B A C K G R O U N DDescription of t

B A C K G R O U N D
Description of the condition
Schizophrenia is a serious mental disorder with considerable impact on individuals and their families. It may take a life-long
course, although full recovery is also observed in a proportion of
cases. Symptoms of schizophrenia are usually classified as ’positive’ (where something is added, such as hallucinations or paranoid ideation; also classified as schizophrenia type I) and ’negative’
(where something is missing, such as the ability to express oneself
emotionally or to form satisfying relationships with others; also
classified as schizophrenia type II). The aspects of schizophrenia
that are linked to losing and regaining creativity, emotional expressiveness, social relationships, and motivation may be important in
relation to music therapy (Gold 2009).
Description of the intervention
Music therapy is generally defined as “a systematic process ofintervention wherein the therapist helps the client to promote health,
usingmusicexperiencesandthe relationshipsthatdevelopthrough
them as dynamic forces of change” (Bruscia 1998). It is often perceived as a psychotherapeutic method in the sense that it addresses
intra- and interpsychic, as well as social processes by using musical
interaction as a means of communication, expression, and transformation. The aim of the therapy is to help people with serious
mental disorders to develop relationships and to address issues they
may not be able to using words alone.
Recognition of music therapy as a profession (with its own academic and clinical training courses) was first introduced in North
and South America in the 1940s. The first European countries
(Austria and England) followed in 1958, and soon after that many
other countries followed (Maranto 1993). It is now a state-registered profession in some countries (Austria, UK). A survey based
in Germany showed that music therapy was used in 37% of all
psychiatric and psychosomatic clinics (Andritzky 1996).
Music therapy models practised today are most commonly based
on psychoanalytic, humanistic, cognitive behavioural or developmental theory (Gold 2009; Wigram 2002). Generally, behavioural
models are more prevalent in the USA, whereas psychodynamic
and humanistic models dominate in Europe. However, the competing theoretical models in music therapy and their applications
do not necessarily form distinct categories, but rather prototypical
positions in a varied but coherent field.
Other than by their theoretical orientation, approaches in music
therapy may also be described by their modality (’active’ versus
’receptive’), their level of structure, and the focus on the music
itself versus on verbal processing of the music experiences. The
active modality includes all activities where clients are invited to
play or sing. This includes a variety of activities ranging from free
improvisation to reproducing songs. Receptive techniques, on the
other hand, refer to clients listening to music; this may be played
by the therapist for the client, or recorded music may be selected by
either therapist or client. Although some models of music therapy
rely exclusively on one mode of musical interaction, most models
use a mixture of both.
Secondly, the level of predefined structuring may vary. Some therapists may impose a greater degree of structure than others, either
by using more structured forms of music-making or by selecting
activities before the sessions, as opposed to developing these in dialogue with the client. The level of structuring may depend on the
client’s needs but may also vary between music therapy models.
For example, it has been observed that there are considerable differences between American and European approaches in the level
of structuring (Wigram 2002). A recent review concluded that extreme positions were rarely observed and most studies used some
structure as well as some flexibility (Gold 2009). A third relevant
distinction concerns the focus of attention. Some music therapists
and music therapy models may focus more on the processes occurring within the music itself, whereas others have a greater focus
on the verbal reflection of the client’s issues brought forth by these
musical processes (Gold 2009).
In summary, music therapy for people with serious mental disorders often relies on a mixture of active and receptive techniques,
even though musical improvisation and verbalisation of the musical interaction are often central. Music therapists working in clinical practice with this population usually have extensive training,
and many show a strong psychotherapeutic orientation in their
work. Music therapy with patients in mental health care is usually
provided either in an individual or a small group setting and is
often continued over an extended period of time (Wigram 1999).
