The greatest fear for the small thi

The greatest fear for the small things.

The rainy season arrives. I really hate it all the time
Not because of the rain but to sow
The road is not wet or because of a traffic jam.
Just a small thing, but it's a little more than I do, and often come with the rain.
I know it needs to be.
And be sure to see it.
This is the starting point for the great fear.
"Cockroaches," he said.
When 8 years old I. My family opened a small restaurant below my condo living.
My food was delicious and 100% clean guarantee.
But the unfortunate pressure the condo. Located on the side of the road makes a wide range of water cooling pipe.
Enough rain will chase things that live in the pipe all rat centipede and cockroaches.
See the examples look familiar until the annual
I must tell you that I was not afraid of cockroaches.
If I had to stomp, and shoe prices.
But the memories of my life, yae arrived.
That day is a holiday. I own a shop, to the parents as usual.
I was just set up a table with small Japan cushions placed on the floor to do the homework.
The rain was falling harder? light? Alternating.
Suddenly
I also feel that there is anything behind the movement. At first, just a single point while my back began to spread and one of the cockroaches run over in front of me. Intuition tells you immediately whether
Behind me, it is a cockroach. I get up. Salad dress and rotated back and forth, but as it will not run even once out of. I to feel disgusted with its fair stand. I'm both a shriek and cry and complain. Until my mother came out to ask what happens
I don't know about the basic cry until my dad crying non-stop legends crack fierce. Daddy helps remove cockroaches from behind
All four counts. I'm a shock front. The smell of it. Step Daddy spanking, and prices. Make me vomit.
After that date, a fever Sunday.
Now I see only an image of it. I'm also afraid of more and more fear level is now it's flying.
I'm going crazy every time. How to get rid of it is to use insecticide spray, until it is dead, and effortlessly throw it away. Does not smell like the shoes stick to pedal when first marketed?
Until today. I'm also not able to overcome this fear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลัวมากที่สุดสำหรับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆฤดูฝนมาถึง ฉันจริง ๆ เกลียดมันตลอดเวลาไม่ใช่เป็น เพราะฝนตกแต่การหว่านถนนไม่เปียก หรือการจราจรติดขัดเพียงสิ่งเล็ก ๆ แต่ของน้อยกว่าที่ฉันทำ และมัก มีฝนตกรู้จำเป็นต้องและได้เห็นนี่คือจุดเริ่มต้นของความน่ากลัวมาก"แมลงสาบ เขากล่าวว่าเมื่อ 8 ปีที่แล้วผม ครอบครัวเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ ใต้คอนโดชีวิตของฉันฉันอาหารอร่อย และสะอาด 100% รับประกันแต่โชคร้ายความดันคอนโด อยู่น้ำเย็นท่อหลากหลายด้านของการทำถนนฝนพอจะไล่สิ่งที่อยู่ในท่อทั้งหมดตะขาบหนูและแมลงสาบดูตัวอย่างคุ้นตาจนกระทั่งปีฉันต้องบอกว่า ฉันไม่กลัวแมลงสาบถ้าผมจะเหยียบ และรองเท้าราคาแต่ความทรงจำของชีวิต