The 1960s saw the advent of mass ca

The 1960s saw the advent of mass car ownership, causing a sharp slowdown in the motorcycle market. MV Agusta reacted to this shift in consumer tastes with true enterprising spirit by offering new models that would continue to appeal to motorcycle enthusiasts. Of these, the one that went down in history was the 600, the first maxi motorbike on the market to offer a four-cylinder engine. Derived from Mike Hailwood's 500 GP, it gradually developed into the high performance 750 S America with a top speed of 220 kph.
The same year saw the introduction of the 125 Disco, so-called on account of the rotary disc timing of its two stroke engine. The late 60s marked the start of the Agostini era, with the three and four-cylinder 350 and 500 models dominating from 1967 to 1973. These two models were produced first with three-cylinder and then four-cylinder engines to hold back the tide of Japanese two-stroke bikes.
After Count Domenico's death in the early 70s, the company faced severe economic difficulties. This period was marked by a clash between two opposing schools of thought within company management: one believed it best to pursue investment in racing, the other was convinced that only a reduction in racing commitments would help them balance the books. The outcome was a middle-of-the-road arrangement that resulted in limited development of the racing team and a drastic fall in the number of models on offer to just two: the 350 and the 750. The former was available in three different set-ups - "Scrambler", "GTEL" and "SEL" - while the 750 came in the Sport and Gran Turismo versions.
On the racing front MV continued to keep the Yamaha two-strokes and the Suzukis of Jarno Saarinen and Barry Sheene at bay. Fierce resistance to the Japanese invasion came from the plucky Phil Read, who took two wins in the 1975 season, and, of course, Giacomo Agostini. Agostini had made a surprise return from his spell with Yamaha and it was he who notched up the last MV Agusta victory on the Nurburgring on 29 August 1976.
The company's precarious economic position forced MV Agusta to seek out a new financial partner. A solution was found in the form of public financing giant EFIM (Ente Partecipazioni e Finanziamento Industria Manifatturiera), which demanded that MV Agusta exit the motorcycle industry if were to have any chance of straightening its finances. The awkward decision to halt motorcycle production resulted in the abandonment of a new generation of large twin cam 16-valve engines (750 and 850 cc) which were to have been launched at the Milan Motorcycle Fair in 1977. The company had even reserved its stand, but simply failed to show up; however, they continued to sell bikes until 1980, when the last machine in the Cascina Costa warehouses was bought up.
The name MV Agusta returned to the headlines in July 1986 when the trade press advertised a sale of bikes, prototypes, frames and engines from the company's legendary racing division. The news raised such clamour that the leading journalists of the day demanded government intervention to protect what was a part of Italy’s engineering heritage. Unfortunately, not even the historical and technical worth of these superb racing machines was enough to attract the interest of the Ministry of Industry and State Holdings: the entire lot of motorbikes and parts went to Italo-American Roberto Iannucci for about one and a half billion Lire (approximately 750 thousand Euros). And so ended the industrial saga of MV Agusta of Cascina Costa, in an atmosphere of controversy and heartfelt nostalgia for a glorious past

