This type of posture was a delibera

This type of posture was a deliberate snub, rejecting all conversation.

Her expression was nonchalant, like clouds on the horizon. It was so remote and distant, making Su Luo seem unreachable.

Nangong Liuyun’s expression was brooding. as his complexion slowly darkened.

Su Luo was attempting to straighten her body when suddenly a large shadow enveloped her entire person.

She unconsciously opened her eyes.

Before Su Luo could focus, unexpectedly she was confined within Nangong Liuyun’s embrace. His slender fingers glided over her face and paused between her lips.

Her lips were exceptionally beautiful. They were light in color, moist and plump, evoking the phrase ‘suitable to be kissed’.

Nangong Liuyun leaned down. His beautiful, perfect, and thin lips kissed Su Luo’s lightly colored lips.

But, Su Luo firmly pushed him away.

“Are you still blaming this king?” Nangong Liuyun asked in a low voice, his scorching gaze fixated on her.

Su Luo was wordlessly silent.

“Angry at this king for abandoning you that day?” Nangong Liuyun’s voice was clearly cold.

Su Luo remained silent.

Within the carriage, there was a period of silence.

After what seemed to be a long time, Nangong Liuyun delivered some words in explanation. “She and this king grew up together. She saved this king’s life once. There are some matters that you don’t understand and are unlikely to understand…”

Su Luo opened her eyes and shot him an offhand glance. All of a sudden, the corner of her mouth hooked into a taunting smile and she asked in a contrary manner, “Right, how could I blame you?”

What Nangong Liuyun intended to say was choked off by her words. A look of astonishment containing complicated feelings flashed across his eyes. This prompted him to return to his frequent habit of staring at Su Luo.