How the intervention might work
Music therapy is often justified by a proposed need for a medium
for communication and expr

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

B A C K G R O U N Dคำอธิบายของเงื่อนไขโรคจิตเภทเป็นโรคจิตรุนแรงมากส่งผลต่อบุคคลและครอบครัว มันจะเป็นตลอดชีวิตหลักสูตร แม้ว่าการกู้คืนเป็นที่สังเกตในสัดส่วนของกรณี อาการของโรคจิตเภทมักจะจัดเป็น 'บวก' (ที่มีเพิ่มอะไร เช่นเห็นภาพหลอนหรือหวาดระแวงความคิด จัดว่าเป็นโรคจิตเภทชนิดฉัน) และ 'เชิงลบ'(บางสิ่งบางอย่างขาดหายไป เช่นความสามารถในการแสดงตัวเองอารมณ์ หรือ การสร้างความสัมพันธ์ความพึงพอใจกับผู้อื่น นอกจากนี้จัดเป็นโรคจิตเภทชนิด II) ลักษณะของโรคจิตเภทที่เชื่อมโยงกับการสูญเสีย และการฟื้นความสัมพันธ์ทางสังคม ความคิดสร้างสรรค์ การแสดงออกทางอารมณ์ และแรงจูงใจอาจมีความสำคัญในความสัมพันธ์กับดนตรีบำบัด (ทอง 2009)คำอธิบายของการแทรกแซงดนตรีบำบัดโดยทั่วไปถูกกำหนดให้เป็น "เป็นกระบวนการที่เป็นระบบ ofintervention นั้นบำบัดโรคช่วยให้ไคลเอ็นต์ในการส่งเสริมสุขภาพusingmusicexperiencesandthe relationshipsthatdevelopthroughพวกเขาเป็นกองกำลังแบบไดนามิกของการเปลี่ยนแปลง" (Bruscia 1998) มักจะมีการรับรู้เป็นวิธีการ psychotherapeutic ในความรู้สึกที่มันอยู่intra - และ interpsychic ตลอดจนกระบวนการทางสังคม โดยใช้ดนตรีการโต้ตอบเป็นวิธีการสื่อสาร และการเปลี่ยนแปลง เป้าหมายของการรักษาคือเพื่อ ช่วยให้คนร้ายแรงผิดปกติทางจิตพัฒนาความสัมพันธ์กับปัญหาที่อยู่พวกเขาmay not be able to using words alone.Recognition of music therapy as a profession (with its own academic and clinical training courses) was first introduced in Northand South America in the 1940s. The first European countries(Austria and England) followed in 1958, and soon after that manyother countries followed (Maranto 1993). It is now a state-registered profession in some countries (Austria, UK). A survey basedin Germany showed that music therapy was used in 37% of allpsychiatric and psychosomatic clinics (Andritzky 1996).Music therapy models practised today are most commonly basedon psychoanalytic, humanistic, cognitive behavioural or developmental theory (Gold 2009; Wigram 2002). Generally, behaviouralmodels are more prevalent in the USA, whereas psychodynamicand humanistic models dominate in Europe. However, the competing theoretical models in music therapy and their applicationsdo not necessarily form distinct categories, but rather prototypicalpositions in a varied but coherent field.Other than by their theoretical orientation, approaches in musictherapy may also be described by their modality (’active’ versus’receptive’), their level of structure, and the focus on the musicitself versus on verbal processing of the music experiences. Theactive modality includes all activities where clients are invited toplay or sing. This includes a variety of activities ranging from freeimprovisation to reproducing songs. Receptive techniques, on theother hand, refer to clients listening to music; this may be playedby the therapist for the client, or recorded music may be selected byeither therapist or client. Although some models of music therapyrely exclusively on one mode of musical interaction, most modelsuse a mixture of both.Secondly, the level of predefined structuring may vary. Some therapists may impose a greater degree of