the floral bud (FBV stage), i.e. fo

the floral bud (FBV stage), i.e. for a mean of 16 days, followed a high
light intensity from the FBV stage to the FF stage, i.e. for a mean of
21 days,(iii)the LL27 group, in which the plants received a low light
intensity frombud break to the petal color visible (PCV) stage, i.e.for
a mean of 27 days, followed by a high light intensity from the PCV
stage to the FF stage, i.e. for a mean of 11 days. The plants ofthe LL16
and LL27 groups were transferred from one growth chamber to the
other, to increase the incident PAR to which they were exposed. At
the FF stage of the primary axis, the rose plants of the three groups
were transferred to a greenhouse, which afforded more space than
the growth chambers, in which they were cultivated until the secondary
axes had either reached the “faded flower” stage or had
stopped growing without flowering (blind shoots), i.e. a mean of 79
days (Fig. 1B).
2.3. Morphological measurements and kinetics of bud burst
2.3.1. Morphological characterization of the primary and
secondary axes
Plant observations focused on two main architectural components,the
metamer and the axis, as proposed by Morel et al.(2009).
The metamer consists of a node bearing a leaf, its axillary bud and
the underlying internode (Barlow, 1989). The primary axis is the
axis emerging from the bud of the cutting, whereas the secondary
axes are those emerging from the axillary buds on the primary axis.
At the end of the experiment, we characterized the morphological
features of 15 plants per WR group and 13 plants per LL group
(number of metamers per axis, axis length, basal stem diameter
measured one centimeter above the base of the axis).
2.3.2. Kinetics of axillary bud burst
Beginning when the primary axis had reached the FBV stage,
we observed the stage of development of the axillary buds along
the primary axis. A bud was considered to have burst when its
first leaf was clearly visible above the scales of the bud (Girault
et al., 2008). Observations were performed (i) three times per
week, on 15 plants per group for the water experiment and (ii)
at the FBV, PCV and FF stages of primary axes and at the end
of the experiment, on 13 plants per group, for the light experiment.
For evaluation of the effects of WR or LL on the location
of bud burst, the primary axis was divided into three zones.
Metamer relative rank was calculated using the expression (Absolute