Su Luo lifted her eyebrows, giving him a smile that was not a smile. “What qualifications do I have to blame you? Like you said, the two of you have been together since childhood. You are childhood sweethearts with mutual trust. You have saved each other’s lives. We are only strangers who came together by chance and have between us a few short days of friendship. Therefore, how could I blame you?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดของท่านี้คือ snub เจตนา ปฏิเสธการสนทนาทั้งหมดนิพจน์ของเธอถูกเมิน เช่นเมฆบนขอบฟ้า ดังนั้นระยะไกล และ ไกล การทำลู Su ที่ดูเหมือนจะไม่สามารถเข้าถึงได้Nangong Liuyun นิพจน์ถูกกกไข่ เป็นของเขาให้มืดลงอย่างช้า ๆSu ลูกำลังพยายามยืดร่างกายของเธอเมื่อจู่ ๆ เงาใหญ่พวงคนเธอทั้งเธอเปิดตาของเธอโดยไม่รู้ตัวก่อนที่ลู Su สามารถโฟกัส โดยไม่คาดคิดเธอถูกจำกัดภายในอ้อมกอด Nangong Liuyun นิ้วเรียวของเขาทะยานผ่านใบหน้าของเธอ และหยุดชั่วคราวระหว่างริมฝีปากของเธอริมฝีปากของเธอสวยงามเป็นพิเศษ พวกเขามีแสงสี อวบ evoking วลี 'เหมาะสมที่จะจูบ' และความชื้นNangong Liuyun ก็เอนลง ริมฝีปากของเขาสวยงาม สมบูรณ์ และบางจูบริมฝีปากเบา ๆ สี Su ลูแต่ Su ลูมั่นผลักเขาออกไป"มีคุณยังคง blaming คิงนี้" Nangong Liuyun ถามเสียงต่ำ สายตาของเขาแผด fixated ในของเธอSu ลูถูกเงียบ wordlessly"โกรธที่พระมหากษัตริย์นี้สำหรับทิ้งวัน" Nangong Liuyun เสียงก็เย็นอย่างชัดเจนSu ลูยังคงเงียบในการขนส่ง มีระยะเวลาของความเงียบหลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเวลานาน Nangong Liuyun ส่งคำบางคำในการอธิบาย "เธอและคิงนี้เติบโตมาด้วยกัน เธอบันทึกชีวิตนี้กษัตริย์ครั้ง มีบางเรื่องที่คุณไม่เข้าใจและไม่น่าจะเข้าใจ..."Su ลูเปิดดวงตาของเธอ และยิงเขาทันที offhand อย่างกะทันหัน การติดยาเสพติดมุมปากเป็นรอยยิ้มด่า และเธอถามในลักษณะตรงกันข้าม "ขวา วิธีสามารถฉัน ตำหนิคุณ"Nangong Liuyun ที่ตั้งใจจะพูดถูกสำลักออก โดยคำพูดของเธอ ดูเมือประกอบด้วยความรู้สึกซับซ้อนประกายในดวงตาของเขา นี้แจ้งให้กลับไปเป็นนิสัยของเขาบ่อยจ้องลู SuSu ลูยกคิ้วของเธอ ให้เขารอยยิ้มที่ไม่ดี "เกี่ยวกับคุณสมบัติต้องโทษคุณ คุณกล่าวว่า คุณสองได้รับกันตั้งแต่วัยเด็ก คู่รักวัยเด็กที่ มีความน่าเชื่อถือซึ่งกันและกันได้ คุณได้บันทึกชีวิตของผู้อื่น เราเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่มาด้วยกันโดยบังเอิญ และมีกี่ระยะวันของมิตรภาพระหว่างเรา ดังนั้น วิธีสามารถฉันตำหนิคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภทของท่านี้เป็นการดูแคลนเจตนาปฏิเสธการสนทนาทั้งหมด. การแสดงออกของเธอเป็นไม่ไยดีเช่นเมฆบนฟ้า มันจึงห่างไกลและห่างไกลทำให้ซู Luo ดูเหมือนไม่สามารถเข้าถึง. แสดงออก Nangong Liuyun ก็ครุ่นคิด เป็นผิวของเขาค่อย ๆ มืด. ซู Luo เป็นความพยายามที่จะตรงร่างกายของเธอเมื่อจู่เงาขนาดใหญ่ห่อหุ้มบุคคลทั้งหมดของเธอ. เธอไม่รู้ตัวเปิดตาของเธอ. ก่อนที่ซู Luo สามารถมุ่งเน้นจู่ ๆ เธอถูกกักตัวอยู่ในอ้อมกอดของ Nangong Liuyun นิ้วมือเรียวยาวของเขาเดินให้ทั่วใบหน้าของเธอและหยุดชั่วคราวระหว่างริมฝีปากของเธอ. ริมฝีปากของเธอมีความสวยงามเป็นพิเศษ พวกเขาเป็นแสงสีชื้นและอวบปลุกวลี 'เหมาะที่จะจูบ'. Nangong Liuyun โน้มตัวลง ที่สวยงามสมบูรณ์แบบและริมฝีปากบางของเขาจูบริมฝีปากสีเบา ๆ ซู Luo ของ. แต่ซู Luo มั่นผลักเขาออกไป. "คุณยังคงโทษกษัตริย์นี้?" Nangong Liuyun