structure than others, eitherby using more structured forms of music-making or by selectingactivities before the sessions, as opposed to developing these in dialogue with the client. The level of structuring may depend on theclient’s needs but may also vary between music therapy models.For example, it has been observed that there are considerable differences between American and European approaches in the levelof structuring (Wigram 2002). A recent review concluded that extreme positions were rarely observed and most studies used somestructure as well as some flexibility (Gold 2009). A third relevantdistinction concerns the focus of attention. Some music therapistsand music therapy models may focus more on the processes occurring within the music itself, whereas others have a greater focuson the verbal reflection of the client’s issues brought forth by thesemusical processes (Gold 2009).In summary, music therapy for people with serious mental disorders often relies on a mixture of active and receptive techniques,แม้ verbalisation ของการโต้ตอบทางดนตรีและแสดงดนตรีมักเซ็นทรัล นักบำบัดเพลงที่ทำงานในคลินิกกับกลุ่มประชากรนี้มักจะมีอบรมและหลายแนว psychotherapeutic ที่แข็งแกร่งในตนการทำงาน ดนตรีบำบัดกับผู้ป่วยในการดูแลสุขภาพจิตเป็นปกติทั้งในตัวบุคคลหรือขนาดเล็กกลุ่มการตั้งค่า และมีมักจะต่อผ่านระยะเวลา (1999 วีแกรม)วิธีการแทรกแซงอาจทำงานดนตรีบำบัดมักเป็นธรรม โดยต้องการนำเสนอสำหรับสื่อสำหรับการสื่อสารและ expr

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง
รายละเอียดของสภาพ
โรคจิตเภทเป็นโรคทางจิตอย่างจริงจังกับผลกระทบต่อบุคคลและครอบครัวของพวกเขา มันอาจต้องใช้เวลาตลอดชีวิต
แน่นอนแม้ว่าการกู้คืนเต็มยังเป็นที่สังเกตในสัดส่วนของ
กรณี อาการของโรคจิตเภทมักจะถูกจัดประเภทเป็น 'บวก' (ที่บางสิ่งบางอย่างจะถูกเพิ่มเช่นภาพหลอนหรือความคิดหวาดระแวง; จัดว่าเป็นประเภทจิตเภท I) และ 'เชิงลบ'
(ที่บางสิ่งบางอย่างที่ขาดหายไปเช่นความสามารถในการแสดงตัวเอง
อารมณ์หรือ สร้างความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ที่น่าพอใจ; ยัง
จัดเป็นประเภทจิตเภท II) ด้านของโรคจิตเภท
ที่เชื่อมโยงกับการสูญเสียและการฟื้นความคิดสร้างสรรค์การแสดงออกทางอารมณ์ความสัมพันธ์ทางสังคมและแรงจูงใจที่อาจมีความสำคัญใน
ความสัมพันธ์กับดนตรีบำบัดทอง (2009).
คำอธิบายของการแทรกแซง
ดนตรีบำบัดจะถูกกำหนดโดยทั่วไปว่า "ofintervention กระบวนการที่เป็นระบบนั้น นักบำบัดจะช่วยให้ลูกค้าในการส่งเสริมสุขภาพ,
usingmusicexperiencesandthe relationshipsthatdevelopthrough
พวกเขากองกำลังแบบไดนามิกของการเปลี่ยนแปลง "(Bruscia 1998) มันมักจะถูกมองว่าเป็นวิธีการบำบัดทางจิตในแง่ที่ว่ามันอยู่
โยกย้ายงานทั้ง interpsychic และเช่นเดียวกับกระบวนการทางสังคมโดยใช้ดนตรี
ปฏิสัมพันธ์เป็นวิธีการสื่อสารการแสดงออกและการเปลี่ยนแปลง จุดมุ่งหมายของการรักษาคือการช่วยให้คนที่มีความร้ายแรง
ผิดปกติทางจิตในการพัฒนาความสัมพันธ์และการแก้ไขปัญหาที่พวกเขา
อาจจะไม่สามารถที่จะใช้คำพูดเพียงอย่างเดียว.
การรับรู้ของดนตรีบำบัดเป็นอาชีพ (มีหลักสูตรการฝึกอบรมทางวิชาการและทางคลินิกของตัวเอง) เป็นครั้งแรก ในทวีป
อเมริกาเหนือและใต้ในปี 1940 ครั้งแรกของประเทศในยุโรป
(ออสเตรียและอังกฤษ) ใช้ในปี 1958 และไม่นานหลังจากที่หลาย ๆ
ประเทศอื่น ๆ ตามมา (Maranto 1993) ตอนนี้มันเป็นอาชีพของรัฐที่ลงทะเบียนในบางประเทศ (ออสเตรีย, สหราชอาณาจักร) จากการสำรวจตาม
ในเยอรมนีพบว่าดนตรีบำบัดถูกนำมาใช้ใน 37% ของ
คลินิกจิตเวชและจิตใจ (Andritzky 1996).
