In an affluent and western democrat

In an affluent and western democratic country such as Australia, despite universal health care and comprehensive social security systems some people are still homeless. Homelessness is a difficult and complex social issue that often has devastating consequences for those affected by it. Despite the traditional image of homeless people as older men or street kids, there are increasing numbers of single women, families and young people joining single adult males in homelessness. Indigenous Australians are especially over-represented in the homeless population (AIHW, 2004). Social policy commentators have consistently recognised homeless people as the most marginalised section of Australian society. Many people experiencing homelessness face a range of problems, including unemployment, substance abuse and mental health problems. People with a severe mental illness may be the most vulnerable and disadvantaged persons within the homeless population.

The prevention of homelessness and the provision of adequate housing is a crucial social policy issue facing Australia. The Supported Accommodation Assistance Program (SAAP) is Australia's primary service delivery response to homelessness. SAAP is a jointly funded Australian and state and territory government program assisting people who are homeless or at risk of becoming homeless (including women and children escaping domestic violence) to achieve the maximum possible degree of self-reliance and independence through a range of support and transitional accommodation services. The Australian Government has a policy leadership role and state and territory governments are responsible for the day-to-day management of the program.

Since May 2000, the National Homelessness Strategy (NHS) has been the focus of the Australian Government's response to the problem of homelessness by setting the framework for future policy and program development in this area. The NHS provides a strategic approach to the prevention and reduction of homelessness across Australia through means of prevention and early intervention. The following objectives were identified to help achieve this outcome:

to provide a strategic framework that will improve collaboration and linkages between existing programs and services, to improve outcomes for clients and reduce the incidence of homelessness;1
to identify best practice models, which can be promoted and replicated, that will enhance existing homelessness policies and programs;
to build the capacity of the community sector to improve linkages and networks; and
to raise awareness of the issue of homelessness throughout all areas and levels of government and in the community.
The NHS seeks to achieve these objectives in a manner consistent with the following four themes:
Working Together in a Social Coalition;
Prevention;
Early Intervention; and
Crisis Transition and Support.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการแต่ละ และเวสเทิร์นประชาธิปไตยประเทศเช่นออสเตรเลีย แม้ มีระบบสากลสุขภาพ และครอบคลุมสังคม บางคนมีประชาชนกว่ายังคง Homelessness เป็นเรื่องยาก และซับซ้อนสังคมปัญหาที่มักจะมีผลทำลายล้างผู้รับผลกระทบจากมัน ได้ แม้ มีรูปแบบดั้งเดิมของคนจรจัดคนเก่าหรือถนนสำหรับเด็ก มีจำนวนหญิงเดี่ยว ครอบครัวและเยาวชนร่วมผู้ใหญ่ชายเดียวใน homelessness เพิ่มขึ้น ชาวพื้นเมืองออสเตรเลียมีประชากรจรจัด (AIHW, 2004) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง represented เกิน แสดงนโยบายสังคมมีคนจรจัดอย่างสม่ำเสมอได้รับการยอมรับเป็นส่วนที่ marginalised ที่สุดของสังคมออสเตรเลีย หลายคนประสบ homelessness หน้ามีปัญหา ว่างงาน ละเมิดสิทธิสาร และปัญหาสุขภาพจิต คนที่ มีโรคจิตรุนแรงอาจเป็นบุคคลผู้ด้อยโอกาส และเสี่ยงมากที่สุดภายในประชากรจรจัด

