He was born in a declining scholarl

He was born in a declining scholarly family, living in poverty since young, perhaps it is because of the influence of his father, he has no desires nor demands by nature, and everyone praises his generous and pure temperament, but who would have thought that he is also as deep as water inside, clear and transparent, selfless, anyone can be reflected on the water surface, but once the person leaves, their traces will also disappear, all along, he has been searching, what is it he himself wants? Exactly who will be able to leave a lasting impression in his heart?

The imperial banquet has started, he hides away in a far off location, finding a peaceful place to read his book, who would have thought, he would actually witness the most taboo scene within the palace grounds, he waits for them to leave, when he had just thought the trouble have left afar, he encounters her. Within the darkness, he could not see her face, it was only her clear, indifferent, yet carefree voice that he had taken a little liking to.

Are you willing to leave the performance troupe and come with me?

She has spoken of the matter he had wanted to do most, at that time, he had long grew weary of the environment within the performance troupe, and have already decided to apply for the imperial examinations, perhaps being a government official will be extremely interesting, that is what he thought at that time.

His future suddenly turned bright, yet his mind still remains unperturbed, he was not exactly overjoyed, only naively accepting, a change of environment, could perhaps help him find something precious, he has always believed in this.

The woman who changed his fate is called Gui Wan, everyone says she is a great beauty, at the very beginning, he did not notice this, he had only really liked listening to her voice, so clear, so light, carrying irresistible grace that moves the hearts of others, having grown accustomed to hearing it, he actually longs to hear it again, to be able to hear this kind of voice every day, is perhaps a delightful thing, when did it begin, her voice has hooked onto his heart.

Only when thinking back to the scene of her in the plum forest, does he truly understand the meaning of beauty, the spring air splendid, her laugh like the spring breeze, vague joy moving the hearts of others; summer woods lush green, she is quiet like rainstone, elegant and graceful; autumn leaves quietly worries, she is lonely like the night moon, luminous and intoxicating; winter snow looking bleak, she is proud like plum blossoms, delightfully shining.

That night, he wanders amongst the plum forest again…….

Since when, was the lingering fragrance of plum wine in his nose, difficult to forget?

Since when, was his brush strokes of feelings, his reciting of Spring Thoughts, difficult to give up?

Since when, was the constant rippling of his heart like a water mirror, difficult to calm down?

He originally had no desires nor demands, but after meeting her, he had actually formed some sort of sentimental attachment, such that he himself finds difficult to understand. She often asked, if he does not have confidence in himself, how is he to enter officialdom? At the bottom of his heart, he seems to have a vague answer that he is almost certain with, yet not just once, not just twice, but three times, he has repeatedly ignored it. Exactly what is it? He does not understand, nor does he really want to understand.

