Basal and substrate-induced respira

Basal and substrate-induced respiration approaches are commonly used to (i) assess maintenance energy requirements
(Anderson and Domsch, 1985), (ii) examine the amount of microbial biomass (Anderson and Domsch, 1978), (iii) determine microbial carbon (C) use efficiency (Steinweg et al., 2008; Frey et al., 2013) and (iv) to evaluate the functional status of soils (Degens and Harris, 1997; Campbell et al., 2003). Yet, a microbial energetics approach is an emerging method in exploring microbial metabolism and microbial C use efficiencies in soil systems. Isothermal calorimetry is used for the determination of calorespirometric ratios (ratio of heat production-to-CO2 production) and thermodynamic efficiency indices (Sparling, 1983; Barros et al., 2010, 2011; Harris et al., 2012). Isothermal calorimetry measures the net outcome of heat flows derived from all catabolic and anabolic reactions in soils; it quantifies all microbial metabolic processes, not only those accounted for by CO2 respiration measurements. Recent research (Herrmann et al., 2014) therefore has demonstrated that such an approach is a more comprehensive methodology, providing complementary information for investigating soil microbial metabolism than the respiratory approach alone. Although very little is known about the link between soil microbial energetics and CO2 respiration, changes in calorespirometric ratios may indicate differences in microbial C use efficiencies and metabolic pathways (Hansen et al., 2004; Herrmann et al., 2014) or a change in organic material undergoing decomposition (Hansen et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีหายใจโรค และทำให้ เกิดพื้นผิวที่ใช้ทั่วไป (i) ประเมินความต้องการพลังงานบำรุงรักษา(Anderson and Domsch, 1985), (ii) examine the amount of microbial biomass (Anderson and Domsch, 1978), (iii) determine microbial carbon (C) use efficiency (Steinweg et al., 2008; Frey et al., 2013) and (iv) to evaluate the functional status of soils (Degens and Harris, 1997; Campbell et al., 2003). Yet, a microbial energetics approach is an emerging method in exploring microbial metabolism and microbial C use efficiencies in soil systems. Isothermal calorimetry is used for the determination of calorespirometric ratios (ratio of heat production-to-CO2 production) and thermodynamic efficiency indices (Sparling, 1983; Barros et al., 2010, 2011; Harris et al., 2012). Isothermal calorimetry measures the net outcome of heat flows derived from all catabolic and anabolic reactions in soils; it quantifies all microbial metabolic processes, not only those accounted for by CO2 respiration measurements. Recent research (Herrmann et al., 2014) therefore has demonstrated that such an approach is a more comprehensive methodology, providing complementary information for investigating soil microbial metabolism than the respiratory approach alone. Although very little is known about the link between soil microbial energetics and CO2 respiration, changes in calorespirometric ratios may indicate differences in microbial C use efficiencies and metabolic pathways (Hansen et al., 2004; Herrmann et al., 2014) or a change in organic material undergoing decomposition (Hansen et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นฐานและสารตั้งต้นที่ทำให้เกิดวิธีการหายใจปกติจะใช้ (i) การประเมินความต้องการพลังงานในการบำรุงรักษา
