AbstractThis study determined the c

Abstract
This study determined the comparative effect of three modes of Plyometrics
training [depth jumping, rebound jumping and horizontal jumping] on leg muscle strength
of untrained University male students. Participants were forty untrained male University
students within the age range of 18-27 years. The randomized pretest-posttest control group
design was adopted. Subjects were randomly assigned to control group, and three
experimental groups based on the types of plyometrics training adopted for the study. The
training programme consisted of twelve weeks of interval training administered three times
a week. Data collected were analyzed using the mean score, standard deviation and range.
Analysis of Covariance [ANCOVA] was used to test for significant differences in the posttest
measures among the treatment and control groups using the pretest score variation as
covariates. Scheffe post hoc analysis was used to determine which of the means were
significantly different. All hypotheses for the study were tested at 0.05 critical level.
Findings revealed that only the depth jumping and rebound jumping training
significantly altered leg muscle strength of subjects (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อการศึกษานี้กำหนดผลเปรียบเทียบของสามโหมดของ Plyometrics[ลึกกระโดด กระโดดฟื้นตัว และกระโดดแนว] การฝึกอบรมเกี่ยวกับความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาของได้รับการฝึกฝนชายนักศึกษามหาวิทยาลัย ผู้เข้าร่วมถูกมหาวิทยาลัยชายสี่สิบได้รับการฝึกฝนนักเรียนอยู่ในช่วงอายุ 18-27 ปี กลุ่มควบคุมแบบสุ่มแล็ปว่า-posttestออกแบบถูกนำมาใช้ วัตถุถูกกำหนดแบบสุ่มกลุ่มควบคุม และสามกลุ่มทดลองที่ขึ้นอยู่กับชนิดของ plyometrics ฝึกนำมาใช้สำหรับการศึกษา การโปรแกรมการฝึกอบรมประกอบด้วยสิบสองสัปดาห์ของช่วงเวลาการฝึกอบรมจัดการสามครั้งสัปดาห์นี้ ข้อมูลที่รวบรวมได้วิเคราะห์โดยใช้คะแนนเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และช่วงใช้การทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน posttest การวิเคราะห์ความแปรปรวน [ANCOVA]มาตรการในการรักษาและกลุ่มควบคุมโดยใช้การเปลี่ยนแปลงคะแนนแล็ปว่าเป็นcovariates ใช้ Scheffe หลังเฉพาะกิจวิเคราะห์การตรวจสอบซึ่งหมายถึงการได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ สมมติฐานทั้งหมดสำหรับการศึกษารับการทดสอบในระดับสำคัญที่ 0.05ผลการวิจัยเปิดเผยที่เท่าความลึกกระโดด และกระโดดฝึกฟื้นตัวความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาวิชาที่เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) จากการผล มันเป็นสรุปว่า plyometrics ฝึกลึกกระโดดและกระโดดฟื้นตัวลักษณะที่ใช้ในการพัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อของแขนขาลดลงมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้กำหนดผลเปรียบเทียบสามรูปแบบของ Plyometrics
การฝึกอบรม [กระโดดลึกเด้งกระโดดและกระโดดในแนวนอน] บนแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา
ของได้รับการฝึกฝนนักศึกษาชายมหาวิทยาลัย เข้าร่วมเป็นสี่มหาวิทยาลัยได้รับการฝึกฝนชาย
นักเรียนอยู่ในช่วงอายุ 18-27 ปี สุ่มกลุ่มควบคุมก่อนการทดลองหลังการทดลอง-
ออกแบบเป็นลูกบุญธรรม วิชาที่ถูกสุ่มให้กลุ่มควบคุมและสาม
กลุ่มทดลองตามประเภทของการฝึกอบรม plyometrics นำมาใช้สำหรับการศึกษา
โปรแกรมการฝึกอบรมประกอบด้วยสิบสองสัปดาห์ของการฝึกอบรมช่วงยาสามครั้ง
ต่อสัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและช่วง
วิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม [ANCOVA] ถูกใช้ในการทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในระยะหลังการทดลอง
มาตรการในหมู่กลุ่มการรักษาและการควบคุมโดยใช้รูปแบบคะแนนก่อนการทดลองเป็น
ตัวแปร เชฟเฟโพสต์เฉพาะกิจการวิเคราะห์ถูกใช้ในการตรวจสอบว่าวิธีการที่มี
ความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ สมมติฐานทั้งหมดสำหรับการศึกษาได้รับการทดสอบที่ 0.05 ระดับที่สำคัญ
ผลการวิจัยพบว่ามีเพียงกระโดดเชิงลึกและการฟื้นตัวของการฝึกอบรมการกระโดด
การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาของอาสาสมัคร (P <0.05) จากผลการวิจัยนั้นได้
ข้อสรุปว่าการออกกำลังกายด้วยการกระโดด plyometrics เชิงลึกและการฟื้นตัวของการกระโดด
ลักษณะมีการใช้ที่ดีที่สุดในการพัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อการศึกษานี้ได้พิจารณาผลเปรียบเทียบสามโหมดของพลัยโอเมตริกการฝึกอบรม [ ความลึกกระโดดกระโดดกระโดดรีบาวด์และแนวนอน ] ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาของนักศึกษาชาย มหาวิทยาลัยได้รับการฝึกฝน จำนวน 40 กลุ่มชายมหาวิทยาลัยนักเรียนในช่วงอายุรูปปี สุ่มกลุ่มควบคุมก่อนการทดลองหลังออกแบบเป็นลูกบุญธรรม กลุ่มตัวอย่างแบบสุ่มกลุ่มควบคุม และสามกลุ่ม ตามประเภทของ plyometrics การฝึกอบรมใช้ในการศึกษา ที่หลักสูตรการฝึกอบรมประกอบด้วย 12 สัปดาห์ของการฝึกอบรมช่วงเวลาทดสอบ 3 ครั้งอาทิตย์นี้ เก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และช่วงการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม ( ANCOVA ) [ หลัง ] แบบทดสอบหลังเรียน สำหรับ แตกต่างกันมาตรการในการรักษาและควบคุมกลุ่มที่ใช้รูปแบบคะแนนก่อนเรียนเป็นความรู้ . คน Post Hoc การวิเคราะห์ศึกษาซึ่งหมายถึงคือแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สมมติฐานสำหรับการศึกษาและทดสอบการอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับพบว่า มีความลึกและกระโดดรีบาวด์กระโดดฝึกอบรมความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาในวิชาการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ผล คือสรุปได้ว่า การออกกำลังกายพลัยโอเมตริกที่มีความลึกและกระโดดรีบาวด์กระโดดคุณลักษณะที่ดีที่สุดที่ใช้ในการพัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแขนขาที่ต่ำกว่า