possible from these data to decide

possible from these data to decide exactly how many
days of faeces collection that is optimal, and the
conclusion must therefore be, the more days of
collection the more significant results. To emphasize
the importance of collection over a number of days,
we can take as an example the span of apparent
digestibility that was shown in our study during one
collection period, 0.235 at its lowest and 0.443 at its
highest, on P90.
Wu et al. (2000) demonstrated a linear relationship
between the amount of P consumed and excreted in
faeces when P intake ranged from about 60 to 120 g
day1. The present trial shows that this relationship is
linear over the wide range of 44 to 142 g day1 (Fig.
1). The slope of the regression indicates that for each
gram of increased P intake, 0.86 g would be excreted
in faeces. This value is higher than the value of 0.64 g
(Wu et al., 2000) when feed intake was adjusted to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากข้อมูลเหล่านี้ในการตัดสินใจได้ว่าจำนวนวันของ faeces คอลเลกชันที่ดีที่สุด และบทสรุปจึงต้อง วันเพิ่มเติมรวบรวมผลยิ่งขึ้น เมื่อต้องการเน้นความสำคัญของคอลเลกชันจำนวนวันเราสามารถใช้เป็นตัวอย่างช่วงชัดเจนdigestibility ที่ถูกแสดงในการศึกษาของเราในช่วงหนึ่งระยะเวลาเก็บ 0.235 ที่มันต่ำและ 0.443 ที่ของสูงสุด บน P90Wu et al. (2000) แสดงความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างจำนวน P ใช้ และ excreted ในfaeces เมื่อบริโภค P อยู่ในช่วงจากประมาณ 60 ถึง 120 gวันที่ 1 ทดลองอยู่แสดงว่า ความสัมพันธ์นี้เส้นผ่านหลากหลายวันที่ 44-142 g 1 (ฟิก1) . ความชันของการถดถอยหมายถึงสำหรับแต่ละจะ excreted กรัมเพิ่มปริมาณ P, 0.86 gใน faeces ค่านี้จะสูงกว่าค่าของ 0.64 g(Wu et al., 2000) เมื่อบริโภคอาหารที่ถูกปรับปรุงให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นไปได้จากข้อมูลเหล่านี้ในการตัดสินใจว่ากี่
วันของการเก็บอุจจาระที่เป็นที่เหมาะสมและ
ข้อสรุปดังนั้นจึงต้องเป็นวันของ
การเก็บรวบรวมผลอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น เพื่อเน้น
ความสำคัญของการเก็บรวบรวมกว่าจำนวนวันที่
เราสามารถใช้เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดในช่วงของ
การย่อยที่ถูกนำมาแสดงในการศึกษาของเราในช่วงหนึ่ง
ระยะเวลาเก็บหนี้, 0.235 ที่ต่ำสุดและ 0.443 ที่ดี
สูงสุดใน P90.
Wu และคณะ . (2000) แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์เชิงเส้น
ระหว่างปริมาณของ P บริโภคและขับออกทาง
อุจจาระเมื่อปริมาณ P ตั้งแต่ประมาณ 60 ถึง 120 กรัม
วัน? 1 การทดลองแสดงให้เห็นว่าปัจจุบันความสัมพันธ์นี้เป็น
เส้นตรงในช่วงกว้างของ 44-142 กรัมวัน? 1 (รูปที่.
1) ความลาดชันของการถดถอยแสดงให้เห็นว่าสำหรับแต่ละ
กรัมของปริมาณ P เพิ่มขึ้น 0.86 กรัมจะถูกขับออกมา
ในอุจจาระ ค่านี้สูงกว่ามูลค่า 0.64 กรัม
(Wu et al., 2000) เมื่อปริมาณอาหารที่กินได้รับการปรับเปลี่ยนให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นไปได้ จากข้อมูลเหล่านี้ที่จะตัดสินใจว่าวิธีการหลาย
วันเก็บอุจจาระที่เหมาะสมและ
สรุปจึงต้อง ยิ่งวัน
รวบรวมผลอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น เพื่อเน้นความสำคัญของคอลเลกชันกว่า

จำนวนวัน เราสามารถใช้เป็นตัวอย่างช่วงที่ถูกแสดงในการย่อยได้ชัดเจน

เราศึกษาในช่วงหนึ่งคอลเลกชันที่ระยะเวลา 0235 ที่ 0.443 ต่ำสุด และสูงสุดของ P90 ที่
, .
Wu et al . ( 2000 ) แสดงความสัมพันธ์เชิงเส้นตรง
ระหว่างปริมาณ P บริโภคและขับออกทางอุจจาระ เมื่อบริโภคระหว่าง
P ประมาณ 60 วัน 120 g
 1 การทดลองในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์นี้
เส้นผ่านหลากหลายของ 44 วัน 142 กรัม ( รูป  1
1 ) ความชันของสมการถดถอยพบว่าสำหรับแต่ละ
กรัมเพิ่ม P บริโภค0.86 กรัมจะถูกขับถ่ายออก
ในอุจจาระ นี้มีค่าสูงกว่าค่าของ 0.64 g
( Wu et al . , 2000 ) เมื่อบริโภคอาหารให้อยู่ในระดับที่เหมาะสม