pedagogical tool. For instance, tho

pedagogical tool. For instance, though it may be
obvious to me how different sections of the course
or sets of readings fit together, it may be useful for
students to puzzle a bit about my choices. One of
my favorite in-class moves that I learned about
this semester is the “why did I do what I did?”
type question. Being transparent may mean
asking students to think about why two texts were
assigned on a particular week or how two sections
of the course fit together. As students search and
discover the rationale behind my choices, they
may deepen their understanding of course topics.
Of course, as I finish this section, it occurs
to me that transparency could be taken too far:
indeed, there are some aspects of my teaching I
wish not to be transparent about with students.
Also, transparency, if too meta, could distract
from student learning. Therefore, like other
principles, perhaps it is most useful for me to aim
for a certain amount of transparency as I interact
with students: a balance between overloading
students with information about my course
choices and denying them information and
keeping them in the dark.
Principle 3: Creativity
Creativity is an important aspect of my
teaching. Like other principles, creativity is
important throughout a course’s “life”: at the
design stage creativity influences the choices I
make about texts, assessment strategies, and
course parts; at the implementation stage
creativity shapes lesson planning, how I translate
information (metaphor choice), and dialogue with
students. Being creative, I hope, keeps topics fresh
and permits multiple approaches to a course; since
I fear getting stale over time as the world,
literatures, and students change, I hope that being
creative about the ideas of the course, and the
texts that I assign, will keep me interested and
help me think of new ways to present various
topics to students.
Just as important are the instances and
ways in which I ask students to be creative. On
major assignments I hope to design options that
give students the flexibility to think about topics
in new ways and choose areas that are of
particular interest to them. On a day-to-day basis,
I often adopt a lecture, discussion, and exercise
format and ask students to be creative in the latter
two aspects of a lesson. In discussion, I try to get
them to think creatively by posing questions and
bringing up hypothetical situations that encourage
accepting my voice, but expecting it through
reflection and dialogue. Through these forums, I
received feedback and critical questions that
helped me to continue my reflective process. Over
time, I grew more confident of my direction and
started to explore more of the world around me.
Step 3: Forge reliable routes, but explore
sideroads
For me, it is never enough to have one path
from point A to point B. I always wonder if there
might be another path that I am missing, one that is
faster or more scenic. In the case of working with
people, I feel like there are always alternative
paths, always more ways to interact differently and
more effectively. Each route brings a new
perspective and new ideas, as long as I remember
to become aware of the world around me and
