1. IntroductionInvasive pneumococca

1. Introduction
Invasive pneumococcal disease (IPD) and invasive meningococcal
disease (IMD) are major causes of morbidity and mortality
(WHO|Pneumococcal disease; WHO|Meningococcal disease).
Pneumococcal disease remains a frequent infection in children,
and in 2005 WHO estimated that 0.7–1 million children aged
b5 years die of this infection every year worldwide (http://
www.who.int/wer/2007/wer8212.pdf?ua=1). For meningococcal
disease the incidence is highest in children younger than 1 year
(MacNeil et al., 2015), and WHO has estimated that the infection
was the cause of 171,000 deaths in all age groups worldwide in
2000 (Pinkbook|Meningococcal|Epidemiology of Vaccine Preventable
Diseases|CDC).
The most severe presentations of infection with S. pneumoniae and
N. meningitidis are meningitis and sepsis (Brouwer et al., 2009).
IPD is often preceded by an asymptomatic carrier state (Bogaert
et al., 2004). Nasopharyngeal carriage of pneumococci is highest in children
aged 1–2 years, and IPD primarily affects children under 5 years
and the elderly (Harboe et al., 2012; Sleeman et al., 2001). Carriage of
N. meningitidis is low in the first years of age, increases in teenagers
and peaks in young adults aged 20–24 (Caugant et al., 2007). Multiple
factors such as age, immunization status, ethnicity, immunosuppression,
socioeconomic the host's genetic profile affect individual risk of IPD and IMD (Harboe
et al., 2012; Chapman et al., 2007). Genetic variation in the innate immune
system most likely predisposes individuals to these infections.
The genetics of the complicated pathways have been elucidated only
partially.
Activation of nuclear factor (NF)-κB through Toll-like receptor binding
is considered to be the central initiating event of host responses to
invasion of microbial pathogens, including encapsulated bacteria
(Rahman and McFadden, 2011; Clausen et al., 2013). Innate and adaptive
immune responses are dependent on activation of the NF-κB pathway
(Janssen et al., 2004). The degradation of NF-κB inhibitors including
IκB-α, IκB-ε and IκB-ζ (encoded by the genes NFKBIA, NFKBIE, and
NFKBIZ) (Chapman et al., 2010a) leads to NF-κB translocation to the
nucleus and gene transcription (Chapman and Hill, 2012). Single
nucleotide polymorphisms (SNPs) in NFKBIA, NFKBIE, NFKBIZ and related
genes have been associated with susceptibility to IPD in adults
(Chapman et al., 2006, 2007, 2010a, 2010b; Khor et al., 2007).
Studies exploring already described associations between certain
SNPs and the susceptibility to diseases are important in order to verify
those associations in new, independent studies (Tabor et al., 2002).
This study evaluates the association of SNPs in NF-kB inhibitors, and
susceptibility to IPD and pneumococcal serotypes in a pediatric population
(Chapman et al., 2006, 2007, 2010a, 2010b).
To assess pathogen-specificity, we genotyped the same SNPs in a
meningococcal population. We hypothesized that the association between
susceptibility of pneumococcal meningitis and the chosen SNPs
may be replicated in a population with IMD.
2. Patients and Methods
2.1. Study Population
The collection of IPD and IMD data has been described previously
(Lundbo et al., 2014, 2015).
Individuals with IPD and IMD were identified by linking the Danish
National Neisseria and Streptococcus Reference Center, Statens Serum
Institute, the Danish National Patient Register (DNPR) (Lynge et al.,
2011) and the Danish Civil Registration System (CRS) (Schmidt et al.,
2014).
All IPD and IMD cases and controls included in the study were born
in the 1982–2006 period, and the data was pulled in May 2009.
IPD cases were defined as children under the age of five, fromwhom
a positive culture of S. pneumoniae from cerebrospinal fluid (CSF) or
bloodwas obtained between July 1982 and April 2008.Only unvaccinated
childrenwere included.When CSF and blood isolateswere recovered
simultaneously, caseswere categorized asmeningitis. Bacteremia refers
to patients with or without a known focus. Information on foci is not
available through the Danish National Neisseria and Streptococcus
Reference Center or the DNPR. Isolates were serotyped as previously
described (Lundbo et al., 2014; Harboe et al., 2010). Recurrent (≥two)
IPD episodes were defined as isolation of S. pneumoniae from blood or
CSF ≥ 30 days after the primary positive culture or ≤30 days in cases of
infection with another serotype.
