Indonesia has a stated foreign poli

Indonesia has a stated foreign policy objective of establishing stable fixed land and maritime boundaries with all of its neighbors; three stretches of land borders with Timor-Leste have yet to be delimited, two of which are in the Oecussi exclave area, and no maritime or Exclusive Economic Zone (EEZ) boundaries have been established between the countries; many refugees from Timor-Leste who left in 2003 still reside in Indonesia and refuse repatriation; all borders between Indonesia and Australia have been agreed upon bilaterally, but a 1997 treaty that would settle the last of their maritime and EEZ boundary has yet to be ratified by Indonesia's legislature; Indonesian groups challenge Australia's claim to Ashmore Reef; Australia has closed parts of the Ashmore and Cartier Reserve to Indonesian traditional fishing and placed restrictions on certain catches; land and maritime negotiations with Malaysia are ongoing, and disputed areas include the controversial Tanjung Datu and Camar Wulan border area in Borneo and the maritime boundary in the Ambalat oil block in the Celebes Sea; Indonesia and Singapore continue to work on finalizing their 1973 maritime boundary agreement by defining unresolved areas north of Indonesia's Batam Island; Indonesian secessionists, squatters, and illegal migrants create repatriation problems for Papua New Guinea; maritime delimitation talks continue with Palau; EEZ negotiations with Vietnam are ongoing, and the two countries in Fall 2011 agreed to work together to reduce illegal fishing along their maritime boundary

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินโดนีเซียมีนโยบายต่างประเทศที่ระบุวัตถุประสงค์ที่สร้างเสถียรถาวรที่ดินและขอบเขตทางทะเลของประเทศเพื่อนบ้าน สามเหยียดกั้นติมอร์-เลสเตยังไม่ได้กำหนดเขต สองซึ่งอยู่ ใน พื้นที่ดินแดนส่วน Oecussi และทางทะเลไม่มี หรือมีการกำหนดขอบเขตพิเศษทางเศรษฐกิจโซน (เขตเศรษฐกิจจำเพาะ) ระหว่างประเทศ ผู้ลี้ภัยจำนวนมากจากติมอร์-เลสเตใน 2003 ซึ่งยังคงอาศัยอยู่ในอินโดนีเซีย และปฏิเสธส่งกลับ เส้นขอบทั้งหมดระหว่างอินโดนีเซียและออสเตรเลียมีการตกลงทั้งสองข้าง แต่สนธิสัญญาปี 1997 ที่จะชำระล่าสุดของการเดินเรือ และเขตเศรษฐกิจจำเพาะขอบเขตยังไม่ได้มีการลงสัตยาบัน โดยสภานิติบัญญัติของประเทศอินโดนีเซีย อินโดนีเซียกลุ่มท้าทายของออสเตรเลียเรียกร้องแอชมอร์ฟ ปิดส่วนของเกาะแอชมอร์และคาร์เทียร์สำรองการตกปลาแบบดั้งเดิมอินโดนีเซียออสเตรเลีย และวางข้อจำกัดในบางจับ ที่ดินและเจรจาทางทะเลกับมาเลเซียอย่างต่อเนื่อง และพื้นที่ที่มีข้อโต้แย้งรวมถึงพื้นที่ขอบแย้งจุตูและ Camar Wulan ในบอร์เนียวและขอบเขตทางทะเลในบล็อก Ambalat น้ำมันในทะเลเซเลเบส อินโดนีเซียและสิงคโปร์ยังทำงานบนสรุปข้อตกลงขอบเขตทางทะเลของพวกเขาปี 1973 โดยการกำหนดพื้นที่ที่ยังไม่ได้แก้ไขทางตอนเหนือของเกาะบาตัมอินโดนีเซีย Secessionists อินโดนีเซีย squatters อพยพผิดกฎหมาย และสร้างปัญหาการส่งกลับของปาปัวนิวกินี ปาเลา ดำเนินการเจรจากำหนดเขตทางทะเล เขตเศรษฐกิจจำเพาะเจรจากับเวียดนามมีอย่างต่อเนื่อง