She did not stop to ask if it were

She did not stop to ask if it were or were not a monstrous joy that held her. A clear and exalted perception enabled her to dismiss the suggestion as trivial. She knew that she would weep again when she saw the kind, tender hands folded in death; the face that had never looked save with love upon her, fixed and gray and dead. But she saw beyond that bitter moment a long procession of years to come that would belong to her absolutely. And she opened and spread her arms out to them in welcome.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอไม่ได้หยุดถามถ้า ได้ หรือไม่ความสุขไบค์ที่จัดขึ้นของเธอ รับรู้ชัดเจน และยกย่องเปิดเธอบอกเลิกคำแนะนำที่เป็นเล็กน้อย เธอรู้ว่า เธอจะร้องอีกครั้งเมื่อเธอเห็นชนิด มือพับตาย การชำระเงิน หน้าที่ไม่เคยได้ดูบันทึก ด้วยความรักเธอ ถาวร และสีเทา และตาย แต่เธอเห็นเกินก็ขมขบวนยาวปีมาที่จะอยู่กับเธออย่างแน่นอน และเธอเปิด และกระจายแขนออกไปในการต้อนรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอไม่ได้หยุดที่จะถามว่ามันเป็นหรือไม่ได้เป็นความสุขชั่วร้ายที่จัดขึ้นของเธอ ที่ชัดเจนและการรับรู้ที่ยกย่องการใช้งานของเธอที่จะยกเลิกข้อเสนอแนะที่เป็นที่น่ารำคาญ เธอรู้ว่าเธอจะร้องไห้อีกครั้งเมื่อเธอเห็นชนิด, ซื้อมือพับตาย ใบหน้าที่ไม่เคยมองบันทึกด้วยความรักเมื่อเธอคงที่และสีเทาและตาย แต่เธอเห็นเกินกว่าช่วงเวลาที่ขมขื่นขบวนยาวของปีที่ผ่านมาที่จะเป็นอย่างเธอ และเธอก็เปิดและกระจายแขนของเธอออกไปพวกเขาในการต้อนรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอไม่ได้หยุดถามถ้ามันไม่ได้ใหญ่หรือความสุขที่กอดเธอไว้ ความเข้าใจที่ชัดเจนและยกย่องทำให้เธอสามารถยกเลิกข้อเสนอแนะเล็กน้อย เธอรู้ว่าเธอจะร้องไห้อีกครั้ง เมื่อเธอเห็นชนิดนุ่มมือพับในความตาย ใบหน้าที่เคยดูบันทึกรักให้แก่เธอ ถาวร และ เทา และ ตายแต่เธอเห็นเกินกว่าที่ขมขื่นขณะขบวนยาวของปีมานั่นเป็นของเธออย่างแน่นอน เธออ้าแขนเปิดกว้างออกต้อนรับมัน