Sentences are made up of smaller ph

Sentences are made up of smaller phrases. There are several difference types of phrase that can be used in a sentence, but the two phrases which must be used in a sentence for it to make sense are a noun phrase and a verb phrase.

In a phrase, we must have a word which is called the head. This is the core of the phrase, what the phrase can’t exist without. So in a phrase like ‘the dog’ or ‘ran far away’, in the first phrase ‘dog’ is the head because it is the main part of the phrase, and in the second phrase ‘ran’ is the head because it is essential for the phrase to exist. We can have ‘dog ran’, which isn’t grammatical, but this still makes sense since we can understand that the dog ran. But we can’t have ‘the far away’, this makes no sense to us!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประโยคประกอบด้วยวลีที่มีขนาดเล็ก มีหลายชนิดความแตกต่างของวลีที่ใช้ในประโยค แต่วลีสองที่ต้องใช้ในประโยคก็จะทำให้รู้สึก เป็นนามวลีและวลีกริยาตัวนั้น

วลี เราต้องมีคำที่เรียกว่าหัว นี่คือหลักของวลี สิ่งที่วลีไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจาก ดังนั้นในคำเช่น 'สุนัข' หรือ 'วิ่งไกล' ในวลีแรก 'สุนัข' เป็นหัวเนื่องจากเป็นส่วนประกอบหลัก ของวลี และวลีที่สอง 'วิ่ง' เป็นหัว เพราะมันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับวลีมีอยู่ เราสามารถมี "หมาวิ่ง" ซึ่งไม่ใช่ไวยากรณ์ แต่นี้ยังทำให้รู้สึกตั้งแต่ที่เราสามารถเข้าใจว่า สุนัขวิ่ง แต่เราไม่มี 'พัก' นี้ทำให้ไม่รู้สึกเรา!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประโยคที่สร้างขึ้นจากวลีที่มีขนาดเล็ก มีความแตกต่างหลายประเภทของวลีที่สามารถนำมาใช้ในประโยคที่มี แต่สองวลีที่จะต้องใช้ในประโยคที่มันให้ความรู้สึกเป็นวลีคำนามและคำกริยาวลีในวลีที่เราจะต้องมีคำที่ เรียกว่าหัว นี้เป็นหลักของวลีที่ว่าวลีที่ไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้อง ดังนั้นในวลีเช่น 'สุนัข' หรือ 'วิ่งห่างไกล' ในวลีแรก 'สุนัข' เป็นหัวหน้าเพราะมันเป็นส่วนหลักของวลีและประโยคที่สอง 'วิ่ง' เป็นหัวหน้าเพราะมันเป็น ที่สำคัญสำหรับวลีที่มีอยู่ เราสามารถมี 'วิ่งสุนัข' ซึ่งไม่ได้เป็นไวยากรณ์ แต่ยังคงทำให้รู้สึกเนื่องจากเราสามารถเข้าใจว่าสุนัขวิ่ง แต่เราไม่สามารถมี 'ไกล' นี้ทำให้รู้สึกไม่ให้เรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประโยคจะประกอบด้วยประโยคเล็ก มีหลายประเภทแตกต่างกันของวลีที่สามารถใช้ในประโยค แต่สองวลีที่ต้องใช้ในประโยคมันให้ความรู้สึกเป็นนามวลีและกริยาวลี .

ในวลีนั้น เราต้องมีคำที่เรียกว่าหัว นี่คือหลักของวลีสิ่งที่วลีที่ไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องดังนั้นในวลีเช่น ' สุนัข ' หรือ ' วิ่งมาไกล ' ใน ' วลีแรกสุนัข ' เป็นหัว เพราะมันเป็นส่วนหลักของวลีและวลี ' ' คือ หัว หลัง วิ่ง เพราะมันเป็นเรื่องสำคัญสำหรับวลีที่จะอยู่ เราสามารถมีสุนัขวิ่ง ' ซึ่งไม่ใช่ไวยากรณ์ แต่นี้ยังทำให้เราสามารถเข้าใจได้ว่า หมาวิ่ง แต่เราไม่สามารถมี ' ไกล 'นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลยเรา