executives and allows room for the

executives and allows room for the possible differential impact of various strategic
management processes.
Convergence happens as a result of middle managers and executives making their
best efforts to manage multiple interdependencies and environmental demands given a
particular strategic direction. As convergence continues it is assumed that organizations
become more competent at their actions, and therefore, if the activities are appropriate to
the environment, performance will improve over time. However, convergent periods also
establish rules and norms creating inertia that can constrict members’ behaviors and
worldviews, compromising an organization’s ability to accurately assess the
environment, determine whether a reorientation is needed, and carry out the change if
deemed necessary (Tushman & Romanelli, 1985). Hence, a paradox arises in that high
performance requires a certain degree of convergence (in addition to the right strategic
orientation) that could simultaneously negatively impact the organization’s long-term
survival by precluding reorientations when demanded by the environment.
Occasionally, pressures to reorient can overcome inertial pressures, especially
under two circumstances: 1) the convergence process has failed to create adequate
performance over a certain period of time, or 2) the organization’s current strategic
orientation is deemed ineffective due to large environmental changes (Tushman &
Romanelli, 1985). Since many environmental changes can be anticipated and/or adapted
to, performance pressures are seen as the key driver of reorientation, but it is incumbent
upon executive leadership to define and monitor their performance thresholds as well as
proactively anticipate changes, a key aspect of most formal strategy formation processes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บริหาร และช่วยให้ห้องผลกระทบส่วนต่าง ๆ ของกลยุทธ์กระบวนการจัดการทางบรรจบกันเกิดขึ้นจากกลางผู้จัดการและผู้บริหารที่ทำการที่สุดความพยายามที่จะจัดการความและกำหนดความต้องการสิ่งแวดล้อมหลายแบบทิศทางเชิงกลยุทธ์โดยเฉพาะ เป็นที่บรรจบกันอย่างต่อเนื่องจะถือว่าที่องค์กรกลายเป็นเชี่ยวชาญมากขึ้นในการดำเนินการของพวกเขา และดังนั้น ถ้าเป็นกิจกรรมที่ เหมาะสมสิ่งแวดล้อม ประสิทธิภาพการทำงานจะปรับปรุงช่วงเวลา อย่างไรก็ตาม convergent รอบยังสร้างกฎและบรรทัดฐานที่สร้างแรงเฉื่อยที่สามารถหดพฤติกรรมของสมาชิก และworldviews สูญเสียความสามารถขององค์กรในการประเมินอย่างถูกต้องสิ่งแวดล้อม กำหนดว่า reorientation ที่จำเป็น และดำเนินการเปลี่ยนแปลงเมื่อความจำเป็น (Tushman & Romanelli, 1985) ดังนั้น paradox เกิดขึ้นในที่สูงประสิทธิภาพต้องระดับบรรจบกัน (นอกจากกลยุทธ์ด้านขวาการวางแนว) ที่สามารถพร้อมส่งผลกระทบต่อองค์กรในระยะยาวอยู่รอด โดย precluding reorientations เมื่อต้องการ โดยสิ่งแวดล้อมบางครั้ง ดัน reorient สามารถเอาชนะความดัน inertial โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้กรณี: 1) การบรรจบกันล้มเหลวในการสร้างเพียงพอประสิทธิภาพเหนือช่วงของเวลา หรือ 2) ปัจจุบันขององค์กรเชิงกลยุทธ์แนวถือว่าเป็นผลจากการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมขนาดใหญ่ (Tushman &Romanelli, 1985) เนื่องจากสามารถคาดการณ์ไว้ หรือดัดแปลงเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมประสิทธิภาพดันเห็นเป็นไดรเวอร์หลักของ reorientation แต่ก็ incumbentเมื่อผู้บริหารเพื่อกำหนด และตรวจสอบขีดจำกัดของประสิทธิภาพการทำงานเป็นวันนี้มีการเปลี่ยนแปลง มุมมองสำคัญของกระบวนการก่อตัวกลยุทธ์อย่างเป็นทางการมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้บริหารระดับสูงและช่วยให้ห้องพักสำหรับผลกระทบที่แตกต่างกันเป็นไปได้ของยุทธศาสตร์ต่างๆ
กระบวนการจัดการ.
