To Anna, I think that Chaucer paint

To Anna, I think that Chaucer paints no one person as the worst sinner, but that each social class is made up of people who each possess a sin of their own. He does this in his descriptions of the church, when he mentions the greed of the Pardoner and the pride of the Prioress (she should be a holy woman, not concerned with her appearance and social class, but she is). He speaks negatively of the wealthy class, highlighting the sloth of the Man of Law (who pretends to be busier than he actually is) and the lust of the Squire (who "loved so passionately" he barely slept). Basically, in Chaucer's eyes, depravity is rampant, and everyone is capable of being corrupt. Yes, the king and the aristocracy made up a class of sinners, but I'm not sure I agree that he portrayed the King as the biggest sinner of them all, especially because there was no reference to a king in the prologue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กับแอนนา ผมคิดว่า Chaucer วาดไม่คนเป็นคนบาปที่เลวร้ายที่สุด แต่ว่า แต่ละชนชั้นขึ้นเป็นคนละมีบาปของตนเอง เขาทำในโบสถ์ คำอธิบายของเขาเมื่อเขากล่าวถึงความโลภของการ Pardoner และความภาคภูมิใจของ Prioress ที่ (เธอควรเป็นสาวบริสุทธิ์ ไม่เกี่ยวข้องกับชนชั้น และลักษณะของเธอ แต่เธออยู่) พูดในเชิงลบของคลามั่งคั่ง เน้น sloth คนของกฎหมาย (ที่แอบจะเซอร์วิสมากกว่าจริง) และลัสท์ของ Squire (ที่ "รักด้วยความรักดังนั้น" แทบไม่ไปไหน) ทั่วไป ในสายตาของ Chaucer ติดอยู่ในกิเลสจะอาละวาด และทุกคนมีความสามารถในการเสียหาย ใช่ พระมหากษัตริย์และขุนนางขึ้นชั้นเรียนของคนบาป แต่ผมไม่แน่ใจว่า ฉันยอมรับว่า เขาสื่อถึงพระราชาเป็นคนบาปที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขาทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากมีการอ้างอิงถึงกษัตริย์ในช่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนนาผมคิดว่าชอเซอร์สีไม่มีคนคนหนึ่งเป็นคนบาปที่เลวร้ายที่สุด แต่ที่แต่ละระดับชั้นทางสังคมถูกสร้างขึ้นจากคนที่แต่ละคนมีความผิดบาปของตนเอง เขาทำอย่างนี้ในคำอธิบายของคริสตจักรเมื่อเขากล่าวถึงความโลภของ Pardoner และความภาคภูมิใจของชี (เธอควรจะเป็นผู้หญิงที่ศักดิ์สิทธิ์ไม่เกี่ยวข้องกับลักษณะและระดับชั้นทางสังคมของเธอ แต่เธอเป็น) เขาพูดในทางลบของการเรียนที่ร่ำรวยและไฮไลท์ความเฉื่อยชาของคนที่อยู่ในกฎหมาย (ที่แสร้งทำเป็นยุ่งเกินกว่าที่เขาเป็นจริง) และความต้องการทางเพศของนาย (ที่ "รักเพื่อจู๋จี๋" เขาแทบจะไม่ได้นอน) โดยทั่วไปในสายตาของชอเซอร์, เสื่อมทรามจะอาละวาดและทุกคนที่มีความสามารถของการเป็นเสียหาย ใช่กษัตริย์และขุนนางที่ทำขึ้นในชั้นเรียนของคนบาป แต่ผมไม่แน่ใจว่าผมยอมรับว่าเขาแสดงให้เห็นพระมหากษัตริย์เป็นคนบาปที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาทั้งหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมีการอ้างอิงถึงพระมหากษัตริย์ในอารัมภบท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนนา ฉันคิดว่าชอเซอร์สีไม่มีคนคนหนึ่งเป็นคนบาปที่เลวร้ายที่สุด แต่แต่ละชนชั้นในสังคมถูกสร้างขึ้นจากคนที่แต่ละที่มีความบาปของตนเอง เขาไม่นี้ในลักษณะของโบสถ์ เมื่อเขากล่าวถึงความโลภของอภัยและความภาคภูมิใจของตำแหน่งอธิการิณี ( เธอควรเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับลักษณะที่ปรากฏของเธอ และชนชั้นทางสังคม แต่เธอ )เขาพูดในทางลบของสังคมคนรวยเน้นความขี้เกียจของมนุษย์ของกฎหมาย ( ที่แกล้งทำเป็น busier กว่าที่เขาเป็นจริงๆ ) และตัณหาของเด็กรับใช้ ( ใคร " รักให้เร่าร้อน " เขาแทบจะไม่ได้นอน ) โดยทั่วไป ในสายตาของชอเซอร์ ความชั่วช้าจะอาละวาด และทุกคนมีความสามารถของการเสียหาย ใช่ , กษัตริย์และชนชั้นสูงได้ขึ้นชั้นของคนบาปแต่ผมไม่แน่ใจว่า ผมยอมรับว่าเขาเห็นพระราชาเป็นคนบาปที่ใหญ่ที่สุดของพวกเขาทั้งหมด , โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะไม่มีการอ้างอิงถึงกษัตริย์ในบทนำ