IMD cases were children below the age of five years who had invasive
meningococcal disease in the period 1982–2006.
The first date of the meningococcal bacteremia or meningitis diagnosis
for each case was extracted fromthe Danish National Patient Registry
(DNPR) using International Classification of Diseases, 8th Revision
[ICD-8] (036Meningococcal infection; 036.0Meningococcalmeningitis;
036.1Meningococcemiawithoutmention of meningitis) and 10th Revision
[ICD-10] codes (A39.0+ Meningococcal meningitis (G01); A39.2
Acute meningococcemia; A39.3 Chro

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำโรค pneumococcal รุกราน (สอง) และรุกราน meningococcalโรค (IMD) เป็นสาเหตุสำคัญของ morbidity และการตาย(WHO| โรค pneumococcal WHO| Meningococcal โรค)Pneumococcal โรคยังคง ติดเชื้อพบบ่อยในเด็กและในปี 2005 ซึ่งประมาณ 0.7 – 1 ที่ ล้านเด็กb5 ปีตายของเชื้อนี้ แต่ละปีทั่วโลก (http://www.who.int/wer/2007/wer8212.pdf?ua=1) สำหรับ meningococcalโรคอุบัติการณ์จะสูงที่สุดในเด็กอายุน้อยกว่า 1 ปี(MacNeil et al., 2015), และผู้ประเมินที่ติดไวรัสเป็นสาเหตุของการเสียชีวิต 171,000 ในทุกวัยทั่วโลกใน2000 (Pinkbook| Meningococcal| ระบาดวิทยาของวัคซีน PreventableDiseases| ติดต่อนำเสนออย่างรุนแรงของเชื้อ S. pneumoniae ด้วย และMeningitidis ตอนเหนือเป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบและ sepsis (Brouwer et al., 2009)มักจะมีการนำหน้าสอง โดยรัฐเป็นผู้แสดงอาการ (Bogaertร้อยเอ็ด al., 2004) Pneumococci แคร่ nasopharyngeal อยู่สูงที่สุดในเด็กอายุ 1 – 2 ปี และสองหลักมีผลต่อเด็กต่ำกว่า 5 ปีและผู้สูงอายุ (Harboe et al., 2012 Sleeman et al., 2001) แคร่Meningitidis ตอนเหนืออยู่ในระดับต่ำในปีแรกของอายุ วัยรุ่นเพิ่มขึ้นและยอดในผู้ใหญ่อายุ 20-24 (Caugant et al., 2007) หลายปัจจัยต่าง ๆ เช่นอายุ สถานะการรับวัคซีน เชื้อชาติ immunosuppressionประชากรของโฮสต์โปรไฟล์พันธุกรรมส่งผลกระทบต่อความเสี่ยงแต่ละสองและ IMD (Harboeร้อยเอ็ด al., 2012 แชปแมน et al., 2007) ความผันแปรทางพันธุกรรมในภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติระบบมัก predisposes บุคคลเหล่านี้ติดเชื้อพันธุศาสตร์ของมนต์ซับซ้อนมีการ elucidated เท่านั้นบางส่วนเปิดใช้งานของตัวคูณ (NF) - κB ผ่านโทร - นิวเคลียร์เช่นผูกตัวรับถือเป็นเหตุการณ์ initiating กลางของโฮสต์ตอบการบุกรุกของโรคจุลินทรีย์ แบคทีเรียสรุปรวม(Rahman และ McFadden, 2011 Clausen et al., 2013) ข้อสอบ และปรับให้เหมาะสมการตอบสนองของภูมิคุ้มกันจะขึ้นอยู่กับการเปิดใช้งานทางเดิน NF κB(Janssen et al., 2004) ย่อยสลายของ inhibitors NF κB รวมทั้งด้วยกอง ทัพ IκB, IκB ε และ IκB ζ (เข้ารหัส โดยยีน NFKBIA, NFKBIE และNFKBIZ) (al. et แชปแมน 2010a) นำไปสู่ NF κB การสับเปลี่ยนไปนิวเคลียสและยีน