rank − 1)/(Number of metamers − 1), where absolute metamer
rank was numbered from the base to the top of the axis and the
number of metamers per axis included the peduncle, which was
thus assigned a relative rank of 1. Each metamer was assigned to
a zone, as follows: (i) the proximal zone for metamers with relative
ranks of 0–0.3 inclusive, (ii) the medial zone for metamers
with relative ranks of 0.3 (excluded) to 0.6 (included), (iii) the apical
zone for metamers with relative ranks of 0.6 (excluded) to 1
(excluded).
2.4. Statistical analyses
For each type of restriction (water or light), we compared the
various treatment groups. Chi-squared tests were used to compare
bud burst distributions as a function of bud location on
the stem between groups. For all other variables, groups were
compared by one-way analysis of variance (ANOVA), or by nonparametric
Kruskal–Wallis tests if the data were not normally
distributed or the condition of homoscedasticity was not satis-
fied. All statistical analyses were performed with the SAS software
(V. 9.2, SAS Institute), using the glm, npar1way and freq procedures

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาลายดอกไม้ (FBV ระยะ), เช่นสำหรับค่าเฉลี่ยของวัน 16 ตามราคาสูงความเข้มแสงจากระยะ FBV ระยะ FF เช่นสำหรับค่าเฉลี่ยของวันที่ 21, (iii) LL27 กลุ่ม ที่พืชได้รับแสงน้อยความรุนแรงแบ่ง frombud กลีบดอกไม้สีมองเห็น (PCV) ระยะ i.e.forหมายความว่าวันที่ 27 ตามความเข้มของแสงสูงจาก PCVระยะระยะ FF เช่นสำหรับค่าเฉลี่ย 11 วัน พืชของ LL16 นี้และกลุ่ม LL27 ได้โอนย้ายจากหอหนึ่งเจริญเติบโตเพื่อการอื่น ๆ การเพิ่มเหตุการณ์หุ้นเพื่อที่พวกเขาถูกเปิดเผย ที่ขั้น FF ของแกนหลัก พืชกุหลาบของสามกลุ่มมีการถ่ายโอนการเรือนกระจก ที่นี่พื้นที่มากกว่าหอเจริญเติบโต ที่พวกเขาปลูกจนถึงการศึกษาแกนมีถึงขั้น "ซีดฟลาวเวอร์" หรือมีหยุดการเจริญเติบโตโดยดอก (ตาบอดถ่ายภาพ), เช่นค่าเฉลี่ย 79วัน (Fig. 1B)2.3. ของวัดและจลนพลศาสตร์ของระเบิดดอกตูม2.3.1. สัณฐานสมบัติของหลัก และแกนรองพืชสังเกตเน้นสองสถาปัตยกรรมส่วนประกอบหลัก การmetamer และ แกน เสนอโดยริกโมเรล et al.(2009)Metamer ประกอบด้วยโหนใบไม้ axillary bud ของแบริ่ง และinternode ต้นแบบ (Barlow, 1989) เป็นแกนหลักแกนที่เกิดขึ้นจากดอกตูมตัด ในขณะที่การศึกษาแกนจะมาจากอาหาร axillary บนแกนหลักเมื่อสิ้นสุดการทดลอง เราลักษณะของการคุณลักษณะของพืช 15 สำหรับแต่ละกลุ่มเกิดจากพืช 13 สำหรับแต่ละกลุ่มจะ(หมายเลข metamers ต่อแกน แกนยาว โรคก้านเส้นผ่าศูนย์กลางวัดเซนติเมตรหนึ่งข้างฐานของแกน)2.3.2 การจลนพลศาสตร์ของ axillary bud ระเบิดเริ่มต้นเมื่อแกนหลักมีถึงขั้น FBVเราสังเกตขั้นตอนการพัฒนาอาหาร axillary ตามแกนหลัก ดอกตูมถือว่ามีระเบิดเวลาของใบแรกมองเห็นได้ชัดเจนบนสเกลของดอกตูม (Giraultร้อยเอ็ด al., 2008) สังเกตถูกดำเนินการ (i) สามครั้งต่อสัปดาห์ ในพืช 15 ต่อกลุ่มสำหรับทดสอบน้ำและ (ii)ที่ขั้น FBV, PCV และ FF ของแกนหลัก และ ในตอนท้ายการทดลอง บนพืช 13 ต่อกลุ่ม สำหรับทดลองไฟสำหรับการประเมินผลเกิดจากหรือจะในสถานที่ของดอกตูมระเบิด แกนหลักถูกแบ่งออกเป็นสามโซนMetamer ลำดับญาติถูกคำนวณโดยใช้นิพจน์ (สัมบูรณ์อันดับ− 1) / (จำนวน metamers − 1), ที่นอน metamerลำดับหมายเลขฐานด้านบนของแกนและจำนวน metamers ต่อแกนรวม peduncle ซึ่งจึง กำหนดให้ 1 ลำดับญาติ แต่ละ metamer ถูกกำหนดให้กับโซน เป็นดังนี้: (i) โซนของ proximal metamers กับญาติอันดับ 0 – 0.3 รวม, (ii) โซนด้านใกล้กลางของ metamersมีตำแหน่งสัมพันธ์ของ 0.3 ถึง 0.6 (รวม), (iii) ปลายยอด (รวม)โซนสำหรับ metamers กับยศญาติของ 0.6 (แยก) 1(ไม่รวม)2.4. สถิติวิเคราะห์สำหรับแต่ละชนิดของข้อจำกัด (น้ำหรือแสง), เราเปรียบเทียบการกลุ่มบำบัดต่าง ๆ ใช้การทดสอบไคสแควร์เพื่อเปรียบเทียบการกระจายระเบิดดอกตูมเป็นฟังก์ชันของตำแหน่งดอกตูมก้านระหว่างกลุ่ม สำหรับตัวแปรอื่น ๆ ทั้งหมด กลุ่มได้เปรียบเทียบ โดยต่างของการวิเคราะห์แบบทางเดียว (การวิเคราะห์ความแปรปรวน), หรือ nonparametricทดสอบ Kruskal – วาลลิถ้าข้อมูลไม่ปกติกระจาย หรือเงื่อนไขของ homoscedasticity ไม่ satis-ฟอง สถิติวิเคราะห์ทั้งหมดได้ดำเนินการกับซอฟต์แวร์ SASการใช้กระบวนการ glm, npar1way และ freq (V. 9.2 สถาบัน SAS),

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาดอกไม้ (เวที FBV) คือสำหรับค่าเฉลี่ย 16
วันตามสูงความเข้มของแสงจากเวทีFBV ไปยังขั้นตอน FF คือหาค่าเฉลี่ย
21 วัน (iii) กลุ่ม LL27 ซึ่งในพืชได้รับ
ไฟต่ำความเข้มfrombud ทำลายกลีบดอกเป็นสีที่มองเห็น (PCV) เวที iefor
เฉลี่ย 27 วันตามความเข้มของแสงสูงจาก PCV
เวทีเวที FF คือสำหรับค่าเฉลี่ย 11 วัน พืช ofthe LL16
กลุ่มและ LL27
ถูกย้ายจากห้องการเจริญเติบโตที่หนึ่งไปยังที่อื่นๆ เพื่อเพิ่ม PAR เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่พวกเขาได้สัมผัส ในขั้นตอน FF ของแกนหลักพืชดอกกุหลาบในสามกลุ่มถูกย้ายไปเรือนกระจกซึ่งเจ้าตัวพื้นที่มากขึ้นกว่าห้องการเจริญเติบโตในที่ที่พวกเขาได้รับการปลูกฝังจนรองแกนมีอย่างใดอย่างหนึ่งมาถึง"จางดอกไม้" ขั้นตอนหรือ ได้หยุดการเจริญเติบโตโดยไม่ต้องดอก(หน่อตาบอด) คือค่าเฉลี่ย 79 วัน (รูป. 1B). 2.3 การวัดทางสัณฐานวิทยาและจลนศาสตร์ของระเบิดตูม2.3.1 ลักษณะทางสัณฐานวิทยาของหลักและแกนรองสังเกตพืชมุ่งเน้นไปที่สององค์ประกอบสถาปัตยกรรมหลักmetamer และแกนตามที่เสนอโดย Morel et al. (2009). metamer ประกอบด้วยโหนดแบกใบที่ตาออกที่ซอกใบและพื้นฐานปล้อง (บาร์โลว์, 1989) แกนหลักคือแกนโผล่ออกมาจากตาของการตัดในขณะที่รองแกนเป็นผู้ที่โผล่ออกมาจากตาออกที่ซอกใบบนแกนหลัก. ในตอนท้ายของการทดลองที่เราลักษณะทางสัณฐานวิทยาคุณสมบัติของ 15 พืชต่อกลุ่ม WR และ 13 พืชต่อกลุ่ม LL (จำนวน metamers ต่อแกนยาวแกนเส้นผ่าศูนย์กลางโคนวัดหนึ่งเซนติเมตรเหนือฐานของแกน). 