In a world of no purpose or determi

In a world of no purpose or determined values, everything operates on a flat plane of equal insignificance. As with the flattening of pictorial space in cubist art and the flattening of time in the modern novel, so in absurd drama there is flattening out of form. Man is no longer an aspiring creature, moving upwards toward ever greater achievement; he is either chasing his tail on the flat plane of existence or moving downwards toward disintegration and decay. The from of absurd drama tends to be either circular and repetitious, as with Beckett's Godot and play and lonesco's The Bald Soprano and The Lesson, or a declining spiral into futility and dissolution, as in Endgame, Krapp's Last Tape, and The Chairs. In a world in which all events are equally meaningless there can be only one climax--and that is the negative one of death. Once again, as we saw with pinter, we are in T.S. Eliot's world, which "ends, not with a bang but a whimper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในโลกของวัตถุประสงค์หรือกำหนดค่าไม่ ทุกอย่างทำงานบนเครื่องบินที่แบนของ insignificance เท่า ตาม ด้วยการแบนพื้นที่สูญในศิลปะทาวน์และแบนในนวนิยายสมัยใหม่ ในละครไร้สาระ เป็นแบนออกจากฟอร์ม คนไม่มีสัตว์ธีม ย้ายขึ้นไปสู่ความสำเร็จมากกว่าเคย เขาจะไล่เขาหางบนระนาบแบนที่ดำรงอยู่ หรือย้ายลงไปทางสลายตัวและผุ การจากของละครไร้สาระมีแนวโน้มที่จะ เป็นวงกลม และเกิด ซ้ำ เป็นของเบ็คเค็ทท์ Godot และเล่น และของ lonesco หัวล้านโซปราโน และบท เรียน หรือเกลียวลดลงเป็นอุดมคติและยุบ เป็นใน Endgame, Krapp ของ เทปสุดท้าย และ เก้าอี้ ในโลกซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดเท่า ๆ กันไม่ สามารถมีจุดสุดยอดเพียงหนึ่ง — และที่เป็นลบของความตาย ครั้ง เราเห็นพินเทอร์ เราอยู่ในโลกของเอเลียต T.S. ซึ่ง "สิ้นสุด ไม่ มีบางแต่เป็น whimper

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในโลกของวัตถุประสงค์หรือค่าความมุ่งมั่นไม่มีทุกอย่างดำเนินการบนเครื่องบินแบนเล็กน้อยเท่ากับ เช่นเดียวกับพื้นที่ราบในงานศิลปะภาพเขียนภาพแบบเหลี่ยมและแบนราบของเวลาในนวนิยายสมัยใหม่ดังนั้นในละครเรื่องไร้สาระมีแฟบออกจากรูปแบบ ผู้ชายไม่ได้เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องการย้ายขึ้นไปสู่​​ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เคย; เขาเป็นทั้งไล่หางของเขาบนเครื่องบินแบนของการดำรงอยู่หรือย้ายลงไปสู่​​การสลายตัวและการเสื่อมสลาย จากละครเรื่องเหลวไหลมีแนวโน้มที่จะเป็นได้ทั้งวงกลมและซ้ำเช่นเดียวกับ Godot ของ Beckett และเล่นและ lonesco เป็นโซปราโนหัวโล้นและบทเรียนหรือเกลียวลดลงเป็นความหมายและการสลายตัวในขณะที่ฤทธิ์, Krapp เทปสุดท้ายและเก้าอี้ ในโลกที่ทุกเหตุการณ์ที่มีความหมายอย่างเท่าเทียมกันสามารถมีได้เพียงหนึ่งจุดสุดยอด - และนั่นคือหนึ่งในเชิงลบของการเสียชีวิต อีกครั้งหนึ่งที่เราเห็นกับพินเราอยู่ในโลกทีซึ่ง "ปลายไม่ได้กับปัง แ​​ต่เสียงครวญคราง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในโลกที่ไม่มีจุดมุ่งหมายหรือกําหนดค่าทุกอย่างทำงานบนระนาบแบนของไม่สำคัญเท่ากับ เป็นกับแฟบของพื้นที่ลูกบาศก์ภาพศิลปะและแฟบเวลาในนวนิยายสมัยใหม่ ดังนั้นในไร้สาระ ละครมีแบนออกจากฟอร์ม ผู้ชายที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่ต้องการย้ายขึ้นไปต่อผลสัมฤทธิ์เดิมมากกว่าเขาเป็นทั้งวิ่งไล่หางของเขาในระนาบแบนของการดำรงอยู่ หรือลง และย้ายไปยังการผุ จากเรื่องไร้สาระ ละครจึงเป็นทั้งวงกลมและซ้ำซาก กับแบ็คเก็ต โกโด และเล่น และ lonesco เป็นโซปราโน่ หัวล้าน และบทเรียน หรือลดลงถึงเกลียวในและการละลาย เช่น แผนสุดท้ายของ krapp , เทป , และเก้าอี้ในโลกซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดก็ไม่มีความหมายเท่ากันสามารถมีได้เพียงหนึ่งจุดสุดยอด . . . . และนั่นคือหนึ่งในทางลบของความตาย อีกครั้งที่เราเห็นกับพิน เราอยู่ในโลกครับอีเลียตซึ่ง " จบ ไม่โครมคราม แต่ครวญคราง