The heavens are punishing him now, him letting her go back then, led to the news of her falling down the valley, dead or alive unknown. The moment he heard the news, he was pretty much already dead, his heart pained to the point that it no longer beats, and only then did he come to realise, his mirror-like heart that is as clear as water, could actually feel pain……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเกิดในครอบครัว scholarly ลดลง อาศัยอยู่ในความยากจนตั้งแต่หนุ่ม อาจจะเป็น เพราะอิทธิพลของพ่อ เขามีไม่ปรารถนา หรือความต้องการ โดยธรรมชาติ และทุกคนสรรเสริญ temperament ใจดี และบริสุทธิ์ของเขา แต่ที่จะคิดว่า เขาก็เป็นลึกเป็นน้ำภายใน ล้าง และโปร่งใส เสียสละ ใครสามารถสะท้อนบนผิวน้ำ แต่เมื่อบุคคลใบ ร่องรอยของพวกเขาจะยังหาย ไป ตลอด เขาได้ทำการค้น หา มันเขาเองต้องคืออะไร ตรงที่จะสามารถกดในหัวใจมีการเริ่มต้นเลี้ยงอิมพีเรียล เขาซ่อนเก็บในตำแหน่งไกล หาสงบในการอ่านหนังสือของเขา ที่จะคิด เขาจริงจะชมฉากภายในพระราชวังต้องห้ามมากที่สุด เขารอให้ปล่อย เมื่อเขาได้คิดว่า มีปัญหาด้านซ้ายไกล ได้เจอเธอ ภายในความมืด เขาไม่สามารถเห็นใบหน้าของเธอ มันเป็นเพียงเสียงของเธอใส สนใจ ยังไม่ห่วงที่เขามีการชื่นชอบน้อยไปยินดีที่คุณจะปล่อยพร้อมประสิทธิภาพการทำงาน และมาด้วยเธอได้พูดเรื่องเขาก็อยากทำมากที่สุด ที่ เขาได้นานเติบโตสภาพแวดล้อมภายในพร้อมประสิทธิภาพการทำงานเบื่อหน่าย และได้ตัดสินใจแล้วไปสอบที่อิมพีเรียล อาจถูกเจ้าหน้าที่รัฐบาลจะสนใจมาก นั่นคือสิ่งที่เขาคิดว่า ในขณะนั้นอนาคตของเขาก็เปิดสว่าง แต่จิตใจของเขายังคงหมายทันที เขาเป็นปลื้มไม่ตรง เฉพาะ naively ยอมรับ การเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม อาจช่วยให้เขาหาได้เสมอเชื่อในสิ่งล้ำค่าผู้หญิงที่เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเขาจะเรียกว่า Gui Wan ทุกคนว่า เธอมีความมากงดงาม ที่เริ่มต้น เขาไม่ได้สังเกตเห็นนี้ เขาได้เท่านั้นจริง ๆ ชอบฟังเสียงของเธอ ดังนั้นชัดเจน เบา แบกพระคุณต้านทานที่ย้ายหัวใจของผู้อื่น มีโตชินฟัง เขาจริง longs ได้ยินอีกครั้ง จะได้ยินเสียงแบบนี้ทุกวัน อาจจะเป็นสิ่งสวยงาม เมื่อได้เริ่มต้น เสียงของเธอได้ติดยาเสพติดลงบนหัวใจของเขาเมื่อคิดกลับไปฉากของเธอในป่าพลัม ไม่เขาเข้าใจความหมายของความสวยงาม อากาศฤดูใบไม้ผลิที่สวยงาม เธอหัวเราะเช่นสายลมสปริง ย้ายหัวใจของผู้อื่น ความคลุมเครือหรือไม่ ฤดูร้อนไม้เขียวชอุ่ม เธอจะเงียบสงบเช่น rainstone หรูหรา และสง่า งาม ใบไม้ติดกังวล เธอก็เหงาเช่นมูนไนท์ ลูมินัส และ เภสัช หิมะเยือกเย็นหนาวมอง เธอเป็นความภาคภูมิใจเช่นพลัมบลอสซั่ม ครื้นเครงมันคืนนั้น เขา wanders ท่ามกลางป่าพลัมอีก...