แย้ถึงวันนั้นเป็นวันหยุด ข้าพเจ้ามีร้านค้า ที่ผู้ปกครองตามปกติผมเพียงตั้งตารางพร้อมเบาะญี่ปุ่นขนาดเล็กที่วางอยู่บนพื้นทำบ้านฝนตกหนัก ไฟ สลับทันใดนั้นผมยังรู้สึกว่ามีอะไรอยู่เบื้องหลังการเคลื่อนไหว ตอนแรก เพียงจุดเดียวในขณะที่หลังเริ่มแพร่กระจายและหนึ่งในแมลงสาบทำงานผ่านหน้าฉัน สัญชาตญาณบอกทันทีว่าหลังฉัน มันเป็นแมลงสาบ ฉันลุกขึ้น สลัดแต่ง และหมุนกลับมา แต่มันจะไม่ทำงานแม้แต่ครั้งเดียวของ ผมขยะแขยงกับยืนธรรม ฉัน shriek และร้องไห้ และบ่น จนแม่ออกมาถามว่าเกิดอะไรขึ้นฉันไม่ทราบเกี่ยวกับพื้นฐานการร้องจนพ่อร้องไห้ไม่หยุดตำนานแตกรุนแรง พ่อช่วยกำจัดแมลงสาบจากด้านหลังนับสี่ทั้งหมด ฉันช็อคหน้า กลิ่นของมัน ขั้นตอนที่พ่อตบ และราคา ทำให้ฉันอาเจียนหลังวันที่ ไข้วันอาทิตย์ตอนนี้ เห็นรูปเท่านั้น ผมยังกลัวมากขึ้น และมากขึ้นกลัวระดับคือตอนนี้มันจะบินฉันจะบ้าทุกครั้ง วิธีกำจัด ก็ใช้สเปรย์ยาฆ่าแมลง จนกว่าจะตาย และได้อย่างง่ายดาย ทิ้งมันไป ไม่มีกลิ่นเช่นไม้รองเท้าทิปเมื่อก่อน เด็ดขาดจนถึงวันนี้ ฉันยังไม่สามารถเอาชนะความกลัวนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับสิ่งเล็ก ๆ . ฤดูฝนมาถึง ผมเกลียดมันตลอดเวลาไม่ได้เพราะฝนตก แต่จะหว่านถนนไม่เปียกหรือเพราะการจราจรติดขัด. เพียงแค่สิ่งเล็ก ๆ แต่มันเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มากกว่าที่ผมทำและมักจะมาพร้อมกับสายฝน. ฉันรู้ว่า จะต้องมี. และให้แน่ใจว่าจะเห็นมัน. นี้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความกลัวที่ดี. "แมลงสาบ" เขากล่าว. เมื่อ 8 ปี I. ครอบครัวของฉันเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ ด้านล่างที่อยู่อาศัยคอนโดของฉัน. อาหารของเราอร่อย และรับประกันความสะอาด 100%. แต่ดันโชคร้ายคอนโด ตั้งอยู่บนด้านข้างของถนนทำให้ความหลากหลายของท่อน้ำเย็น. ฝนพอจะไล่สิ่งที่อาศัยอยู่ในท่อตะขาบหนูและแมลงสาบ. ดูตัวอย่างดูคุ้นเคยจนกระทั่งปีผมต้องบอกคุณว่าผมไม่ได้กลัว แมลงสาบ. ถ้าฉันได้ไปเหยียบและราคารองเท้า. แต่ความทรงจำของชีวิตของฉัน, แย้มาถึง. วันนั้นเป็นวันหยุด ผมเป็นเจ้าของร้านกับพ่อแม่ตามปกติ. ฉันถูกตั้งขึ้นเพียงตารางที่มีเบาะรองนั่งญี่ปุ่นเล็ก ๆ วางอยู่บนพื้นเพื่อทำการบ้าน. ฝนกำลังตกยาก? แสง? สลับ. ทันใดนั้นผมก็รู้สึกว่ามีอะไรอยู่เบื้องหลังการเคลื่อนไหว ตอนแรกเพียงจุดเดียวในขณะที่หลังของฉันเริ่มที่จะแพร่กระจายและเป็นหนึ่งในแมลงสาบวิ่งออกไปที่ด้านหน้าของฉัน ปรีชาบอกคุณได้ทันทีไม่ว่าจะเป็นข้างหลังผมมันเป็นแมลงสาบ ผมตื่นขึ้นมา ชุดสลัดและหมุนไปมา แต่มันจะไม่ทำงานแม้แต่ครั้งเดียวจาก ผมจะรู้สึกเบื่อหน่ายพร้อมขาตั้งยุติธรรม ฉันทั้งกรีดร้องและร้องไห้และบ่น จนกระทั่งแม่ของฉันออกมาที่จะขอให้สิ่งที่เกิดขึ้นผมไม่ทราบว่าเกี่ยวกับร้องไห้พื้นฐานจนกระทั่งพ่อของฉันร้องไห้ตำนานไม่หยุดร้าวรุนแรง พ่อจะช่วยกำจัดแมลงสาบจากด้านหลังทั้งสี่นับ ผมด้านหน้าช็อต กลิ่นของมัน ขั้นตอนที่พ่อตบและราคา ทำให้ฉันอาเจียน. หลังจากวันที่มีไข้อาทิตย์. ตอนนี้ฉันเห็นเพียงภาพของมัน ฉันยังกลัวระดับความกลัวมากขึ้นและมากขึ้นตอนนี้ก็บิน. ฉันจะบ้าทุกครั้ง วิธีการกำจัดมันคือการใช้สเปรย์ยาฆ่าแมลงจนกว่าจะตายและง่ายดายโยนมันออกไป ไม่ได้กลิ่นเหมือนรองเท้าติดเหยียบเมื่อวางตลาดครั้งแรก? จนถึงวันนี้ ฉันยังไม่สามารถที่จะเอาชนะความกลัวนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับสิ่งเล็ก ๆ .

