All levels of dietary supplementati

All levels of dietary supplementation of marigold extract produced more intense yellow color in the shank skin compared to the shank skin of non-supplemented broiler (Table 4). Shank skin color intensity was highest in MG200 followed by MG150, MG100, and MG0 (linear effect, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

All levels of dietary supplementation of marigold extract produced more intense yellow color in the shank skin compared to the shank skin of non-supplemented broiler (Table 4). Shank skin color intensity was highest in MG200 followed by MG150, MG100, and MG0 (linear effect, p<0.000; quadratic effect, p<0.05). Breast and thigh muscle yellowness (b*) was significantly higher (linear effect, p<0.000; quadratic effect, p<0.05) in MG200 broilers. Breast and thigh muscle redness (a*) and lightness (L*) were not significantly affected by marigold extract supplementation. Castaneda et al. (2005) also reported that natural pigments weremore efficient in producing maximum skin yellowness.In addition, Sirri et al. (2010) measured higher skin yellowness in all body parts of chickens fed 12 to 15 mg xanthophylls per kg feed, and Ponsano et al. (2004) reported that oxycarotenoids produced by microorganisms enhanced yellowness in the skin and breast and thigh meat of broilers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทุกระดับของการเสริมอาหารสารสกัดจากดอกดาวเรืองของผลิตสีเหลืองที่รุนแรงมากขึ้นในผิวของดอกเมื่อเทียบกับผิวขาของไก่เนื้อไม่ใช่เสริม (ตารางที่ 4) Shank ความเข้มของสีผิวที่เป็นที่สูงที่สุดใน MG200 ตาม mg150, MG100 และ MG0 (ผลกระทบเชิงเส้น, p <0.000; ผลสม p <0.05) เต้านมและต้นขาสีเหลืองของกล้ามเนื้อ (b *) สูงอย่างมีนัยสำคัญ (ผลกระทบเชิงเส้น, p <0.000; กำลังสองผล p <0.05) ในไก่เนื้อ MG200 เต้านมและสีแดงของกล้ามเนื้อต้นขา (A *) และความสว่าง (L *) ไม่ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญจากสารสกัดจากดอกดาวเรืองเสริม Castaneda et al, (2005) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าสีธรรมชาติมี
ประสิทธิภาพมากขึ้นในการผลิตนอกจากนี้ผิว yellowness.In สูงสุด Sirri et al, (2010) วัดสีเหลืองผิวที่สูงขึ้นในทุกส่วนของร่างกายของไก่ที่เลี้ยง 12-15 xanthophylls มิลลิกรัมต่ออาหารสัตว์กิโลกรัมและ Ponsano et al, (2004) รายงานว่า oxycarotenoids ผลิตโดยจุลินทรีย์เพิ่มสีเหลืองในผิวหนังและเต้านมและต้นขาเนื้อไก่เนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกระดับของการเสริมสารสกัดจากดอกดาวเรือง ผลิตสีเหลืองรุนแรงมากขึ้นในขาผิวหนังเมื่อเทียบกับผิวเนื้อขาไม่เสริม ( ตารางที่ 4 ) ความเข้มแข้งผิวสีถูกสุดใน mg200 ตาม mg150 mg100 , และ mg0 ( ผลเชิงเส้นกำลังสอง P < 0.000 ; ผล , p < 0.05 ) เต้านม และ กล้ามเนื้อต้นขาและค่าสีเหลือง ( b * ) สูงกว่า ( P < ผลเชิงเส้นกำลังสองเฉลี่ย ; ผล , p < 0.05 ) ใน mg200 ไก่เนื้อ เต้านมอักเสบ กล้ามเนื้อต้นขา ( * ) และค่าความสว่าง ( L * ) ไม่มีผลต่อการเสริมด้วยสารสกัดจากดอกดาวเรือง . Castaneda et al . ( 2005 ) ยังได้รายงานว่า สีธรรมชาติคือมีประสิทธิภาพในการผลิตสีเหลืองผิวสูงสุด นอกจากนี้ sirri et al . ( 2010 ) วัดได้สูงกว่า ผิวสีเหลืองทุกชิ้นส่วนร่างกายของไก่ที่เลี้ยง 12 กับ 15 มิลลิกรัม แซนโทฟิลล์ต่อกิโลกรัมอาหาร และ ponsano et al . ( 2004 ) รายงานว่า oxycarotenoids ผลิตเชื้อจุลินทรีย์เพิ่มสีเหลืองในผิวหนัง และเต้านม และเนื้อสะโพกของไก่เนื้อ