ตั้งแต่เมื่อ ยังคงกรุ่นกลิ่นไวน์พลัมในจมูกของเขา ยากที่จะลืมตั้งแต่เมื่อ ถูกจังหวะแปรงของเขาของความรู้สึก เขาอ่านความคิดฤดูใบไม้ผลิ ยากที่จะยอมแพ้ตั้งแต่เมื่อ rippling คงของหัวใจเช่นกระจกน้ำ ยากที่จะสงบลงได้หรือไม่ตอนแรกเขาไม่ปรารถนาหรือความต้องการ แต่หลังจากการประชุมของเธอ เขามีจริงเกิดขึ้นบางจัดเรียงของสิ่งที่แนบอันอ่อนหวาน ที่พบเขาเองยากที่จะเข้าใจ เธอมักจะถาม ถ้าเขาไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ว่าเขาใส่ officialdom ที่ด้านล่างของหัวใจของเขา เขาน่าจะได้คำตอบที่คลุมเครือว่า เขาเป็นเกือบแน่นอน ด้วย ยังไม่สักที ไม่เพียงสอง ครั้ง แต่สามครั้ง เขามีซ้ำละเว้นมัน ว่ามันคืออะไร ไม่เข้าใจ หรือไม่เขาอยากเข้าใจฟ้ามีร็อกโซเวียน เขา ตอนนี้เขาปล่อยให้เธอไปแล้วกลับ นำข่าวของเธอล้มลงหุบเขา ไม่รู้จักตาย หรือมีชีวิตอยู่ ขณะที่เขาได้ยินข่าว เขาสวยมากแล้วตาย หัวใจ pained ไปยังจุดที่มันไม่เต้น และหลังจากนั้น เขาได้มาตระหนักถึง หัวใจของเขาเหมือนกระจกที่ชัดเจนที่เป็นน้ำ อาจรู้สึกเจ็บปวดได้จริง ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเกิดในครอบครัวนักวิชาการที่ลดลงที่อาศัยอยู่ในความยากจนมาตั้งแต่เด็กอาจจะเป็นเพราะอิทธิพลของพ่อของเขาเขามีความปรารถนาที่ไม่มีหรือความต้องการโดยธรรมชาติและทุกคนสรรเสริญอารมณ์ใจกว้างและบริสุทธิ์ของเขา แต่ที่จะคิดว่า เขายังให้ลึกที่สุดเท่าน้ำภายในที่ชัดเจนและโปร่งใสเสียสละทุกคนสามารถสะท้อนบนผิวน้ำ แต่เมื่อคนที่ทิ้งร่องรอยของพวกเขาก็จะหายไปตลอดเขาได้รับการค้นหาสิ่งที่มันเป็นตัวเขาเองต้องการ ? ว่าผู้ที่จะสามารถที่จะออกประทับใจในหัวใจของเขา? จัดเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ได้เริ่มต้นเขาซ่อนอยู่ในที่ห่างไกลสถานที่การหาสถานที่สงบในการอ่านหนังสือของเขาที่จะมีความคิดจริง ๆ แล้วเขาจะเป็นพยานข้อห้ามมากที่สุด ที่เกิดเหตุภายในบริเวณพระราชวังเขารอให้พวกเขาออกเมื่อเขาได้แค่คิดว่าปัญหาที่มีเหลืออยู่ แต่ไกลเขาพบเธอ ภายในความมืดเขาไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเธอมันก็เป็นเพียงความชัดเจนของเธอไม่แยแสเสียงไม่ห่วงเลยว่าเขาได้รับการชื่นชอบของเล็ก ๆ น้อย ๆ . คุณยินดีที่จะออกจากคณะประสิทธิภาพและมาพร้อมกับผมได้ไหมเธอได้พูดถึงเรื่องนี้เขาอยากทำมากที่สุดในเวลานั้นเขาได้เติบโตยาวเหนื่อยล้าจากสภาพแวดล้อมภายในคณะประสิทธิภาพการทำงานและได้ตัดสินใจแล้วที่จะใช้สำหรับการตรวจสอบของจักรพรรดิอาจจะเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐจะน่าสนใจมากนั่นคือสิ่งที่เขาคิดว่า ในช่วงเวลานั้น. ในอนาคตของเขาหันขวับสดใส แต่ใจของเขายังคงใจเย็น ๆ เขาไม่ปลื้มตรงเพียงอย่างไร้เดียงสายอมรับการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมที่อาจจะช่วยให้เขาพบสิ่งที่มีค่าที่เขามีความเชื่อเสมอในเรื่องนี้. ผู้หญิงที่ เปลี่ยนชะตากรรมของเขาที่เรียกว่ากุยวานทุกคนบอกว่าเธอเป็นความงามที่ดีที่จุดเริ่มต้นมากเขาไม่ได้แจ้งให้ทราบนี้เขาได้เพียง แต่ชอบฟังเสียงของเธอเพื่อให้ชัดเจนเพื่อให้แสงถือพระคุณต่อต้านไม่ได้ที่จะย้ายหัวใจ ของคนอื่น ๆ ที่มีการเติบโตคุ้นเคยที่จะได้ยินมันจริง ๆ แล้วเขาปรารถนาที่จะได้ยินมันอีกครั้งเพื่อให้สามารถที่จะได้ยินชนิดของเสียงนี้ทุกวันอาจจะเป็นสิ่งที่น่ายินดีเมื่อมันเริ่มต้นด้วยเสียงของเธอได้ติดยาเสพติดลงบนหัวใจของเขา. เฉพาะ เมื่อคิดกลับไปยังที่เกิดเหตุของเธอในป่าพลัมที่เขาไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงของความงามฤดูใบไม้ผลิที่สวยงามอากาศหัวเราะของเธอเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิ, ความสุขที่คลุมเครือย้ายหัวใจของคนอื่น ๆ ; ป่าในช่วงฤดูร้อนที่เขียวชอุ่มเธอเป็นที่เงียบสงบเช่น Rainstone หรูหราและสง่างาม; ฤดูใบไม้ร่วงใบกังวลอย่างเงียบ ๆ เธอเหงาเหมือนดวงจันทร์คืนส่องสว่างและทำให้มึนเมา; หิมะฤดูหนาวเยือกเย็นมองเธอเป็นความภาคภูมิใจเช่นดอกพลัม, ครื้นเครงส่องแสง. คืนนั้นเขาเดินอยู่ท่ามกลางป่าพลัมอีกครั้ง ...... . ตั้งแต่เมื่อเป็นน้ำหอมกลิ่นของไวน์พลัมในจมูกของเขายากที่จะลืม? ตั้งแต่เมื่อเป็นแปรงจังหวะของเขารู้สึกท่องของเขาคิดฤดูใบไม้ผลิยากที่จะให้ขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่เป็น rippling คงที่ของหัวใจของเขาเหมือนกระจกน้ำยากที่จะสงบลง? เขา แต่เดิมมีความต้องการไม่มีหรือความต้องการ แต่หลังจากการประชุมของเธอ เขาได้เกิดขึ้นจริงการเรียงลำดับของสิ่งที่แนบมาซาบซึ้งเช่นว่าตัวเขาเองพบว่ายากที่จะเข้าใจ เธอมักจะถามว่าถ้าเขาไม่ได้มีความมั่นใจในตัวเองว่าเขาจะเข้าสู่ข้าราชการ? ที่ด้านล่างของหัวใจของเขาดูเหมือนว่าเขาจะมีคำตอบที่คลุมเครือว่าเขาเกือบจะเป็นบางอย่างกับยังไม่ได้เป็นเพียงครั้งเดียวไม่เพียงสองครั้ง แต่ครั้งที่สามเขาได้ละเลยมันซ้ำแล้วซ้ำอีก ว่ามันคืออะไร? เขาไม่เข้าใจเขาไม่ต้องการที่จะเข้าใจ. ชั้นฟ้าทั้งหลายจะถูกลงโทษเขาตอนนี้เขาปล่อยให้เธอกลับไปแล้วนำไปสู่การข่าวของเธอล้มลงหุบเขาหรือตายไม่รู้จัก ช่วงเวลาที่เขาได้ยินข่าวที่เขาเป็นคนน่ารักมากตายไปแล้วหัวใจของเขาเจ็บปวดไปยังจุดที่มันเต้นอีกต่อไปและเพียง แต่แล้วเขาก็มาตระหนักถึงหัวใจเหมือนกระจกของเขาที่เป็นที่ชัดเจนเป็นน้ำจริงอาจรู้สึกว่า ความเจ็บปวด ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเกิดในครอบครัวลดลง ทางวิชาการ , ที่อาศัยอยู่ในความยากจนตั้งแต่เด็ก อาจเป็นเพราะอิทธิพลของพ่อเขา เขาไม่มีความปรารถนาและความต้องการโดยธรรมชาติ และทุกคนสรรเสริญของเขาใจดีและบริสุทธิ์อารมณ์ แต่ใครจะคิดว่าเขายังเป็นเหมือนน้ำข้างใน ลึก ชัดเจน และโปร่งใส เสียสละ ทุกคนสามารถสะท้อนบนพื้นผิวน้ำแต่เมื่อออกจากบุคคล ร่องรอยของพวกเขาจะหายไปทั้งหมด เขาได้รับการค้นหามันคืออะไร เขาต้องการอะไร คนที่จะสามารถออกจากที่ประทับอยู่ในใจของเขา

