They show well how interactions wit

They show well how interactions with other people can be crucial to such matters as
whether visitors even notice particular exhibits and they argue that ‘interaction does not
so much permeate a set of pre-established dispositions or bodies of knowledge, but rather
provides the material and interactional circumstances through which people come to see
and understand exhibits in particular ways’ (Heath and vom Lehn 2004, p. 60). In making
this argument, they also point out that by contrast with research on language and even
gesture, there is very little terminology to describe interaction among people.
Surprisingly, however, they themselves offer rather little in their articles and only
occasionally make suggestions that might have relevance beyond the particular exhibits
that they discuss. Some of these are, however, interesting in terms of media technologies.
For example, developing their argument about the social nature of the museum
experience they argue that ‘mutual or public visibility’ is an important feature of the
museum experience. In other words, unlike the experience of, say, sitting at one’s own
computer at home, in a museum people expect an experience in which, to some degree at
least, the experience is shared or, as they put it, ‘collaborative’ (ibid., p. 62). Some
technologies, however, ‘undermine the mutual or public visibility of conduct’ (Health
et al. 2002, p. 29) by privatising it and preventing collaboration or even significant
witnessing. Working with artist Jason Cleverly, they show how even relatively low-tech
but artistically innovative exhibitionary strategies can encourage collaboration and
meaningful interactivity (especially Hindmarsh et al. 2002 and 2005).{

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาแสดงให้ดีว่าการมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ สามารถมีความสำคัญต่อเรื่องดังกล่าวเป็น
ผู้เข้าชมไม่ว่าจะได้แจ้งให้ทราบโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดแสดงนิทรรศการและพวกเขายืนยันว่า "การทำงานร่วมกันไม่
มากซึมชุดของการแสดงออกก่อนขึ้นหรือองค์ความรู้ แต่
มีวัสดุและ ปฏิสัมพันธ์ผ่านสถานการณ์ที่ผู้คนมาดู
และเข้าใจการจัดแสดงนิทรรศการในรูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่ง '(เฮลธ์และวอม Lehn 2004, น. 60) ในการทำ
เรื่องนี้พวกเขายังชี้ให้เห็นว่าตรงกันข้ามกับการวิจัยด้านภาษาและแม้กระทั่ง
ท่าทางมีคำศัพท์น้อยมากที่จะอธิบายถึงการทำงานร่วมกันในหมู่คน.
น่าแปลกใจ แต่พวกเขาเองมีค่อนข้างน้อยในบทความของพวกเขาและมีเพียง
บางครั้งให้คำแนะนำว่าอาจจะ มีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดแสดงนิทรรศการเกินกว่า
ที่พวกเขาพูดคุย บางส่วนของเหล่านี้มี แต่ที่น่าสนใจในแง่ของเทคโนโลยีสื่อ.
ยกตัวอย่างเช่นการพัฒนาโต้แย้งของพวกเขาเกี่ยวกับลักษณะทางสังคมของพิพิธภัณฑ์
ประสบการณ์ที่พวกเขาอ้างว่า 'การมองเห็นซึ่งกันและกันหรือประชาชนเป็นคุณลักษณะที่สำคัญของ
ประสบการณ์พิพิธภัณฑ์ ในคำอื่น ๆ ที่แตกต่างจากประสบการณ์ในการพูด, นั่งที่ของตัวเองหนึ่ง
คอมพิวเตอร์ที่บ้านในคนพิพิธภัณฑ์คาดหวังว่าประสบการณ์ที่ในระดับหนึ่งที่
น้อยประสบการณ์ที่ใช้ร่วมกันหรือเป็นพวกเขาใส่มัน 'ร่วมกัน' ( อ้างแล้ว. พี. 62) บาง
เทคโนโลยี แต่ 'ทำลายการมองเห็นซึ่งกันและกันหรือสาธารณะของการดำเนินการ' (สุขภาพ
et al. 2002, น. 29) โดยการแปรรูปและการป้องกันไม่ให้การทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญหรือแม้กระทั่งการ
เป็นพยาน การทำงานกับศิลปินเจสันฉลาดพวกเขาแสดงให้เห็นว่าแม้จะมีเทคโนโลยีที่ค่อนข้างต่ำ
แต่ศิลปะนวัตกรรมกลยุทธ์ exhibitionary สามารถกระตุ้นให้ทำงานร่วมกันและ
การติดต่อสื่อสารที่มีความหมาย (โดยเฉพาะฮินด์มาร์ช et al. 2002 และ 2005). {

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาแสดงได้ดีวิธีการโต้ตอบกับคนอื่น ๆสามารถสำคัญในเรื่อง เช่นว่าผู้เข้าชมได้สังเกตเห็นโดยเฉพาะ
จัดแสดงและพวกเขาเถียงว่า ' ปฏิสัมพันธ์ไม่ได้
มากซึมชุดก่อนสร้างอุปนิสัยหรือองค์ความรู้ แต่ค่อนข้าง
ให้วัสดุและสถานการณ์การปฏิสัมพันธ์ผ่านที่คนมาหา
และเข้าใจการจัดแสดงเฉพาะทาง ( สุขภาพอนามัยและ vom เลน 2004 , หน้า 60 ) ในการทํา
อาร์กิวเมนต์นี้ เขายังชี้ว่า ในทางตรงกันข้ามกับวิจัยภาษาและแม้แต่
ท่าทางมีน้อยมากคำศัพท์ที่จะอธิบายปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้คน
อย่างแปลกใจ แต่พวกเขามีค่อนข้างน้อยในบทความของพวกเขาและมีเพียง
บางครั้งให้ข้อเสนอแนะที่อาจจะมีความเกี่ยวข้องเกินโดยเฉพาะนิทรรศการ
ที่พวกเขาคุยกัน บางส่วนของเหล่านี้ แต่ที่น่าสนใจในแง่ของสื่อเทคโนโลยี
ตัวอย่างเช่นการพัฒนาอาร์กิวเมนต์ของพวกเขาเกี่ยวกับธรรมชาติของสังคมของพิพิธภัณฑ์
ประสบการณ์พวกเขาเถียงว่า ' ร่วมกัน หรือการมองเห็น สาธารณะ คือ คุณสมบัติที่สำคัญของประสบการณ์
พิพิธภัณฑ์ ในคำอื่น ๆซึ่งแตกต่างจากประสบการณ์ พูด นั่งเอง
คอมพิวเตอร์ที่บ้าน ในพิพิธภัณฑ์คนคาดหวังประสบการณ์ ซึ่งในบางระดับที่
อย่างน้อย ประสบการณ์ร่วมกัน หรือเช่นที่พวกเขาใส่ ' ร่วมกัน ' ( อ้างแล้ว , หน้า 62 ) บาง
เทคโนโลยี อย่างไรก็ตาม ' ทำลายทัศนวิสัยสาธารณะร่วมกัน หรือความประพฤติของ ' ( สุขภาพ
et al . 2545 , หน้า29 ) โดย privatising มันและป้องกันไม่ให้ความร่วมมือ หรือแม้แต่ความ
เป็นพยาน การทำงานกับศิลปินเจสันอย่างชาญฉลาด พวกเขาแสดงให้เห็นว่าแม้ค่อนข้างต่ำเทคโนโลยี
แต่สวย exhibitionary กลยุทธ์นวัตกรรมสามารถส่งเสริมความร่วมมือและ
มีความหมายการโต้ตอบ ( โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Hindmarsh et al . { พ.ศ. 2545 และ 2548 )