owever, being an exchange student i

owever, being an exchange student is not always easy. I had a good start in school, my classes were just right for me, and my teachers were super friendly. However there were times when I felt really lonely. Even though I had met a lot of people and I felt I knew more people than the other exchange students, I felt lonely sometimes. This is because friendships grow. They do not come from nowhere, they need time. Time to trust, to respect, to like, and to have fun with each other. I walked to classes alone sometimes; I was not used to it. I tried to connect with people, but sometimes I was tired of trying. I do not blame the people for not talking to me; they just did not know what they should talk about with me. Sometimes I would get mad, because I thought that talking to a stranger must be the easiest thing on earth; you can ask everything: How it is like being in America, why I am here, where I am from, how old I am. And again, I was not used to being alone. I liked being at home, though. My family was awesome from the first minute.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

owever การเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนไม่เสมอง่าย ผมเริ่มต้นดีในโรงเรียน ชั้นเรียนของฉันถูกเหมาะกับฉัน และครูได้ง่ายสุด อย่างไรก็ตาม มีครั้งเมื่อรู้สึกเหงาจริง ๆ แม้ว่าฉันได้พบผู้คนมากมาย และผมรู้สึกว่า ผมรู้คนมากกว่าที่อื่น ๆ นักเรียนแลกเปลี่ยน ฉันรู้สึกเหงาบางครั้ง ทั้งนี้เนื่องจากการเติบโตของมิตรภาพ พวกเขาไม่ได้มาจากที่ไหน พวกเขาต้องใช้เวลา เวลาใจ เคารพ ชอบ และสนุกกับแต่ละอื่น ๆ ผมเดินทางไปเรียนคนเดียวบางครั้ง ผมไม่ใช้มัน ฉันพยายามที่จะเชื่อมต่อกับผู้คน แต่บางครั้งผมพยายามเบื่อ ผมไม่โทษคนสำหรับการไม่พูดคุยกับฉัน พวกเขาเพียงแค่ไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาควรพูดคุยกับฉัน บางครั้งขอให้บ้า เพราะผมคิดว่า การพูดคุยกับคนแปลกหน้าต้องเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก คุณสามารถถามทุกอย่าง: ว่าจะเป็นอเมริกา ทำไมฉันที่นี่ ผม อายุของผมได้ และอีกครั้ง ฉันจะไม่ใช้ในการอยู่คนเดียว ฉันอยู่บ้าน แม้ว่า ครอบครัวของฉันเป็นที่น่ากลัวจากนาทีแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

owever เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไม่ได้ง่ายเสมอ ฉันได้เริ่มต้นที่ดีในโรงเรียนชั้นเรียนของฉันเป็นเพียงที่เหมาะสมสำหรับฉันและครูของฉันมีความเป็นมิตรสุด แต่มีบางครั้งเมื่อฉันรู้สึกเหงาจริงๆ แม้ว่าฉันจะได้พบกับผู้คนจำนวนมากและผมก็รู้สึกว่าผมรู้ว่าผู้คนมากขึ้นกว่านักเรียนแลกเปลี่ยนเงินตราอื่น ๆ ผมรู้สึกเหงาบางครั้ง เพราะนี่คือมิตรภาพเติบโต พวกเขาไม่ได้มาจากที่ไหนเลยที่พวกเขาต้องการเวลา ใช้เวลาในการไว้วางใจที่จะเคารพจะชอบและจะได้สนุกกับแต่ละอื่น ๆ ฉันเดินไปเรียนคนเดียวบางครั้ง; ผมไม่ได้ใช้มัน ผมพยายามที่จะเชื่อมต่อกับคน แต่บางครั้งผมก็เหนื่อยกับการพยายาม ผมไม่โทษคนที่ไม่พูดกับผม; พวกเขาก็ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาควรจะพูดคุยเกี่ยวกับฉัน บางครั้งฉันจะได้รับบ้าเพราะผมคิดว่าการพูดคุยกับคนแปลกหน้าจะต้องเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก; คุณสามารถถามทุกอย่าง: มันเป็นวิธีการเหมือนอยู่ในอเมริกาทำไมฉันอยู่ที่นี่ที่ฉันมาจากวิธีเก่าผม และอีกครั้งผมไม่ได้ใช้ในการอยู่คนเดียว ผมชอบอยู่ที่บ้าน แต่ ครอบครัวของฉันก็น่ากลัวจากนาทีแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

owever เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไม่ได้ง่ายเสมอ ฉันได้เริ่มต้นที่ดีในโรงเรียน , ชั้นเรียนของฉันมีเพียงขวาสำหรับฉัน และคุณครูสุดเป็นกันเอง อย่างไรก็ตาม มีครั้งเมื่อฉันรู้สึกเหงาจริงๆ ถึงแม้ว่าฉันได้เจอผู้คนมากมาย และผมรู้สึกว่าผมได้รู้จักคนมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆตรา ฉันรู้สึกเหงาในบางครั้ง นี้เป็นเพราะมิตรภาพที่งอกงาม พวกเขาไม่ได้มาจากที่ไหนเลย พวกเขาต้องการเวลา เวลาที่จะเชื่อใจ และเคารพ จะชอบ และสนุกกับแต่ละอื่น ๆ ฉันเดินไปเรียนคนเดียว บางครั้ง ผมก็ใช้มันไม่ได้ ฉันพยายามที่จะติดต่อกับผู้คน แต่บางครั้งผมก็เหนื่อยกับการพยายาม ผมไม่โทษคนไม่พูดกับผม พวกเขาก็ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาจะพูดเกี่ยวกับฉัน บางครั้งผมก็โกรธ เพราะคิดว่าคุยกับคนแปลกหน้าต้องเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก คุณสามารถถามทุกอย่างว่ามันเหมือน อเมริกา ข้าถึงได้มาที่นี่ ที่ที่ฉันจาก ผมอายุเท่าไหร่ และอีกครั้ง ผมไม่ได้อยู่คนเดียว ฉันชอบอยู่บ้านนะ ครอบครัวของฉันมันน่ากลัวตั้งแต่นาทีแรก