความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นและการติดต่อครั้ง
(รูป. 1aeb) พวกเขาผลิตโซนของการยับยั้งการทำงานของ 35 และ 40 มม
วิธีการแพร่กระจายดิสก์ (ตารางที่ 4).
Paenibacillus SP และ Burkholderia (S) SP พบว่าลดลงของ
3e4 เข้าสู่ระบบหน่วยขนาดเล็ก 0.5 และ 1.0 มิลลิกรัมต่อลิตร 1 ที่ทันที
ติดต่อ (0 นาที) (รูป. 1eef) Paenibacillus SP เป็นความเสี่ยงที่จะทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

P ¼ 0.98 )3.5 . ทดสอบการฆ่าเชื้อคลอรีนหกแบคทีเรียถูกเลือกสำหรับการทดสอบการฆ่าเชื้อในพื้นฐานของจำนวนของยาปฏิชีวนะที่พวกเขาป้องกัน :ยา ( smx Tet , และ , CIP , AMX ) , Bacillus ( smx และ AMX )cupriavidus ( Tet smx , CIP , และ , AMX ) , Burkholderia ( ประเภท : เครื่อง M ,smx และ AMX ) , Burkholderia ( Type S : AMX ) และ paenibacillus ( ไม่มีความต้านทาน ) ( ตารางที่ 4 ) แทนด้วย " " Burkholderiaหลาย ( ทน ) และ " s " เดียว ( ทน ) เพื่อแยกความแตกต่างสายพันธุ์คลอรีนทดสอบช่วงล่างได้ประเมินติดต่อเวลา ( 0 , 15 และ 30 นาที ) และความเข้มข้นของยาฆ่าเชื้อโรค( L1 0e8 มก.) ในการยับยั้งของแบคทีเรียที่ pH 7.0 และ 20 องศาเซลเซียส( โต๊ะ S3 , S4 ) Burkholderia sp . ( M ) พบมากที่สุดต่อต้านคลอรีนมากกว่าแบคทีเรียอื่น ๆ ที่ 15 และ 60 นาทีติดต่อครั้ง( รูปที่ 1aef ) การลดลงของ 2e3 log CFU ml1 พบในหน่วยความเข้มข้นของคลอรีนอิสระ L1 0.5e2 มิลลิกรัม เปรียบเทียบกับควบคุมระยะเวลาเวลาทั้งหมด ( เทียบกับ log CFU ¼ 5 ) อย่างไรก็ตามลดได้นับต่อไป มันต้องเสี่ยงอีกต่อไป และความเข้มข้นสูง ( 4e8 มก. L1 คลอรีน ) ในขณะที่สมบูรณ์ยับยั้งไม่ได้เกิดขึ้นที่ความเข้มข้นหรือติดต่อเวลากับการเกิดพยาธิสภาพ ( M ) ( ภาพดี ) Bacillus sp . มีครั้งที่สองอัตราการรอดตายสูงที่สุดที่ระดับความเข้มข้น 4.0 และ 8.0 มิลลิกรัม L1;อย่างไรก็ตาม viabilities มีมากขึ้นกว่า Burkholderia Bacillus sp .sp . ( M ) รับด่วน ( 0 นาที ) ที่ลดความเข้มข้นของ0.5e2 มก. L1 ( รูปที่ 1ced ) แบคทีเรียเหล่านี้สามารถสาม( Tet smx AMX , และ ) และสอง ( smx และ AMX ) respec - ยาปฏิชีวนะมี และมีโซนเล็กๆของการยับยั้ง 15 และ 7 มิลลิเมตร ตามลำดับกับโซเดียม ไฮโปคลอไรท์มาตรฐาน ( ตารางที่ 4 )cupriavidus sp . และยา sp . มีการต่อต้านทั้งหมดยาปฏิชีวนะ ( Tet smx , CIP , AMX , และทั้งสองมีความต้านทานเริ่มต้น )แสงทันที ( 0 นาที ) คลอรีนที่ 0.5 และ 1.0 มิลลิกรัม L1แต่จะถูกยับยั้งด้วยเพิ่มความเข้มข้นและติดต่อครั้ง( รูปที่ 1aeb ) พวกเขาผลิตโซนของการยับยั้ง 35 และ 40 มม.วิธีการกระจายดิสก์ ( ตารางที่ 4 )paenibacillus sp . และ Burkholderia ( s ) sp . พบการลดลงของ3e4 บันทึกหน่วยที่เล็กขนาด 0.5 และ 1.0 มิลลิกรัมที่ L1 ทันทีติดต่อ ( 0 นาที ) ( รูปที่ 1eef ) paenibacillus sp . ต่อทั้งหมด