In Western countries, food allergie

In Western countries, food allergies affect approximately 5% of
young children and 3–4% of adults (Sicherer & Sampson, 2010).
Although several strategies with the aim of long-term treatment
and possible cure for established food allergies are being discussed,
the current standard of care is the avoidance of food allergens
(Wang & Sampson, 2012). To offer the consumers the opportunity
to avoid foods that might lead to adverse immunologic responses,
governments all over the world have implemented regulatory
frameworks concerning the labelling of food allergens (Gendel,
2012). In the European Union, the allergenic food ingredients, for
which labelling is mandatory are listed in Annex II of the Regulation
1169/2011/EC on the provision of food information to consumers
(European Parliament & European Council, 2011).
However, this regulation does not address allergens that are unintentionally
present owing to cross-contact in the course of the
manufacturing process. Regulation 2002/178/EC (European Parliament
& European Council, 2002) states that food shall not be
placed on the market if it is unsafe

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเทศตะวันตก แพ้อาหารมีผลประมาณ 5% ของ
3-4% ของผู้ใหญ่และเด็ก (Sicherer & Sampson, 2010) .
แม้ว่ากลยุทธ์ต่าง ๆ กับจุดมุ่งหมายของการรักษาระยะยาว
และรักษาเป็นไปได้สำหรับการแพ้อาหารจะมีการกล่าวถึง,
มาตรฐานปัจจุบันของคือการสารก่อภูมิแพ้อาหาร
(วัง& Sampson, 2012) เพื่อให้ผู้บริโภคโอกาส
หลีกเลี่ยงอาหารที่อาจทำร้ายตอบ immunologic,
รัฐบาลทั่วโลกใช้ข้อบังคับ
กรอบเกี่ยวกับฉลากสารก่อภูมิแพ้ในอาหาร (Gendel,
2012) ในสหภาพยุโรป ส่วนผสมอาหารแพ้ สำหรับ
ที่ฉลากจะระบุอยู่ในเอกสารแนบ II ของข้อบังคับ
1169/2011/EC ในส่วนสำรองข้อมูลอาหารเพื่อผู้บริโภค
(&รัฐสภายุโรปสภายุโรป 2011) .
อย่างไรก็ตาม ระเบียบนี้ไม่สารก่อภูมิแพ้ที่ตั้งใจ
ปัจจุบัน เพราะการติดต่อข้ามใน course ของการ
กระบวนการผลิต ระเบียบ 2002/178/EC (รัฐสภายุโรป
&สภายุโรป 2002) ระบุว่า อาหารจะไม่ถูก
วางในตลาดถ้าไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศตะวันตกมีผลต่อการแพ้อาหารประมาณ 5% ของ
เด็กและ 3-4% ของผู้ใหญ่ (sicherer แอนด์จอห์น, 2010)
แม้ว่าหลายกลยุทธ์ที่มีจุดมุ่งหมายของการรักษาในระยะยาว
และการรักษาเป็นไปได้สำหรับการแพ้อาหารที่มีการกล่าวถึง
รักษามาตรฐานในปัจจุบันคือการหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้ของอาหาร
(วังและจอห์น, 2012) เพื่อให้ผู้บริโภคมีโอกาส
ที่จะหลีกเลี่ยงอาหารที่อาจนำไปสู่การตอบสนองของภูมิคุ้มกันไม่พึงประสงค์
ของรัฐบาลทั่วโลกมีการดำเนินการตามกฎระเบียบ
ที่เกี่ยวข้องกับการติดฉลากกรอบของสารก่อภูมิแพ้อาหาร (Gendel,
2012) ในสหภาพยุโรปส่วนผสมอาหารภูมิแพ้สำหรับ
การติดฉลากที่มีผลบังคับใช้มีการระบุไว้ในภาคผนวกที่สองของกฎระเบียบ
เกี่ยวกับการจัด 1169/2011/EC ของข้อมูลอาหารให้กับผู้บริโภค
(รัฐสภายุโรปและคณะมนตรียุโรป, 2011)
แต่ระเบียบนี้ ไม่ได้อยู่ที่สารก่อภูมิแพ้ที่มีความตั้งใจ
ในปัจจุบันเนื่องจากการติดต่อข้ามในระหว่าง
กระบวนการผลิต ระเบียบ 2002/178/EC (รัฐสภายุโรป
และสภายุโรป, 2002) กล่าวว่าอาหารจะไม่ถูก
วางขายในตลาดถ้าเป็นที่ไม่ปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประเทศตะวันตก การแพ้อาหาร ส่งผลกระทบต่อประมาณ 5 %
เด็ก 3 – 4 % ของผู้ใหญ่ ( sicherer & Sampson , 2010 ) .
แม้ว่ากลยุทธ์ต่าง ๆที่มีจุดมุ่งหมายของการรักษาในระยะยาวและสามารถรักษา
ก่อตั้งแพ้อาหารที่ถูกกล่าวถึง มาตรฐานของการดูแลเป็นปัจจุบัน

อาหารการหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้ ( วัง& Sampson , 2012 ) เพื่อให้ผู้บริโภคได้มีโอกาส
หลีกเลี่ยงอาหารที่อาจทำให้อาการไม่พึงประสงค์ทางภูมิคุ้มกันวิทยาการตอบสนอง
รัฐบาลทั่วโลกได้ใช้กฎระเบียบเกี่ยวกับการติดฉลากสารก่อภูมิแพ้
กรอบอาหาร ( gendel
, 2012 ) ในสหภาพยุโรป , ส่วนผสมอาหารที่ทำให้เกิดการแพ้ สำหรับ
ซึ่งฉลากเป็นข้อบังคับระบุไว้ในภาคผนวก 2 ของระเบียบ
1255 / 2011 / EC เกี่ยวกับการให้ข้อมูลกับผู้บริโภค
อาหาร( รัฐสภายุโรปสภายุโรป& , 2011 ) .
อย่างไรก็ตาม ระเบียบนี้ไม่ที่อยู่ allergens ที่ไม่ได้ตั้งใจ
ปัจจุบันเนื่องจากข้ามติดต่อในหลักสูตรของ
กระบวนการผลิต EC ระเบียบ 2002 / 178 / (
&รัฐสภายุโรปสภายุโรป , 2002 ) ระบุว่าอาหารจะไม่ถูก
วางไว้ในตลาด ถ้ามันไม่ปลอดภัย