รูปแบบดนตรีบำบัดฝึกในวันนี้มีมากที่สุดตาม
ในจิตวิเคราะห์เห็นอกเห็นใจความรู้ความเข้าใจทฤษฎีพฤติกรรมหรือการพัฒนา (โกลด์ 2009 วิแกรม 2002 ) โดยทั่วไปพฤติกรรม
รุ่นที่เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาในขณะที่จิตบำบัด
แบบและเห็นอกเห็นใจครองในยุโรป อย่างไรก็ตามการแข่งขันแบบจำลองทางทฤษฎีในดนตรีบำบัดและการใช้งานของพวกเขา
ไม่จำเป็นต้องรูปแบบประเภทที่แตกต่าง แต่แม่บท
ตำแหน่งในสนามที่แตกต่างกัน แต่เชื่อมโยงกัน.
นอกเหนือจากการวางแนวทฤษฎีของพวกเขาวิธีการในดนตรี
บำบัดอาจอธิบายได้ด้วยกิริยาของพวกเขา ( ' ใช้งาน 'กับ
' เปิดกว้าง ') ระดับของโครงสร้างและมุ่งเน้นไปที่เพลง
ของตัวเองเมื่อเทียบกับการประมวลผลด้วยวาจาประสบการณ์ดนตรี
กิริยาที่ใช้งานรวมถึงกิจกรรมทั้งหมดที่ลูกค้าได้รับเชิญให้
เล่นหรือร้องเพลง ซึ่งรวมถึงความหลากหลายของกิจกรรมตั้งแต่ฟรี
ปฏิภาณโวหารที่จะทำซ้ำเพลง เทคนิคการเปิดกว้างบน
มืออื่น ๆ ที่อ้างถึงลูกค้าฟังเพลง; นี้อาจจะเล่น
โดยนักบำบัดโรคสำหรับลูกค้าหรือเพลงที่บันทึกไว้อาจจะถูกเลือกโดย
ทั้งบำบัดโรคหรือลูกค้า แม้ว่าบางรูปแบบของดนตรีบำบัด
พึ่งพาเฉพาะในโหมดของการปฏิสัมพันธ์ทางดนตรีแบบจำลองส่วนใหญ่
ใช้ส่วนผสมของทั้งสอง.
ประการที่สองระดับของโครงสร้างที่กำหนดไว้ล่วงหน้าอาจแตกต่างกัน บาง therapists อาจจะกำหนดระดับสูงของโครงสร้างกว่าคนอื่น ๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง
โดยใช้รูปแบบโครงสร้างของเพลงทำหรือโดยการเลือก
กิจกรรมก่อนการประชุมเมื่อเทียบกับการพัฒนาเหล่านี้ในการเจรจากับลูกค้า ระดับของโครงสร้างอาจขึ้นอยู่กับ
ความต้องการของลูกค้า แต่ยังอาจแตกต่างกันระหว่างรูปแบบดนตรีบำบัด.
ยกตัวอย่างเช่นมันได้รับการตั้งข้อสังเกตว่ามีความแตกต่างระหว่างวิธีอเมริกันและยุโรปในระดับ
ของโครงสร้าง (วิแกรม 2002) การตรวจสอบล่าสุดได้ข้อสรุปว่าตำแหน่งมากไม่ค่อยได้รับการสังเกตและการศึกษามากที่สุดที่ใช้บางส่วน
โครงสร้างเช่นเดียวกับความยืดหยุ่นบางสีทอง (2009) ที่เกี่ยวข้องที่สาม
ความแตกต่างที่เกี่ยวข้องกับการมุ่งเน้นความสนใจ บางเวิ้งว้างเพลง
และรูปแบบดนตรีบำบัดจะเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับกระบวนการที่เกิดขึ้นภายในเพลงของตัวเองในขณะที่คนอื่น ๆ ที่มีความสำคัญมากขึ้น
ในการสะท้อนวาจาของปัญหาของลูกค้าออกมาโดยทั้ง
กระบวนการดนตรีทอง (2009).
ในการสรุปดนตรีบำบัดสำหรับ คนที่มีความผิดปกติทางจิตอย่างรุนแรงมักจะอาศัยการผสมผสานของเทคนิคการใช้งานและเปิดกว้าง
แม้ว่าการปรับดนตรีและ verbalisation ของปฏิสัมพันธ์ดนตรีมักจะกลาง เวิ้งว้างเพลงทำงานในการปฏิบัติทางคลินิกที่มีประชากรกลุ่มนี้มักจะมีการฝึกอบรม,
และหลายแสดงแนวจิตอายุรเวทของพวกเขาแข็งแกร่งใน
การทำงาน ดนตรีบำบัดกับผู้ป่วยในการดูแลสุขภาพจิตมักจะ
ให้ทั้งในบุคคลหรือการตั้งกลุ่มเล็ก ๆ และ
มักจะต่อเนื่องในระยะเวลานานของเวลา (วิแกรม 1999).
