The International Convention on Ton

The International Convention on Tonnage Measurement of Ships, 1969 was adopted by IMO in 1969.[2] The Convention mandated a transition from the former measurements of gross register tonnage (grt) and net register tonnage (nrt) to gross tonnage (GT) and net tonnage (NT).[2] It was the first successful attempt to introduce a universal tonnage measurement system.[2]

Various methods were previously used to calculate merchant ship tonnage, but they differed significantly and one single international system was needed.[2] Previous methods traced back to George Moorsom of Great Britain's Board of Trade who devised one such method in 1854.[2]

The tonnage determination rules apply to all ships built on or after July 18, 1982.[2] Ships built before that date were given 12 years to migrate from their existing gross register tonnage (GRT) to use of GT and NT.[2] The phase-in period was provided to allow ships time to adjust economically, since tonnage is the basis for satisfying manning regulations and safety rules.[2] Tonnage is also the basis for calculating registration fees and port dues.[2] One of the Convention's goals was to ensure that the new calculated tonnages "did not differ too greatly" from the traditional gross and net register tonnages.[2]

Both GT and NT are obtained by measuring ship's volume and then applying a mathematical formula.[2] Gross tonnage is based on "the moulded volume of all enclosed spaces of the ship" whereas net tonnage is based on "the moulded volume of all cargo spaces of the ship".[2] In addition, a ship's net tonnage is constrained to be no less than 30% of her gross tonnage

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีรับรองอนุสัญญานานาชาติว่าด้วย Tonnage วัดของเรือ 1969 โดย IMO ใน 1969 [2] การประชุมกำหนดช่วงการเปลี่ยนภาพจากขนาดเดิมของทะเบียนรวม tonnage (จีอาร์ที) และสุทธิลงทะเบียน tonnage (nrt) เพื่อรวม tonnage (GT) และสุทธิ tonnage (NT) [2] เป็นครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จในการแนะนำระบบการวัดสากล tonnage [2]ก่อนหน้านี้ใช้วิธีการต่าง ๆ ในการคำนวณ tonnage ของเรือพาณิชย์ แต่พวกเขาแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ และต้องการระบบสากลหนึ่งเดียว [2] วิธีก่อนหน้านี้ที่ติดตามกลับไป Moorsom จอร์จของสหราชอาณาจักรสภาหอการค้าที่คิดค้นวิธีการดังกล่าวหนึ่งใน 1854 [2]กฎกำหนด tonnage กับเรือทั้งหมดที่สร้างขึ้น หรือหลัง จากที่ 18 กรกฎาคม 1982 [2] สร้างก่อนวันที่ได้รับ 12 ปีย้ายจาก (จีอาร์ที) tonnage ทะเบียนรวมของพวกเขาที่มีอยู่การใช้ GT และ NT. [2] ระยะเวลา phase-in เรือให้ให้เวลาเรือเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพ tonnage เป็น พื้นฐานสำหรับภิรมย์ธุระระเบียบและกฎรักษาความปลอดภัย [2] tonnage เป็นพื้นฐานสำหรับการคำนวณค่าธรรมเนียมลงทะเบียนและพอร์ตกสิ่ง [2] หนึ่งในเป้าหมายของการประชุมนั้นเพื่อให้แน่ใจว่า ใหม่คำนวณ tonnages "ได้ไม่แตกต่างมากเกินไป" จาก tonnages ทะเบียนรวม และสุทธิดั้งเดิม [2]GT และ NT ได้ โดยวัดปริมาณของเรือแล้ว ใช้สูตรทางคณิตศาสตร์ [2] tonnage รวมจะขึ้นอยู่กับ "ปริมาณ moulded ของพื้นที่ทั้งหมดควบเรือ" ในขณะที่สุทธิ tonnage ตาม "moulded ปริมาณพื้นที่ขนส่งสินค้าทั้งหมดของเรือ" [2] นอกจากนี้ จำกัดเรือ tonnage สุทธิต้อง ไม่ต่ำกว่า 30% ของเธอ tonnage รวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประชุมระหว่างประเทศเกี่ยวกับการวัดน้ำหนักของเรือปี 1969 ถูกนำมาใช้โดย IMO ในปี 1969 [2] การประชุมการเปลี่ยนแปลงได้รับคำสั่งจากอดีตวัดน้ำหนักลงทะเบียน (GRT) และน้ำหนักลงทะเบียนสุทธิ (NRT) เพื่อตันกรอส (GT) และ น้ำหนักสุทธิ (NT). [2] มันเป็นความพยายามที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกที่จะแนะนำระบบการวัดน้ำหนักสากล. [2] วิธีการต่างๆถูกนำมาใช้ก่อนหน้านี้ในการคำนวณน้ำหนักพ่อค้าเรือ แต่พวกเขาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญและเป็นหนึ่งในระบบระหว่างประเทศเดียวที่ถูกต้อง. [ 2] วิธีการก่อนหน้าตรวจสอบกลับไปจอร์จ Moorsom ของคณะกรรมการ บริษัท สหราชอาณาจักรของการค้าที่คิดค้นวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งดังกล่าวในปี 1854 [2] กฎการกำหนดน้ำหนักนำไปใช้กับเรือทุกลำที่สร้างขึ้นในหรือหลังวันที่ 18 กรกฎาคมปี 1982 [2] เรือที่สร้างขึ้นก่อนที่ วันที่ได้รับ 12 ปีในการโยกย้ายจากทะเบียนเหมาระวางของพวกเขาที่มีอยู่ (จี) การใช้ GT และ NT. [2] เฟสในช่วงเวลาที่จัดเตรียมมาเพื่อช่วยให้เรือเวลาในการปรับเศรษฐกิจเนื่องจากน้ำหนักเป็นพื้นฐานสำหรับความพึงพอใจของกฎระเบียบของแมนนิ่ง และกฎระเบียบด้านความปลอดภัย. ได้ [2] น้ำหนักยังเป็นพื้นฐานสำหรับการคำนวณค่าลงทะเบียนและค่าธรรมเนียมพอร์ต. ได้ [2] หนึ่งในเป้าหมายของการประชุมคือเพื่อให้แน่ใจว่าตันคำนวณใหม่ "ไม่แตกต่างกันมากเกินไป" จากขั้นต้นดั้งเดิมและลงทะเบียนสุทธิ ตัน. [2] ทั้งสอง GT และ NT จะได้รับโดยการวัดปริมาณเรือแล้วใช้สูตรทางคณิตศาสตร์. [2] น้ำหนักขั้นต้นจะขึ้นอยู่กับ "ปริมาณแม่พิมพ์ของพื้นที่ปิดทั้งหมดของเรือ" ในขณะที่น้ำหนักสุทธิจะขึ้นอยู่กับที่ " ปริมาณแม่พิมพ์ของทุกพื้นที่บรรทุกสินค้าของเรือ ". [2] นอกจากนี้ยังมีน้ำหนักสุทธิของเรือเป็นข้อ จำกัด ที่จะเป็นไม่น้อยกว่า 30% ของน้ำหนักขั้นต้นของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการวัดระวางบรรทุกของเรือ 1969 เป็นลูกบุญธรรมโดย IMO ใน 1969 [ 2 ] อนุสัญญาว่าด้วยการบังคับเปลี่ยนจากวัดเก่าระวางลงทะเบียนขั้นต้น ( เกิด ) และระวางลงทะเบียนสุทธิ ( NRT ) ละลานตาละลานใจ ( GT ) และสุทธิระวาง ( NT ) [ 2 ] เป็นครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จ พยายามที่จะแนะนำระบบการวัดสากลระวาง [ 2 ]

