Born in Thurso,[2] he was educated

Born in Thurso,[2] he was educated in Scotland, and graduated from the University of Edinburgh in 1883. In 1884 he was appointed chemist and physicist to the Scottish marine station, and in 1887 became a lecturer for the university extension movement, being at the same time (1893-9) recorder of the geographical section of the British Association. He became president of the geographical section in 1901. In 1892 he was appointed librarian to the Royal Geographical Society in London. From 1902 to 1906, he was honorary secretary of the Royal Meteorological Society, and became its president in 1907.[2]

Mill served on many committees connected with meteorology and allied subjects, including the International Council for the study of the sea (1901-8), and the Board of Trade committee on the water power of the British Isles (1918). In 1901, he became director of the British Rainfall Organization, and editor of British Rainfall and Symons's Meteorological Magazine. When the British Rainfall Organization was converted into a trust in 1910, he became chairman of trustees, a position from which he retired in 1919. From 1906 to 1919 he was rainfall expert to the Metropolitan Water Board.[2]

He held the post of secretary to the Royal Geographical Society during the Society's involvement with the leading British Antarctic expeditions of the late 19th and early 20th centuries. He was a friend and confidant to Scott, Shackleton, and especially to William Speirs Bruce, who led the Scottish National Antarctic Expedition, 1902–04. He initiated Bruce's move from medicine to polar research by recommending him to the Dundee Whaling Expedition to the Antarctic, 1892–93, and to other Arctic expeditions.[3] In 1923 he produced the first full-length biography of Shackleton.

Mill received the Victoria Medal of the Royal Geographical Society (1915), and the Symons Medal of the Meteorological Society (1918).[2] He is commemorated by the Mill Glacier, a tributary of the Beardmore Glacier at

85°10′S 168°30′E.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดใน Thurso, [2] เขาได้รับการศึกษาในสกอตแลนด์และจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระใน 1,883 ในปี 1884 เขาได้รับการแต่งตั้งนักเคมีและฟิสิกส์ที่สถานีทะเล scottish และในปี 1887 กลายเป็นวิทยากรสำหรับการเคลื่อนไหวขยายมหาวิทยาลัยเป็นในเวลาเดียวกัน (1893-9) บันทึกของส่วนทางภูมิศาสตร์ของสมาคมอังกฤษเขากลายเป็นประธานาธิบดีของส่วนทางภูมิศาสตร์ในปี 1901 ในปี 1892 เขาได้รับแต่งตั้งบรรณารักษ์สังคมภูมิศาสตร์หลวงในลอนดอน 1902-1906 เขาเป็นเลขานุการกิตติมศักดิ์ของสังคมอุตุนิยมวิทยาหลวงและกลายเป็นประธานาธิบดีในปี 1907. [2]

โรงสีทำหน้าที่ในคณะกรรมการหลายเชื่อมต่อกับอุตุนิยมวิทยาและวิชาพันธมิตรรวมทั้งสภาระหว่างประเทศเพื่อการศึกษาของทะเล (1901-8), และคณะกรรมการของคณะกรรมการการค้าเกี่ยวกับพลังงานน้ำของเกาะอังกฤษ (1918) ในปี 1901 เขาก็กลายเป็นผู้อำนวยการขององค์กรที่ปริมาณน้ำฝนที่อังกฤษและบรรณาธิการของปริมาณน้ำฝนที่อังกฤษและ Symons นิตยสารอุตุนิยมวิทยา เมื่อองค์กรปริมาณน้ำฝนที่อังกฤษถูกดัดแปลงเป็นความไว้วางใจในปี 1910 เขาก็กลายเป็นประธานของคณะกรรมาธิการ,ตำแหน่งที่เขาจะเกษียณในปี 1919 1906-1919 เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญน้ำฝนให้คณะกรรมการน้ำปริมณฑล. [2]

