1. IntroductionOver the past decade

1. Introduction
Over the past decade, foreign aid has been regarded as an important tool in fighting poverty in less developed
and developing countries. Foreign aid or known as official development assistance (ODA) can be define as a
flow or transfer of payment including a grant element made by official agencies, state and local governments, or
by their executive agencies for developing countries and multilateral institutions. The main objective of giving
foreign aid is to develop economic and welfare development in poor and developing countries. Foreign aid is
believed enable to address the poverty and income inequality problem by facilitating faster and sustained
economic growth in these countries. Poor countries are facing scarce of capital for saving and investments in
order to generate income and economic growth. According to Nelson (1956), Erikson (2005) and Sachs et al.
(2005), poor countries have low incomes and savings which leave them in a “vicious circle of poverty” or
“poverty trap”. In other words, they experience a “low-level equilibrium trap” where higher income does not
lead to increase saving but only results in higher population growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 การแนะนำ
กว่าทศวรรษที่ผ่านมาช่วยเหลือจากต่างประเทศที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการต่อสู้กับความยากจนใน
พัฒนาน้อยและประเทศกำลังพัฒนา ช่วยเหลือจากต่างประเทศหรือที่รู้จักกันเป็นช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาอย่างเป็นทางการ (ODA) ให้ถึงสามารถกำหนดเป็นกระแส
หรือโอนการชำระเงินรวมทั้งองค์ประกอบให้ทำโดยหน่วยงานราชการของรัฐและรัฐบาลท้องถิ่นหรือ
โดยผู้บริหารหน่วยงานของพวกเขาสำหรับประเทศที่กำลังพัฒนาและสถาบันพหุภาคี วัตถุประสงค์หลักของการให้
ช่วยเหลือจากต่างประเทศคือการพัฒนาการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมในประเทศที่ยากจนและการพัฒนา ช่วยเหลือจากต่างประเทศเป็น
เชื่อว่าจะช่วยให้การแก้ไขปัญหาความยากจนและความไม่เท่าเทียมกันปัญหารายได้โดยอำนวยความสะดวกได้อย่างรวดเร็วและยั่งยืน
เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศเหล่านี้ประเทศยากจนกำลังเผชิญหน้ากับการขาดแคลนเงินทุนสำหรับการออมและการลงทุนในการสั่งซื้อ
เพื่อสร้างการเติบโตของรายได้และเศรษฐกิจ ตามที่เนลสัน (1956), อีริคสัน (2005) และแซคส์, et al.
(2005), ประเทศที่ยากจนมีรายได้ต่ำและเงินออมที่เก็บไว้ใน "วงจรอุบาทว์ของความยากจน" หรือ
"กับดักความยากจน" ในคำอื่น ๆพวกเขามีประสบการณ์ "กับดักความสมดุลในระดับต่ำ" ที่มีรายได้สูงกว่าไม่ได้
นำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นในการบันทึกผล แต่เพียงในการเจริญเติบโตของประชากรสูงมาก.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 แนะนำ
กว่าทศวรรษที่ผ่านมา ช่วยเหลือต่างประเทศถูกถือเป็นเครื่องมือสำคัญในการต่อสู้กับความยากจนน้อยพัฒนา
และประเทศกำลังพัฒนา สามารถใช้ความช่วยเหลือต่างประเทศหรือเป็นการพัฒนาอย่างเป็นทางการขอความช่วยเหลือ (ลโอะดะ) เป็นการ
กระแสหรือโอนย้ายการชำระเงินรวมทั้งเงินช่วยเหลือเป็นองค์ประกอบที่ทำ โดยหน่วยราชการ รัฐ และ รัฐบาลท้องถิ่น หรือ
โดยหน่วยงานของผู้บริหารสถาบันพหุภาคีและประเทศกำลังพัฒนา วัตถุประสงค์หลักของการให้
ต่างประเทศมีการ พัฒนาทางเศรษฐกิจ และการพัฒนาสวัสดิการในคนยากจนและประเทศกำลังพัฒนา ต่างประเทศมี
เชื่อว่าเปิดใช้งานเพื่อแก้ไขปัญหาความไม่เท่าเทียมกันความยากจนและรายได้ โดยอำนวยความสะดวกรวดเร็ว และยั่งยืน
เติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศเหล่านี้ ประเทศยากจนที่กำลังเผชิญขาดแคลนทุนการบันทึก และการลงทุนใน
สั่งเพื่อสร้างรายได้และการเติบโตทางเศรษฐกิจ ตามเนลสัน (1956), Erikson (2005) และแซคส์ et al.
(2005) ประเทศยากจนมีรายได้ต่ำสุดและประหยัดที่ทิ้งไว้ใน "อุบาทว์ของความยากจน" หรือ
"กับดักความยากจน" ในคำอื่น ๆ พวกเขาพบกับ "ระดับต่ำสมดุลดัก" ซึ่งสูงกว่ารายได้ไม่ได้
นำไปเพิ่มบันทึกแต่เพียงผลเจริญเติบโตของประชากรสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การแนะนำ
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาความช่วยเหลือจากต่างประเทศได้รับการพิจารณาว่าเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการต่อสู้กับความยากจนในประเทศที่กำลังพัฒนา
และการพัฒนา. ความช่วยเหลือจากต่างประเทศหรือที่เรียกกันว่าความช่วยเหลือด้านการพัฒนาข้าราชการ(ในพระราชดำริในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว)สามารถกำหนดเป็นองค์ประกอบ
ซึ่งจะช่วยการไหลของน้ำหรือการโอนชำระเงินซึ่งรวมถึงให้สิทธิที่ที่ทำขึ้นโดยหน่วยงานของรัฐและเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลท้องถิ่นหรือ
โดยผู้บริหารของหน่วยงานสำหรับประเทศกำลังพัฒนาและสถาบันพหุ ภาคี . วัตถุประสงค์หลักของการให้ความช่วยเหลือจากต่างประเทศมี
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสวัสดิการในประเทศที่กำลังพัฒนาและคนจน ความช่วยเหลือจากต่างประเทศเป็น
เชื่อว่าเปิดใช้งานเพื่อแอดเดรสปัญหาความยากจนและปัญหาความไม่เท่าเทียมทางรายได้โดยการอำนวยความสะดวกแก่การขยายตัวทางเศรษฐกิจได้อย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง
ในประเทศเหล่านี้ประเทศยากจนจะหันหน้าเข้าหาแทบไม่มีเงินทุนสำหรับการลงทุนและการบันทึกใน
เพื่อสร้างรายได้และการขยายตัวของเศรษฐกิจ ตาม Nelson ( 1956 ) erikson ( 2005 )และแซคส์ et al .
( 2005 )ประเทศยากจนมีรายได้ต่ำและออมทรัพย์ที่ออกจากเขาใน"วงกลมอุบาทว์ของความยากจน"หรือ
“กับดักความยากจน" ในคำอื่นๆประสบการณ์ด้าน"ดักจับเข้าสู่จุดสมดุลระดับต่ำที่"รายได้ที่สูงกว่าไม่ได้
ซึ่งจะช่วยนำไปสู่การเพิ่มขึ้นแต่ผลการประหยัดในการขยายตัวของประชากรสูงกว่า.