reflect upon it. Each new TLI partnership feels like
a new journey, which is exciting, but underlying
each new partnership, there is also a familiar cycle
of events that runs deeper, which keeps the
partnership from being too unpredictable and
unmanageable.
With each professor, I observe habits and
mindsets that have been entrenched over the years,
his or her own predictable and reliable paths that
always get him or her to the desired destination.
However, I have been extremely fortunate and
amazed that each of my faculty partners has also
been very open and receptive to the creation of
new routes, ones that they may have looked over
or avoided in the past. For instance, like most
teachers, Professor Oberfield is steadfast in his
approach and philosophy of teaching, but his
courage and aspiration to pursue creativity is
evident in his narrative and apparent in his
everyday interactions with his students and with
me. My other faculty partners have been the same,
as I can usually note pedagogical patterns
emerging within two class sessions. However,
partly through my dialogue with them and partly
through careful observation, I can see where they
try new approaches or take tiny steps in a different
direction than they normally would. Some of these
paths fail to bring about productive or more
effective results, but some of them lead to better
discussions, allow for more participation, or
improve learning and the class in some way (this is
when I jump for joy on the inside). In either case,
my faculty partners, the students, and I learn more
about what works and does not work for each
class, setting, or individual and get a better

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มือสอน เช่น แม้ว่ามันอาจจะชัดเจนกับผมส่วนที่แตกต่างของหลักสูตรหรือชุดของค่าที่อ่านได้พอดีกัน มันอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับนักเรียนปริศนาบิตเกี่ยวกับทางเลือกของฉัน หนึ่งฉันชื่นชอบในการเคลื่อนไหวที่ฉันเรียนรู้เกี่ยวกับภาคนี้เป็นการ "ทำไมฉันทำสิ่งที่ฉันได้"ชนิดคำถาม ความโปร่งใสอาจหมายถึงขอให้นักเรียนคิดเกี่ยวกับทำไมถูกสองข้อความกำหนดในสัปดาห์หนึ่ง ๆ หรือส่วนสองวิธีหลักสูตรพอดีกัน เป็นนักศึกษาค้นหา และเหตุผลเบื้องหลังทางเลือก ค้นพบพวกเขาอาจลึกมากขึ้นของพวกเขาเข้าใจแน่นอนหัวข้อแน่นอน เป็นเสร็จสิ้นส่วนนี้ มันเกิดขึ้นกับผมว่าสามารถนำความโปร่งใสมากเกินไป:แน่นอน มีบางส่วนของฉันสอนฉันต้องไม่โปร่งใสเกี่ยวกับนักเรียนยัง โปร่งใส ถ้าเกินไป meta อาจหันเหความสนใจจากนักเรียนเรียนรู้ ดังนั้น เหมือนหลัก บางทีก็มีประโยชน์มากสำหรับฉันเพื่อจุดมุ่งหมายสำหรับจำนวนหนึ่งของความโปร่งใสเป็นฉันจะโต้ตอบนักเรียน: ความสมดุลระหว่างการบรรทุกเกินพิกัดนักเรียน มีข้อมูลเกี่ยวกับหลักสูตรของฉันทางเลือกและปฏิเสธการให้ข้อมูล และทำให้พวกเขาในความมืดหลักการที่ 3: ความคิดสร้างสรรค์สร้างสรรค์เป็นสิ่งสำคัญของฉันการเรียนการสอน เช่นหลักอื่น ๆ มีความคิดสร้างสรรค์สิ่งสำคัญของหลักสูตร "ชีวิต" ตลอด: ที่ออกแบบเวทีความคิดสร้างสรรค์มีอิทธิพลต่อทางเลือกฉันทำเกี่ยวกับข้อความ การประเมินกลยุทธ์ และส่วนหลักสูตร ในขั้นตอนการดำเนินงานบทเรียนรูปทรงความคิดสร้างสรรค์การวางแผน วิธีแปลของฉันข้อมูล (อุปมาเลือก), และการโต้ตอบกับนักเรียน สรรค์ ฉันหวังว่า เก็บหัวข้อใหม่และอนุญาตให้ใช้หลายวิธีเพื่อหลักสูตร ตั้งแต่ผมเกรงว่าการเก่าแล้วช่วงเวลาที่โลกได้เอกสารประกอบ และการเปลี่ยนแปลงของนักเรียน หวังว่าสร้างสรรค์เกี่ยวกับความคิดของหลักสูตร