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี 1960 เห็นการมาถึงของเจ้าของรถโดยรวม การก่อให้เกิดความล่าช้าที่คมชัดในตลาดรถจักรยานยนต์ MV Agusta ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นนี้กะในรสนิยมของผู้บริโภค ด้วยวิญญาณจริงอาชีพ โดยนำเสนอรูปแบบใหม่ที่จะดำเนินการอุทธรณ์ให้ผู้ที่ชื่นชอบรถจักรยานยนต์ เหล่านี้ ไปลงในประวัติศาสตร์ได้ 600 รถแม็กซี่แรกในตลาดเพื่อให้เครื่องยนต์ 4 สูบ มาจาก Mike Hailwood GP 500 จะค่อย ๆ พัฒนาเป็นประสิทธิภาพสูง 750 S อเมริกา ด้วยความเร็วสูงสุด 220 เคพีเอชอพาร์ปีเดียวกันเห็นแนะนำของดิสโก้ 125 เรียกว่าในบัญชีเวลาดิสก์หมุนของเครื่องยนต์สองจังหวะ ทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของยุค Agostini มีสามยุค 60s ปลายสี่สูบ 350 และ 500 รูปและมีอำนาจเหนือจาก 1967 1973 รุ่นสองเหล่านี้ถูกผลิตครั้งแรก ด้วยเครื่องยนต์ 3 สูบ และ 4 สูบแล้วเหนี่ยวของจักรยานสองจังหวะญี่ปุ่นหลังความตายของโดเม็นนิโคนับใน 70s ช่วง บริษัทประสบปัญหาทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรง รอบระยะเวลานี้ถูกทำเครื่องหมาย โดยการปะทะระหว่างสองฝ่ายตรงข้ามโรงเรียนคิดภายในบริษัทจัดการ: หนึ่งเชื่อว่า มันดีที่สุดไล่ลงทุนแข่ง อื่น ๆ ได้มั่นใจว่า ลดเฉพาะในแข่งผูกพันจะช่วยให้สมดุลหนังสือ ผลที่ได้ถูกจัดเรียง middle-of-the-road ที่ผลพัฒนาจำกัดของทีมแข่งและรุนแรงตกอยู่ในหมายเลขรุ่นให้เพียงสอง: 350 ใบและ 750 ใบ เดิมอยู่ในสามอื่นดัด - "Scrambler", "GTEL" และ "SEL" - ขณะที่ 750 มาพร้อมในรุ่น Gran Turismo และกีฬาในการแข่ง หน้า MV ต่อให้ยามาฮ่า 2 จังหวะ และ Suzukis Jarno Saarinen และ Barry Sheene เบย์ ความต้านทานต่อการรุกรานญี่ปุ่นรุนแรงมาจาก plucky Phil อ่าน ผู้ชนะ 2 ในฤดูกาล 1975 และ แน่นอน Agostini จาโกโม Agostini มีความประหลาดใจคืนจากเขาสะกดด้วยยามาฮ่า และพระองค์เป็นผู้ท้ายบากค่า MV Agusta ชัยชนะสุดท้ายบน Nurburgring ใน 29 1976 สิงหาคมตำแหน่งเศรษฐกิจล่อแหลมของบังคับ MV Agusta การหาพันธมิตรทางการเงินใหม่ ปัญหาที่พบในรูปแบบของเงินสาธารณะ EFIM ยักษ์ (Ente Partecipazioni e Finanziamento Industria Manifatturiera), ซึ่งแค่ว่า MV Agusta ออกจากอุตสาหกรรมรถจักรยานยนต์ถ้า ได้มีโอกาสใด ๆ ยืดเงินของ ผลตัดสินใจตกใจหยุดผลิตรถจักรยานยนต์ใน abandonment รุ่นใหม่คู่ใหญ่แคม 16 วาล์วเครื่องยนต์ (cc 750 และ 850) ซึ่งได้เปิดตัวที่รถจักรยานยนต์มิลานแฟร์ใน 1977 บริษัทแม้จองยืน แต่ก็ไม่สามารถแสดงค่า อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงขายจักรยานจนถึง 1980 เมื่อมีซื้อเครื่องสุดท้ายในคลังสินค้าคอส Cascina ค่าชื่อ MV Agusta กลับไปในเดือน 1986 กรกฎาคมเมื่อกดค้าโฆษณาขายของจักรยาน ต้นแบบ เฟรม และเครื่องยนต์จากส่วนตำนานแข่งของบริษัท ข่าวยก clamour กล่าวว่า นักข่าวชั้นนำของที่ต้องการแทรกแซงของรัฐบาลในการป้องกันสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวิศวกรรมของอิตาลี อับ ไม่แม้แต่ในประวัติศาสตร์ และคุ้มค่าทางเทคนิคของเครื่องแข่งที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะดึงดูดสนใจของกระทรวงอุตสาหกรรมและถือครองสถานะ: ล็อตทั้งรถมอเตอร์ไซด์และชิ้นส่วนไปในอเมริกันบิสซิเนียครั้ง Roberto Iannucci เดียว และครึ่งพันล้าน Lire (ประมาณ 750 พันยูโร) สำหรับการ และสิ้นสุดดังนั้น ซากะอุตสาหกรรมของ MV Agusta ของคอสตา Cascina ในบรรยากาศของการถกเถียงและความคิดถึงความจริงใจในอดีตที่รุ่งโรจน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1960 เห็นการถือกำเนิดของเจ้าของรถมวลที่ก่อให้เกิดการชะลอตัวของความคมชัดในตลาดรถจักรยานยนต์ MV Agusta ปฏิกิริยาตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงนี้ในรสนิยมของผู้บริโภคที่มีจิตวิญญาณกล้าได้กล้าเสียจริงโดยนำเสนอรูปแบบใหม่ที่จะดำเนินการต่อเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้ที่ชื่นชอบรถจักรยานยนต์ ของเหล่านี้หนึ่งที่ลงไปในประวัติศาสตร์เป็น 600, รถมอเตอร์ไซด์แมกซี่แรกในตลาดที่จะนำเสนอเครื่องยนต์สี่สูบ ที่ได้มาจากไมค์ Hailwood 500 GP ก็ค่อย ๆ พัฒนาประสิทธิภาพการทำงานที่สูง 750 S อเมริกาที่มีความเร็วสูงสุด 220 กิโลเมตรต่อชั่วโมง.