การป้องกันของ homelessness และจัดที่อยู่อาศัยที่เพียงพอเป็นปัญหานโยบายทางสังคมที่สำคัญหันหน้าไปทางออสเตรเลีย การสนับสนุนที่พักเหลือโปรแกรม (แซ่บ) จะตอบส่งบริการหลักของออสเตรเลีย homelessness แซ่บเป็น funded ร่วมออสเตรเลีย และรัฐ และอาณาเขตรัฐบาลโปรแกรมช่วยคนจรจัดหรือเสี่ยงเป็นจรจัด (รวมทั้งผู้หญิงและเด็กหนีความรุนแรงในครอบครัว) ให้ได้ระดับสูงสุดของการพึ่งพาตนเองและความเป็นอิสระ โดยสนับสนุนและอีกรายการที่พักบริการด้วย รัฐบาลออสเตรเลียมีบทบาทเป็นผู้นำนโยบาย และรัฐบาลรัฐและเขตรับผิดชอบการจัดการประจำวันของโปรแกรม

ตั้งแต่ 2543 กลยุทธ์ Homelessness ชาติ (NHS) มีจุดเน้นของการตอบสนองของรัฐบาลออสเตรเลียการ homelessness โดยการกำหนดกรอบสำหรับการพัฒนาโปรแกรมและนโยบายในอนาคตบริเวณนี้ NHS ให้วิธีการเชิงกลยุทธ์เพื่อป้องกันและลดของ homelessness ในออสเตรเลีย โดยวิธีการป้องกันและแทรกแซงก่อน ระบุวัตถุประสงค์ต่อไปนี้จะช่วยให้บรรลุผลนี้:

ให้กรอบกลยุทธ์ที่จะปรับปรุงความร่วมมือและเชื่อมโยงระหว่างโปรแกรมที่มีอยู่และบริการ เพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ของลูกค้า และลดอุบัติการณ์ของ homelessness; 1
ระบุรุ่นปฏิบัติดีที่สุด ซึ่งสามารถส่งเสริม และจำลอง ที่จะสนับสนุนนโยบาย homelessness ที่มีอยู่และโปรแกรม;
สร้างภาคชุมชนเพื่อปรับปรุงความเชื่อมโยงและเครือข่าย และ
จิตสำนึกออก homelessness ทั่วพื้นที่และระดับรัฐบาล และ ในชุมชนทั้งหมด
NHS พยายามที่จะบรรลุวัตถุประสงค์เหล่านี้ในลักษณะที่สอดคล้องกับชุดรูปแบบที่สี่ต่อไปนี้:
ทำงานร่วมกันในการร่วมมือกันทางสังคม;
การป้องกัน;
แทรกแซงก่อน และ
เปลี่ยนวิกฤตและสนับสนุนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศประชาธิปไตยที่ร่ำรวยและตะวันตกเช่นออสเตรเลียแม้จะมีการดูแลสุขภาพสากลและระบบรักษาความปลอดภัยทางสังคมที่ครอบคลุมบางคนยังคงไร้ที่อยู่อาศัย เร่ร่อนเป็นปัญหาสังคมที่ยากและซับซ้อนที่มักจะมีผลกระทบที่ร้ายแรงสำหรับผู้ที่รับผลกระทบจากมัน แม้จะมีภาพแบบดั้งเดิมของคนไม่มีที่อยู่อาศัยเป็นคนแก่หรือเด็กถนน, มีจำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้หญิงคนเดียวครอบครัวและคนหนุ่มสาวที่มาร่วมงานกับผู้ใหญ่เพศชายเดียวในเร่ร่อน ประเทศออสเตรเลียโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านตัวแทนในประชากรไร้ที่อยู่อาศัย (AIHW, 2004) แสดงความเห็นของนโยบายทางสังคมได้รับการยอมรับอย่างต่อเนื่องคนจรจัดเป็นส่วนชายขอบของสังคมมากที่สุดในออสเตรเลีย หลาย ๆ คนประสบเร่ร่อนเผชิญช่วงของปัญหารวมถึงการว่างงานสารเสพติดและปัญหาสุขภาพจิต ผู้ที่มีความเจ็บป่วยทางจิตที่รุนแรงอาจจะเป็นคนส่วนใหญ่มีความเสี่ยงและด้อยโอกาสในประชากรไร้ที่อยู่อาศัยการป้องกันคนเร่ร่อนและการให้ที่อยู่อาศัยที่เพียงพอเป็นปัญหานโยบายทางสังคมที่สำคัญหันหน้าไปทางประเทศออสเตรเลีย โครงการให้ความช่วยเหลือที่พักได้รับการสนับสนุน (แซ่บ) คือการตอบสนองการให้บริการของออสเตรเลียหลักในการเร่ร่อน แซ่บเป็นทุนร่วมกันช่วยเหลือคนออสเตรเลียและรัฐและโครงการของรัฐบาลในดินแดนที่ไม่มีที่อยู่อาศัยหรือที่มีความเสี่ยงที่จะกลายเป็นไม่มีที่อยู่อาศัย (รวมทั้งผู้หญิงและเด็กหนีความรุนแรงในครอบครัว) เพื่อให้บรรลุระดับสูงสุดที่เป็นไปได้ของการพึ่งตนเองและความเป็นอิสระผ่านช่วงของการสนับสนุนและ บริการที่พักเฉพาะกาล รัฐบาลออสเตรเลียมีบทบาทความเป็นผู้นำและนโยบายรัฐและดินแดนที่รัฐบาลมีความรับผิดชอบในการจัดการแบบวันต่อวันของโปรแกรมตั้งแต่เดือนพฤษภาคมปี 2000 กลยุทธ์เร่ร่อนแห่งชาติ (NHS) ได้รับความสนใจจากการตอบสนองของรัฐบาลออสเตรเลียที่จะแก้ไขปัญหา คนเร่ร่อนโดยการตั้งกรอบในการกำหนดนโยบายในอนาคตและการพัฒนาโครงการในพื้นที่นี้ พลุกพล่านมีวิธีการเชิงกลยุทธ์เพื่อการป้องกันและการลดลงของเร่ร่อนทั่วประเทศออสเตรเลียด้วยวิธีการในการป้องกันและการแทรกแซงต้น ถูกระบุวัตถุประสงค์ดังต่อไปเพื่อให้บรรลุผลนี้เพื่อให้เป็นกรอบยุทธศาสตร์ที่จะปรับปรุงการทำงานร่วมกันและเชื่อมโยงระหว่างโปรแกรมและบริการที่มีอยู่เพื่อปรับปรุงผลสำหรับลูกค้าและลดอุบัติการณ์ของคนเร่ร่อน; 1 ที่ดีที่สุดในการระบุรูปแบบการปฏิบัติที่สามารถ ส่งเสริมและการจำลองแบบที่จะเพิ่มนโยบายเร่ร่อนที่มีอยู่และโปรแกรม; เพื่อสร้างความสามารถของภาคชุมชนในการปรับปรุงการเชื่อมโยงและเครือข่าย; และการสร้างความตระหนักของปัญหาคนเร่ร่อนไปทั่วทุกพื้นที่และระดับของรัฐบาลและในชุมชนพลุกพล่านพยายามที่จะบรรลุวัตถุประสงค์เหล่านี้ในลักษณะที่สอดคล้องกับรูปแบบที่สี่ต่อไปนี้: การทำงานร่วมกันในกลุ่มสังคมการป้องกัน; การแทรกแซงต้น; และการเปลี่ยนแปลงและภาวะวิกฤติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่ำรวยและประเทศประชาธิปไตยในตะวันตกเช่นออสเตรเลีย แม้การดูแลสุขภาพทั่วไปและระบบประกันสังคมครอบคลุมบางคนยังไม่มีที่อยู่อาศัย เร่ร่อนเป็นยากและซับซ้อนปัญหาทางสังคมที่มักจะมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับผู้ที่ได้รับผลกระทบจากมัน แม้จะมีภาพแบบดั้งเดิมของคนจรจัดเป็นคนแก่ หรือ เด็กข้างถนนมีตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของผู้หญิงโสด , ครอบครัวและเยาวชนร่วมกับผู้ใหญ่เพศชายโสดไร้บ้าน ชนพื้นเมืองชาวออสเตรเลียโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านตัวแทนในประชากรจรจัด ( aihw , 2004 ) วิจารณ์นโยบายสังคมได้รับการยอมรับอย่างต่อเนื่องมากที่สุด ส่วนคนไร้บ้านที่ชายขอบของสังคมออสเตรเลียหลายคนประสบปัญหาไร้ใบหน้าช่วงของปัญหารวมทั้งการว่างงาน การใช้สารเสพติดและสุขภาพจิต ผู้ที่มีความเจ็บป่วยทางจิตที่รุนแรงอาจจะมีความเสี่ยงมากที่สุดและคนด้อยโอกาสภายในประชากรจรจัด