(เดอร์สันและ Domsch, 1985), (ii) การตรวจสอบปริมาณของจุลินทรีย์ (เดอร์สันและ Domsch, 1978), (iii) การตรวจสอบคาร์บอนจุลินทรีย์ ( C) ใช้ประสิทธิภาพ (Steinweg et al, 2008;.. เฟรย์, et al, 2013) และ (iv) การประเมินสถานะการทำงานของดิน (degens และแฮร์ริส. 1997; แคมป์เบลและคณะ, 2003) แต่วิธีการที่พลังของจุลินทรีย์เป็นวิธีการที่เกิดขึ้นใหม่ในการสำรวจการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์และจุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพการใช้งานในระบบ C ดิน calorimetry isothermal จะใช้สำหรับการกำหนดอัตราส่วน calorespirometric (อัตราส่วนของการผลิตการผลิตเพื่อ CO2 ความร้อน) และดัชนีประสิทธิภาพอุณหพลศาสตร์ (Sparling 1983; Barros, et al, 2010, 2011;.. แฮร์ริส, et al, 2012) มาตรการ calorimetry isothermal สุทธิผลของความร้อนที่ไหลมาจากปฏิกิริยา catabolic และ anabolic ทั้งหมดในดิน มัน quantifies กระบวนการเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์ทั้งหมดไม่เฉพาะผู้ที่คิดโดยการวัดการหายใจ CO2 งานวิจัยล่าสุด (มานน์ et al., 2014) ดังนั้นจึงแสดงให้เห็นว่าวิธีการดังกล่าวเป็นวิธีการที่ครอบคลุมมากขึ้น, การให้ข้อมูลที่สมบูรณ์ในการตรวจสอบดินเผาผลาญอาหารของจุลินทรีย์กว่าวิธีการหายใจเพียงอย่างเดียว แม้ว่าจะน้อยมากเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการเชื่อมโยงระหว่างพลังของจุลินทรีย์ดินและการหายใจ CO2 การเปลี่ยนแปลงในอัตราส่วน calorespirometric อาจบ่งบอกถึงความแตกต่างในการใช้จุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพ C และเผาผลาญเซลล์ (แฮนเซนและคณะ, 2004;.. มานน์และคณะ, 2014) หรือการเปลี่ยนแปลงใน สารอินทรีย์ที่ได้รับการสลายตัว (แฮนเซน et al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรกเริ่มและพื้นผิวเกิดการหายใจวิธีมักใช้เพื่อ ( 1 ) ประเมินความต้องการพลังงานการบำรุงรักษา
( Anderson และ domsch 1985 ) ( 2 ) ศึกษาปริมาณของจุลินทรีย์ ( Anderson และ domsch , 1978 ) , ( 3 ) ศึกษาประสิทธิภาพการใช้จุลินทรีย์คาร์บอน ( C ) ( steinweg et al . , 2008 ; เฟรย์ และ al . , 2013 ) และ ( 4 ) เพื่อประเมินสถานะการทำงานของดิน ( degens และแฮร์ริส , 1997 ;Campbell et al . , 2003 ) แต่แนวทางการนำจุลินทรีย์เป็นวิธีใหม่ในการเมแทบอลิซึมของจุลินทรีย์และการใช้จุลินทรีย์ C มีในระบบดิน อุปกรณ์ควบคุมอุณหภูมิที่ใช้สำหรับการกำหนด calorespirometric อัตราส่วนอัตราส่วนความร้อนผลิต production-to-co2 ) และดัชนีประสิทธิภาพอุณหพลศาสตร์ ( สปาร์ลิ่ง , 1983 ; บารอส et al . , 2010 , 2011 ; แฮร์ริส et al . , 2012 )การวัดผลสุทธิของความร้อนไหลมาจากปฏิกิริยา catabolic anabolic ทั้งหมดในดินและอุณหภูมิความร้อน ; มัน quantifies กระบวนการเผาผลาญอาหารจุลินทรีย์ทั้งหมด , ไม่เพียง แต่ผู้ที่คิดโดยการวัดการหายใจ CO2 งานวิจัยล่าสุด ( Wolfgang et al . , 2010 ) จึงแสดงให้เห็นว่า วิธีการดังกล่าวเป็นวิธีการที่ครอบคลุมมากขึ้นการให้ข้อมูลทางเลือกสำหรับการตรวจสอบจุลินทรีย์ในดินที่เผาผลาญมากกว่าการหายใจแบบคนเดียว แม้ว่าน้อยมากที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับการเชื่อมโยงระหว่างการนำจุลินทรีย์ดินและการหายใจ คาร์บอนไดออกไซด์ , การเปลี่ยนแปลงใน calorespirometric อัตราส่วนอาจบ่งบอกถึงความแตกต่างในจุลินทรีย์ C ใช้ประสิทธิภาพและเส้นทางการเผาผลาญ ( Hansen et al . , 2004 ; เฮอร์มานน์ et al . ,2014 ) หรือการเปลี่ยนแปลงในการสลายสารอินทรีย์ ( Hansen et al . , 2004 )