The symbolism immediately was clear

The symbolism immediately was clear to me, as the two had collaborated before on a similar project
back in 1991 when they co-edited a groundbreaking special issue of the Annals which summarized,
discipline-by-discipline, the current state of the relatively nascent genre of "tourism research" within
the social sciences (Graburn & Jafari, 1991). Graburn and Jafari had brought together some of the
biggest names in each discipline at the time, including Valene Smith, Dennison Nash, Erick Cohen,
and Peter Murphy. Yet what was striking about this issue was that each disciplinary paper had its own
trajectory of research and community of scholars, with little overlap. Th is underscored what Echtner
and Jamal (1997) would later call a "disciplinary dilemma" in tourism research, with clearly drawn
boundaries between perspectives and little interface, integration, or exchange of theories and methods.
At the time, it seems best anyone could hope for was for tourism research to meld together into two
major disciplines: those dealing with tourism as an industry and those dealing with the more intangible,
cultural dynamics of tourism (see Tribe, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัญลักษณ์ทันทีชัดเจนกับฉัน เป็นทั้งสองได้ร่วมมือกันก่อนในโครงการคล้าย
ใน 1991 เมื่อเขาร่วมแก้ไขฉบับพิเศษคว้าพงศาวดารซึ่งสรุป,
วินัยวินัย สถานะปัจจุบันของ "การท่องเที่ยววิจัย" ภายในแนวค่อนข้างก่อ
สังคมวิทยา (Graburn &พล.ต. 1991) Graburn และพล.ต.ได้นำกันบาง
ชื่อที่ใหญ่ที่สุดในแต่ละสาขาวิชาการในเวลา รวมถึงสมิ ธ Valene, Dennison Nash, Erick โคเฮ น,
และปีเตอร์เมอร์ฟี แต่สิ่งโดดเด่นเกี่ยวกับปัญหานี้ถูกว่า กระดาษแต่ละหน่วยมีตัวเอง
วิถีวิจัยและชุมชนของนักปราชญ์ มีเหลื่อมกันเล็กน้อย Th คือ underscored Echtner อะไร
และ Jamal (1997) จะในภายหลังเรียกเป็น "วินัยลำบากใจ" ในการท่องเที่ยววิจัย กับชัดเจนออก
ขอบระหว่างมุมมอง และน้อยอินเตอร์เฟซ รวม หรือแลกเปลี่ยนทฤษฎีและวิธีการ
ที่เวลา ดูเหมือนว่าส่วนใครสามารถหวังได้ท่องเที่ยววิจัยการ meld กันเป็นสอง
สาขาหลัก: ผู้จัดการท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมและผู้จัดการเพิ่มมากขึ้นไม่มีตัวตน,
dynamics วัฒนธรรมการท่องเที่ยว (ดูเผ่า 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัญลักษณ์ทันทีเป็นที่ชัดเจนกับผมขณะที่ทั้งสองได้ร่วมมือกันมาก่อนในโครงการที่คล้ายกัน
กลับในปี 1991 เมื่อพวกเขาร่วมแก้ไขฉบับพิเศษที่แหวกแนวของพงศาวดารซึ่งสรุป
วินัยโดยวินัยในสถานะปัจจุบันของประเภทที่ค่อนข้างพึ่ง ของ "การวิจัยการท่องเที่ยว" ภายใน
สังคมศาสตร์ (Graburn & Jafari, 1991) Graburn และ Jafari ได้นำมารวมกันบางส่วนของ
ชื่อที่ใหญ่ที่สุดในแต่ละวินัยในเวลารวมทั้ง Valene สมิ ธ , เดนนิสแนช, เอริคโคเฮน
และปีเตอร์เมอร์ฟี่ แต่สิ่งที่โดดเด่นเกี่ยวกับปัญหานี้ก็คือว่ากระดาษวินัยแต่ละคนมีของตัวเอง
วิถีของการวิจัยและชุมชนของนักวิชาการที่มีการทับซ้อนกันเล็ก ๆ น้อย ๆ th จะได้เน้นย้ำสิ่งที่ Echtner
และออสการ์ (1997) หลังจากนั้นก็จะเรียกว่า "ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกวินัย" ในการวิจัยการท่องเที่ยวที่มีมาอย่างชัดเจน
เขตแดนระหว่างมุมมองและรูปแบบเล็ก ๆ น้อย ๆ บูรณาการหรือการแลกเปลี่ยนทฤษฎีและวิธีการ
ในขณะที่ดูเหมือนว่าทุกคนที่ดีที่สุดที่จะทำได้ หวังเป็นสำหรับการวิจัยการท่องเที่ยว meld ร่วมกันเป็นสอง
สาขาหลักที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมและผู้ที่เกี่ยวข้องกับการไม่มีตัวตนมากขึ้น
การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมของการท่องเที่ยว (ดูเผ่า, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัญลักษณ์ทันที ชัดเจนแล้ว ขณะที่ทั้งสองได้ร่วมกันมาก่อน ในโครงการที่คล้ายกัน
กลับในปี 1991 เมื่อเขาร่วมแก้ไข groundbreaking ของพงศาวดาร ฉบับพิเศษ ซึ่งสรุปได้ว่า
วินัยโดยวินัย สถานะปัจจุบันของประเภทค่อนข้างตั้งไข่ " วิจัย " การท่องเที่ยวภายใน
สังคมศาสตร์ ( graburn Jafari & , 1991 )และ graburn Jafari นำมาร่วมกันบางส่วนของชื่อที่ใหญ่ที่สุดในแต่ละวินัย
ตลอดเวลา รวมทั้ง valene สมิธ เดนนิสัน แนช , เอริค โคเฮน
และปีเตอร์ เมอร์ฟี่ แต่สิ่งที่โดดเด่นเกี่ยวกับปัญหานี้ว่า กระดาษแต่ละวินัยมีวิถีของตัวเอง
วิจัยและชุมชนของนักวิชาการที่มีเล็ก ๆน้อย ๆที่ทับซ้อนกัน จะเน้นถึงสิ่งที่ echtner
จามาล ( 1997 ) และต่อมาเรียก " ไม่มีวินัย " ในการวิจัยการท่องเที่ยวกับอย่างชัดเจนวาด
เขตแดนระหว่างมุมมองและรูปแบบการบูรณาการ หรือตราของทฤษฎีและวิธีการ
ตอนนั้นดูเหมือนว่าที่ดีที่สุดทุกคนคาดหวังคือการวิจัยการท่องเที่ยว meld ร่วมกันเป็น 2
สาขาหลักที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรม และผู้ที่เกี่ยวข้องกับเพิ่มเติมที่ไม่มีตัวตน
วัฒนธรรมพลวัตของการท่องเที่ยว ( เห็นเผ่า , 1997 )