เลี้ยงหลวงเริ่ม เขาซ่อนอยู่ในสถานที่ห่างไกลออกไป หาที่สงบเพื่ออ่านหนังสือของเขา ใครจะไปคิดว่าเขาจะเห็นฉากต้องห้ามที่สุดภายในวัง เขารอเขาไปเมื่อเขาคิดว่าปัญหาไปไกล เขาได้พบกับเธอ ภายในความมืดมิด เขาไม่สามารถเห็นหน้าของเธอ มันเป็นเพียงของเธอชัดเจน ชินชา แต่ห่วงเสียงที่เขาชอบน้อย

คุณเต็มใจจะทิ้งคณะการทำงานและมากับฉัน

เธอได้พูดในเรื่องที่เขาอยากทำที่สุด ในเวลานั้น เขาได้เติบโตเหนื่อยของสภาพแวดล้อมภายในสำนักงาน และได้ตัดสินใจที่จะใช้สำหรับการสอบ บางทีการเป็นข้าราชการจะน่าสนใจมาก นั่นคือสิ่งที่เขาคิดว่าตอนนั้น

อนาคตของเขา จู่ๆ ก็เปลี่ยนเป็นสดใส แต่จิตใจของเขายังคงเพื่อสะดวก ,เขาไม่ค่อยปลื้ม แต่ยังยอมรับ การเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม อาจจะช่วยให้เขาค้นพบสิ่งที่มีค่า เขาก็ยังเชื่อในตัวนี้

ผู้หญิงที่เปลี่ยนชะตาของเขาเรียกว่า กุย วาน ทุกคนบอกว่าสวยมาก ตอนแรกๆ เขาไม่ได้แจ้งให้ทราบนี้ เขามี แต่ชอบฟังเสียงเธอ ให้ชัดเจน เพื่อให้แสงถือตราซีพี เกรซที่ย้ายหัวใจของผู้อื่น มีคุ้นเคยที่ได้ยินมัน เขาปรารถนาที่จะได้ยินมันอีกครั้ง จะได้ยินเสียงแบบนี้ทุก ๆวัน อาจเป็นสิ่งสวยงามมันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ เสียงของเธอได้ติดยาเสพติดลงบนหัวใจของเขา . . . . .

แต่เมื่อคิดกลับไป ภาพของเธอในพลัมป่า เขาเข้าใจความหมายของความงามฤดูใบไม้ผลิอากาศวิจิตร เสียงหัวเราะของเธอ เหมือนสายลมของฤดูใบไม้ผลิ จอยคลุมเครือย้ายหัวใจของผู้อื่น คือ ฤดูร้อน ป่าสีเขียวขจี เธอเงียบเหมือน rainstone หรูหราและสง่างาม ; ฤดูใบไม้ร่วงใบไม้อย่างกังวล เธอจะเหงาเหมือนพระจันทร์คืนและสว่างทำให้มึนเมา ; ฤดูหนาวหิมะดูเลือนลาง เธอภูมิใจที่ชอบดอกพลัม ชื่นสดใส

คืนนั้นเขาเดินหมู่บ๊วยป่าอีกครั้ง . . . . . . .

ตั้งแต่เมื่อไหร่ มันอืดอาด กลิ่นหอมของไวน์พลัมในจมูกของเขา ยากที่จะลืม

ตั้งแต่เมื่อไหร่ เป็นแปรงจังหวะของความรู้สึก เขาอ่านความคิดฤดูใบไม้ผลิ ยากที่จะให้ขึ้น

ตั้งแต่เมื่อไหร่ มันคงไหล หัวใจของเขาเหมือนกระจกน้ำ ยากที่จะใจเย็นลง

จริงๆแล้วเขาไม่มีความปรารถนาหรือความต้องการแต่หลังจากได้พบเธอ เขาอาจเกิดขึ้นบางจัดเรียงของสิ่งที่แนบซาบซึ้ง ซึ่งเขาพบว่ามันยากที่จะเข้าใจ เธอมักจะถาม ถ้าเขาไม่มั่นใจในตัวเอง เขาจะระบุข้าราชการ ? ที่ด้านล่างของหัวใจของเขา เขาดูเหมือนจะเป็นคำตอบที่คลุมเครือว่าเขาเป็นเกือบบางอย่างที่ยังไม่ได้ซักครั้ง ไม่ใช่แค่สองครั้ง แต่ครั้งที่สามเขากล่าวปฏิเสธมัน มันคืออะไร ? เขาไม่เข้าใจ หรือเขาต้องการที่จะเข้าใจ

สวรรค์กำลังลงโทษเขาแล้ว เขาปล่อยให้เธอกลับไปแล้วนำข่าวของเธอล้มลงหุบเขา หรือตายที่ไม่รู้จัก ทันทีที่เขาได้ยินข่าวเขาก็สวยมากแล้ว หัวใจของเขาเจ็บปวดไปถึงจุดที่ว่ามันไม่เต้นและนั่นทำให้เขาคิดได้ว่า เขากระจกเหมือนหัวใจที่ใสเหมือนน้ำ จะรู้สึกปวด . . . . . . .