และข้อความที่กำหนดให้ ฉันจะทำให้ฉันสนใจ และช่วยคิดวิธีการใหม่ ๆ ในการนำเสนอต่าง ๆหัวข้อให้นักเรียนอินสแตนซ์ที่มีความสำคัญ และวิธีที่ผมขอให้นักเรียนสร้างสรรค์ บนงานหลักที่ผมหวังว่าการออกแบบตัวเลือกที่ให้นักเรียนมีความยืดหยุ่นในการคิดเกี่ยวกับหัวข้อในรูปแบบใหม่ และเลือกพื้นที่ที่มีสนใจโดยเฉพาะกับพวกเขา ในแต่ละวันผมมักจะนำมาใช้บรรยาย อภิปราย และออกกำลังกายรูป และให้นักเรียนสร้างสรรค์ในหลังสองด้านของบทเรียน ในการอภิปราย จะพยายามให้พวกเขาจะคิดอย่างสร้างสรรค์ โดยวางตัวคำถาม และนำค่าสมมุติสถานการณ์ที่ส่งเสริมให้ยอมรับเสียงของฉัน แต่คาดหวังว่าผ่านการสะท้อนและการโต้ตอบ ผ่านฟอรัม ฉันได้รับคำติชม และคำถามสำคัญที่ช่วยในการดำเนินการของฉันสะท้อนแสง ผ่านเวลา ฉันเติบโตยิ่งมั่นใจทิศทางของฉัน และเริ่มที่จะสำรวจโลกรอบ ๆขั้นตอนที่ 3: ปลอมเส้นทางที่เชื่อถือได้ แต่สำรวจsideroadsสำหรับฉัน มันไม่เคยพอที่จะมีเส้นทางหนึ่งจากจุด A ไปจุด b ฉันเคยสงสัยว่า ถ้ามีอาจจะมีเส้นทางอื่นที่หายไป ที่เร็วขึ้น หรือสวยงาม ในกรณีที่ทำงานกับคน ฉันรู้สึกเหมือนมีทางเลือกเส้นทาง เสมอวิธีโต้ตอบแตกต่างกัน และอย่างมีประสิทธิภาพ แต่ละเส้นทางให้ใหม่มุมมองและความคิดใหม่ ตราบเท่าที่ฉันจำจะตระหนักถึงโลกรอบตัวฉัน และตรองมัน รู้สึกว่าแต่ละ TLI พันธมิตรใหม่เดินทางครั้งใหม่ ซึ่งเป็นที่น่าตื่นเต้น แต่ต้นห้างหุ้นส่วนใหม่แต่ละ มีวงจรคุ้นเคยกิจกรรมที่ทำงานลึก ซึ่งช่วยให้การห้างหุ้นส่วนจากการเดาเกินไป และไม่สามารถจัดการอาจารย์แต่ละ ผมสังเกตพฤติกรรม และตั้งใจที่มีการยึดที่มั่นปีตนเองคาดเดาได้ และเชื่อถือได้เส้นทางที่มักจะได้รับเขาหรือเธอไปยังปลายทางที่ต้องการอย่างไรก็ตาม มีโชคดีมาก และประหลาดใจที่แต่ละคณะพันธมิตรของฉันมียังการเปิด และเปิดกว้างกับการสร้างมากเส้นทางใหม่ คนที่อาจมองผ่านหรือหลีกเลี่ยงในอดีต เช่น ชอบมากที่สุดครู อาจารย์ Oberfield เป็นมั่นคงในเขาวิธีการ และปรัชญาของการเรียนการสอน แต่เขาความกล้าหาญและทะเยอทะยานที่จะไล่ตามความคิดสร้างสรรค์ในการเล่าเรื่องของเขา และชัดเจนในเขาปฏิสัมพันธ์ในชีวิตประจำวัน กับนักศึกษา และฉัน ร่วมคณะอื่น ๆ ของฉันได้เดียวกันฉันสามารถหมายเหตุรูปแบบการสอนปกติเกิดขึ้นภายในสองช่วงชั้น อย่างไรก็ตามบางส่วนผ่านการสนทนาของฉัน กับพวกเขา และบางส่วนผ่านการสังเกตระมัดระวัง ฉันสามารถดูตำแหน่งพวกเขาลองวิธีใหม่ ๆ หรือทำตามขั้นตอนเล็ก ๆ ในที่แตกต่างกันทิศทางมากกว่าพวกเขาตามปกติ บางส่วนของเหล่านี้เส้นทางล้มเหลวในการนำผลผลิตน้อยผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพ แต่บางคนทำให้ดีขึ้นสนทนา อนุญาตให้มีส่วนร่วมเพิ่มเติม หรือปรับปรุงการเรียนรู้และชั้นในบางวิธี (ซึ่งเป็นเมื่อฉันกระโดดเพื่อความสุขภายใน) ในกรณีอย่างใดอย่างหนึ่งพันธมิตรของฉันคณาจารย์ นักเรียน และเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการทำงาน และไม่ทำงานสำหรับแต่ละคลาส ตั้ง หรือบุคคล และได้รับที่ดีขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องมือการเรียนการสอน ยกตัวอย่างเช่นแม้ว่ามันอาจจะเป็น
ที่เห็นได้ชัดกับผมว่าส่วนต่างๆของการเรียนการสอน
หรือชุดของการอ่านพอดีกันมันอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับ
นักเรียนที่จะปริศนาเล็กน้อยเกี่ยวกับตัวเลือกของฉัน หนึ่งใน
การเคลื่อนไหวของฉันชื่นชอบในระดับที่ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับ
ภาคการศึกษานี้คือ "ทำไมฉันทำในสิ่งที่ฉันไม่?"
คำถามประเภท ความโปร่งใสอาจหมายถึงการ
ขอให้นักเรียนที่จะคิดเกี่ยวกับสาเหตุที่สองตำรา
ที่ได้รับมอบหมายในสัปดาห์หนึ่งหรือวิธีการที่สองส่วน
ของหลักสูตรพอดีกัน AS ค้นหานักศึกษาและ
ค้นพบเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังตัวเลือกของพวกเขา
อาจจะเข้าใจลึกซึ้งยิ่งขึ้นของหัวข้อแน่นอน.