วิธีการแทรกแซงอาจจะทำงาน
ดนตรีบำบัดมักจะเป็นธรรมโดยจำเป็นที่จะต้องเสนอให้ สื่อ
เพื่อการสื่อสารและ expr

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

B C K G R O N D Uรายละเอียดของเงื่อนไขโรคจิตเภท คือโรคทางจิตร้ายแรงที่มีผลกระทบมากในแต่ละบุคคลและครอบครัวของพวกเขา มันอาจจะใช้เวลาตลอดชีวิตแน่นอน แม้ว่ากู้เต็มเป็นยังพบในสัดส่วนของกรณี อาการของโรคจิตเภท มักจัดเป็น ' บวก ' ( ซึ่งเป็นสิ่งที่เพิ่ม เช่น หวาดระแวง ประสาทหลอน หรือน้อย ยังจัดเป็นจิตเภทประเภท ) และ ' ลบ '( ซึ่งเป็นสิ่งที่ขาดหายไป เช่น ความสามารถในการแสดงตนอารมณ์ หรือฟอร์มน่าพอใจ ความสัมพันธ์กับผู้อื่น นอกจากนี้จัดเป็นจิตเภทประเภทที่ 2 ) ลักษณะของโรคจิตเภทที่เชื่อมโยงกับการสูญเสียและฟื้น ความคิดสร้างสรรค์ อารมณ์ลึกซึ้ง ความสัมพันธ์ทางสังคม และแรงจูงใจที่อาจจะสำคัญในความสัมพันธ์กับดนตรีบําบัด ( ทอง 2009 )รายละเอียดของการแทรกแซงดนตรี บำบัดที่ถูกกำหนดโดยทั่วไปเป็น " กระบวนการที่เป็นระบบ ofintervention เพื่อบำบัดช่วยให้ลูกค้าเพื่อส่งเสริมสุขภาพusingmusicexperiencesandthe relationshipsthatdevelopthroughพวกเขาบังคับแบบไดนามิกของการเปลี่ยนแปลง " ( bruscia 1998 ) มันคือการรับรู้มักจะเป็นวิธีจิตบำบัดในความรู้สึกว่า มัน อยู่ภายในและ interpsychic ตลอดจนกระบวนการทางสังคม โดยใช้ดนตรีปฏิสัมพันธ์เป็นวิธีการของการสื่อสาร การแสดงออก และการเปลี่ยนแปลง เป้าหมายของการรักษาคือการช่วยให้ผู้คนกับร้ายแรงความผิดปกติทางจิต เพื่อพัฒนาความสัมพันธ์และการแก้ไขปัญหา พวกเขาอาจจะไม่สามารถใช้คำพูดเพียงอย่างเดียวการรับรู้ของดนตรีเป็นอาชีพของตัวเองกับหลักสูตรการฝึกอบรมทางวิชาการและคลินิก ) เป็นครั้งแรกในภาคเหนือและอเมริกาใต้ในช่วงทศวรรษ ประเทศในยุโรปก่อน( ออสเตรียและอังกฤษ ) ตาม ในปี 1958 และเร็ว ๆนี้หลังจากหลายที่ประเทศอื่น ๆตามมา ( maranto 1993 ) คือตอนนี้รัฐลงทะเบียนอาชีพในบางประเทศ ( ออสเตรีย , อังกฤษ ) การสำรวจตามในเยอรมันพบว่าดนตรีบำบัดที่ใช้ใน 37 % ของทั้งหมดจิตเวชและสุขภาพจิตคลินิก ( andritzky 1996 )รูปแบบดนตรีซ้อมวันนี้มากที่สุดตามในจิตวิเคราะห์ มนุษยทฤษฎีพฤติกรรม หรือพัฒนาการทางปัญญา ( ทอง 2009 ; Wigram 2002 ) โดยทั่วไป , พฤติกรรมรุ่นที่แพร่หลายมากขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา แต่ psychodynamicและรูปแบบมนุษย์ปกครองในยุโรป อย่างไรก็ตาม การแข่งขันแบบจำลองในดนตรีบำบัดและการประยุกต์ไม่จําเป็นต้องเป็นแบบฟอร์มประเภทที่แตกต่าง , แต่ค่อนข้างธรรมดาในตำแหน่งที่แตกต่างกัน แต่สนามติดต่อกัน .