A commoner, SunthornPhu broke from

A commoner, SunthornPhu broke from tradition by writing in more ordinary language and about less-elevated topics than previous writers.
He was born during the king I of Ratanakosin Era. On the 26th of June, in 1786 he was behind the palace where the Bangkok - noi train station was located. His father was from Rayong province. His mother was from another province. SunthornPhu was born after Bangkok city was established. His father and his mother divorced, and then his father became a monk at Bangrum temple. where he was originally from and his mother went to serve princess as a wet nurse. SunthornPhu had an opportunity to work in the palace with his mother. SunthornPhu felt in love with a lady in the palace. Her name was Jun who was related to the Royal family. They were punished and arrested because their relationship violated the traditional social order. When the king died they were pardoned. Following the pardon, SunthornPhu went to visit his father who lived in Rayong province. While he was returning to Rayong he wrote a poem called “NiratMuangGrang " which became one of his most famous poems . The poem described his journey with great detail. He wrote the poem for his fiancé, Jun. After he returned to the palace in Bangkok he married Jun and they had a son named "Pat" and appointed court poet, before becoming an alcoholic, being left by his wife, and, around 1821, being jailed after a fight. The couple was not married long. After SunthornPhu's love affair with another woman, the couple divorced and went their separate ways. This was the first of many marriages ending in divorce. The wife whom he loves the most was Jun.
During Rama II era, the king was very pleased with SunthornPhu. The king was so pleased with SunthornPhu, in fact, that he was promoted to be KhunSunthornVoharn. In King Rama III monanchy, SunthornPhu made one detrimental mistake by correcting the king's poem in the presence of the king and King's officers. SunthornPhu was stripped of his farmer title as punishment. He entered the Buddhist priesthood but eventually left the priesthood to become a merchant. King Rama IV's princess read his poems called “PhraApaiManee ". She was very pleased and she asked him to finish the poem. The King Rama IV promoted him to PhraSunthornVoharn. He spent the rest of life at peace until he died in 1855. He left behind a legacy of poems that have become famous over time because they describe Thai history. Thai people now study his poems to learn about the history of their country. His poetic works were honored by UNESCO.
He began the epic poem, PhraAphai Mani in prison, and published it in installments over the next 20 years. The epic tale follows the title character, Prince Aphai Mani, a Byronic hero, in his romantic adventures throughout ancient Thailand.
Sunthorn's nine Nirats, which record his associations between memories and sites he visited, are also popular.
He was out of favor during the reign of Rama III (1824–1851), whose writings he had once criticized. At one point he was driven by poverty to become a monk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผัน SunthornPhu ขาดจากประเพณี โดยการเขียน ในภาษาธรรมดามาก และหัวข้อยกระดับน้อยกว่าผู้เขียนก่อนหน้านี้เขาเกิดในระหว่างกษัตริย์พระยุครัตนโกสินทร์ ในที่ 26 มิถุนายน ใน 1786 เขาหลังพาเลซกรุงเทพ - สถานีรถไฟน้อยที่มีอยู่ พ่อของเขาจากจังหวัดระยอง แม่ของเขาจากจังหวัดอื่นได้ SunthornPhu เกิดหลังจากกรุงเทพฯ ก่อตั้งขึ้น พ่อและแม่ของเขาหย่าแล้ว แล้ว พ่อของเขาได้กลายเป็น พระที่วัด Bangrum ที่เขาเดิมจาก และแม่ของเขาไปทำหน้าที่เจ้าหญิงเป็นแม่นม SunthornPhu ได้มีโอกาสทำงานในวังกับแม่ของเขา SunthornPhu รู้สึกรักกับสุภาพสตรีในวัง ชื่อของเธอถูก Jun ที่เกี่ยวดองกับราชตระกูล พวกเขาถูกลงโทษ และถูกจับกุมเนื่องจากความสัมพันธ์ของพวกเขาละเมิดสั่งสังคมดั้งเดิม เมื่อพระชนม์ ก็ได้ pardoned ต่อโทษ SunthornPhu ไปเยี่ยมพ่อที่อาศัยอยู่ในจังหวัดระยอง ในขณะที่เขามีกลับไประยอง เขาเขียนบทกวีที่เรียกว่า "NiratMuangGrang" ซึ่งเป็นหนึ่งในบทกวีของเขามีชื่อเสียงมากที่สุด กลอนอธิบายการเดินทางของเขา มีรายละเอียดมาก เขาเขียนกลอนสำหรับเขา fiancé มิ.