H is happiness or well-being.Happin

H is happiness or well-being.

Happiness is more all-encompassing than P, which is production only. It incorporates mutual caring, loving families, strong communities, healthy environment, vibrant culture and self-reliant economy.

We might call it an economic indicator Thai-style.

There were a group of American tourists who complained about the traffic jams. When asked why they kept coming back every year, they answered because the Thais are happy people.

We Thais used to be happy people. We are called the Land of Smiles. People who are happy generally want to make others happy too, which in turn, makes them happier. Happiness depends on how we view the world and on our attitudes in life. It does not come from money alone.

If we compete on GDP standards, we can never win against the Unites States because the scale of its economy is mammoth. Bigger things pull in smaller ones. If we play their game by their rules, we will end up doomed and penniless.

It might be another matter altogether if we use the happiness indicator. We might already be happier than the Americans. Or we can make ourselves happier. That is, if we measure happiness on:

- mutual caring and generosity

- family togetherness

- strong communities

- cultural confidence

- healthy environment

- self-sufficient economy

If we can develop these factors of happiness effectively, we can even become a model to help the Americans learn to be happy too.

A self-sufficient, or fundamental, economy is not about money alone. It means an economy which is interconnected with the well-being of our minds, families, communities, culture and the environment. It is a holistic economy. An economy of balance. An economy of morality.

It is the state of balance which prevents a breakdown.

Losing balance leads to a crisis.

A fundamental economy is one that benefits everyone in society, not only the rich few whose missteps can bring the whole country down. The fundamental economy aims at empowering the base of society. With a strong foundation, our whole country can grow steadily and permanently.

A fundamental economy focuses on society's strengths.

A strong society bolsters the economy, make politics ethical and sustains morality.

Society can become strong through grouping of the citizens in various forms. They can range from groups, clubs, foundations, associations, co-operatives, communities or a civil society. Here, we'll call them "community".

A strong community is the one which can solve its problems by itself, be they about their own self-reliant economy or social, cultural, educational, environmental or public health matters.

There are plenty of fundamental businesses that local communities can do. They include integrated or mixed farming, handicrafts, village businesses, cottage industries and many other services.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