2.3.2 จลนศาสตร์ของตารักแร้ระเบิดเริ่มต้นเมื่อแกนหลักก็มาถึงขั้นตอนที่ FBV, เราสังเกตขั้นตอนของการพัฒนาของตาซอกใบพร้อมแกนหลัก ตาได้รับการพิจารณาให้ได้ออกมาเมื่อมันใบเป็นครั้งแรกที่มองเห็นได้ชัดเจนด้านบนตาชั่งของตา (Girault et al., 2008) สังเกตได้ดำเนินการ (i) สามครั้งต่อสัปดาห์เมื่อวันที่15 ต้นต่อกลุ่มการทดลองน้ำและ (ii) ที่ FBV, PCV และ FF ขั้นตอนของแกนหลักและในตอนท้ายของการทดสอบเมื่อวันที่13 พืชต่อกลุ่มสำหรับ . การทดลองแสงสำหรับการประเมินผลกระทบของWR หรือ LL ในตำแหน่งของระเบิดตูมแกนหลักแบ่งออกเป็นสามโซน. ยศญาติ Metamer คำนวณโดยใช้การแสดงออก (แอบโซลูทยศ- 1) / (จำนวน metamers - 1 ) ซึ่ง metamer แน่นอนยศถูกนับจากฐานไปด้านบนของแกนและในจำนวนmetamers ต่อแกนรวมดอกซึ่งได้รับมอบหมายจึงอันดับที่1 ความสัมพันธ์ของแต่ละ metamer ได้รับมอบหมายให้โซนดังนี้( i) โซนใกล้เคียงสำหรับ metamers กับญาติจัดอันดับของรวม0-0.3 (ii) โซนตรงกลางสำหรับ metamers ที่มีอันดับความสัมพันธ์ของ 0.3 (ไม่รวม) 0.6 (รวม) (iii) ปลายโซนสำหรับmetamers ที่มีอันดับความสัมพันธ์ของ 0.6 (ไม่รวม) 1 (ยกเว้น). 2.4 วิเคราะห์ทางสถิติสำหรับแต่ละประเภทของการ จำกัด (น้ำหรือแสง) เราไปเทียบกับกลุ่มการรักษาต่างๆ การทดสอบไคสแควร์ถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบตากระจายออกมาเป็นหน้าที่ของสถานที่ตั้งตาบนลำต้นระหว่างกลุ่ม สำหรับตัวแปรอื่น ๆ ทุกกลุ่มเมื่อเทียบโดยการวิเคราะห์ทางเดียวความแปรปรวน(ANOVA) หรือโดยการอิงพารามิเตอร์การทดสอบKruskal-Wallis ถ้าข้อมูลไม่ปกติกระจายหรือสภาพของhomoscedasticity ที่ไม่พึงพอใจในกระแสไฟ วิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมดได้ดำเนินการกับซอฟต์แวร์ SAS (โวลต์ 9.2, SAS Institute) โดยใช้ GLM, npar1way ความถี่และวิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดดอกไม้ ( เวที fbv ) เช่นค่าเฉลี่ยของ 16 วัน ตามความเข้มแสงสูง
จาก fbv เวที FF ระยะ เช่นค่าเฉลี่ยของ
21 วัน ( 3 ) กลุ่ม ll27 ซึ่งในพืชที่ได้รับความเข้มแสงต่ำ frombud
แบ่งกลีบดอกสีที่มองเห็นได้ ( PCV ) เวที i.e.for
เฉลี่ย 27 วัน ตามด้วยแสงความเข้มสูงจาก PCV
เวที FF ระยะ ได้แก่สำหรับค่าเฉลี่ยของ 11 วัน ส่วนของพืชและ ll16
ll27 กลุ่มถูกย้ายจากห้องหนึ่งไปยังการเจริญเติบโต
อื่นเพื่อเพิ่มเหตุการณ์หุ้นที่พวกเขาถูกเปิดเผย ที่
FF ระยะของแกนหลัก ดอกกุหลาบพืชของกลุ่ม
ถูกย้ายไปที่เรือนกระจกซึ่งช่วยให้พื้นที่มากขึ้นกว่าการเจริญเติบโต
ห้องที่พวกเขาปลูกจนถึงมัธยม
แกนมีให้ถึง " จางเวทีดอกไม้ " หรือมี
หยุดการเจริญเติบโตโดยไม่ดอก ( ต้น ) คนตาบอด ซึ่งหมายถึง 79
วัน ( รูปที่ 1A ) .
