Construction on Wat Phra Singh bega

Construction on Wat Phra Singh began in 1345 when King Phayu, the fifth king of the Mangrai dynasty, had a chedi built to house the ashes of his father King Kham Fu. A wihan and several other buildings were added a few years later and the resulting complex was named Wat Lichiang Phra. When, in 1367, the statue of Phra Buddha Singh was brought to the temple, the temple complex received its present name. During restoration works in 1925, three funerary urns were discovered inside a small chedi. It was assumed that these contained royal ashes. The urns have since been lost. From 1578 to 1774 the Burmese ruled Lanna and in this period the temple was abandoned and came under serious disrepair. It was only when King Kawila assumed the throne as King of Chiang Mai in 1782, that the temple was restored. King Kawila had the ubosot built and the chedi enlarged. Later successors restored the Wihan Lai Kham and the elegant Ho Trai (temple library).

The whole temple complex underwent extensive renovations under the famous monk Khru Ba Srivichai during the 1920s. Many of the buildings were again restored in 2002.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มก่อสร้างในวัดพระสิงห์ใน 1345 เมื่อกษัตริย์ Phayu กษัตริย์ห้าราชวงศ์พญามังราย มีเจดีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อบ้านขี้เถ้าของบิดากษัตริย์คำฟู มีวิหารและอาคารอื่น ๆ หลายได้เพิ่มกี่ปี และซับซ้อนได้ชื่อว่าวัดพระ Lichiang เมื่อ ใน 1367 รูปปั้นของพระพุทธสิงห์ถูกนำไปยังวัด วัดที่ซับซ้อนได้รับชื่อที่อยู่ ในระหว่างบูรณะใน 1925 สามฟิว urns ถูกค้นพบภายในเจดีย์เล็ก มีสมมติเหล่านี้ประกอบด้วยขี้เถ้ารอยัล Urns เนื่องจากสูญหายไป จาก 1578 ไป 1774 พม่าปกครองล้านนา และในช่วงนี้ วัดถูกยกเลิก และมาภายใต้ทรุดโทรมอย่างรุนแรง เฉพาะ เมื่อพลเมืองกษัตริย์สันนิษฐานราชบัลลังก์เป็นกษัตริย์เชียงใหม่ใน 1782 ที่วัดคืนกลับมาได้ มีพลเมืองพระเจดีย์และอุโบสถที่สร้างขยาย ผู้สืบทอดภายหลังบูรณะวิหารลายคำและพักโฮจิมินห์บวกเพิ่มโดยอัตโนมัติ (วัดไลบรารี)วัดทั้งหมดที่ซับซ้อนประกอบไปด้วยปรับปรุงอย่างละเอียดภายใต้พระมีชื่อเสียงครูบา Srivichai ในระหว่างปี 1920 อีกหลายอาคารถูกเรียกคืนใน 2002

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การก่อสร้างวัดพระสิงห์เริ่มต้นในปี 1345 เมื่อสมเด็จพยุห์กษัตริย์ที่ห้าของราชวงศ์มังรายได้เจดีย์สร้างบ้านเถ้าถ่านของพ่อของเขากษัตริย์ขาม Fu วิหารและอาคารอื่น ๆ อีกหลายคนได้เข้ามาไม่กี่ปีต่อมาและมีความซับซ้อนที่เกิดขึ้นเป็นชื่อวัดพระ Lichiang เมื่อใน 1367, รูปปั้นของพระพุทธซิงห์ถูกนำตัวไปที่วัดวัดที่ซับซ้อนที่ได้รับชื่อปัจจุบัน ในระหว่างการทำงานบูรณะในปี 1925 สามโกศศพถูกค้นพบภายในเจดีย์ขนาดเล็ก สันนิษฐานว่าสิ่งเหล่านี้มีขี้เถ้าพระราช โกศได้รับหายไปตั้งแต่ จาก 1578-1774 พม่าปกครองล้านนาและในช่วงนี้วัดถูกทอดทิ้งและมาอยู่ภายใต้สภาพทรุดโทรมอย่างจริงจัง มันเป็นเพียงเมื่อพระเจ้ากาวิละสันนิษฐานบัลลังก์เป็นกษัตริย์ของจังหวัดเชียงใหม่ในปี 1782 ที่วัดได้รับการบูรณะ พระเจ้ากาวิละมีพระอุโบสถที่สร้างขึ้นและขยายเจดีย์ สืบต่อมาบูรณะวิหารลายคำและหอไตรสง่า (ห้องสมุดวัด). วิหารที่ซับซ้อนทั้งบูรณะกว้างขวางภายใต้พระภิกษุสงฆ์ที่มีชื่อเสียงครูบาศรีวิชัยในช่วงปี ค.ศ. 1920 อาคารหลายแห่งได้รับการบูรณะอีกครั้งในปี 2002

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การก่อสร้างเริ่มในวัดพระสิงห์เมื่อตอนที่กษัตริย์พยุห์ กษัตริย์แห่งราชวงศ์มังรายที่ห้า มีเจดีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อบ้านอัฐิของบิดาของเขา ราชาคำฟู เป็นวิหารและอาคารอื่น ๆหลาย เพิ่มไม่กี่ปีต่อมา และเป็นผลที่ซับซ้อนเป็นชื่อวัด lichiang พระ เมื่อ , 367 , รูปปั้นพระพุทธสิงห์ ถูกนำตัวไปที่พระวิหารวัดซับซ้อนได้รับชื่อปัจจุบัน ในระหว่างงานซ่อมแซม 1925 สามโกศศพถูกพบภายในเจดีย์ขนาดเล็ก มันถูกสันนิษฐานว่าพระเหล่านี้บรรจุขี้เถ้า urns มีตั้งแต่แพ้ 1578 ใน 1745 จากพม่าปกครองล้านนา และในช่วงเวลานี้วัดถูกทิ้งและถูกจริงจัง สภาพทรุดโทรมมันเป็นเพียงเมื่อกษัตริย์กาวิละสันนิษฐานบัลลังก์เป็นกษัตริย์ของเชียงใหม่ใน 1782 ที่วัดราชบูรณะ กษัตริย์กาวิละได้สร้างอุโบสถและเจดีย์ ขยาย สืบภายหลังการบูรณะวิหารลายคำ และ ตรัย โฮ สง่างาม ( ห้องสมุดวัด )

ทั้งวัดซับซ้อนถูกกว้างขวางตกแต่งภายใต้พระที่มีชื่อเสียงครุบาศรีวิชัยในช่วงปี 1920หลายของอาคารได้รับการบูรณะอีกครั้งในปี 2002