และทั้งสองประเทศในฤดูใบไม้ร่วงตกลงทำงานร่วมกันเพื่อลดการประมงที่ผิดกฎหมายตามขอบเขตทางทะเลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินโดนีเซียมีวัตถุประสงค์ที่ระบุไว้ด้านนโยบายต่างประเทศของการสร้างที่ดินคงมีเสถียรภาพและเขตแดนทางทะเลที่มีทั้งหมดของเพื่อนบ้านของตน สามแนวพรมแดนที่ดินกับติมอร์เลสเตยังไม่ได้รับที่คั่นสองซึ่งอยู่ในพื้นที่ exclave Oecussi และไม่มีการเดินเรือหรือเขตเศรษฐกิจพิเศษ (EEZ) ขอบเขตได้รับการจัดตั้งขึ้นระหว่างประเทศต่างๆ ผู้ลี้ภัยจำนวนมากจากติมอร์เลสเตที่เหลือในปี 2003 ยังคงอาศัยอยู่ในประเทศอินโดนีเซียและปฏิเสธเอื่อยเฉื่อย; พรมแดนระหว่างประเทศอินโดนีเซียและออสเตรเลียได้รับการตกลงกันทั้งสองข้าง แต่สนธิสัญญา 1997 ที่จะชำระสุดท้ายของทะเลอาณาเขตและเขตเศรษฐกิจจำเพาะของพวกเขายังไม่ได้รับการยอมรับจากสมาชิกสภานิติบัญญัติของอินโดนีเซีย; กลุ่มอินโดนีเซียท้าทายการเรียกร้องของออสเตรเลีย Ashmore Reef; ออสเตรเลียได้ปิดส่วนของแอชมอร์และคาร์เทียสำรองเพื่อการประมงแบบดั้งเดิมของอินโดนีเซียและข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนจับบาง; ที่ดินและการเดินเรือการเจรจากับประเทศมาเลเซียอย่างต่อเนื่องและรวมถึงพื้นที่พิพาทขัดแย้ง Tanjung Datu และ Camar Wulan พื้นที่ชายแดนในเกาะบอร์เนียวและทะเลอาณาเขตในบล็อกน้ำมัน Ambalat ในทะเลเซเลเบส; อินโดนีเซียและสิงคโปร์ทำงานต่อไปในข้อตกลงขั้นสุดท้ายของพวกเขาเขตแดนทางทะเล 1973 โดยกำหนดพื้นที่ได้รับการแก้ไขทางตอนเหนือของอินโดนีเซียเกาะบาตัม; secessionists อินโดนีเซีย, ไพน์วูดและแรงงานข้ามชาติที่ผิดกฎหมายสร้างปัญหาการส่งกลับสำหรับปาปัวนิวกินี; การเจรจาปักปันเขตทางทะเลยังคงมีการปาเลา; การเจรจาเขตเศรษฐกิจจำเพาะกับเวียดนามอย่างต่อเนื่องและทั้งสองประเทศในฤดูใบไม้ร่วง 2011 ตกลงที่จะทำงานร่วมกันเพื่อลดประมงที่ผิดกฎหมายตามแนวพรมแดนทางทะเลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อินโดนีเซียได้ระบุวัตถุประสงค์ของการกำหนดนโยบายต่างประเทศมีที่ดินและเขตแดนทางทะเลกับประเทศเพื่อนบ้าน ; สามเหยียดของพรมแดนทางบกกับติมอร์เลสเตได้รับที่คั่นสองซึ่งอยู่ใน oecussi ดินแดนส่วนแยกเขต และเขตเศรษฐกิจทางทะเลหรือพิเศษ ( ไม่มี ) ขอบเขตได้รับการยอมรับระหว่างประเทศ ผู้ลี้ภัย มากมายจากติมอร์ที่ออกมาในปี 2003 ยังคงอาศัยอยู่ในอินโดนีเซีย และ ปฏิเสธ การ ทั้งหมดเขตแดนระหว่างอินโดนีเซียและออสเตรเลียได้ตกลง ทั้งสองข้าง แต่สนธิสัญญาที่จะจัดการ 1997 สุดท้ายของเขตแดนทางทะเล และไม่มีของพวกเขายังไม่ได้ให้สัตยาบันโดยสภานิติบัญญัติของอินโดนีเซีย กลุ่มท้าทายของออสเตรเลียเรียกร้องให้แอชมอร์ รีฟ อินโดนีเซีย ออสเตรเลียมีคลอส เอ็ดส่วนของประเทศกรีซในการประมงอินโดนีเซียแบบดั้งเดิมและวางไว้ ข้อ จำกัด ในหนึ่งจับ แผ่นดินและการเจรจาทางทะเลกับมาเลเซีย อย่างต่อเนื่อง และพื้นที่พิพาทรวมถึงการโต้เถียง Tanjung Datu wulan พื้นที่ชายแดนและ camar ในบอร์เนียวและเขตทางทะเลใน ambalat บล็อกน้ำมันในทะเล Celebes ; อินโดนีเซียและสิงคโปร์ยังทำงานบน สรุปข้อตกลงโดยการกำหนดเขตทางทะเลของ 1973 พื้นที่ทางเหนือของเกาะบาตัมของอินโดนีเซียได้รับการแก้ไข ; อินโดนีเซีย secessionists เหล่านี้และสร้างปัญหาการส่งกลับผู้อพยพผิดกฎหมายสำหรับ ปาปัวนิวกินี การเจรจาเขตแดนทางทะเลกับประเทศต่อไป ; ; การเจรจาไม่มีกับเวียดนามอย่างต่อเนื่อง และทั้งสองประเทศในฤดูใบไม้ร่วง 2011 ตกลง T โอ ทำงานร่วมกันเพื่อลดการประมงที่ผิดกฎหมายตามเขตแดนทางทะเลของตน