แน่นอนว่าฉันเสร็จส่วนนี้มันเกิดขึ้น
กับผมโปร่งใสที่สามารถนำมาไกลเกินไป:
อันที่จริงมีบางแง่มุมของการเรียนการสอนของฉัน ฉัน
ไม่อยากจะโปร่งใสเกี่ยวกับกับนักเรียน.
นอกจากนี้ยังมีความโปร่งใสถ้าเมตาเกินไปจะหันเหความสนใจ
จากการเรียนรู้ของนักเรียน ดังนั้นอื่น ๆ เช่น
หลักการบางทีมันอาจจะเป็นประโยชน์มากที่สุดสำหรับผมที่จะมีจุดมุ่งหมาย
สำหรับจำนวนหนึ่งของความโปร่งใสเป็นฉันโต้ตอบ
กับนักเรียน: ความสมดุลระหว่างการบรรทุกเกินพิกัด
นักเรียนที่มีข้อมูลเกี่ยวกับหลักสูตรของฉัน
เลือกและพวกเขาปฏิเสธข้อมูลและ
. ทำให้พวกเขาอยู่ในที่มืด
หลักการ 3: ความคิดสร้างสรรค์
ความคิดสร้างสรรค์เป็นสิ่งสำคัญของฉัน
การเรียนการสอน เช่นเดียวกับหลักการอื่น ๆ , ความคิดสร้างสรรค์เป็น
สิ่งที่สำคัญตลอดหลักสูตรของ "ชีวิต" ที่
ความคิดสร้างสรรค์ขั้นตอนการออกแบบที่มีอิทธิพลต่อทางเลือกที่ผม
ทำเกี่ยวกับข้อความกลวิธีการประเมินและ
ชิ้นส่วนแน่นอน; ในขั้นตอนการดำเนินการ
ความคิดสร้างสรรค์รูปทรงวางแผนการสอนวิธีการที่ฉันแปล
ข้อมูล (ทางเลือกที่อุปมา) และการสนทนากับ
นักเรียน ความคิดสร้างสรรค์ฉันหวังว่าจะช่วยให้หัวข้อสด
และอนุญาตให้หลายวิธีที่จะแน่นอน; ตั้งแต่
ฉันกลัวได้รับค้างในช่วงเวลาที่โลก
วรรณกรรมและนักเรียนเปลี่ยนผมหวังว่าจะเป็น
ความคิดสร้างสรรค์เกี่ยวกับความคิดของหลักสูตรและ
ตำราที่ผมกำหนดจะให้ฉันที่สนใจและ
ช่วยให้ผมคิดว่าวิธีการใหม่ที่จะนำเสนอต่างๆ
หัวข้อให้กับนักเรียน.
เพียงที่สำคัญเป็นกรณีและ
วิธีการที่ผมขอให้นักเรียนที่จะมีความคิดสร้างสรรค์ ใน
การมอบหมายงานที่สำคัญฉันหวังว่าจะออกแบบตัวเลือกที่
ให้นักเรียนมีความยืดหยุ่นในการคิดเกี่ยวกับหัวข้อ
ในรูปแบบใหม่และเลือกพื้นที่ที่มีความ
น่าสนใจโดยเฉพาะกับพวกเขา ในชีวิตประจำวันต่อวัน
ผมมักจะนำมาใช้ในการบรรยายการอภิปรายและการออกกำลังกาย
รูปแบบและให้นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์ในสมัย
​​สองด้านของบทเรียน ในการอภิปรายผมพยายามที่จะรับ
พวกเขาที่จะคิดอย่างสร้างสรรค์โดยวางตัวคำถามและ
นำขึ้นสถานการณ์สมมุติที่ส่งเสริมให้เกิด
การยอมรับเสียงของฉัน แต่คาดหวังว่ามันผ่าน
การสะท้อนและการสนทนา ผ่านฟอรั่มนี้ผม
ได้รับข้อเสนอแนะและคำถามที่สำคัญที่
ช่วยให้ฉันเพื่อดำเนินการต่อกระบวนการสะท้อนของฉัน กว่า
เวลาที่ผมเติบโตมากขึ้นมีความมั่นใจในทิศทางของฉันและ
เริ่มที่จะสำรวจเพิ่มเติมของโลกรอบ ๆ ตัวผม.
