Ji Bai opened the door to see Yao M

Ji Bai opened the door to see Yao Meng, he was slightly stunned.
She wore a very thin white shirt with simple trousers. It seemed that she got wet from the rain, the half wet hair hung off her shoulder, her face was pale. The look in her eyes was calm but surging with emotions.
“Ji Bai.” She said softly.
As the torrential rain fell, the small town police compound in the rain seemed, even more, empty and quiet within the heavy rain.
Ji Bai stared at her eyes, slowly said: “Yao Meng, you’re very talented and a well-rounded talent. As a superior and colleague, now and in the future, I’ll spare no effort to help you achieve greater success in work. Other than that, I have no other feelings for you.”
Yao Meng stood in trance looking at him, felt shame. Although knowing the answer, she still opened her mouth to ask a question that would make it, even more, shameful: “In your heart… you already have someone else?”
“Yes, I already have.”
After he closed the door, Ji Bai walked into the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไบจิเปิดประตูไปดูเมงยาว เขาตกใจเล็กน้อยเธอสวมเสื้อสีขาวบางมากกางเกงอย่างง่าย เหมือนว่า เธอมีเปียกจากฝน ผมเปียกครึ่งแขวนปิดไหล่เธอ ใบหน้าของเธอซีด รูปลักษณ์ในดวงตาของเธอก็สงบ แต่เพิ่มขึ้นกับอารมณ์"ไบจิ" เธอพูดเบา ๆเป็นการลุกตก ตำรวจเมืองเล็ก ๆ ผสมสายฝนดูเหมือน ยิ่ง ว่างเปล่า และเงียบสงบภายในฝนตกหนักไบจิจ้องไปที่ดวงตาของเธอ ช้ากล่าวว่า: "เมงยาว คุณมีความสามารถมาก และมีความสามารถรอบรู้ เป็นห้องซูพีเรียและเพื่อนร่วมงาน ตอนนี้ และใน อนาคต ฉันจะอะไหล่ไม่พยายามที่ช่วยให้คุณบรรลุความสำเร็จมากขึ้นในการทำงาน นอกจากนั้น แล้วไม่มีความรู้สึกสำหรับคุณ"เมงยาวยืนอยู่ในเขา มึนงงรู้สึกอับอาย แม้ว่าจะรู้คำตอบ เธอยังคงเปิดปากของเธอเพื่อถามคำถามที่จะทำ มาก น่าอับอาย: "ในหัวใจของคุณ...คุณมีคนอื่น""ใช่ ฉันได้"หลังจากที่เขาปิดประตู ไบจิเดินเข้าไปในห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ji ตากใบเปิดประตูเพื่อดูเย้าเม้งเขาก็ตะลึงเล็กน้อย
เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวบางมากกับกางเกงที่เรียบง่าย ดูเหมือนว่าเธอได้เปียกจากฝนที่ผมเปียกครึ่งแขวนปิดไหล่ของเธอใบหน้าของเธอซีด ดูในดวงตาของเธอคือความสงบ แต่พล่านด้วยอารมณ์
"จีตากใบ." เธอพูดเบา ๆ
ในฐานะที่เป็นฝนตกสารประกอบตำรวจเมืองเล็ก ๆ ในสายฝนลำบากมากยิ่งขึ้นที่ว่างเปล่าและความเงียบสงบภายในฝนตกหนัก
จีใบจ้องมองมาที่ตาของเธออย่างช้าๆกล่าวว่า: "เม้งยาวคุณมากความสามารถและพรสวรรค์ที่รอบรู้ ในฐานะที่เป็นเพื่อนร่วมงานที่เหนือกว่าและตอนนี้และในอนาคตผมจะสำรองความพยายามที่จะช่วยให้คุณประสบความสำเร็จมากขึ้นในการทำงานไม่มี อื่น ๆ กว่าที่ผมไม่มีความรู้สึกอื่น ๆ สำหรับคุณ. "
ยาวเม้งยืนอยู่ในภวังค์มองเขารู้สึกอัปยศ แม้ว่าจะรู้คำตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิไป๋เปิดประตูดูเย้าหมง เขาค่อนข้างงุนงงเธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงบางมากง่าย ดูเหมือนว่าเธอจะเปียกฝน ผมครึ่งเปียกแขวนปิดไหล่ของเธอ ใบหน้าของเธอซีดเซียว มองตาเธอนิ่งแต่พล่านด้วยอารมณ์" จิไป๋ " เธอพูดเบาๆเป็นฝน ตกลงมา เมืองเล็ก ๆตำรวจสารประกอบในสายฝนดู มากขึ้น ว่างเปล่าและเงียบในฝนตกหนักจิไป๋จ้องมองตาของเธอค่อยๆ ว่า " เหยา เม้ง คุณมีพรสวรรค์และความสามารถรอบรู้ ในฐานะที่เป็นผู้บังคับบัญชา และเพื่อนร่วมงาน ในตอนนี้ และในอนาคต เราจะอะไหล่ไม่มีความพยายามในการช่วยให้คุณบรรลุความสำเร็จมากขึ้นในงาน มากกว่านั้น ฉันก็ไม่มีความรู้สึกกับคุณ”ยาวเมิงยืนอยู่ในความมึนงง มองเขา รู้สึกอับอาย แม้จะรู้คำตอบ เธอยังคงเปิดปากถามว่า จะทำให้มันยิ่งน่าละอาย " ในหัวใจของคุณ . . . คุณมีคนอื่น "" ใช่ ฉันมีแล้ว "หลังจากที่เขาปิดประตู จี ไบ เดินเข้ามาในห้อง