ในปีเดียวกันได้เห็นการเปิดตัวของ 125 ดิสโก้ที่เรียกว่าในบัญชีของระยะเวลาที่แผ่นดิสก์หมุนสองจังหวะของมัน เครื่องยนต์ ปลายยุค 60s เป็นจุดเริ่มต้นของยุค Agostini ที่มีสามและสี่สูบ 350 และ 500 รุ่นมีอำนาจเหนือจากปี 1967 ที่จะปี 1973 ทั้งสองรุ่นมีการผลิตครั้งแรกกับสามกระบอกและจากนั้นเครื่องยนต์สี่สูบที่จะถือกลับของน้ำขึ้นน้ำลง ญี่ปุ่นจักรยานสองจังหวะ.
หลังจากนับการตายของโดเมนิโก้ในช่วงต้นยุค 70 บริษัท ยากลำบากทางเศรษฐกิจที่ต้องเผชิญกับความรุนแรง ช่วงเวลานี้ถูกทำเครื่องหมายโดยการปะทะกันระหว่างสองโรงเรียนของฝ่ายตรงข้ามของความคิดที่อยู่ในการจัดการของ บริษัท : ใครเชื่อว่ามันที่ดีที่สุดที่จะไล่ตามการลงทุนในการแข่งที่อื่น ๆ ที่ถูกทำให้เชื่อว่ามีเพียงการลดลงของภาระผูกพันแข่งจะช่วยให้พวกเขาสมดุลหนังสือ ผลก็คือการจัดกลางของถนนที่ทำให้เกิดการพัฒนาที่ จำกัด ของทีมแข่งและฤดูใบไม้ร่วงรุนแรงในจำนวนของรูปแบบที่นำเสนอเพียงแค่สอง: 350 และ 750 อดีตที่มีอยู่ในสามชุดที่แตกต่างกัน -ups - "Scrambler", "GTEL" และ "SEL" - ในขณะที่ 750 เข้ามาในกีฬาและรุ่น Gran Turismo.