วิธีการต่างๆก่อนหน้านี้ที่ใช้ในการคำนวณระวางเรือ แต่พวกเขาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และระบบสากลหนึ่งเดียวคือต้องการ [ 2 ] ก่อนหน้านี้วิธีการตรวจสอบย้อนกลับไป จอร์จ moorsom ของอังกฤษคือคณะกรรมการการค้าที่วางแผนเช่นวิธีหนึ่งในปี 1854 [ 2 ]

ระวางการกำหนดกฎใช้กับเรือทั้งหมดที่สร้างขึ้นหรือ หลัง 18 กรกฎาคม 1982[ 2 ] เรือที่สร้างขึ้นก่อนวันที่ได้รับ 12 ปีเพื่อโยกย้ายจากที่มีอยู่ของพวกเขารวมทุกข์สุข ( เกิด ) ต้องใช้ GT และ NT . [ 2 ] ( ในช่วงเวลาที่ให้อนุญาตให้เรือเวลาปรับตัวทางเศรษฐกิจ เนื่องจากระวางเป็นพื้นฐานสำหรับความพึงพอใจของ แมนนิง กฎระเบียบและกฎความปลอดภัย [ 2 ] ระวางยังเป็นพื้นฐานสำหรับการคำนวณค่าลงทะเบียนและพอร์ตค่าธรรมเนียม .[ 2 ] เป็นหนึ่งในการประชุมเป้าหมายคือเพื่อให้แน่ใจว่าใหม่คำนวณเป็นผล " ไม่แตกต่างกันมากเกินไป " จากเดิมเป็นผลสุทธิลงทะเบียน [ 2 ]

ทั้งจีทีและ NT ได้โดยการวัดปริมาณของเรือและการใช้สูตรทางคณิตศาสตร์[ 2 ] ละลานตาละลานใจขึ้นอยู่กับ " แม่พิมพ์ของปริมาณทั้งหมดที่แคบของเรือในขณะที่สุทธิระวางจะขึ้นอยู่กับ " แม่พิมพ์ปริมาณทั้งหมดเป็นสินค้าของเรือ " . [ 2 ] นอกจากนี้ ระวางสุทธิเรือของบริษัทต้องไม่น้อยกว่าร้อยละ 30 ของน้ำหนักทั้งหมดของเธอ