transcription (แชปแมนและฮิลล์ 2012) เดี่ยวนิวคลีโอไทด์ polymorphisms (SNPs) ใน NFKBIA, NFKBIE, NFKBIZ และที่เกี่ยวข้องยีนที่เกี่ยวข้องกับง่ายสองในผู้ใหญ่ได้(แชปแมนและ al., 2006, 2007, 2010a, 2010b ขอ et al., 2007)ศึกษาสำรวจแล้วอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างบางSNPs และไก่ให้โรคมีความสำคัญเพื่อตรวจสอบการเชื่อมโยงเหล่านั้นในการศึกษาอิสระ ใหม่ (ตรง et al., 2002)ศึกษาประเมินความสัมพันธ์ของ SNPs ใน NF-kB inhibitors และง่ายสองและ serotypes pneumococcal ในประชากรเด็ก(แชปแมนและ al., 2006, 2007, 2010a, 2010b)การประเมินการศึกษา-specificity เรา genotyped SNPs เดียวกันในการประชากร meningococcal เราตั้งสมมติฐานว่าการที่ความสัมพันธ์ระหว่างความไวของเยื่อหุ้มสมองอักเสบ pneumococcal และเลือก SNPsอาจถูกจำลองประชากรกับ IMD2. ผู้ป่วยและวิธีการ2.1 การศึกษาประชากรชุดข้อมูลที่สองและ IMD ได้ถูกอธิบายไว้ก่อนหน้านี้(Lundbo et al., 2014, 2015)บุคคลที่ มีสองและ IMD ระบุ โดยการเชื่อมโยงที่เดนมาร์กอุณหภูมิอ้างอิงศูนย์ และ Neisseria ชาติ Statens Serumสถาบัน เดนมาร์กชาติผู้ป่วยลงทะเบียน (DNPR) (Lynge et al.,2011) และในเดนมาร์กแพ่งลงทะเบียนระบบ (CRS) (Schmidt et al.,2014)เกิดกรณีสองและ IMD และตัวควบคุมที่รวมอยู่ในการศึกษาทั้งหมดในปี 1982-2006 รอบระยะเวลา และข้อมูลถูกดึงใน 2552 พฤษภาคมกรณีที่สองถูกกำหนดเป็นเด็กอายุ 5, fromwhomวัฒนธรรมบวกของ S. pneumoniae จากไขสันหลัง (CSF) หรือbloodwas ที่ได้รับระหว่างเดือนเมษายนและ 1982 กรกฎาคม 2008.Only unvaccinatedchildrenwere รวม เมื่อการกู้คืน isolateswere เลือดและ CSFพร้อมกัน caseswere แบ่ง asmeningitis อ้างอิง bacteremiaให้ผู้ป่วยมี หรือไม่ มีความรู้จัก ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับ fociโดย Neisseria ชาติเดนมาร์กและอุณหภูมิศูนย์อ้างอิงหรือ DNPR แยกได้ serotyped ที่ก่อนหน้านี้อธิบาย (Lundbo et al., 2014 Harboe et al., 2010) เกิดซ้ำ (≥two)ตอนที่สองถูกกำหนดแยกของ S. pneumoniae จากเลือด หรือCSF ≥ 30 วันหลังจากวัฒนธรรมบวกหลักหรือวัน ≤30 ในกรณีของการติดเชื้อ serotype อื่นด้วยIMD กรณีมีเด็กต่ำกว่าอายุ 5 ปีที่มีการรุกรานโรค meningococcal ในช่วงปี 1982-2006วันแรกของ meningococcal bacteremia หรือเยื่อหุ้มสมองอักเสบวินิจฉัยสำหรับแต่ละกรณีถูกสกัดจาก Registry ผู้ป่วยแห่งชาติเดนมาร์ก(DNPR) ใช้นานาประเภทของโรค ปรับปรุง 8[ICD-8] (ติดเชื้อ 036Meningococcal; 036.0Meningococcalmeningitis036.1Meningococcemiawithoutmention ของเยื่อหุ้มสมองอักเสบ) และปรับปรุง 10รหัส [ICD-10] (A39.0 + Meningococcal เวช (G01); A39.2เฉียบพลัน meningococcemia A39.3 Chro

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำโรคปอดบวมรุกราน(IPD) และ meningococcal
รุกรานโรค(IMD) เป็นสาเหตุสำคัญของการป่วยและการตาย
(WHO | โรคปอดบวม; WHO | ไข้กาฬหลังแอ่น).
