Swing arrangements mainly consisted

Swing arrangements mainly consisted of composed sections, but with certain sections designated for improvisation. A bebop tune, however,, would simply consist of a statement of the head, or main theme, extended solos over the head’s harmonic structure, and then one final statement of the head. It was common for bebop musicians to compose new, complex melodies over well-known chord progressions. One example of this is Charlie Parker’s “Ornithology,” which is based on the changes from “How High the Moon,” a popular show tune in the 1940s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เตรียมสวิงส่วนใหญ่ประกอบด้วยส่วนประกอบ แต่ มีบางส่วนที่กำหนดสำหรับการปรับตัว ปรับ bebop อย่างไรก็ตาม จะก็ประกอบด้วยคำสั่งของหัว หรือธีมหลัก ขยายบรรเลงผ่านโครงสร้างของหัวหน้าฮาร์โมนิก แล้วสุดท้ายคำสั่งหนึ่งของหัว มันเป็นธรรมดาสำหรับนักดนตรี bebop เพื่อเขียนใหม่ ท่วงทำนองซับซ้อนกว่าก้าวหน้ารู้จักคอร์ด ตัวอย่างที่หนึ่งนี้คือ ชาร์ลีปาร์คเกอร์ "อุทกวิทยาทัศนียภาพ ซึ่งเป็นไปตามการเปลี่ยนแปลงจาก"วิธีสูงพระจันทร์ การปรับแต่งการแสดงยอดนิยมในปี 1940

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเตรียมการสวิงส่วนใหญ่ประกอบไปด้วยส่วนประกอบด้วย แต่มีบางส่วนที่กำหนดไว้สำหรับการปรับตัว ปรับแต่งแจ๊ช แต่ ,, ก็จะประกอบด้วยคำสั่งของหัวหรือธีมหลักเดี่ยวขยายโครงสร้างฮาร์โมนิศีรษะและแล้วหนึ่งคำสั่งสุดท้ายของหัว มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับนักดนตรีแจ๊ชแต่งใหม่ท่วงทำนองที่ซับซ้อนกว่าที่รู้จักกันดีคอร์ด หนึ่งในตัวอย่างนี้คือชาร์ลีปาร์กเกอร์ "วิทยา" ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงจาก "วิธีสูงดวงจันทร์" ปรับแต่งการแสดงที่เป็นที่นิยมในปี 1940

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จัดสวิงส่วนใหญ่ประกอบด้วยประกอบด้วยส่วน แต่มีบางส่วนที่กำหนด ปฏิภาณ เป็นเพลงบีบ๊อบ แต่ เพียงแค่ประกอบด้วยแถลงการณ์ของหัว หรือหัวข้อหลัก ขยายเดี่ยวเหนือหัวโครงสร้างฮาร์โมนิคและจากนั้นหนึ่งข้อความสุดท้ายของหัว มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับ Bebop นักดนตรีแต่งเพลงใหม่ ท่วงทำนองที่ซับซ้อนกว่าทางเดินคอร์ดที่รู้จักกันดี ตัวอย่างหนึ่งของเรื่องนี้คือ " ชาร์ลี ปาร์คเกอร์วิทยา " ซึ่งจะขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงจาก " วิธีสูงดวงจันทร์ " เป็นเพลงแสดงความนิยมใน 1940