XG exhibited a more pronounced effe

XG exhibited a more pronounced effect on increasing the final and setback viscosities than GG at high gum concentrations
(0.7% and 1.0%), indicating different interactions between amylopectin and the gum molecules. This can be
attributed to the difference in molecular structure and the flexibility of the gum chains as described earlier. A significant
(P 6 0.05) shift in the gelatinization temperature to a higher temperature in the presence of hydrocolloid and
excess water can be interpreted as a result of the lower heating rates and water diffusivities in a more viscous sample as
pointed out

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

XG จัดแสดงผลการออกเสียงมากขึ้นเพิ่ม viscosities สุดท้ายและพิจารณากว่า GG ที่ความเข้มข้นสูงเหงือก(0.7% และ 1.0%), แสดงโต้ตอบต่าง ๆ ระหว่าง amylopectin และโมเลกุลหมากฝรั่ง นี้สามารถเกิดจากความแตกต่างในโครงสร้างระดับโมเลกุลและความยืดหยุ่นของโซ่หมากฝรั่งตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ สำคัญ(P 6 0.05) กะ gelatinization อุณหภูมิอุณหภูมิที่สูงในต่อหน้าของไฮโดรคอลลอยด์ต่อ และสามารถตีน้ำส่วนเกินจากราคาความร้อนต่ำและน้ำ diffusivities ในตัวอย่างข้นมากขึ้นเป็นชี้ให้เห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

XG แสดงผลเด่นชัดมากขึ้นในการเพิ่มความหนืดสุดท้ายและความปราชัยกว่า GG ที่ความเข้มข้นเหงือกสูง
(0.7% และ 1.0%) แสดงให้เห็นการมีปฏิสัมพันธ์ที่แตกต่างกันระหว่าง amylopectin และโมเลกุลเหงือก นี้สามารถ
ประกอบกับความแตกต่างในโครงสร้างโมเลกุลและความยืดหยุ่นของโซ่เหงือกตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ อย่างมีนัยสำคัญ
(P 6 0.05) การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิในการเกิดเจลที่อุณหภูมิสูงขึ้นในการปรากฏตัวของไฮและ
น้ำส่วนเกินสามารถตีความได้ว่าเป็นผลมาจากอัตราความร้อนที่ต่ำกว่าและสัมประสิทธิ์การแพร่ของน้ำในตัวอย่างที่มีความหนืดมากขึ้นขณะที่
ชี้ให้เห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามารถแสดงผลที่เด่นชัดมากขึ้นในการเพิ่มรอบสุดท้ายเริ่มความหนืดกว่า GG ที่ฝรั่งความเข้มข้นสูง
( ร้อยละ 0.7 และ 1.0 เปอร์เซ็นต์ ) แสดงการโต้ตอบที่แตกต่างกันระหว่างอะไมโลเพคตินและฝรั่งโมเลกุล นี้สามารถ
เกิดจากความแตกต่างในโครงสร้างโมเลกุลและความยืดหยุ่นของหมากฝรั่งโซ่ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ทางสถิติ ( P 6
005 ) การเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิเจลาติไนเซชันอุณหภูมิสูงในการปรากฏตัวของไฮโดรคอลลอยด์และ
น้ำส่วนเกินสามารถตีความเป็นผลจากอัตราความร้อนต่ำและน้ำ diffusivities ในตัวอย่างหนืด เช่น
ชี้