บรรจบกันที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากผู้บริหารระดับกลางและผู้บริหารของพวกเขาทำให้
ความพยายามที่ดีที่สุดในการจัดการประมูลหลายและความต้องการด้านสิ่งแวดล้อมที่กำหนด
ทิศทางกลยุทธ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในขณะที่การอย่างต่อเนื่องมันจะสันนิษฐานว่าองค์กร
กลายเป็นมีอำนาจมากขึ้นในการกระทำของพวกเขาและดังนั้นถ้ากิจกรรมที่เหมาะสมกับ
สภาพแวดล้อมในการทำงานจะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป แต่ช่วงเวลาที่มาบรรจบกันยัง
สร้างกฎระเบียบและบรรทัดฐานการสร้างแรงเฉื่อยที่สามารถหดพฤติกรรมของสมาชิกและ
โลกทัศน์ประนีประนอมความสามารถขององค์กรที่จะต้องประเมิน
สภาพแวดล้อมการตรวจสอบว่า reorientation เป็นสิ่งจำเป็นและดำเนินการเปลี่ยนแปลงถ้า
เห็นว่าจำเป็น (Tushman & Romanelli, 1985) ดังนั้นความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในที่สูง
ประสิทธิภาพการทำงานที่ต้องมีในระดับหนึ่งของการบรรจบกัน (นอกเหนือจากยุทธศาสตร์ที่เหมาะสมใน
การวางแนว) ที่สามารถไปพร้อม ๆ กันส่งผลเสียต่อองค์กรในระยะยาว
อยู่รอดโดย precluding reorientations เมื่อเรียกร้องโดยสภาพแวดล้อม.
เป็นครั้งคราว, แรงกดดันที่จะลิ่วกระป๋อง เอาชนะแรงกดดันเฉื่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ภายใต้สองกรณีคือ 1) กระบวนการบรรจบล้มเหลวในการสร้างเพียงพอ
ประสิทธิภาพการทำงานในช่วงระยะเวลาใดเวลาหนึ่งหรือ 2) ขององค์กรในปัจจุบันยุทธศาสตร์
การวางแนวทางจะถือว่าไม่ได้ผลเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมขนาดใหญ่ (Tushman &
Romanelli, 1985) . ตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงหลายด้านสิ่งแวดล้อมสามารถคาดการณ์และ / หรือดัดแปลง
เพื่อกดดันผลการดำเนินงานถูกมองว่าเป็นปัจจัยสำคัญของการเปลี่ยนทิศ แต่มันเป็นหน้าที่
เมื่อผู้นำของผู้บริหารที่จะกำหนดและตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาเกณฑ์เช่นเดียวกับการ
คาดการณ์ในเชิงรุกการเปลี่ยนแปลงลักษณะสำคัญของมากที่สุด กลยุทธ์อย่างเป็นทางการการสร้างกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บริหารและช่วยให้ห้องพักสำหรับเป็นไปได้ค่าผลกระทบของกระบวนการการจัดการเชิงกลยุทธ์

ภาพต่าง ๆเกิดขึ้นจากผู้บริหารระดับกลาง และผู้บริหารทำการ
ความพยายามที่ดีที่สุดในการจัดการและความต้องการสิ่งแวดล้อมหลาย interdependencies ได้รับ
โดยเฉพาะกลยุทธ์ ทิศทาง เป็นลู่ที่ยังคงเป็นสันนิษฐานว่าองค์กร
กลายเป็นจะมีความสามารถในการกระทำของพวกเขาดังนั้น ถ้ากิจกรรมมีความเหมาะสมกับ
สิ่งแวดล้อม ประสิทธิภาพจะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาการสร้างกฎระเบียบและบรรทัดฐานยัง
สร้างแรงเฉื่อยที่สามารถรัดของสมาชิกและพฤติกรรม
โลกทัศน์ ประนีประนอมขององค์กรความสามารถในการอย่างถูกต้องประเมิน
สิ่งแวดล้อม ตรวจสอบว่า reorientation เป็นสิ่งจำเป็น และดำเนินการเปลี่ยนแปลงถ้า
ถือว่าจำเป็น ( tushman & romanelli , 1985 ) ดังนั้น ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นประสิทธิภาพสูง
ต้องระดับหนึ่งของการลู่เข้า ( นอกเหนือไปจากสิทธิการปฐมนิเทศเชิงกลยุทธ์
) ที่อาจส่งผลกระทบในเชิงลบต่อความอยู่รอดระยะยาวพร้อมกัน
ขององค์กรโดยเล reorientations เมื่อเรียกร้องโดยสภาพแวดล้อม
เป็นครั้งคราวแรงกดดันเพื่อปรับความดันสามารถเอาชนะแรงเฉื่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ภายใต้สองสถานการณ์ : 1 ) กระบวนการลู่ได้ล้มเหลวในการสร้างสมรรถนะเพียงพอ
ตลอดระยะเวลาที่แน่นอนของเวลา หรือ 2 ) ขององค์กรในปัจจุบันกลยุทธ์
ปฐมนิเทศถือว่าไม่ได้ผลเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมขนาดใหญ่ ( tushman &
romanelli , 1985 )เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมมาก สามารถคาดการณ์และ / หรือดัดแปลง
เพื่อประสิทธิภาพโดยจะเห็นเป็นไดรเวอร์ที่สำคัญของ reorientation แต่มันเป็นหน้าที่
เมื่อผู้นำผู้บริหารเพื่อกำหนดและตรวจสอบเกณฑ์ประสิทธิภาพของพวกเขาเช่นเดียวกับ
วันนี้คาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง ประเด็นหลักของกลยุทธ์ที่เป็นทางการที่สุดกระบวนการก่อตัว