ถามเสียงต่ำ, จ้องมองเปรี้ยงของเขาจับจ้องอยู่ที่เธอ. ซู Luo เงียบคอแข็ง. "โกรธที่คิงนี้ทิ้งคุณในวันนั้น?" เสียง Nangong Liuyun เป็นอย่างชัดเจนเย็น. ซู Luo ยังคงนิ่งเงียบ. ภายในสายการบินที่มีเป็นช่วงเวลาของความเงียบ. หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเวลานาน Nangong Liuyun ส่งคำบางคำในการอธิบาย "เธอและพระมหากษัตริย์นี้เติบโตมาด้วยกัน เธอช่วยชีวิตของกษัตริย์ในครั้งนี้ มีเรื่องบางอย่างที่คุณไม่เข้าใจและไม่น่าจะเข้าใจ ... "เป็นซู Luo เปิดตาของเธอและเขายิงได้อย่างรวดเร็วทันทีทันใด ทั้งหมดในทันทีที่มุมปากของเธอติดยาเสพติดเป็นรอยยิ้มและด่าว่าเธอถามในลักษณะที่ตรงกันข้าม "ตอนวิธีการที่ฉันจะโทษคุณ?" อะไร Nangong Liuyun ตั้งใจที่จะบอกว่าได้รับการสำลักปิดโดยคำพูดของเธอ ดูของความประหลาดใจที่มีความรู้สึกที่ซับซ้อนประกายทั่วดวงตาของเขา แจ้งเตือนเรื่องนี้ให้เขากลับไปนิสัยบ่อยของเขาจ้องมองที่ซู Luo. ซู Luo ยกคิ้วของเธอทำให้เขามีรอยยิ้มที่ไม่ได้รอยยิ้ม "คุณสมบัติอะไรที่ฉันต้องตำหนิคุณ? เช่นเดียวกับที่คุณกล่าวว่าคุณสองคนอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก คุณเป็นคู่รักในวัยเด็กด้วยความไว้วางใจซึ่งกันและกัน คุณได้บันทึกชีวิตของแต่ละคน เราเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่มาร่วมกันโดยบังเอิญและมีระหว่างเราวันสั้น ๆ ไม่กี่แห่งมิตรภาพ ดังนั้นวิธีการที่ฉันสามารถตำหนิคุณ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่าประเภทนี้เป็นการดูแคลนเจตนาปฏิเสธทุกการสนทนาการแสดงออกของเธอถูกเมินเฉย เหมือนเมฆบนฟ้า มันอยู่ห่างไกล ไกล ทำให้ ซู ลู ดูเป็นมิตรสีหน้าของนังก๊อก liuyun ถูกกก . ที่ผิวค่อยๆ มืดมัวไปซู หลัว พยายามยืดกายเธอเมื่อจู่ๆ เงาขนาดใหญ่ห่อหุ้มคนทั้งเธอเธอ โดยไม่รู้สึกตัว ลืมตาขึ้นก่อนที่ซูหลัวสามารถโฟกัส บังเอิญเธอถูกกักขังอยู่ภายในอ้อมกอดของนังก๊อก liuyun . นิ้วของเขาเรียวกไลดิดทั่วใบหน้าของเธอและหยุดระหว่างริมฝีปากริมฝีปากสวยโคตร มีแสง สี ชุ่มชื่นและอวบ , evoking วลี ' เหมาะที่จะจูบ 'นังก๊อก liuyun เอนตัวลง ของเขาที่สวยงาม สมบูรณ์แบบ และริมฝีปากบางจูบซูหลัวเบาหวิวสีริมฝีปากแต่ ซู ลู อย่างมั่นคง ผลักเขาออกไป" คุณยังโทษกษัตริย์ " นังก๊อก liuyun ถามด้วยเสียงต่ำๆ สายตาของเขาจับจ้องที่แผดเผาเธอซูลู ได้แต่เงียบ" โกรธพระราชาที่ทอดทิ้งเธอวันนั้น " เสียงของนังก๊อก liuyun ว่าหนาวซู หลัว ยังคงเงียบภายในรถม้า มีช่วงเวลาของความเงียบหลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะนาน นังก๊อก liuyun ส่งบางคำในคำอธิบาย " เธอ และกษัตริย์องค์นี้โตมาด้วยกัน เธอช่วยชีวิตนี้กษัตริย์ครั้ง มีบางอย่างที่คุณไม่เข้าใจ และไม่น่าที่จะเข้าใจ . . . . . . . "ซูลูลืมตาขึ้นและยิงเขาอย่างรวดเร็วโดยไม่ใส่ใจ . จู่ๆ มุมปากของเธองุ้มเข้าไปเยาะเย้ย รอยยิ้มเธอถามในทางตรงกันข้ามลักษณะ " ใช่ ฉันจะโทษนาย "แล้วนังก๊อก liuyun ตั้งใจจะพูดก็สำลักออกมาด้วยคำพูดของเธอ ลักษณะของความประหลาดใจที่มีความซับซ้อนความรู้สึกประกายในดวงตาของเขา นี้ทำให้เขากลับไปยังนิสัยบ่อยของเขาจ้องซูหลอ .ซู หลัว ยกคิ้วของเธอให้เขา รอยยิ้มที่ไม่ใช่รอยยิ้ม " ความสามารถอะไรที่ผมจะโทษคุณ เหมือนที่คุณพูด คุณสองคนมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก คุณเป็นคู่รักที่มีเด็ก ไว้ใจซึ่งกันและกัน คุณได้บันทึกชีวิตของกันและกัน เราเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่บังเอิญมาด้วยกัน และมีกันไม่กี่สั้นวันมิตรภาพ ดังนั้น ฉันจะโทษนาย "