ฤดูฝนจะมาถึง ฉันเกลียดจริงๆ ตลอดเวลา
ไม่ได้เพราะฝนตก แต่หว่าน
ถนนไม่เปียกหรือเพราะรถติด
เพียงเล็กน้อย แต่มันน้อยกว่าที่ฉันทำ และมักจะมากับฝน .
ผมรู้ว่ามันต้องเป็น .
และให้แน่ใจว่า เห็น
นี่คือจุดเริ่มต้นของความกลัวที่ยิ่งใหญ่ .
" แมลงสาบ " เขากล่าว .
ตอนที่ 8 ขวบ ครอบครัวเปิดร้านอาหารเล็กๆ ด้านล่างคอนโดของฉัน .
อาหารของฉันอร่อยและรับประกัน 100% สะอาด .
แต่โชคร้ายดันคอนโด ตั้งอยู่บนถนนทำให้หลากหลายของท่อน้ำเย็น ฝนพอ จะไล่
สิ่งที่อยู่ในท่อทั้งหมด หนู ตะขาบและแมลงสาบ .
เห็นตัวอย่างดูคุ้นเคยจนปี
ฉันต้องบอกคุณว่า ผมไม่กลัวแมลงสาบ
ถ้าฉันเหยียบ และราคา รองเท้า
แต่ความทรงจำในชีวิตของฉัน เย มาถึง
วันนั้นเป็นวันหยุด ผมเป็นเจ้าของร้าน กับพ่อแม่เหมือนเดิม
ฉันแค่จัดโต๊ะกับเล็กญี่ปุ่นหมอนอิงวางไว้บนพื้นเพื่อทำการบ้าน .
ฝนตกลงมาหนักกว่าเดิม ? แสง ? 2 .

ผมก็ยังรู้สึกว่ามีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ข้างหลังที่แรกเพียงจุดเดียว ในขณะที่ผมกลับเริ่มที่จะแพร่กระจายและหนึ่งในแมลงสาบวิ่งมาตรงหน้าฉัน สัญชาตญาณจะบอกคุณได้ทันทีว่า
ข้างหลังฉัน มันคือแมลงสาบ ฉันลุกขึ้น แต่งตัวสลัดและหมุนไปมา แต่มันจะไม่วิ่งเลยนะ ผมรู้สึกขยะแขยงยืนยุติธรรมของ ผมทั้งกรีดร้องและร้องไห้ และบ่นจนแม่ผมออกมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น
ไม่รู้ว่าจะร้องไห้พื้นฐานจนพ่อร้องไห้ตำนานไม่หยุดร้าวรุนแรง พ่อช่วยเอาแมลงสาบจากข้างหลัง
ทั้งหมด 4 ครั้ง ฉันช็อคหน้า กลิ่นมัน ราคาขั้นตอนที่พ่อตบและ ทำให้ฉันอ้วก
หลังจากวันที่ไข้วันอาทิตย์ .
ตอนนี้ผมเห็นแต่ภาพมันฉันยังกลัวมากขึ้น กลัวมากในตอนนี้ มันบิน
จะบ้าตายทุกที วิธีกำจัดมันคือการใช้สเปรย์ยาฆ่าแมลง จนกว่าจะตาย และ ง่าย โยนมันทิ้ง กลิ่นไม่เหมือนรองเท้าไม้เหยียบเมื่อแรกเด็ดขาด ?
จนถึงวันนี้ ฉันยังไม่ได้สามารถที่จะเอาชนะความกลัวนี้