ย. หลังจากที่เขากลับไปพาเลสในกรุงเทพเขาแต่งงาน Jun และมี ลูกชายชื่อ "แพท" และแต่งตั้งศาลกวี ก่อนที่จะเป็นแอลกอฮอล์ ถูกทิ้งภรรยาของเขา และ ประมาณประสบ การถูกตัดสินจำคุกหลังจากการต่อสู้ คู่แต่งงานไม่นาน หลังของ SunthornPhu รักกับหญิงอื่น คู่หย่าแล้ว และก็วิธีการแยก นี้เป็นครั้งแรกของหลายชีวิตสมรสสิ้นสุดในการหย่า ภรรยาที่รักมากที่สุดคือ มิถุนายนระหว่างยุคราม พระถูกหรรษากับ SunthornPhu พระได้ก็พอใจกับ SunthornPhu ในความเป็นจริง ที่เขาถูกส่งเสริมให้เป็น KhunSunthornVoharn ในแห่ง monanchy, SunthornPhu ทำผิดหนึ่งอนุ โดยแก้ไขกลอนกษัตริย์ในต่อหน้าของกษัตริย์และเจ้าหน้าที่ของพระมหากษัตริย์ SunthornPhu ถูกปล้นของชื่อชาวนาของเขาเป็นการลงโทษ เขาป้อนปุโรหิตชาวพุทธ แต่ในที่สุดเหลือปุโรหิตเป็น มีร้านค้า เจ้าหญิงของรัชกาลอ่านบทกวีของเขาเรียกว่า "PhraApaiManee" เธอยินดีมาก และเธอขอให้เขาจบกลอน พระรามส่งเสริมเขาให้ PhraSunthornVoharn เขาใช้เวลาส่วนเหลือของชีวิตที่สงบสุขจนเขาตายใน 1855 เขาทิ้งมรดกของบทกวีที่ได้ขึ้นชื่อช่วงเวลาเนื่องจากพวกเขาอธิบายประวัติศาสตร์ชาติไทย คนไทยตอนนี้เรียนบทกวีของเขาเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประเทศ ผลงานบทกวีของเขาถูกยกย่องจากองค์การยูเนสโกเขาเริ่มมหากาพย์กลอน PhraAphai มณีในคุก และเผยแพร่ในงวดถัดไป 20 ปี มหากาพย์เรื่องดังต่อไปนี้ชื่ออักขระ เจ้าชาย Aphai มณี พระเอก Byronic ในการผจญภัยของเขาโรแมนติกทั่วไทยโบราณของ Sunthorn เก้า Nirats ซึ่งบันทึกของเขาเชื่อมโยงระหว่างความทรงจำและเขาเข้าเยี่ยมชมไซต์ นอกจากนี้ยังได้รับความนิยมเขาไม่ชอบหน้าในรัชสมัยของพระราม III (1824-1851), งานเขียนที่เขาได้เคยวิพากษ์วิจารณ์ จุดหนึ่งที่ เขาถูกควบคุม โดยความยากจนเป็นพระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามัญชน, สุนทรภู่ยากจนจากประเพณีโดยการเขียนในภาษาสามัญมากขึ้นและเกี่ยวกับหัวข้อที่น้อยกว่าการยกระดับนักเขียนก่อนหน้านี้.
เขาเกิดในช่วงที่ผมกษัตริย์แห่งยุครัตนโกสินทร์ เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 1786 ในการที่อยู่เบื้องหลังเขาเป็นพระราชวังที่กรุงเทพฯ - สถานีรถไฟน้อยอยู่ พ่อของเขาเป็นจากจังหวัดระยอง แม่ของเขามาจากจังหวัดอื่น สุนทรภู่เกิดหลังจากที่กรุงเทพฯได้ก่อตั้งขึ้น พ่อและแม่ของเขาหย่าขาดจากเขาและจากนั้นพ่อของเขากลายเป็นพระภิกษุสงฆ์ที่วัด Bangrum ที่เขามีพื้นเพมาจากและแม่ของเขาไปทำหน้าที่เจ้าหญิงเป็นพยาบาลเปียก สุนทรภู่ได้มีโอกาสในการทำงานในวังกับแม่ของเขา สุนทรภู่รู้สึกในความรักกับผู้หญิงในพระราชวัง ชื่อของเธอคือมิถุนายนที่เกี่ยวข้องกับพระราชวงศ์ พวกเขาถูกลงโทษและถูกจับเพราะความสัมพันธ์ของพวกเขาละเมิดระเบียบสังคมแบบดั้งเดิม เมื่อกษัตริย์เสียชีวิตพวกเขาได้รับการอภัยโทษ ต่อไปนี้การให้อภัยที่สุนทรภู่ไปเยี่ยมพ่อของเขาที่อาศัยอยู่ในจังหวัดระยอง ในขณะที่เขากำลังจะกลับไประยองที่เขาเขียนบทกวีที่เรียกว่า "NiratMuangGrang" ซึ่งกลายเป็นหนึ่งในบทกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา. บทกวีอธิบายการเดินทางของเขาที่มีรายละเอียดมาก. เขาเขียนบทกวีสำหรับคู่หมั้นของเขามิถุนายนหลังจากที่เขากลับไปยังพระราชวังในเขตกรุงเทพมหานคร เขาแต่งงานมิถุนายนและพวกเขามีลูกชายคนหนึ่งชื่อ "แพท" และได้รับการแต่งตั้งกวีศาลก่อนที่จะกลายเป็นแอลกอฮอล์ที่ถูกทิ้งจากภรรยาของเขาและรอบ 1821 ถูกตัดสินจำคุกหลังจากการต่อสู้. ทั้งคู่ไม่ได้แต่งงานกันนาน. หลังจากที่เรื่องรัก ๆ ใคร่สุนทรภู่ของ กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งทั้งคู่หย่าร้างกันและเดินแยกกัน. นี้เป็นครั้งแรกของการแต่งงานหลายสิ้นสุดในการหย่าร้าง.
