Several enzyme measurements are ava

Several enzyme measurements are available for assessing gastrointestinal function and
toxicity, but these assays (apart from amylase and possibly lipase) are not usually
included in the majority of toxicology studies. The pancreas secretes more than 20
different inactive precursors of serine proteases and exopeptidases, lipase and amylase.
Of these enzymes, the major proteolytic enzymes (and their inactive proenzymes) are
trypsin (trypsinogen), chymotrypsin (chymotrypsinogen) and carboxypeptidases
(procarboxypeptidase). Relatively simple assays are used for amylase and lipase (Boyd et
al., 1988), whereas the measurement of other enzymes, e.g. intestinal disaccharidases, is
more complex: these are subject to various factors, including age, nutritional status,
hormonal influences due to glucocorticoids and thyroid hormones, diurnal variations etc.
(Henning, 1984). Some enzyme measurements require the invasive collection of gastric,
pancreatic, intestinal fluids or tissues and therefore are not suitable for many
toxicological studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดเอนไซม์มีหลายฟังก์ชั่นสำหรับการประเมินทางเดินอาหารและความเป็นพิษ แต่การตรวจเหล่านี้ (นอกเหนือจากอะไมเลสและอาจเอนไซม์ไลเปส) มักจะไม่รวมอยู่ในส่วนของการศึกษาพิษวิทยา ตับอ่อนหลั่งมากกว่า 20 สารตั้งต้นที่ใช้งานที่แตกต่างกันของโปรตีเอสซีรีนและ exopeptidases, เอนไซม์ไลเปสและอะไมเลส. ของเอนไซม์เหล่านี้เอนไซม์โปรตีนที่สำคัญ (และไม่ได้ใช้งาน proenzymes ของพวกเขา) จะtrypsin (trypsinogen) chymotrypsin (chymotrypsinogen) และ carboxypeptidases (procarboxypeptidase) (บอยด์และการวิเคราะห์ที่ค่อนข้างง่ายที่จะใช้สำหรับอะไมเลสและไลเปส. อัล, 1988) ในขณะที่การวัดของเอนไซม์อื่น ๆ เช่น disaccharidases ลำไส้เป็นที่ซับซ้อนมากขึ้นเหล่านี้อาจมีปัจจัยต่างๆ รวมทั้งอายุสถานะทางโภชนาการอิทธิพลของฮอร์โมนที่เกิดจากการglucocorticoids และฮอร์โมนของต่อมไทรอยด์รูปแบบรายวันและอื่น ๆ(เฮนนิ่ง, 1984) บางวัดต้องใช้เอนไซม์คอลเลกชันรุกรานของกระเพาะอาหารตับอ่อนลำไส้หรือของเหลวในเนื้อเยื่อและดังนั้นจึงไม่เหมาะสำหรับหลาย ๆ คนการศึกษาทางพิษวิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัดเอนไซม์ต่าง ๆในการประเมินระบบทางเดินอาหารฟังก์ชั่นและ
พิษ แต่เหล่านี้ใช้ ( นอกเหนือจากเอนไซม์อะไมเลส และอาจจะ ) ไม่ได้มักจะ
รวมอยู่ในส่วนใหญ่ของวิทยาศาสตร์ ตับอ่อนหลั่งมากกว่า 20
แตกต่างกันที่บรรพบุรุษของน้ำหนักโมเลกุลและเอนไซม์อะไมเลส และเอนไซม์ exopeptidases , .
ของเอนไซม์เหล่านี้โปรตีนเอนไซม์ที่สำคัญ ( และใช้งานโปรเ ไซม์ )
ทริป ( ทริปซิโนเจน ) , ไคโมทริปซิน ( แค็ตตาล็อกของผู้จัดจำหน่าย ) และบันทึกระยะ
( procarboxypeptidase ) วิธีที่ค่อนข้างง่ายใช้สำหรับเลส และเอนไซม์ไลเปส ( บอยด์ et
al . , 1988 ) ส่วนการวัดของเอนไซม์อื่น ๆ เช่น ลำไส้ disaccharidases ,
ที่ซับซ้อนมากขึ้น : เหล่านี้จะขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ ได้แก่ อายุภาวะโภชนาการ ฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์ และอิทธิพล
เนื่องจากฮอร์โมนไทรอยด์ , ในรูปแบบฯลฯ
( Henning , 1984 ) เอนไซม์บางวัดต้องรุกรานคอลเลกชันของกระเพาะ
ตับอ่อนลำไส้ของเหลวหรือเนื้อเยื่อและดังนั้นจึงไม่เหมาะกับการศึกษาพิษวิทยามากมาย