ขั้นที่ 3: ฟอร์จเส้นทางที่เชื่อถือได้ แต่สำรวจ
sideroads
สำหรับผมมันจะไม่พอที่จะมีหนึ่งเส้นทาง
จากจุด A ไปยังจุด B ฉัน มักจะสงสัยว่ามี
อาจจะมีเส้นทางอื่นที่ฉันหายไปหนึ่งที่
เร็วขึ้นหรือที่สวยงามมากขึ้น ในกรณีของการทำงานกับ
คนที่ฉันรู้สึกเหมือนมีเสมอทางเลือก
เส้นทางเสมอวิธีการมากขึ้นในการโต้ตอบที่แตกต่างกันและ
มีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่ละเส้นทางนำใหม่
มุมมองและความคิดใหม่ตราบใดที่ผมจำได้
ตระหนักถึงโลกรอบ ๆ ตัวผมและ
สะท้อนให้เห็นถึงมัน แต่ละหุ้นส่วน TLI ใหม่ให้ความรู้สึกเหมือน
การเดินทางใหม่ซึ่งเป็นที่น่าตื่นเต้น แต่พื้นฐาน
แต่ละหุ้นส่วนใหม่นอกจากนี้ยังมีวงจรที่คุ้นเคย
ของเหตุการณ์ที่วิ่งลึกซึ่งช่วยให้
ความร่วมมือจากการคาดเดาไม่ได้เกินไปและ
ไม่สามารถจัดการได้.
กับอาจารย์แต่ละคนผมสังเกตนิสัย และ
ความตั้งใจที่ได้รับการยึดที่มั่นมากกว่าปีที่ผ่าน
เส้นทางที่คาดการณ์และความน่าเชื่อถือของเขาหรือเธอเองที่
มักจะได้รับเขาหรือเธอยังปลายทางที่ต้องการ.
แต่ผมได้รับมากโชคดีและ
ประหลาดใจว่าแต่ละคู่ค้าคณาจารย์ของฉันยังได้
รับการเปิดมากและ เปิดกว้างไปสู่การสร้าง
เส้นทางใหม่คนที่พวกเขาอาจจะมองข้าม
หรือหลีกเลี่ยงในอดีตที่ผ่านมา ยกตัวอย่างเช่นชอบมากที่สุด
ครูศาสตราจารย์ Oberfield เป็นของเขายึดมั่นใน
แนวทางและปรัชญาของการเรียนการสอน แต่เขา
มีความกล้าหาญและความทะเยอทะยานที่จะไล่ตามความคิดสร้างสรรค์เป็น
ที่เห็นได้ชัดในการเล่าเรื่องของเขาและที่เห็นได้ชัดของเขาใน
การมีปฏิสัมพันธ์กับนักเรียนในชีวิตประจำวันของเขาและกับ
ฉัน พันธมิตรคณะอื่น ๆ ของฉันได้รับเหมือนกัน
เท่าที่ผมจะสามารถทราบรูปแบบการเรียนการสอน
ที่เกิดขึ้นใหม่ภายในสองช่วงชั้น แต่
บางส่วนผ่านบทสนทนาของฉันกับพวกเขาและบางส่วน
ผ่านการสังเกตระมัดระวังฉันจะดูว่าพวกเขา
ลองวิธีใหม่หรือทำตามขั้นตอนเล็ก ๆ ในที่แตกต่างกัน
ทิศทางกว่าที่พวกเขาตามปกติ เหล่านี้บางส่วน
เส้นทางล้มเหลวที่จะนำมาเกี่ยวกับการผลิตหรือมากกว่า
ผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพ แต่บางส่วนของพวกเขาดีขึ้นนำไปสู่การ
อภิปรายการอนุญาตให้มีการมีส่วนร่วมมากขึ้นหรือ
ปรับปรุงการเรียนรู้และการเรียนในบางวิธี (นี้คือ
เมื่อฉันกระโดดเพื่อความสุขภายใน) ในทั้งสองกรณี
คู่ค้าของฉันคณาจารย์นักศึกษาและฉันเรียนรู้เพิ่มเติม
เกี่ยวกับสิ่งที่ทำงานและไม่ได้ผลสำหรับแต่ละ
