Chronic insomnia is a prevalent (10

Chronic insomnia is a prevalent (10%) medical disorder defined by difficulty falling or staying
asleep or non-restorative sleep combined with impaired daytime functioning [1]. It is associated with
increased motor vehicle accidents, and falls [2], increased healthcare utilization [3], and decreased
survival rates [4]. Insomnia predisposes to the development of a number of psychiatric disorders,
particularly depressive and anxiety disorders [5,6]. When psychiatric disorders are present, insomnia
is associated with greater severity of illness including suicidal behavior [7–9]. Successful treatment of
insomnia frequently leads to an earlier antidepressant and anxiolytic response [10,11]. Insomnia also
interacts with various medical conditions; it can predispose to the development of type 2 diabetes,
metabolic syndrome, and obesity [12]. In addition, treatment of insomnia co-morbid with a medical
illness may lead to improvement of both conditions [13]. Thus, there is a clear need to treat insomnia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอนไม่หลับเรื้อรังเป็นการแพร่หลาย (10%) การแพทย์กำหนด โดยความยากลำบากล้ม หรืออยู่นอนหลับนอนหลับ หรือไม่ฟื้นฟูร่วมกับบกพร่องในเวลากลางวันทำงาน [1] เชื่อมโยงกับอุบัติเหตุรถยนต์ที่เพิ่มขึ้น น้ำตก [2], เพิ่มการใช้ประโยชน์ด้านสุขภาพ [3], และลดลงอัตราการอยู่รอด [4] นอนไม่หลับ predisposes เพื่อการพัฒนาของจำนวนของความผิดปกติทางจิตเวชโดยเฉพาะความวิตกกังวลและซึมเศร้าอาการผิดปกติ [5,6] เมื่อจิตเวชอยู่ นอนไม่หลับเกี่ยวข้องกับความรุนแรงความเจ็บป่วยรวมทั้งพฤติกรรมฆ่าตัวตาย [7-9] รักษาประสบความสำเร็จนอนไม่หลับมักนำไปสู่การก่อนหน้าต้านอาการซึมเศร้าและ anxiolytic ตอบสนอง [10,11] นอนไม่หลับยังโต้ตอบกับเงื่อนไขทางการแพทย์ต่าง ๆ มันสามารถจูงใจการพัฒนาของโรคเบาหวานชนิดที่ 2หูหนวก และโรคอ้วน [12] นอกจากนี้ การรักษาโรคนอนไม่หลับ co morbid กับแพทย์เจ็บป่วยอาจจะมีสภาพทั้งสอง [13] ดังนั้น ชัดเจนต้องการรักษาโรคนอนไม่หลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอนไม่หลับเรื้อรังเป็นที่แพร่หลาย (10%)
ความผิดปกติทางการแพทย์กำหนดโดยความยากลำบากในการเข้าพักลดลงหรือนอนหลับนอนหลับหรือไม่รวมกับการบูรณะในเวลากลางวันทำงานบกพร่อง[1] มันมีความเกี่ยวข้องกับการเกิดอุบัติเหตุเพิ่มขึ้นรถยนต์และตก [2] การใช้ประโยชน์ด้านการรักษาพยาบาลที่เพิ่มขึ้น [3] และลดลงอัตราการรอดตาย[4] นอนไม่หลับ predisposes ไปสู่การพัฒนาของจำนวนของความผิดปกติทางจิตเวชโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคซึมเศร้าและความวิตกกังวล[5,6] เมื่อโรคทางจิตเวชที่มีอยู่นอนไม่หลับมีความเกี่ยวข้องกับความรุนแรงของการเจ็บป่วยมากขึ้นรวมถึงการฆ่าตัวตาย [7-9] การรักษาที่ประสบความสำเร็จของการนอนไม่หลับมักจะนำไปสู่การตอบสนองที่ก่อนหน้านี้ยากล่อมประสาทและ anxiolytic [10,11] นอนไม่หลับนอกจากนี้ยังมีการโต้ตอบกับเงื่อนไขทางการแพทย์ต่างๆ ที่จะสามารถจูงใจให้การพัฒนาของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 โรคเมตาบอลิและโรคอ้วน [12] นอกจากนี้การรักษาโรคนอนไม่หลับโรคร่วมกับทางการแพทย์ที่เจ็บป่วยอาจนำไปสู่การปรับปรุงสภาพทั้งสอง [13] ดังนั้นจึงมีความต้องการที่ชัดเจนในการรักษาโรคนอนไม่หลับ