ด้านหน้าแข่ง MV อย่างต่อเนื่องเพื่อให้ยามาฮ่าสองจังหวะและ Suzukis ของจาร์โนทเนนและแบร์รี่ Sheene ที่ อ่าว. ต่อต้านรุนแรงเพื่อการรุกรานของญี่ปุ่นมาจากฟิลกล้าอ่านที่เอาสองชนะในฤดูกาลปี 1975 และแน่นอนจาโกโม Agostini ได้ทำ Agostini ผลตอบแทนที่น่าประหลาดใจจากการสะกดคำของเขากับยามาฮ่าและเขาเป็นคนที่หยักขึ้นชัยชนะล่าสุด MV ออกัสต้าใน Nurburgring ในปี 1976 29
สิงหาคมตำแหน่งทางเศรษฐกิจของบริษัท ล่อแหลมบังคับ MV ออกัสต้าที่จะหาพันธมิตรทางการเงินใหม่ วิธีการแก้ปัญหาที่พบในรูปแบบของการจัดหาเงินทุนของประชาชนยักษ์ Efim (Ente Partecipazioni จ Finanziamento Industria Manifatturiera) ซึ่งเรียกร้องให้ MV ออกัสต้าออกจากอุตสาหกรรมรถจักรยานยนต์ในกรณีที่จะมีโอกาสในการยืดการเงินใด ๆ การตัดสินใจที่น่าอึดอัดใจที่จะหยุดการผลิตรถจักรยานยนต์ส่งผลในการยกเลิกของคนรุ่นใหม่ของเครื่องยนต์แคมคู่ขนาดใหญ่ 16 วาล์ว (750 และ 850 ซีซี) ซึ่งจะมีการเปิดตัวในงานมอเตอร์ไซด์มิลานในปี 1977 บริษัท ฯ ได้แม้กระทั่งลิขสิทธิ์ยืน แต่ล้มเหลวก็จะแสดงขึ้น; แต่พวกเขายังคงขายจักรยานจนกระทั่งปี 1980 เมื่อเครื่องสุดท้ายในคลังสินค้า Costa Cascina ถูกซื้อขึ้น.
ชื่อ MV ออกัสต้ากลับไปพาดหัวในกรกฎาคม 1986 เมื่อกดการค้าที่ลงโฆษณาขายจักรยานต้นแบบเฟรมและเครื่องยนต์จาก ส่วนการแข่งรถในตำนานของ บริษัท ข่าวยกเสียงโห่ร้องดังกล่าวว่านักข่าวชั้นนำในวันนี้เรียกร้องการแทรกแซงของรัฐบาลที่จะปกป้องสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวิศวกรรมของอิตาลี แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้คุ้มค่าทางประวัติศาสตร์และทางเทคนิคของเครื่องเหล่านี้แข่งที่ยอดเยี่ยมก็เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของกระทรวงอุตสาหกรรมและรัฐโฮลดิ้งที่มากทั้งรถจักรยานยนต์และชิ้นส่วนไปอิตาโลอเมริกันโร Iannucci ประมาณหนึ่งและครึ่งพันล้าน ลี (ประมาณ 750,000 ยูโร) และเพื่อสิ้นสุดการผจญภัยของอุตสาหกรรม MV ออกัสต้าของ Cascina คอสตาในบรรยากาศของความขัดแย้งและความคิดถึงอย่างสุดซึ้งสำหรับอดีตอันยิ่งใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1960 เห็นการมาถึงของมวลเป็นเจ้าของรถยนต์ชะลอตัวลง ทำให้ในตลาดรถจักรยานยนต์ MV agusta มีปฏิกิริยากับการเปลี่ยนแปลงในผู้บริโภครสนิยมกับพลังวิญญาณที่แท้จริง โดยเสนอโมเดลใหม่จะยังคงอุทธรณ์ไปยังผู้ที่ชื่นชอบรถจักรยานยนต์ ของเหล่านี้ คนที่ลงไปในประวัติศาสตร์เป็น 600 , แรก Maxi มอเตอร์ไซด์ในตลาดเพื่อให้เครื่องยนต์สี่ทรงกระบอกได้มาจากไมค์ hailwood 500 GP ก็ค่อยๆพัฒนาเป็นประสิทธิภาพสูง 750 ของอเมริกา ด้วยความเร็วสูงสุด 220 กิโลเมตรต่อชั่วโมง .
ปีเดียวกันเห็นเบื้องต้นของ 125 ดิสโก้ที่เรียกว่าบัญชีหมุนแผ่นเวลาของเครื่องยนต์สองจังหวะ ปลายยุค 60 เป็นจุดเริ่มต้นของยุค เ ทินิกับสามและสี่กระบอก 350 และ 500 รูปแบบ ทั้งหมด จากปี 1967 ถึง 1973ทั้งสองรุ่นถูกผลิตครั้งแรกกับ 3 กระบอกแล้วเครื่องยนต์สี่สูบจะถือกลับน้ำของรถสองจังหวะญี่ปุ่น .