นอกจากการกำหนดเป้าหมายเชิงทฤษฎีของพวกเขา แนวทาง ในเพลงการรักษาอาจจะอธิบาย ด้วยกิริยาของพวกเขา ( 'active ' เมื่อเทียบกับ' อ่อนไหว ' ) , ระดับของโครงสร้าง และมุ่งเน้นไปที่เพลงตัวเองเมื่อเทียบกับในการประมวลผลทางดนตรีประสบการณ์ ที่ปราดเปรียว กิริยา รวมถึงกิจกรรมทั้งหมดที่ลูกค้าจะได้รับเชิญที่จะเล่นหรือร้องเพลง นี้รวมถึงความหลากหลายของกิจกรรมตั้งแต่ฟรีก่อนการสร้างเพลง เทคนิคที่อ่อนไหวมืออื่น ๆที่อ้างถึงลูกค้าฟังเพลง นี้อาจจะเล่นโดยนักบำบัดสำหรับลูกค้า บันทึกเพลง หรืออาจจะถูกเลือกโดยให้พนักงานหรือลูกค้า ถึงแม้ว่าบางรุ่นของดนตรีอาศัยเฉพาะในโหมดหนึ่งของปฏิสัมพันธ์ทางดนตรีแบบมากที่สุดใช้เป็นส่วนผสมของทั้งสองประการที่สอง ระดับของการกำหนดโครงสร้างอาจแตกต่างกัน บาง therapists อาจเพิ่มระดับของโครงสร้างมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ ทั้งโดยใช้โครงสร้างมากขึ้น รูปแบบของการ หรือโดยการเลือกเพลงกิจกรรมก่อนการประชุม ซึ่งการพัฒนาเหล่านี้ในการสนทนากับลูกค้า ระดับของโครงสร้าง อาจจะขึ้นอยู่กับความต้องการของลูกค้า แต่ยังอาจแตกต่างกันระหว่างรุ่นดนตรีบำบัด .ตัวอย่างเช่นจะได้รับการตรวจสอบว่า มีการพิจารณาความแตกต่างระหว่างวิธีการที่ชาวอเมริกันและยุโรปในระดับของโครงสร้าง ( Wigram 2002 ) รีวิวล่าสุดสรุปได้ว่าตำแหน่งมากก็ไม่ค่อยสังเกตและศึกษามากที่สุด ใช้บางโครงสร้าง ตลอดจนมีความยืดหยุ่น ( ทอง 2009 ) บุคคลที่สามที่เกี่ยวข้องความแตกต่างเรื่องโฟกัสครับ บาง therapists โหลดเพลงและรูปแบบดนตรีบำบัดอาจมุ่งเน้นที่กระบวนการที่เกิดขึ้นในเพลงตัวเอง ในขณะที่คนอื่น ๆมีโฟกัสมากขึ้นในการสะท้อนปัญหาของลูกค้า ทางนำโดยเหล่านี้กระบวนการทางดนตรี ( ทอง 2009 )โดยสรุปดนตรีบำบัดสำหรับผู้ที่มีความผิดปกติทางจิตที่ร้ายแรงมักจะอาศัยส่วนผสมของเทคนิคการใช้งานและอ่อนไหวแม้ว่าแนวทางดนตรีและ verbalisation ของปฏิสัมพันธ์ทางดนตรี มัก จะ กลาง therapists เพลงทำงานในการปฏิบัติทางคลินิกที่มีประชากรนี้มักจะมีการฝึกอบรมที่กว้างขวางและหลายคนแสดงทิศทางของจิตบำบัดที่แข็งแรงงาน ดนตรีบําบัดผู้ป่วยในการดูแลสุขภาพจิตเป็นปกติให้ทั้งในบุคคลหรือกลุ่มเล็ก ๆ การตั้งค่าและมักจะต่อเนื่องกว่าระยะเวลานาน ( Wigram 1999 )การแทรกแซงอาจจะทำงานอย่างไรดนตรีบําบัดคือมักจะเป็นธรรมโดยการนำเสนอต้องเป็นกลางเพื่อการสื่อสารและโดย