Hand, foot and mouth disease (HFMD)

Hand, foot and mouth disease (HFMD) is a common childhood illness that mainly affects Asian children under the age of 5 years. Human enterovirus 71 (EV71) and coxsackievirus A16 (CA16) are the most common pathogens of HFMD. It is imperative that the susceptible population is screened early and that the severe illness population can be identified via genetic variation detection in children. Four single-nucleotide polymorphisms (SNP) [2'-5'-oligoadenylate synthetase1 (OAS1) rs10774671, selectin P ligand (SELPLG) rs2228315, scavenger receptor class B member 2 (SCARB2) rs41284767 and interleukin 28B (IL28B) rs12979860] were determined by Taqman assays in 333 HFMD samples and 163 control samples. The rs2228315, rs41284767 and rs12979860 polymorphisms did not differ significantly between HFMD patients and the controls, but the prevalence of the rs10774671 polymorphism was significantly different between the control children and children infected with CA16 (GG genotype vs. AA + AG genotype, P < 0.05). Children with the GG genotype were more susceptible to CA16-type HFMD. Furthermore, the rs10774671 genotype distribution was clearly different between children with severe HFMD and those with mild HFMD [P < 0.05, OR 0.240, 95% CI (0.071-0.809)]. HFMD children with the AA+AG genotype were more likely to progress to encephalitis than were those with the GG genotype. Plasma gamma-interferon (IFN) expression levels among control children and the mild and severe HFMD children were detected by ELISA. Those with mild HFMD had higher gamma-IFN expression levels compared with those with severe HFMD (P < 0.05). In addition, there is a significant correlation between gamma-IFN levels and OAS1 rs10774671 SNP, as analysed by linear correlation assay. The GG genotype correlated with higher gamma-IFN levels (P < 0.05). In short, the OAS1 rs10774671 SNP GG genotype contributed to CA16 susceptibility and was associated with the development of mild HFMD

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคมือ เท้า และปาก (กรรมพันธุ์เป็นโรคเด็กทั่วไปที่มีผลต่อเด็กเอเชียอายุ 5 ปีส่วนใหญ่ มนุษย์เอนเทอโรไวรัส 71 (EV71) และ coxsackievirus A16 (CA16) เป็นโรคพบบ่อยที่สุดของการ ความจำเป็นที่ประชากรไวต่อจะฉายก่อน และว่า ประชากรเจ็บป่วยรุนแรงสามารถระบุผ่านการตรวจสอบความผันแปรทางพันธุกรรมในเด็กได้ นิวคลีโอไทด์เดี่ยวสี่ polymorphisms (SNP) [synthetase1 2'-5'-oligoadenylate (OAS1) rs10774671, selectin P ลิแกนด์ (SELPLG) rs2228315 สัตว์กินของเน่าตัวรับสมาชิกคลาส B 2 rs41284767 (SCARB2) และ interleukin 28B rs12979860 (IL28B)] ถูกกำหนด โดย Taqman assays 333 กิโลกรัมตัวอย่างและตัวอย่างควบคุม 163 Polymorphisms rs2228315, rs41284767 และ rs12979860 ได้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกิโลกรัมผู้ป่วยและการควบคุม แต่ความชุกของโพลิมอร์ฟิซึม rs10774671 แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการควบคุมเด็กและเด็กที่ติดเชื้อ CA16 (GG ลักษณะทางพันธุกรรมกับ AA + AG ลักษณะทางพันธุกรรม P < 0.05) เด็กที่ มีลักษณะทางพันธุกรรม GG ได้อ่อนแอมากขึ้นไปกิโลกรัมชนิด CA16 นอกจากนี้ การกระจายลักษณะทางพันธุกรรม rs10774671 แตกต่างกันอย่างชัดเจนระหว่างเด็กรุนแรงกิโลกรัมและคนอ่อนกิโลกรัม [P < 0.05 หรือ 0.240, 95% CI (0.071 0.809)] กิโลกรัมเด็กที่ มีลักษณะทางพันธุกรรม AA + AG มีแนวโน้มที่จะก้าวสู่สมองอักเสบมากกว่ามีลักษณะทางพันธุกรรม GG พลาสม่าแกมมาอินเตอร์เฟียรอน (IFN) นิพจน์ระดับควบคุมเด็กและไม่รุนแรง และรุนแรงเด็กกิโลกรัมพบ โดย ELISA มีอ่อนกิโลกรัมมีแกมมา-IFN นิพจน์ระดับที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับผู้ที่มีรุนแรงกิโลกรัม (P < 0.05) นอกจากนี้ มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับแกมมา IFN และ SNP rs10774671 OAS1 เป็น analysed โดยวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงเส้น ลักษณะทางพันธุกรรม GG correlated IFN แกมมามีระดับสูง (P < 0.05) ในระยะสั้น OAS1 rs10774671 SNP GG ลักษณะทางพันธุกรรมส่วน CA16 ภูมิไวรับ และเชื่อมโยงกับการพัฒนาของอ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มือเท้าและโรคปาก (HFMD) เป็นความเจ็บป่วยในวัยเด็กทั่วไปที่ส่วนใหญ่มีผลกระทบต่อเด็กเอเชียอายุต่ำกว่า 5 ปี มนุษย์ enterovirus 71 (EV71) และ A16 coxsackievirus (CA16) เ​​ป็นเชื้อก่อโรคที่พบบ่อยที่สุดของโรคมือเท้าปาก มีความจำเป็นที่ประชากรอ่อนไหวจะฉายต้นและที่สามารถระบุประชากรเจ็บป่วยอย่างรุนแรงผ่านการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในเด็ก สี่ความหลากหลายเดี่ยวเบื่อหน่าย (SNP) [2'-5'-oligoadenylate synthetase1 (OAS1) rs10774671, selectin P แกนด์ (SELPLG) rs2228315 นี้สมาชิกในคลาสรับกินของเน่า B 2 (SCARB2) rs41284767 และ interleukin 28B (IL28B) rs12979860] ได้รับการพิจารณา โดยการตรวจ TaqMan ใน 333 ตัวอย่างโรคมือเท้าปากและ 163 ตัวอย่างควบคุม rs2228315 rs41284767 และ rs12979860 หลากหลายไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้ป่วยโรคมือเท้าปากและการควบคุม แต่ความชุกของ polymorphism rs10774671 อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันระหว่างการควบคุมเด็กและเด็กที่ติดเชื้อ CA16 (จีโนไทป์ GG เทียบกับระดับ AA + AG จีโนไทป์, p <0.05 ) เด็กที่มีจีโนไทป์ GG ที่อ่อนแอมากขึ้นเพื่อ CA16 ชนิดโรคมือเท้าปาก นอกจากนี้การกระจาย rs10774671 จีโนไทป์เห็นได้ชัดที่แตกต่างกันระหว่างเด็กที่มีโรคมือเท้าปากที่รุนแรงและผู้ที่มีโรคมือเท้าปากอ่อน [p <0.05 หรือ 0.240, 95% CI (0.071-0.809)] เด็กโรคมือเท้าปากที่มีระดับ AA + AG genotype มีแนวโน้มที่จะพัฒนาไปสู่​​โรคไข้สมองอักเสบกว่าเป็นผู้ที่มีจีโนไทป์ GG พลาสม่าแกมมา interferon (IFN) ระดับการแสดงออกในการควบคุมเด็กและอ่อนและรุนแรงเด็กโรคมือเท้าปากที่ถูกตรวจพบโดยวิธี ELISA ผู้ที่มีโรคมือเท้าปากที่ไม่รุนแรงมีสูงแกมมา IFN ระดับการแสดงออกเมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคมือเท้าปากที่รุนแรง (p <0.05) นอกจากนี้มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับแกมมา IFN และ OAS1 rs10774671 SNP เป็นวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงเส้น จีโนไทป์ GG มีความสัมพันธ์กับระดับที่สูงขึ้นแกมมา IFN (p <0.05) ในระยะสั้นจีโนไทป์ OAS1 rs10774671 SNP GG ส่วน CA16 ความอ่อนแอและเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคมือเท้าปากที่ไม่รุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรค มือ เท้า ปาก ( เปื่อย ) เป็นเด็กเจ็บป่วยทั่วไปที่ส่วนใหญ่มีผลต่อเด็กเอเชียอายุ 5 ปี มนุษย์ เอนเทอโรไวรัส 71 ( ev71 ) และคอกซากี่ไวรัส A12 ( ca16 ) เป็นเชื้อโรคที่พบบ่อยที่สุดของเปื่อย . มันเป็นความจำเป็นที่ประชากรที่มีความไวต่อการคัดกรองก่อน และว่า ประชาชนเจ็บป่วยรุนแรงสามารถระบุได้ผ่านการตรวจหาความแปรผันทางพันธุกรรมในเด็ก4 ความหลากหลายซิงเกิลนิวคลีโอไทด์ ( SNP ) [ 2 ' - 5 ' - oligoadenylate synthetase1 ( oas1 ) rs10774671 ซีเลกทิน ( P ) , selplg ) rs2228315 scavenger receptor B ชั้น 2 ( scarb2 ) และสมาชิก rs41284767 อินเตอร์ลิวคิน 28A ( il28b ) rs12979860 ] ซึ่งพบใน taqman 333 เปื่อยตัวอย่างและตัวอย่างงานควบคุม rs2228315 ที่ ,และ rs41284767 rs12979860 ลไม่ได้แตกต่างระหว่างผู้ป่วยเปื่อยและการควบคุม แต่ความชุกของ rs10774671 ความหลากหลายแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างควบคุมเด็ก และเด็กที่ติดเชื้อ ca16 ( GG genotype AA AG กับพันธุกรรม , p < 0.05 ) เด็กกับ GG กับอ่อนไหว ca16 ประเภทเปื่อย . นอกจากนี้การ rs10774671 กระจายพันธุกรรมแตกต่างระหว่างเด็กกับเปื่อยรุนแรงและไม่รุนแรง คืออะไร [ P < 0.05 และ 0.240 , 95% CI ( 0.071-0.809 ) ] คืออะไรเด็กที่มี genotype AG AA มีโอกาสก้าวหน้าอักเสบกว่าผู้ที่มีจีโนไทป์ GG .รอนแกมม่า ( IFN ) และระดับการแสดงออกของเด็ก การควบคุมและไม่รุนแรงและรุนแรง มั่นใจเด็กถูกตรวจพบโดยวิธีอีไลซ่า พวกอ่อนเปื่อยสูงกว่าแกมมาอินเตอร์เฟียรอนเมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่มีระดับการแสดงออกเปื่อยรุนแรง ( P < 0.05 ) นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์ระหว่างระดับแกมมาอินเตอร์เฟียรอน และ oas1 rs10774671 SNP ที่วิเคราะห์ โดยวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงเส้นไทป์ GG มีความสัมพันธ์กับระดับแกมมาอินเตอร์เฟียรอนสูงกว่า ( P < 0.05 ) ในสั้น oas1 rs10774671 SNP GG พันธุกรรม ส่วน ca16 ไวและถูกเชื่อมโยงกับการพัฒนาของอ่อนคืออะไร ?