หลังจากนับ Domenico ตายในช่วงต้นยุค 70 ที่ บริษัท ต้องเผชิญกับปัญหาทางเศรษฐกิจที่รุนแรง งวดนี้ถูกทำเครื่องหมายโดยการปะทะกันระหว่างสองตรงข้ามโรงเรียนของความคิดในการจัดการ บริษัท หนึ่งเชื่อว่ามันจะดีที่สุดในการติดตามการลงทุนในการแข่งม้าอื่น ๆเชื่อว่าเพียงลดภาระผูกพันแข่งจะช่วยปรับสมดุล ในหนังสือ ผลคือตรงกลางของถนนจัดที่เป็นผลในการพัฒนา จำกัด ของทีมแข่งและล่มสลายรุนแรงในหมายเลขของรูปแบบเพื่อให้เพียงสอง : 350 และ 750 อดีตคือที่มีอยู่ในที่แตกต่างกันสามชุด ups - " เครื่อง "" gtel " และ " การเชื่อม " ในขณะที่ 750 มาในกีฬา และเกม Gran Turismo รุ่น .
ในการแข่งม้า MV อย่างต่อเนื่องเพื่อให้ยามาฮ่าสองจังหวะและ suzukis ของ jarno Saarinen Barry Sheene และอ่าว รุนแรงต่อต้านการรุกรานของญี่ปุ่นมาจากอาจหาญฟิลอ่าน , ใครเอาสองชนะใน 1975 ฤดู , และ , แน่นอน , จาโคโม เ ทินิ .ทำเซอร์ไพรส์ เ ทินิกลับจากคาถาของเขากับยามาฮ่า และเป็นผู้ที่หยักขึ้นล่าสุด MV agusta ชัยชนะที่เนอร์เบิร์กริงในวันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2519
ของบริษัทล่อแหลมเศรษฐกิจตำแหน่งบังคับ MV agusta ที่จะแสวงหาพันธมิตรทางการเงินใหม่ โซลูชั่นที่พบในรูปแบบของมหาชน ทุนยักษ์ efim ( เข้าร่วม partecipazioni E finanziamento Industria manifatturiera )ซึ่งเรียกร้องให้ออก MV agusta อุตสาหกรรมรถจักรยานยนต์ถ้าได้มีโอกาสยืดของเงิน การตัดสินใจที่จะหยุดการผลิตรถจักรยานยนต์ส่งผลให้เกิดการละทิ้งรุ่นใหม่ของทวินแคม 16 วาล์วเครื่องยนต์ขนาดใหญ่ ( 750 และ 850 CC ) ซึ่งได้ถูกเปิดตัวในงานมิลาน รถจักรยานยนต์ใน 1977 บริษัทได้สงวนไว้ยืนของแต่ก็ล้มเหลวที่จะแสดงขึ้น อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงต้องขายจักรยานจนถึงปี 1980 เมื่อเครื่องสุดท้ายใน Cascina Costa คลังสินค้าถูกกว้านซื้อ
ชื่อ MV agusta กลับพาดหัวในเดือนกรกฎาคม 2529 เมื่อกดสินค้าลงโฆษณาขายจักรยานต้นแบบ เฟรม และเครื่องยนต์จาก บริษัท ดิวิชั่นแข่งในตำนาน .ข่าวยกโห่ร้องดังกล่าวที่นำข่าวของวันที่ต้องการการแทรกแซงของรัฐบาลที่จะปกป้องสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวิศวกรรมของอิตาลี ขออภัย ไม่มีแม้แต่ทางประวัติศาสตร์และเทคนิค มูลค่าของเหล่านี้ที่ยอดเยี่ยมแข่งเครื่องก็เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจของกระทรวงอุตสาหกรรมและรัฐโฮลดิ้ง :ทั้งหมดของชิ้นส่วนรถจักรยานยนต์และไปทาโล่อเมริกัน Roberto อีเออนูชี่ประมาณหนึ่งและครึ่งล้าน lire ( ประมาณ 750 , 000 ยูโร ) และอุตสาหกรรมสิ้นสุด Saga MV agusta ของกัซชีนา คอสตา ในบรรยากาศของความขัดแย้งและด้วยใจอาวรณ์สำหรับประเสริฐอดีต