by the fourth generation of compute

by the fourth generation of computers, the use of magnetic cores had virtually disappeared and chip circuitry was becoming increasingly smaller. the technique by which this was accomplished was called large scale integration (Lis) (see Figure 1-26). LST was based on the principle that the closer the components, the shorter the route electricity has to travel. With shorter routes, processing is faster. LSI put thousands of transistors on a single silicon chip and provided faster processing. Yet even at this time, the functions that could be,performed on a chip were permanently fixed during the production process.
Ted Hoff, a young engineer at Intel Corporation,introduced an idea that packed onto one chip the arithmetic and logic circuitry needed for computations. Other control functions such as input, output and memmory,were placed on separate chips. The result was a single, programmable processing unit. This was called the microprocessor or "computer on a chip". The microprocessor could be made to act like any kind of calculator or computer on a chip".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยรุ่นที่สี่ของคอมพิวเตอร์ แทบหายใช้แกนแม่เหล็ก และวงจรชิได้กลายเป็นมีขนาดเล็กมาก เทคนิคที่นี้ไม่ได้มีเรียกรวมขนาดใหญ่ (Lis) (ดูรูป 1-26) LST เป็นไปตามหลักการว่า ใกล้ชิดส่วนประกอบ ตัวสั้นไฟฟ้ากระบวนการผลิตมีการเดินทาง ด้วยเส้นทางที่สั้นกว่า ประมวลผลได้เร็ว LSI ใส่พัน transistors ชิเดียวซิลิคอน และให้ประมวลผลได้เร็วขึ้น แต่ในขณะนี้ แม้แต่ฟังก์ชันที่สามารถจะ การชิพการคงอยู่อย่างถาวรในระหว่างกระบวนการผลิต Ted Hoff วิศวกรหนุ่มที่ Intel Corporation แนะนำความคิดที่รวบรวมไว้บนชิพหนึ่งวงจรทางคณิตศาสตร์และตรรกะที่จำเป็นสำหรับการประมวลผล ฟังก์ชั่นการควบคุมอื่น ๆ เช่นเข้า ออก และ memmory ถูกวางไว้บนชิต่างหาก ผลมีหน่วยประมวลผลเดียว โปรแกรม นี้มีเรียกไมโครโพรเซสเซอร์หรือ "คอมพิวเตอร์ชิปที่" หน่วยประมวลผลสามารถทำเพื่อทำหน้าที่เสมือนใด ๆ ชนิดของเครื่องคิดเลขหรือคอมพิวเตอร์ชิปที่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยรุ่นที่สี่ของคอมพิวเตอร์การใช้งานของแกนแม่เหล็กได้หายไปจริงและวงจรชิปได้กลายเป็นขนาดเล็กมากขึ้น เทคนิคที่นี้ก็ประสบความสำเร็จได้รับการเรียกว่าการรวมขนาดใหญ่ (เงียบ) (ดูรูปที่ 1-26) LST มีพื้นฐานอยู่บนหลักการที่ว่าใกล้ชิดส่วนประกอบที่สั้นไฟฟ้าเส้นทางที่มีการเดินทาง ด้วยเส้นทางที่สั้นลงในการประมวลผลได้เร็วขึ้น LSI ใส่พันของทรานซิสเตอร์บนชิปซิลิกอนที่เดียวและให้การประมวลผลได้เร็วขึ้น แต่แม้ในเวลานี้ฟังก์ชั่นที่อาจจะดำเนินการบนชิปได้รับการแก้ไขอย่างถาวรในระหว่างกระบวนการผลิต.
เท็ดฮอฟฟ์, วิศวกรหนุ่มที่อินเทลคอร์ปอเรชั่นเปิดตัวความคิดที่ว่าบรรจุลงบนชิปคณิตศาสตร์และวงจรตรรกะที่จำเป็นสำหรับการคำนวณ . ฟังก์ชั่นการควบคุมอื่น ๆ เช่นนำเข้าส่งออกและหน่วยความจำ, ถูกวางไว้บนชิปแยกต่างหาก ผลที่ได้เป็นหนึ่งเดียวหน่วยประมวลผลโปรแกรม นี้เรียกว่าไมโครโปรเซสเซอร์หรือ "คอมพิวเตอร์บนชิป" ไมโครโปรเซสเซอร์อาจจะทำที่จะทำหน้าที่เช่นเดียวกับชนิดของเครื่องคิดเลขหรือคอมพิวเตอร์บนชิปใด ๆ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยรุ่นที่สี่ของคอมพิวเตอร์ การใช้แกนแม่เหล็กก็แทบหายไปและชิปวงจรเป็นมากขึ้นมีขนาดเล็กลง เทคนิคซึ่งได้ถูกเรียกว่าบูรณาการขนาดใหญ่ ( LIS ) ( ดูจากรูป ) LST ใช้หลักการที่ว่าใกล้ส่วนประกอบ สั้นกว่าเส้นทางไฟฟ้าได้เดินทาง ด้วยเส้นทางที่สั้นประมวลผลได้เร็วขึ้น LSI ให้พันของทรานซิสเตอร์บนชิปซิลิคอนเดียวและให้ประมวลผลได้เร็วขึ้น แต่ถึงเวลานี้ ฟังก์ชั่นที่สามารถดำเนินการบนชิปเป็นถาวรคงที่ในระหว่างกระบวนการผลิต
เท็ดฮอฟ วิศวกรหนุ่มที่อินเทล คอร์ปอเรชั่นเปิดตัวไอเดียที่บรรจุไว้บนตัวชิปทางคณิตศาสตร์และตรรกะวงจรที่จำเป็นสำหรับการคำนวณ .ฟังก์ชั่นการควบคุมอื่น ๆ เช่น ข้อมูลผลผลิตและแมมโมรี่ ถูกวางไว้บนชิปแยก เป็นผลเดี่ยว หน่วยประมวลผลแบบ นี้เรียกว่าไมโครโปรเซสเซอร์ หรือ " คอมพิวเตอร์บนชิป " ไมโครโพรเซสเซอร์ได้เหมือน ชนิดใด ๆของเครื่องคิดเลขหรือคอมพิวเตอร์บนชิป "