โรคปอดบวมยังคงเป็นโรคติดเชื้อที่พบบ่อยในเด็กและในปี 2005 องค์การอนามัยโลกคาดว่า 0.7-1,000,000 เด็กอายุปีb5 เสียชีวิตจากการติดเชื้อนี้ทุกปีทั่วโลก (http: // www.who.int/wer/2007/wer8212.pdf?ua=1) สำหรับ meningococcal โรคอุบัติการณ์สูงที่สุดในเด็กอายุน้อยกว่า 1 ปีและผู้ที่คาดว่าจะมีการติดเชื้อ(MacNeil et al, 2015.) เป็นสาเหตุของ 171,000 คนตายในทุกกลุ่มอายุทั่วโลกในปี2000 (Pinkbook | Meningococcal | ระบาดวิทยาของวัคซีน ป้องกันโรค| CDC). การนำเสนอผลงานที่รุนแรงที่สุดของการติดเชื้อ S. pneumoniae ด้วยและเอ็น meningitidis เป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบและการติดเชื้อ (เว่อร์ et al., 2009). ผู้ป่วยมักจะนำหน้าโดยรัฐผู้ให้บริการที่ไม่มีอาการ (Bogaert et al., 2004) สายการบินของ Nasopharyngeal pneumococci สูงที่สุดในเด็กอายุ1-2 ปีและผู้ป่วยส่วนใหญ่มีผลกระทบต่อเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีและผู้สูงอายุ(Harboe et al, 2012;. Sleeman et al, 2001). การขนส่งเอ็น meningitidis อยู่ในระดับต่ำในปีแรกของอายุที่เพิ่มขึ้นในวัยรุ่นและยอดในผู้ใหญ่หนุ่มสาวอายุ20-24 (Caugant et al., 2007) หลายปัจจัยเช่นอายุสถานะการฉีดวัคซีนเชื้อชาติภูมิคุ้มกัน, ทางสังคมและเศรษฐกิจรายละเอียดทางพันธุกรรมของโฮสต์ส่งผลกระทบต่อความเสี่ยงของแต่ละ IPD และ IMD (Harboe et al, 2012;.. แชปแมน, et al, 2007) การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในภูมิคุ้มกันระบบส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะ predisposes บุคคลที่ติดเชื้อเหล่านี้. พันธุศาสตร์ของทางเดินที่มีความซับซ้อนได้รับการอธิบายเพียงบางส่วน. เปิดใช้งานของปัจจัยนิวเคลียร์ (NF) -κBผ่านรับโทรเหมือนผูกพันจะถือเป็นเหตุการณ์เริ่มต้นกลางของการตอบสนองเป็นเจ้าภาพการรุกรานของเชื้อโรคจุลินทรีย์รวมทั้งห่อหุ้มแบคทีเรีย(เราะห์มานและ McFadden 2011. เซน et al, 2013) โดยธรรมชาติและการปรับตัวตอบสนองภูมิคุ้มกันจะขึ้นอยู่กับการใช้งานของทางเดิน NF-κB (Janssen et al., 2004) การย่อยสลายของสารยับยั้ง NF-κBรวมทั้งIκB-α, IκB-εและIκB-ζ (เข้ารหัสโดยยีน NFKBIA, NFKBIE และNFKBIZ) (แชปแมน et al., 2010a) นำไปสู่การโยกย้าย NF-κBกับนิวเคลียสและยีนถอดความ (แชปแมนและฮิลล์ 2012) เดี่ยวหลากหลายเบื่อหน่าย (SNPs) ใน NFKBIA, NFKBIE, NFKBIZ และที่เกี่ยวข้องกับยีนที่เกี่ยวข้องกับความไวต่อการป่วยในผู้ใหญ่(แชปแมน et al, 2006, 2007, 2010a, 2010b.. ข et al, 2007). การศึกษาสำรวจอธิบายไว้แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างบางSNPs