การป้องกันองค์กรและการให้ที่อยู่อาศัยที่เพียงพอเป็นสิ่งสำคัญนโยบายสังคมปัญหาเผชิญหน้ากับออสเตรเลียการสนับสนุนโครงการช่วยเหลือที่พัก ( แซ่บ ) คือการตอบสนองการให้บริการของออสเตรเลียหลักให้คนเร่ร่อนแซ่บเป็นทุนร่วมออสเตรเลียและรัฐ และโครงการรัฐบาลดินแดนการช่วยเหลือประชาชนที่ไม่มีที่อยู่อาศัย หรือความเสี่ยงของการเป็นคนไร้บ้าน ( รวมทั้งผู้หญิงและเด็กหนีความรุนแรงในประเทศ ) เพื่อให้บรรลุระดับที่เป็นไปได้สูงสุดของการพึ่งพาตนเองและความเป็นอิสระผ่านช่วงของการสนับสนุนและบริการ ที่พัก เดียว .รัฐบาลออสเตรเลียมีนโยบายบทบาทผู้นำ และรัฐบาลของรัฐและดินแดนที่เป็นผู้รับผิดชอบในการจัดการแบบวันต่อวันของโปรแกรม

ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2000 กลยุทธ์องค์กรแห่งชาติ ( NHS ) ได้รับการโฟกัสของการตอบสนองของรัฐบาลออสเตรเลียเพื่อปัญหาของคนเร่ร่อน โดยกำหนดกรอบนโยบายในอนาคต และการพัฒนาโปรแกรมในพื้นที่นี้ .พลุกพล่านมีแนวทางเชิงกลยุทธ์เพื่อการป้องกันและลดคนเร่ร่อนในออสเตรเลียผ่านวิธีการป้องกันการแทรกแซง . วัตถุประสงค์เพื่อระบุเพื่อให้บรรลุผลนี้ :

เพื่อให้กรอบยุทธศาสตร์ที่จะพัฒนาความร่วมมือและความเชื่อมโยงระหว่างโปรแกรมที่มีอยู่และบริการเพื่อปรับปรุงผลลัพธ์ของลูกค้าและลดอุบัติการณ์ของคนเร่ร่อน ; 1
เพื่อระบุรูปแบบการปฏิบัติที่ดีที่สุดซึ่งสามารถส่งเสริมและปกป้อง ซึ่งจะเพิ่มประสิทธิภาพองค์กรนโยบายที่มีอยู่และโปรแกรม ;
เพื่อสร้างขีดความสามารถของภาคชุมชนเพื่อพัฒนาและเชื่อมโยงเครือข่ายและ
เพื่อสร้างความตระหนักของปัญหาของคนเร่ร่อนในพื้นที่และระดับของรัฐบาลและชุมชน .
พลุกพล่านพยายามเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เหล่านี้ในลักษณะที่สอดคล้องกับต่อไปนี้สี่รูปแบบ :
ทำงานร่วมกันในกลุ่มสังคมการป้องกันการแทรกแซง ;
;
;
เปลี่ยนวิกฤตและการสนับสนุน