ระดับการตั้งค่าหรือบุคคลและได้รับดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องมือการสอน . ตัวอย่าง แม้ว่ามันอาจจะเห็นได้ชัดเลยว่าส่วนต่าง ๆของหลักสูตรหรือชุดของการอ่านพอดีกัน มันอาจจะมีประโยชน์สำหรับนักเรียนปริศนาเล็กน้อยเกี่ยวกับทางเลือกของฉัน หนึ่งของที่ชื่นชอบของฉันที่ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับการย้ายในคลาสเทอมนี้ คือ " ทำไมฉันทำสิ่งที่ฉันทำ "ประเภทของคำถาม โปร่งใสอาจหมายถึงถามนักศึกษาว่าทำไมสองข้อความได้รับมอบหมายในสัปดาห์หรือสองส่วนโดยเฉพาะของพอดีกับหลักสูตรด้วยกัน ค้นหา นักเรียน และค้นพบเหตุผลทางเลือกของฉัน พวกเขาอาจจะลึกมากขึ้นความเข้าใจในหัวข้อหลักสูตรแน่นอน ฉันทำส่วนนี้ให้มันเกิดขึ้นฉันว่า ความโปร่งใส อาจจะถ่ายไกลเกินไป :แน่นอน มีบางแง่มุมของของฉันสอนฉันอยากให้มีความโปร่งใสเกี่ยวกับกับนักเรียนนอกจากนี้ ความโปร่งใส หากด้วยเมตา ไม่สามารถดึงความสนใจจากการเรียนรู้ของนักเรียน ดังนั้น ชอบ อื่น ๆหลักการ บางทีมันมีประโยชน์มากที่สุดสำหรับฉันเพื่อจุดมุ่งหมายสำหรับจำนวนหนึ่งของความโปร่งใสที่ผมโต้ตอบนักเรียน : ความสมดุลระหว่างการบรรทุกเกินพิกัดนักเรียนที่มีข้อมูลเกี่ยวกับหลักสูตรของฉันทางเลือกและปฏิเสธข้อมูลและเก็บไว้ในที่มืดหลักการที่ 3 : ความคิดสร้างสรรค์ความคิดสร้างสรรค์คือ กว้างยาวสำคัญของของฉันการจัดการเรียนการสอน ชอบหลักการอื่น ๆ , สร้างสรรค์ที่สำคัญตลอด " วิชาชีวิต " : ที่ออกแบบเวทีสร้างสรรค์มีอิทธิพลต่อการเลือกผมให้กับข้อความ การประเมิน ยุทธศาสตร์ และส่วนหลักสูตร ที่ใช้เวทีการสร้างสรรค์รูปทรงการวางแผนบทเรียน ว่าผมแปลข้อมูล ( การเลือก ) , และการสนทนากับนักเรียน การสร้างสรรค์ ผมหวังว่า จะสดหัวข้อและใบอนุญาตหลายแนวทางหลักสูตร ; เนื่องจากผมกลัวจะเก่าเมื่อเวลาผ่านไป โลกวรรณกรรม และนักศึกษาจะเปลี่ยนไป ผมหวังว่าการสร้างสรรค์เกี่ยวกับแนวคิดของหลักสูตร และข้อความที่ผมกำหนด จะให้ฉันสนใจและช่วยฉันคิดวิธีใหม่ที่จะนำเสนอต่าง ๆหัวข้อที่สอนเช่นเดียวกับที่สำคัญเป็นอินสแตนซ์และวิธีที่ผมให้นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์ บนสาขาที่ได้รับมอบหมาย ผมหวังที่จะออกแบบ ตัวเลือกที่ให้นักเรียนมีความยืดหยุ่นในการคิดหัวข้อในรูปแบบใหม่ และเลือกพื้นที่ที่เป็นของความสนใจเฉพาะของพวกเขา บนพื้นฐานของแต่ละวันผมมักใช้บรรยาย อภิปราย และการออกกำลังกายรูปแบบและให้นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์ในหลังสองด้านของบทเรียน ฉันพยายามที่จะได้รับการสนทนาในให้คิดอย่างสร้างสรรค์ โดยวางตัวคำถามและนำขึ้นสมมุติสถานการณ์ที่กระตุ้นยอมรับเสียงของฉัน