2.3 การวัดทางจลนพลศาสตร์ของบัดระเบิด
2.3.1 . การจำแนกลักษณะทางสัณฐานวิทยาของประถมศึกษาและมัธยมศึกษา )

แกนพืชเน้นสององค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมหลัก ,
metamer และแกน ที่เสนอโดย โมเรล et al . ( 2552 ) .
การ metamer ประกอบด้วยโหนดถือใบ หน่อของมันรักแร้และ
( ปล้อง ( Barlow , 1989 ) แกนหลักคือ
แกนที่เกิดขึ้นจากหน่อของการตัด ในขณะที่แกนมัธยม
เป็นผู้ที่พ้นจากตารักแร้บนแกนหลัก
เมื่อสิ้นสุดการทดลอง เราลักษณะสัณฐาน
คุณสมบัติ 15 ต้นต่อ WR และกลุ่มพืชต่อจะ
13 กลุ่ม( จำนวน metamers ต่อแกน , แกนยาว แรกเริ่มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 เซนติเมตรขึ้นไป
วัดฐานของแกน ) .
2.3.2 . จลนศาสตร์ของจำนวนหน่อแตก
เริ่มต้นเมื่อแกนหลักได้ถึง fbv เวที
เราสังเกตขั้นตอนการพัฒนาของรักแร้ตาไปด้วย
แกนหลัก ตาก็ถือว่ามีระเบิดเมื่อ
ใบแรกถูกมองเห็นได้อย่างชัดเจนเหนือระดับของหน่อ ( girault
et al . , 2008 ) สังเกตได้ ( ผม ) สามครั้งต่อสัปดาห์
ที่ 15 ต้นต่อ กลุ่มน้ำทดลอง และ ( ii )
ที่ fbv PCV และขั้นตอน , FF ของแกนหลัก และในตอนท้าย
ของการทดลอง ใน 13 ต้นต่อ กลุ่ม สำหรับการทดลองแสง .
สำหรับผลการประเมินของ WR หรือจะบนสถานที่
ของหน่อแตกออกมาแกนหลักแบ่งออกเป็น 3 โซน คือ metamer
ญาติอันดับคำนวณโดยใช้การแสดงออก ( แน่นอน
อันดับ− 1 ) / ( จำนวน metamers − 1 ) ที่แน่นอน metamer
อันดับเป็นเลขจากฐานถึงยอดของแกนและ
จำนวน metamers ต่อแกนประกอบด้วย ก้านช่อดอก ซึ่ง
จึงมอบหมายตำแหน่งสัมพัทธ์ของ 1 แต่ละ metamer ได้รับมอบหมายให้
โซน ดังนี้( 1 ) โซนใกล้เคียงสำหรับ metamers กับตำแหน่งสัมพัทธ์
0 - 0.3 รวม ( 2 ) โซนอยู่ตรงกลางสำหรับ metamers
กับตำแหน่งสัมพัทธ์ของ 0.3 ( ยกเว้น ) 0.6 ( รวม ) , ( 3 ) โซนปลาย
สำหรับ metamers กับตำแหน่งสัมพัทธ์ของ 0.6 ( ไม่รวม ) 1
( รวม ) .
2.4 . สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์
แต่ละประเภทของข้อ จำกัด ( น้ำหรือไฟ ) เราเทียบ
กลุ่มต่าง ๆการทดสอบไคกำลังสองเปรียบเทียบ
หน่อแตกกระจายเป็นฟังก์ชันของตำแหน่งบัดบน
ก้านระหว่างกลุ่ม สำหรับตัวแปรอื่น ๆทั้งหมด , กลุ่ม
เปรียบเทียบโดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ( ANOVA ) หรือโดยวิธี Kruskal – Wallis การทดสอบ
ถ้าข้อมูลไม่ปกติ
กระจาย หรือสภาพของ homoscedasticity ไม่พอ -
fied .สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์มีการปฏิบัติกับแซส ซอฟต์แวร์
( V . 9.2 สถาบัน SAS ) โดยใช้ glm ขั้นตอน npar1way ความถี่และ