H คือ ความสุขหรือสุขภาพความสุขเป็นการเพิ่มเติมทั้งหมดที่ครอบคลุมกว่า P ซึ่งเป็นการผลิตเฉพาะ มันประกอบด้วยการดูแลซึ่งกันและกัน รักครอบครัว ชุมชนเข้มแข็ง สิ่งแวดล้อมสุขภาพ ระดับวัฒนธรรม และเศรษฐกิจพึ่งพาเราอาจเรียกว่าตัวบ่งชี้เศรษฐกิจแบบไทยมีกลุ่มนักท่องเที่ยวอเมริกันที่แนะนำเกี่ยวกับการจราจรติดขัด เมื่อถามว่า ทำไมพวกเขาเก็บกลับมาทุกปี พวกเขาตอบเนื่องจากคนไทยเป็นคนมีความสุขเราคนไทยเคยเป็นคนมีความสุข เราจะเรียกว่าสยามเมืองยิ้ม คนที่มีความสุขโดยทั่วไปที่ต้องการให้คนอื่นมีความสุขมากเกินไป ซึ่ง จะทำให้พวกเขามีความสุข ความสุขขึ้นอยู่ กับวิธีเราดูโลก และทัศนคติของเราในชีวิต มันไม่ได้มาจากเงินเพียงอย่างเดียวถ้าเราแข่งขันกับมาตรฐานของ GDP เราสามารถไม่ชนะกับอเมริกา Unites เนื่องจากขนาดเศรษฐกิจของ แมมมอ ดึงสิ่งที่ใหญ่กว่าในคนเล็ก ถ้าเราเล่นเกมของพวกเขาตามกฎของพวกเขา เราจะสิ้นสุดถึงวาระ และยากจนอาจเป็นเรื่องอื่นไปพร้อมกันถ้าเราใช้ตัวบ่งชี้ความสุขได้ เราแล้วอาจจะมีความสุขกว่าชาวอเมริกัน หรือเราสามารถทำให้ตนเองมีความสุข นั่นคือ ถ้าเราวัดความสุขบน:-การดูแลซึ่งกันและกันและความเอื้ออาทร-ครอบครัวร่วมกัน-ชุมชนเข้มแข็ง-ความเชื่อมั่นทางวัฒนธรรม-สภาพแวดล้อมเพื่อสุขภาพ-เศรษฐกิจบางถ้าเราสามารถพัฒนาความสุขปัจจัยเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เรายังสามารถกลายเป็นแบบจำลองเพื่อช่วยให้ชาวอเมริกันที่เรียนต้องมีความสุขเกินไปเศรษฐกิจบาง หรือ พื้นฐาน ไม่เกี่ยวกับเงินเพียงอย่างเดียว หมายถึง เศรษฐกิจที่เข้าใจกับดีจิตใจเรา ครอบครัว ชุมชน วัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจแบบองค์รวมได้ เศรษฐกิจสมดุล เศรษฐกิจศีลธรรมสถานะของยอดดุลซึ่งป้องกันการแบ่งได้สูญเสียสมดุลนำไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจพื้นฐานเป็นหนึ่งที่เป็นประโยชน์ทุกคนในสังคม ไม่เพียงแต่คนรวยไม่กี่ missteps ที่สามารถนำทั้งประเทศ เศรษฐกิจพื้นฐานมีวัตถุประสงค์ในการกระจายอำนาจฐานของสังคม ด้วยรากฐานแข็งแกร่ง ประเทศของเราทั้งหมดสามารถเติบโตอย่างต่อเนื่อง และถาวรเศรษฐกิจพื้นฐานเน้นจุดแข็งของสังคมสังคมที่แข็งแกร่ง bolsters เศรษฐกิจทำให้การเมืองจริยธรรม และศีลธรรมได้รับคำสั่งสังคมสามารถกลายเป็นแข็งแรงผ่านการจัดกลุ่มของประชาชนในรูปแบบต่าง ๆ พวกเขาสามารถช่วงจากกลุ่ม ชมรม มูลนิธิ สมาคม สหกรณ์ ชุมชน หรือภาคประชาสังคม ที่นี่ เราจะเรียกพวก "ชุมชน"ชุมชนเข้มแข็งซึ่งสามารถแก้ปัญหา ด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นเกี่ยวกับเศรษฐกิจพึ่งตนเอง หรือ สังคม วัฒนธรรม การศึกษา สิ่งแวดล้อม หรือเรื่องสาธารณสุขได้มีพื้นฐานธุรกิจที่ชุมชนสามารถทำ พวกเขารวมถึงนารวม หรือผสม หัตถกรรม ธุรกิจบ้าน คอทเทจอุตสาหกรรม และบริการต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