ภรรยาคนที่เขารักมากที่สุดคือมิถุนายนช่วงยุคพระรามสองกษัตริย์ก็พอใจมากกับสุนทรภู่. พระมหากษัตริย์เป็น ยินดีให้กับสุนทรภู่ในความเป็นจริงว่าเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้ถูก KhunSunthornVoharn. ในรัชกาลที่สาม monanchy, สุนทรภู่ทำผิดพลาดเป็นอันตรายโดยการแก้ไขบทกวีของกษัตริย์ในการปรากฏตัวของกษัตริย์และเจ้าหน้าที่ของกษัตริย์. สุนทรภู่ถูกปลดออกจากตำแหน่งชาวนาของเขาในฐานะ การลงโทษ เขาเดินเข้าไปในพระพุทธ แต่ในที่สุดก็เหลือเพีที่จะกลายเป็นผู้ประกอบการค้า เจ้าหญิงรัชกาลอ่านบทกวีของเขาที่เรียกว่า "PhraApaiManee". เธอก็พอใจมากและเธอขอให้เขาจบบทกวี. The King Rama IV การเลื่อนตำแหน่งให้เขา PhraSunthornVoharn. เขาใช้เวลาที่เหลือของชีวิตที่สงบจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1855 เขาออกจาก ที่อยู่เบื้องหลังมรดกของบทกวีที่ได้กลายเป็นที่มีชื่อเสียงในช่วงเวลาเพราะพวกเขาอธิบายประวัติศาสตร์ไทย. คนไทยในขณะนี้ศึกษาบทกวีของเขาที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประเทศของตน. ผลงานบทกวีของเขาได้รับเกียรติจากยูเนสโก.
เขาเริ่มบทกวีมหากาพย์ PhraAphai มณีในคุก และตีพิมพ์ในงวดในช่วง 20 ปีข้างหน้า. เรื่องมหากาพย์ดังนี้ชื่อตัวละครเจ้าชายอภัยมณีเป็นไบรอนพระเอกในการผจญภัยที่แสนโรแมนติกของเขาตลอดโบราณประเทศไทย.
สุนทรเก้า Nirats ซึ่งบันทึกความสัมพันธ์ของเขาระหว่างความทรงจำและสถานที่ที่เขาไปเยือน นอกจากนี้ยังได้รับความนิยม.
เขาเป็นคนออกจากความโปรดปรานในช่วงรัชสมัยของรัชกาลที่สาม (1824-1851) ซึ่งเป็นงานเขียนของเขาครั้งหนึ่งเคยวิพากษ์วิจารณ์. เมื่อมาถึงจุดหนึ่งที่เขาได้แรงหนุนจากความยากจนที่จะกลายเป็นพระภิกษุสงฆ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามัญชน sunthornphu ยากจนจากประเพณีโดยการเขียนในภาษาสามัญมากขึ้นและสูงน้อยกว่าหัวข้อกว่านักเขียนก่อนหน้านี้ .
เขาเกิดในพระราชา ข้าของยุครัตนโกสินทร์ ในวันที่ 26 มิถุนายน ใน 1786 เขาอยู่หลังวังที่กรุงเทพฯ - บางกอกน้อยสถานีรถไฟอยู่ . พ่อของเขาคือ จากจังหวัดระยอง แม่ของเขาจากจังหวัดอื่นsunthornphu เกิดหลังกรุงเทพฯก่อตั้งขึ้น พ่อและแม่หย่ากัน แล้วพ่อของเขากลายเป็นพระภิกษุที่วัด bangrum . ซึ่งเขาได้รับมาจากแม่ของเขาไปรับใช้องค์หญิงเป็นแม่นม sunthornphu มีโอกาสเข้าไปทำงานในวังกับแม่ของเขา sunthornphu รู้สึกรักผู้หญิงในวัง