และความไวในการเกิดโรคที่มีความสำคัญในการที่จะตรวจสอบความสัมพันธ์ของผู้ที่อยู่ในใหม่การศึกษาอิสระ(ตะโพน et al., 2002). การศึกษาครั้งนี้ประเมินความสัมพันธ์ของ SNPs ในสารยับยั้ง NF-kB และความไวต่อการป่วยและโรคปอดบวมสายพันธุ์ในประชากรเด็ก(แชปแมน et al., 2006, 2007, 2010a, 2010b). เพื่อประเมินเชื้อโรคจำเพาะเรา genotyped SNPs เดียวกันในประชากรmeningococcal เราตั้งสมมติฐานว่าความสัมพันธ์ระหว่างความไวของเยื่อหุ้มสมองอักเสบโรคปอดบวมและ SNPs เลือกที่อาจจะมีการจำลองแบบในประชากรที่มีIMD ได้. 2 ผู้ป่วยและวิธีการ2.1 การศึกษาประชากรคอลเลกชันของผู้ป่วยและข้อมูลของไอเอ็มดีได้รับการอธิบายไว้ก่อนหน้า(Lundbo et al., 2014, 2015). บุคคลที่มีผู้ป่วยและ IMD ถูกระบุโดยการเชื่อมโยงเดนมาร์กแห่งชาติNeisseria และ Streptococcus ศูนย์อ้างอิง Statens Serum สถาบันผู้ป่วยแห่งชาติเดนมาร์ก สมัครสมาชิก (DNPR) (Lynge et al., 2011) และระบบการลงทะเบียนเดนมาร์กโยธา (CRS) (Schmidt et al., 2014). ทั้งหมด IPD และกรณี IMD และการควบคุมรวมในการศึกษาได้รับการเกิดในช่วงเวลา1982-2006, และข้อมูลที่ถูกดึงพฤษภาคม 2009 กรณีที่ผู้ป่วยได้รับการกำหนดให้เป็นเด็กอายุต่ำกว่าห้า fromwhom วัฒนธรรมในเชิงบวกของ S. pneumoniae จากน้ำไขสันหลัง (CSF) หรือbloodwas ได้ระหว่างเดือนกรกฎาคมปี 1982 และเมษายน 2008.Only วัคซีนchildrenwere รวม เมื่อน้ำไขสันหลังและ isolateswere เลือดหายไปพร้อมๆ กัน caseswere asmeningitis แบ่ง bacteremia หมายให้กับผู้ป่วยที่มีหรือไม่มีการมุ่งเน้นที่รู้จักกัน ข้อมูลเกี่ยวกับ foci ไม่สามารถใช้ได้ผ่านเดนมาร์กแห่งชาติNeisseria และ Streptococcus ที่ศูนย์การอ้างอิงหรือ DNPR แยกถูก serotyped เป็นก่อนหน้านี้อธิบาย(Lundbo et al, 2014;.. Harboe et al, 2010) กำเริบ (≥two) ตอนที่ผู้ป่วยได้รับการกำหนดให้เป็นแยก S. pneumoniae จากเลือดหรือน้ำไขสันหลัง≥ 30 วันหลังจากวัฒนธรรมบวกหลักหรือ≤30วันในกรณีที่มีการติดเชื้ออื่นserotype. กรณีไอเอ็มดีเป็นเด็กอายุต่ำกว่าห้าปีที่ มีการบุกรุกไข้กาฬหลังแอ่นในช่วง1982-2006 ได้. วันแรกของเชื้อเยื่อหุ้มสมองหรือเยื่อหุ้มสมองอักเสบวินิจฉัยในแต่ละกรณีถูกสกัด fromthe เดนมาร์ก Registry ผู้ป่วยแห่งชาติ (DNPR) โดยใช้จำแนกระหว่างประเทศของโรค Revision 8 [ICD-8] (036Meningococcal การติดเชื้อ ; 036.0Meningococcalmeningitis; 036.1Meningococcemiawithoutmention เยื่อหุ้มสมองอักเสบ) และการแก้ไข 10 [ICD-10] รหัส (A39.0 + Meningococcal เยื่อหุ้มสมองอักเสบ (G01); A39.2 เฉียบพลัน meningococcemia; A39.3 CHRO