H คือความสุขหรือความเป็นอยู่ที่ดี. ความสุขมากขึ้นทั้งหมดที่ครอบคลุมกว่า P ซึ่งเป็นเพียงการผลิต มันรวมการดูแลซึ่งกันและกันรักครอบครัวชุมชนที่แข็งแกร่งสภาพแวดล้อมที่ดีต่อสุขภาพวัฒนธรรมที่สดใสและเศรษฐกิจพึ่งตนเอง. เราอาจจะเรียกว่าเป็นตัวบ่งชี้ทางเศรษฐกิจแบบไทย. มีกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวอเมริกันที่ร้องเรียนเกี่ยวกับการจราจรติดขัดได้ เมื่อถามว่าทำไมพวกเขาเก็บไว้จะกลับมาทุกปีพวกเขาตอบเพราะคนไทยเป็นคนมีความสุข. เราคนไทยที่ใช้จะเป็นคนมีความสุข เราจะเรียกว่าดินแดนแห่งรอยยิ้ม คนที่มีความสุขโดยทั่วไปต้องการที่จะทำให้คนอื่นมีความสุขมากเกินไปซึ่งจะทำให้พวกเขามีความสุข ความสุขขึ้นอยู่กับวิธีการที่เรามองโลกและทัศนคติของเราในชีวิต มันไม่ได้มาจากเงินเพียงอย่างเดียว. ถ้าเราแข่งขันกับมาตรฐานของจีดีพีที่เราไม่เคยสามารถชนะกับสหรัฐฯเพราะขนาดของเศรษฐกิจของประเทศเป็นแมมมอ ธ สิ่งที่ใหญ่กว่าในการดึงคนเล็ก ถ้าเราเล่นเกมของพวกเขาตามกฎของพวกเขาเราจะจบลงอีกต่อไปและหมดตัว. มันอาจจะเป็นเรื่องอื่นทั้งหมดถ้าเราใช้ตัวบ่งชี้ความสุข เราอาจจะมีความสุขกว่าชาวอเมริกัน หรือเราสามารถทำให้ตัวเองมีความสุข นั่นคือถ้าเราวัดความสุขเมื่อ: - การดูแลซึ่งกันและกันและความเอื้ออาทร- การร่วมกันในครอบครัว- ชุมชนที่แข็งแกร่ง- ความเชื่อมั่นทางวัฒนธรรม- สิ่งแวดล้อม- เศรษฐกิจพอเพียงถ้าเราสามารถพัฒนาปัจจัยเหล่านี้ของความสุขได้อย่างมีประสิทธิภาพเรายังสามารถกลายเป็นรูปแบบที่จะช่วยให้ชาวอเมริกันเรียนรู้ที่จะมีความสุขมากเกินไป. ตัวเองพอเพียงหรือพื้นฐานเศรษฐกิจไม่ได้เกี่ยวกับเงินเพียงอย่างเดียว มันหมายความว่าเศรษฐกิจซึ่งมีการเชื่อมโยงกับความเป็นอยู่ของจิตใจของเราครอบครัวชุมชนวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม มันเป็นเศรษฐกิจแบบองค์รวม เศรษฐกิจของความสมดุล เศรษฐกิจของศีลธรรม. มันเป็นสภาวะของความสมดุลซึ่งจะช่วยป้องกันการสลายการ. การสูญเสียความสมดุลจะนำไปสู่วิกฤต. เศรษฐกิจพื้นฐานเป็นสิ่งหนึ่งที่เป็นประโยชน์ต่อทุกคนในสังคมไม่เพียง แต่อุดมไปด้วยไม่กี่ที่มีนับครั้งไม่ถ้วนสามารถนำทั้งประเทศลง เศรษฐกิจพื้นฐานมีวัตถุประสงค์เพื่อเสริมสร้างศักยภาพของฐานของสังคม ด้วยรากฐานที่แข็งแกร่งทั้งประเทศของเราสามารถเติบโตอย่างต่อเนื่องและอย่างถาวร. เศรษฐกิจพื้นฐานมุ่งเน้นไปที่จุดแข็งของสังคม. สังคมที่เข้มแข็งช่วยสร้างเศรษฐกิจให้การเมืองจริยธรรมและคุณธรรมค้ำจุน. สังคมจะกลายเป็นที่แข็งแกร่งผ่านการจัดกลุ่มของประชาชนในรูปแบบต่างๆ พวกเขาสามารถช่วงจากกลุ่มชมรมมูลนิธิสมาคมสหกรณ์ชุมชนหรือภาคประชาสังคม ที่นี่เราจะเรียกพวกเขาว่า "ชุมชน". ชุมชนที่แข็งแกร่งเป็นหนึ่งที่สามารถแก้ปัญหาด้วยตัวเองไม่ว่าจะเป็นเกี่ยวกับเศรษฐกิจพึ่งตนเองของตัวเองหรือสังคมวัฒนธรรมการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมหรือประชาชนเรื่องสุขภาพ. มีมากมายเป็น ของธุรกิจพื้นฐานที่ชุมชนท้องถิ่นสามารถทำได้ พวกเขารวมถึงการทำการเกษตรแบบบูรณาการหรือผสม, งานฝีมือ, ธุรกิจหมู่บ้านกระท่อมอุตสาหกรรมและบริการอื่น ๆ อีกมากมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

H คือความสุขหรือสุข

ความสุขมากขึ้นครอบคลุมทั้งหมดกว่า p ซึ่งการผลิตเท่านั้น มันประกอบด้วยซึ่งกันและกัน การดูแล ครอบครัว สิ่งแวดล้อม สุขภาพ ชุมชน เข้มแข็ง รักวัฒนธรรมที่สดใสและพึ่งตนเองทางเศรษฐกิจ

