When I was one-and-twentyI heard a

When I was one-and-twenty
I heard a wise man say,
"Give crown and pounds and guineas
But not your hert away.
Give pearls away and rubies
But keep your fancy free.
"But I was one-and-twenty.
No use to talk to me.

Whrn I was one-and-twenty
I heard him say again, The
heart out of the bosom
as never given in vain; '
Tis paid with sighs a plenty
And sold for endless rue. "
And I am two-and-twenty,
And oh, 'tis true, "tis true.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมหนึ่ง และยี่สิบ
ผมได้ยินคนฉลาดพูด,
"คราวน์ และปอนด์ และ guineas
แต่ไม่ของคุณ hert เก็บ
เก็บไข่มุกและทับทิม
แต่ให้นึกคิดของคุณฟรี
" แต่ผมหนึ่ง และยี่สิบ
ไม่ใช้การพูดคุยกับ me.

Whrn ผมหนึ่ง และยี่สิบ
ได้ยินเขาพูดอีกครั้ง การ
หัวใจจากการทรวง
ไม่เป็นเคยให้เปล่า ๆ '
มอก.ชำระ ด้วย sighs เมืองพัทยา
และขายสำหรับ rue สิ้นสุด "
และผมสอง และยี่สิบ,
และ โอ้, ' มอก.จริง "มอก.จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมเป็นคนหนึ่งและยี่สิบ
ฉันได้ยินคนฉลาดพูด
"ให้พระมหากษัตริย์และปอนด์และเหรียญทอง
แต่ไม่ได้เฮิร์ทของคุณออกไป
ให้ไข่มุกไปและทับทิม
แต่ให้คุณแฟนซีฟรี
"แต่ผมเป็นคนหนึ่งและยี่สิบ
ไม่มี ใช้ในการพูดคุยกับฉันWhrn ผมเป็นคนหนึ่งและยี่สิบผมได้ยินเขาพูดอีกหัวใจออกจากอกที่ไม่เคยได้รับในไร้สาระ; ' พ่อจ่ายกับถอนหายใจมากมายและขายสำหรับรูไม่มีที่สิ้นสุด " และฉันสองและยี่สิบและโอ้ 'tis จริง "tis จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนยี่สิบเอ็ด
ฉันได้ยินคนฉลาดพูด
" มอบมงกุฎและปอนด์ และบุ่ง
แต่ไม่ hert ของคุณออกไป ให้ไข่มุกไปและทับทิม

แต่ให้จินตนาการของคุณฟรี .
" แต่ผมเป็นหนึ่งในยี่สิบ .
ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดกับฉัน . . .

whrn ฉันยี่สิบเอ็ด
ฉันได้ยินเขาพูดอีกครั้ง หัวใจจากอกเสื้อ

ไม่เคยได้รับในไร้สาระ ; '
-
. . . . . จ่ายมาก และขายที่ไม่รู้จบ " .
ผม 2
20และโอ้จริงนะ " มอก. จริง