แต่คิดว่ามันผ่านการสะท้อนและการสนทนา ผ่านกระดานข่าวเหล่านี้ได้รับความคิดเห็นและคำถามที่สำคัญว่าช่วยให้กระบวนการดังต่อไปของฉัน มากกว่าเวลา ฉันเริ่มมั่นใจมากขึ้นในทิศทางของฉันและเริ่มที่จะสำรวจเพิ่มเติมของโลกรอบตัวฉันขั้นตอนที่ 3 : สร้างเส้นทางที่เชื่อถือได้ แต่สํารวจsideroadsสำหรับฉัน มันไม่เพียงพอที่จะมีหนึ่งเส้นทางจากจุด A ไปจุด B ผมก็ยังสงสัยอยู่ว่าอาจเป็นอีกเส้นทางที่ฉันหายไปหนึ่งนั่นคือได้เร็วขึ้น หรือสวยงามมากขึ้น ในกรณีของการทำงานกับคน ผมรู้สึกว่ามีเสมอทางเลือกเส้นทาง มักจะเป็นวิธีการโต้ตอบที่แตกต่างกันและได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่ละเส้นทางนำใหม่มุมมองและความคิดใหม่ เท่าที่ผมจำได้การตระหนักถึงโลกรอบตัวฉันสะท้อนให้เห็นถึงมัน ห้างหุ้นส่วนจำกัด tli แต่ละใหม่ รู้สึกเหมือนการเดินทางใหม่ที่น่าตื่นเต้น แต่เป็นต้นแต่ละหุ้นส่วนใหม่ ยังมีวงจรที่คุ้นเคยเหตุการณ์ที่ไหลลึก ซึ่งเก็บถูกด้วยไม่อาจคาดเดา และห้างหุ้นส่วนไม่สามารถจัดการกับแต่ละอาจารย์ ผมสังเกตนิสัยและความตั้งใจที่ได้รับต้องมากกว่าปีของเขาหรือเธอเองได้และเส้นทางที่เชื่อถือได้มักจะได้รับเขาหรือเธอปลายทางที่ต้องการอย่างไรก็ตาม , ฉันได้รับโชคดีและประหลาดใจที่แต่ละคู่คณะของฉันได้ยังถูกเปิดมากและรับสร้างเส้นทางใหม่ ที่เขาอาจจะมองมากกว่าหรือหลีกเลี่ยง ในอดีต ตัวอย่างเช่นต้องการมากที่สุดครู , อาจารย์ oberfield เป็นอดทนของเขาแนวคิดและปรัชญาของการสอน แต่เขาความกล้าหาญและความหวังที่จะไล่ตามความคิดสร้างสรรค์ คือชัดเจนในการเล่าเรื่องของเขา และ ปรากฏ ใน ของเขาปฏิสัมพันธ์ในชีวิตประจำวันกับนักเรียนของเขา และกับฉัน หุ้นส่วนคณะอื่น ๆของฉันได้เหมือนกันฉันมักจะสามารถบันทึกรูปแบบการสอนใหม่ภายใน 2 ชั้นเซสชัน อย่างไรก็ตามบางส่วนผ่านบทสนทนาของฉันกับพวกเขาและบางส่วนผ่านการสังเกตระมัดระวัง ฉันสามารถดูที่พวกเขาลองวิธีใหม่ หรือใช้ขั้นตอนเล็ก ๆในต่างทิศทางกว่าที่พวกเขาตามปกติ บางส่วนของเหล่านี้เส้นทางล้มเหลวเพื่อนำมาเกี่ยวกับประสิทธิภาพหรือเพิ่มเติมผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพ แต่บางส่วนของพวกเขานำดีกว่าการอนุญาตให้สำหรับการมีส่วนร่วมมากขึ้น หรือส่งเสริมการเรียนรู้และการเรียนในบางวิธีนี้ ( คือเมื่อฉันกระโดดสำหรับความสุขอยู่ข้างใน ) ในทั้งสองกรณีฉันคณะพันธมิตร , นักศึกษา , และฉันได้เรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่ทำงานและไม่ทำงานสำหรับแต่ละคนการตั้งค่าคลาส หรือบุคคลและได้รับดีกว่า