เราอาจเรียกมันว่า ดัชนีชี้วัดทางเศรษฐกิจไทยสไตล์

มีกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวอเมริกันที่บ่นเรื่องการจราจรที่ติดขัดเมื่อถามว่าทำไมพวกเขาเก็บกลับมาทุกปี พวกเขาตอบว่า เพราะคนไทยเป็นคนมีความสุข

เราคนไทยเคยเป็นคนมีความสุข เราเรียกว่า ดินแดนแห่งรอยยิ้ม คนที่มีความสุข มักอยากให้คนอื่นมีความสุขด้วย ซึ่งจะทำให้พวกเขามีความสุข ความสุขขึ้นอยู่กับวิธีที่เรามองโลกและทัศนคติในชีวิตของเรา มันไม่ได้มาจากเงินคนเดียว

ถ้าเราแข่งขันกับมาตรฐานของไทย เราไม่เคยชนะสหรัฐอเมริกาเนื่องจากขนาดของเศรษฐกิจ คือ แมมมอท สิ่งที่ยิ่งใหญ่ดึงในขนาดเล็กลง ถ้าเราเล่นเกมของพวกเขาตามกฎของพวกเขา เราจบแน่ และสิ้นเนื้อประดาตัว

มันอาจเป็นอีกเรื่องไปเลย เพราะถ้าเราใช้ดัชนีชี้วัดความสุข . เราอาจจะมีความสุขมากกว่าคนอเมริกัน หรือเราสามารถทำให้ตัวเราเองมีความสุข นั่นคือถ้าเราวัดความสุข :

-

- ความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน ห่วงใย และครอบครัวเข้มแข็งชุมชนร่วมกัน

-

-

- สุขภาพ สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรม ความมั่นใจ

- เศรษฐกิจพอเพียง

ถ้าเราสามารถพัฒนา ปัจจัยเหล่านี้ของความสุขได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราสามารถเป็นแบบจำลองเพื่อช่วยให้คนเรียนรู้ที่จะมีความสุข ด้วย

ด้วยตนเอง หรือ พื้นฐานเศรษฐกิจไม่ใช่เรื่องเงินอย่างเดียวหมายถึงเศรษฐกิจที่เชื่อมโยงกับความเป็นอยู่ของจิตใจของเรา ครอบครัว ชุมชน วัฒนธรรม และสภาพแวดล้อม มันเป็นเศรษฐกิจแบบองค์รวม เศรษฐกิจสมดุล เศรษฐกิจของศีลธรรม

มันเป็นสถานะที่สมดุล ซึ่งจะช่วยป้องกันการสลาย

เสียสมดุล นำไปสู่วิกฤต

เศรษฐกิจพื้นฐานที่เป็นหนึ่งที่เป็นประโยชน์ต่อทุกคนในสังคมไม่เพียง แต่คนส่วนน้อยที่พลาดสามารถพาทั้งประเทศลง เศรษฐกิจพื้นฐาน มุ่งสร้างฐานของสังคม ด้วยพื้นฐานที่แข็งแกร่ง ประเทศของเราทั้งหมดสามารถเติบโตอย่างต่อเนื่องและถาวร

เศรษฐกิจพื้นฐานเน้นจุดแข็ง ของสังคม

สังคมแข็งแรงสนับสนุนเศรษฐกิจ การเมือง และศีลธรรมและจริยธรรมให้

สังคมจะเข้มแข็งด้วยการรวมกลุ่มของประชาชนในรูปแบบต่าง ๆ พวกเขาสามารถช่วงจากกลุ่ม , ชมรม , มูลนิธิ , สมาคม , สหกรณ์ชุมชนหรือภาคประชาสังคม . ที่นี่ เราจะเรียกพวกเขาว่า " ชุมชน " .

ชุมชนที่เข้มแข็งเป็นหนึ่งที่สามารถแก้ไขปัญหาได้เอง ไม่ว่าจะเป็น เรื่องของตนเอง พึ่งตนเอง เศรษฐกิจ หรือสังคม วัฒนธรรม การศึกษาเรื่องสิ่งแวดล้อมหรือสุขภาพของประชาชน .

มีมากมายของธุรกิจพื้นฐานที่ชุมชนสามารถทำ พวกเขารวมถึงการบูรณาการหรือการผสม , หัตถกรรม , ธุรกิจหมู่บ้านกระท่อมอุตสาหกรรมและบริการอื่น ๆอีกมากมาย