เขายกตำแหน่งเลขานุการให้กับสังคมทางภูมิศาสตร์ที่มีส่วนร่วมในพระราชของสังคมที่มีการสำรวจแอนตาร์กติกอังกฤษชั้นนำของสาย 19 และต้นศตวรรษที่ 20 เขาเป็นเพื่อนและคนสนิทที่สก็อต, แช็คเคิลและโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะ william Speirs bruce,ที่นำสก็อตการเดินทางแอนตาร์กติกชาติ 1902-1904 เขาเริ่มย้าย bruce จากยาเพื่อการวิจัยขั้วโลกโดยแนะนำให้เขา dundee ปลาวาฬเดินทางไปแอนตาร์กติก, 1892-1893, และการเดินทางขั้วโลกเหนืออื่น ๆ . [3] ในปี 1923 เขาผลิตครั้งแรกเต็มความยาวชีวประวัติของแช็.

โรงสี ได้รับเหรียญ victoria ของสังคมทางภูมิศาสตร์ที่พระราช (1915)และ Symons เหรียญของสังคมอุตุนิยมวิทยา (1918). [2] เขาเป็นอนุสรณ์โดยธารน้ำแข็งโรงงานสาขาของธารน้ำแข็งที่ Beardmore

85 ° 10 's 168 ° 30' อี.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกิดใน Thurso, [2] เขาได้รับการศึกษาในสกอตแลนด์ และจบศึกษาจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระใน 1883 ใน 1884 เขาถูกแต่งตั้งนักเคมีและ physicist สถานีทะเลสกอตแลนด์ กใน 1887 เป็น วิทยากรสำหรับการย้ายที่ส่วนขยายของมหาวิทยาลัย ที่เครื่องบันทึกเวลา (1893-9) เดียวของย่านสมาคมชาวอังกฤษ เขาเป็นประธานาธิบดีส่วนภูมิศาสตร์ใน 1901 ในค.ศ. 1892 เขาถูกแต่งตั้งบรรณารักษ์สังคมภูมิศาสตร์รอยัลในลอนดอน จาก 1902 ถึง 1906 เขาเป็นเลขานุการกิตติมศักดิ์ของสมาคมอุตุนิยมวิทยารอยัล และเป็น ประธานของในเศษ ๆ[2]

โรงสีทำหน้าที่ในคณะกรรมการจำนวนมากอุตุนิยมวิทยาและเรื่องพันธมิตร การเชื่อมต่อ รวมทั้งสภานานาชาติสำหรับการศึกษาของวิวทะเล (1901-8), และคณะกรรมการสภาหอการค้าพลังงานน้ำของอังกฤษ (ค.ศ. 1918) ใน 1901 เขาเป็นกรรมการองค์กรฝนตกอังกฤษ และบรรณาธิการของวารสารอุตุนิยมวิทยาปริมาณน้ำฝนที่อังกฤษและของ Symons เมื่อความน่าเชื่อถือใน 1910 แปลงองค์กรฝนอังกฤษ เขากลายเป็นประธานของมูลนิธิ ตำแหน่งที่เขาถอนใน 1919 จาก 1906 ถึงค.ศ. 1919 เขาถูกฝนใช้กับกระดานน้ำนคร[2]

เขาจัดการโพสต์ของเลขานุการสังคมภูมิศาสตร์รอยัลในระหว่างการมีส่วนร่วมของสังคมด้วยนิแอนตาร์กติกอังกฤษชั้นนำของในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษ เขาเป็นเพื่อนและ confidant สก็อต Shackleton และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับ William Speirs บรูซ ผู้นำที่สกอตแลนด์แห่งชาติแอนตาร์กติกเร่ง 1902–04 เขาเริ่มย้ายของบรูซจากแพทย์วิจัยขั้วโลก โดยแนะนำให้เขาไปที่ดันดี Whaling เร่งแอนตาร์ กติก 1892–93 และอื่น ๆ เลือกขั้วโลกเหนือ[3] ใน 1923 เขาผลิตประวัติปราศจากแรกของ Shackleton

โรงสีได้รับเหรียญรางวัล Victoria ของราชสมาคมภูมิศาสตร์ (1915), และเหรียญ Symons สังคมอุตุนิยมวิทยา (1918)[2] เขาเป็น commemorated โดยธารน้ำแข็งโรงงานผลิต แควนั้นของธารน้ำแข็ง Beardmore ที่

