The redox status of soils can be qu

The redox status of soils can be quantified by measuring
the redox potential or by measuring the concentrations of
redox-active species in a redox couple, such as FeII and FeIII
(Nevin and Lovley 2000; Gao et al. 2002; Zou et al. 2009;
Heiberg et al. 2010). Measuring the redox potential is common,
but a meaningful interpretation is difficult, because often
a mixed potential rather than an equilibrium potential is obtained
(Gao et al. 2002). Determination of the degree of Fe
reduction (DRFe), i.e. the ratio between FeII and FeIII is the
most direct and unbiased method for quantification of the soil
redox status that affects the biogeochemical cycles of several
environmentally important elements (Grybos et al. 2007;
Reddy and DeLaune 2008; Zou et al. 2009). Only a small part
of reduced Fe is present in solution as most FeII is sorbed by
the solid phase. Therefore, extraction with hydrochloric acid,
which can mobilize most (non-silicate-bound) FeII, is a better
measure of Fe redox state than onlymeasuring FeII in aqueous
solution (Schnell et al. 1998; Heiberg et al. 2010). Therefore,
DRFe (given as percentage) was here determined as the ratio
between water-soluble plus HCl-extractable FeII and total Fe
determined by citrate-bicarbonate-dithionite extraction
(FeCBD) of the soi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานะรีดอกซ์ของดินสามารถวัดโดยวัดจากรีดอกซ์อาจเกิดขึ้น หรือ โดยการวัดความเข้มข้นของชนิดใช้งานรีดอกซ์ในคู่อกซ์ เช่น FeII และ FeIII(Nevin และ 2000 รวม Gao et al. 2002 Zou et al. 2009Heiberg et al. 2010) วัดรีดอกซ์อาจเกิดขึ้นเป็นธรรมดาแต่การตีความหมายยาก เนื่องจากมักจะศักยภาพผสมมากกว่าสมดุลศักยภาพได้รับ(Gao et al. 2002) การกำหนดระดับของ Feที่ลดลง (DRFe), คืออัตราส่วนระหว่าง FeII และ FeIII การสุดตรงกลาง และวิธีการนับของดินสถานะรีดอกซ์ที่มีผลต่อรอบ biogeochemical หลายองค์ประกอบที่สำคัญต่อสิ่งแวดล้อม (Grybos et al. 2007Reddy และ DeLaune 2008 Zou et al. 2009) เพียงส่วนเล็ก ๆของ Fe ลดลงเป็นปัจจุบันในโซลูชัน FeII ส่วนใหญ่เป็น sorbed โดยเฟสของแข็ง ดังนั้น การสกัด ด้วยกรดไฮโดรคลอริกซึ่งสามารถระดมส่วนใหญ่ (ไม่ใช่ซิลิเกตผูก) FeII ดีกว่าวัดของรัฐรีดอกซ์ Fe กว่า onlymeasuring FeII ในสารละลายโซลูชัน (Schnell et al. 1998 Heiberg et al. 2010) ดังนั้นที่นี่ DRFe (ให้เป็นเปอร์เซ็นต์) กำหนดเป็นอัตราส่วนระหว่าง FeII ละลายน้ำ รวม HCl extractable และ Fe ทั้งหมดกำหนด โดยสกัดซิเตรตไบคาร์บอเนต-dithionite(FeCBD) ซอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานะการรีดอกซ์ของดินสามารถวัดโดยการวัด
ศักยภาพอกซ์หรือโดยการวัดความเข้มข้นของ
สายพันธุ์อกซ์ที่ใช้งานในสองสามอกซ์เช่น FeII และ FeIII
(Nevin และ Lovley 2000 Gao et al, 2002;. Zou et al, 2009. ;
Heiberg et al, 2010). การวัดศักยภาพรีดอกซ์เป็นปกติ
แต่การตีความหมายเป็นเรื่องยากเพราะมักจะ
มีศักยภาพที่หลากหลายมากกว่าที่มีศักยภาพจะได้รับความสมดุล
(Gao et al. 2002) การกำหนดระดับของเฟ
ลด (DRFe) คืออัตราส่วนระหว่าง FeII และ FeIII เป็น
วิธีการที่ตรงที่สุดและเป็นกลางสำหรับปริมาณของดิน
สถานะอกซ์ที่มีผลต่อวัฏจักรหลาย
องค์ประกอบที่สำคัญต่อสิ่งแวดล้อม (Grybos et al, 2007.
เรดดี้ และ Delaune 2008. Zou et al, 2009) เพียงส่วนเล็ก ๆ
ของการลดลงเฟมีอยู่ในการแก้ปัญหาเป็น FeII ที่สุดคือการดูดซับโดย
ของแข็ง ดังนั้นการสกัดด้วยกรดไฮโดรคลอริก
ซึ่งสามารถระดมที่สุด (ไม่ใช่ซิลิเกตที่ถูกผูกไว้) FeII เป็นดีกว่า
ตัวชี้วัดของเฟรัฐรีดอกซ์กว่า onlymeasuring FeII ในน้ำ
แก้ปัญหา (Schnell et al, 1998. Heiberg et al, 2010). ดังนั้น
DRFe (รับเป็นเปอร์เซ็นต์) อยู่ที่นี่กำหนดเป็นอัตราส่วน
ระหว่างที่ละลายน้ำได้บวก HCl-สกัด FeII และรวมเฟ
กำหนดโดยการสกัด citrate-ไบคาร์บอเนต-dithionite
(FeCBD) ซอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฟฟ้า สภาพของดินที่สามารถวัดได้โดยการวัดไฟฟ้าที่มีศักยภาพหรือโดยการวัดความเข้มข้นของรีดอกซ์ปราดเปรียวชนิดใน 1 คู่ เช่น ล้ม และ feiii( เนวิน และ lovley 2000 ; เกา et al . 2002 ; Zou et al . 2009heiberg et al . 2010 ) วัดศักยภาพไฟฟ้าทั่วไปแต่การตีความความหมายได้ยาก เพราะมักจะผสมที่มีศักยภาพมากกว่าอาจจะได้สมดุล( เกา et al . 2002 ) การกำหนดระดับของเหล็กลด ( drfe ) นั่นคือ อัตราส่วนระหว่างและก็ feiii คือโดยตรงมากที่สุด และปราศจากอคติวิธีการปริมาณของดิน1 สถานะที่มีผลต่อวงจรชีวธรณีเคมีของหลาย ๆองค์ประกอบที่สำคัญต่อสิ่งแวดล้อม ( grybos et al . 2007 ;เรดดี้ และ delaune 2008 ; Zou et al . 2009 ) เพียงส่วนเล็ก ๆลดเฟเสนอโซลูชั่นที่สุดก็ถูกดูดซับโดยเฟสของแข็ง ดังนั้น การสกัดด้วยกรดเกลือซึ่งสามารถระดมที่สุด ( ไม่ใช่ลิเก ผูก ) ก็เป็นดีกว่าวัดของเหล็กรีดอกซ์รัฐกว่า onlymeasuring ล้มในน้ำวิธีแก้ปัญหา ( ชเนลล์ et al . 1998 ; heiberg et al . 2010 ) ดังนั้นdrfe ( ระบุเป็นเปอร์เซ็นต์ ) มาพิจารณาว่าอัตราส่วนระหว่างที่ละลายน้ำสกัดล้ม และรวมเหล็กบวกกรดเกลือกำหนดโดยซิเตรตไดไธโอไนท์สารไบคาร์บอเนต( fecbd ) ของซอย