85 ° 10 ′ s 168 ° 30′E.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิดใน thurso [ 2 ]เขาได้รับการศึกษาอย่างดีในสกอตแลนด์และจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยของ Edinburgh ในในปี 1883 ใน November 1884 เขาได้รับการแต่งตั้งนักฟิสิกส์และร้านขายยาเพื่อไปยังสถานีทางทะเลชาวสกอตและในปี 1887 ได้กลายมาเป็นองค์ปาฐกสำหรับความเคลื่อนไหวการสอนที่มหาวิทยาลัยที่อยู่ที่เดียวกันเวลา( 1893-9 )ที่เครื่องบันทึกของส่วนทาง ภูมิศาสตร์ ของบริติชการเชื่อมโยงเขากลายเป็นประธานในส่วนทาง ภูมิศาสตร์ ที่ในปี 1901 ใน 1892 เขาได้รับการแต่งตั้งให้เข้ากับสังคมบรรณารักษ์ห้องสมุด Royal ทาง ภูมิศาสตร์ ใน London จากปี 1902 ถึงปี 1906 เป็นเลขานุการของราชอุตุนิยมวิทยาสังคมและกลายเป็นประธานาธิบดีใน 1907 .[ 2 ]

โถบดแห้งจัดให้บริการอยู่ในคณะกรรมการจำนวนมากพร้อมด้วยการเชื่อมต่ออุตุนิยมวิทยาและสาขาวิชาเป็นพันธมิตรรวมถึงอาหารนานาชาติคณะมนตรีสำหรับการศึกษาของทะเลได้( 1901-8 )และบอร์ดของคณะกรรมการการค้าในน้ำไฟฟ้าของเกาะอังกฤษ( 1918 ) ในปี 1901 เขาได้กลายเป็นผู้อำนวยการของบริติชปริมาณน้ำฝนและองค์กรบรรณาธิการของนิตยสารอุตุนิยมวิทยาของอังกฤษและปริมาณน้ำฝน symons เมื่อบริติชปริมาณน้ำฝนองค์กรได้ถูกดัดแปลงเข้าสู่ความน่าเชื่อถือที่ในปี 1910 เขากลายเป็นประธานของคณะกรรมการมูลนิธิฯตำแหน่งที่เกษียณแล้วซึ่งเขาจากในปีค.ศ .1919 . จากปี 1906 ไปเมื่อปี 1919 เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านปริมาณฝนยัง Metropolitan น้ำบอร์ดที่.[ 2 ]

เขาจัดขึ้นที่ราชเลขาธิการเพื่อสังคม Royal ทาง ภูมิศาสตร์ ในระหว่างการมีส่วนร่วมของสังคมที่พร้อมด้วยอุปกรณ์สำหรับอังกฤษแอนตาร์กติกชั้นนำของช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และช่วงต้นที่ 20 เขาเป็นเพื่อนและคนที่ไว้ใจในการ Scott แฌค - ค'ลทันและโดยเฉพาะที่เป็นวิลเลียม speirs Bruceผู้นำชาวสกอตแอนตาร์กติกแห่งชาติคณะที่ 1902-04 Bruce :ของเขาเริ่มย้ายจากยาในการรับสัญญาณเสียงการวิจัยโดยการแนะนำให้เขาที่ดันดีการล่าปลาวาฬในแอนตาร์กติก, 1892 - 93 ,และอื่นๆแถบอาร์กติกคณะสำรวจ.[ 3 ]ในปี 1923 เขาผลิตได้ครั้งแรกแบบเต็มความยาวชีวประวัติของแฌค - ค'ลทัน.

โถบดที่วิกตอเรียคว้าเหรียญทองได้รับพระบรมราชโองการทาง ภูมิศาสตร์ สังคม( 1915 ),และ symons คว้าเหรียญทองของอุตุนิยมวิทยาสังคม( 1918 )[ 2 ]เขาจะระลึกโถบดธารน้ำแข็งที่เป็นต้นกำเนิดของ beardmore ธารน้ำแข็งที่

85 ° 10 °, 30168 ' S . E .