- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The relationship between community
The relationship between community diversity and stability remains a controversial issue
(e.g., de Ruiter et al. 1995, Gonzalez and Loreau 2009, Grime 1997, Hooper and Vitousek
1997, Hooper et al. 2005, Schulze and Mooney 1993, Tilman et al. 1997, see Chapter 15).
An early assumption that diversity conferred stability on communities and ecosystems was challenged, beginning in the 1970s, by modeling efforts that indicated increasing vulnerability
to perturbation with system complexity (e.g., May 1973, 1981, Yodzis 1980).
However, more recent studies have addressed the importance of diversity for maintaining
ecosystem processes (e.g., de Ruiter et al. 1995, Fukami et al. 2001, Gonzalez and
Loreau 2009, Tilman and Downing 1994, Tilman et al. 1997). Among these are studies of
“pest” dynamics and their effects on community structure in diverse vs. simple communities
(e.g., Jactel and Brockerhoff 2007).
Fundamental to our understanding of this relationship are definitions and measurements
of diversity and stability (O’Neill 2001, see Chapter 15). As noted in Chapter 9,
the variety of methods for measuring diversity has complicated the comparison of communities,
including the assessment of community change. Should diversity be measured
as species richness, functional group richness, or some diversity index using species or
functional groups (de Ruiter et al. 1995, Grime 1997, Hooper and Vitousek 1997, Tilman
and Downing 1994, Tilman et al. 1997)? Stability can be defined as reduced variability
in system behavior. However, ecologists have disagreed over which variables are best to measure stability. Stability has been shown to have multiple components, one representing
the capacity to resist change, and the other representing the ability to recover following a
change (e.g., succession): these two components indicate different degrees of stability for
a given ecosystem (see below).
Traditionally, stability was measured by population and community ecologists as the
constancy of species composition and community structure (e.g., Grime 1997, May 1973,
1983). Ecosystem ecologists have emphasized ecosystem processes such as primary productivity,
energy flux and biogeochemical cycling, especially as variability changes during
succession (e.g., de Ruiter et al. 1995, Kratz et al. 1995, E. Odum 1969, Tilman and
Downing 1994). Species diversity may stabilize some variables but not others, or at one
spatiotemporal scale but not another, leading to different conclusions. The extent to which
diversity contributes to ecosystem integrity will be addressed in Chapter 15.
(e.g., de Ruiter et al. 1995, Gonzalez and Loreau 2009, Grime 1997, Hooper and Vitousek
1997, Hooper et al. 2005, Schulze and Mooney 1993, Tilman et al. 1997, see Chapter 15).
An early assumption that diversity conferred stability on communities and ecosystems was challenged, beginning in the 1970s, by modeling efforts that indicated increasing vulnerability
to perturbation with system complexity (e.g., May 1973, 1981, Yodzis 1980).
However, more recent studies have addressed the importance of diversity for maintaining
ecosystem processes (e.g., de Ruiter et al. 1995, Fukami et al. 2001, Gonzalez and
Loreau 2009, Tilman and Downing 1994, Tilman et al. 1997). Among these are studies of
“pest” dynamics and their effects on community structure in diverse vs. simple communities
(e.g., Jactel and Brockerhoff 2007).
Fundamental to our understanding of this relationship are definitions and measurements
of diversity and stability (O’Neill 2001, see Chapter 15). As noted in Chapter 9,
the variety of methods for measuring diversity has complicated the comparison of communities,
including the assessment of community change. Should diversity be measured
as species richness, functional group richness, or some diversity index using species or
functional groups (de Ruiter et al. 1995, Grime 1997, Hooper and Vitousek 1997, Tilman
and Downing 1994, Tilman et al. 1997)? Stability can be defined as reduced variability
in system behavior. However, ecologists have disagreed over which variables are best to measure stability. Stability has been shown to have multiple components, one representing
the capacity to resist change, and the other representing the ability to recover following a
change (e.g., succession): these two components indicate different degrees of stability for
a given ecosystem (see below).
Traditionally, stability was measured by population and community ecologists as the
constancy of species composition and community structure (e.g., Grime 1997, May 1973,
1983). Ecosystem ecologists have emphasized ecosystem processes such as primary productivity,
energy flux and biogeochemical cycling, especially as variability changes during
succession (e.g., de Ruiter et al. 1995, Kratz et al. 1995, E. Odum 1969, Tilman and
Downing 1994). Species diversity may stabilize some variables but not others, or at one
spatiotemporal scale but not another, leading to different conclusions. The extent to which
diversity contributes to ecosystem integrity will be addressed in Chapter 15.
0/5000
ความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายของชุมชนและความมั่นคงยังคงเป็น ปัญหาความขัดแย้ง(เช่น de Ruiter et al. 1995, Gonzalez และ Loreau 2009, Grime 1997 รับ และ Vitousekปี 1997, al. ร้อยเอ็ดรับ 2005 ชูลซ์และ 1993 Mooney, Tilman et al. 1997 ดูบทที่ 15)อัสสัมชัญเป็นต้นว่า ความหลากหลายรางวัลในชุมชนและระบบนิเวศถูกท้าทาย เริ่มต้นในทศวรรษ 1970 โดยความพยายามที่ระบุช่องโหว่เพิ่มขึ้นการสร้างโมเดลการ perturbation กับความซับซ้อนของระบบ (เช่น 1973 พฤษภาคม 1981, Yodzis 1980)อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดได้ระบุความสำคัญของความหลากหลายสำหรับการรักษากระบวนการระบบนิเวศ (เช่น de Ruiter et al. 1995, Fukami et al. 2001, Gonzalez และLoreau 2009, Tilman และดาวนิ่ง 1994, Tilman et al. 1997) หมู่เหล่านี้ศึกษาdynamics "ศัตรูพืช" และผลโครงสร้างชุมชนกับชุมชนอย่างหลากหลาย(เช่น Jactel และ Brockerhoff 2007)เป็นพื้นฐานให้เราเข้าใจความสัมพันธ์นี้คำนิยามและการวัดความหลากหลายทางชีวภาพและความมั่นคง (โอนีล 2001 โปรดดูบทที่ 15) ระบุไว้ในบทที่ 9หลากหลายวิธีการหลากหลายที่วัดได้มีความซับซ้อนการเปรียบเทียบชุมชนรวมทั้งการประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงชุมชน ควรวัดความหลากหลายเป็นพันธุ์ร่ำรวย ร่ำรวยกลุ่ม functional หรือบางดัชนีความหลากหลายใช้ชนิด หรือfunctional กลุ่ม (de Ruiter et al. 1995, Grime 1997 รับ และ Vitousek 1997, Tilmanและดาวนิ่ง 1994, Tilman et al. 1997) ความมั่นคงที่สามารถกำหนดเป็นความแปรผันลดลงในลักษณะการทำงานระบบ อย่างไรก็ตาม ecologists มี disagreed ที่สุดในการวัดความมั่นคงที่ตัวแปร ความมั่นคงได้รับการแสดงจะมีหลายส่วน หนึ่งแทนความสามารถในการต่อต้านการเปลี่ยนแปลง และอื่น ๆ ที่แสดงถึงความสามารถในการกู้คืนต่อไปนี้เป็นเปลี่ยนแปลง (เช่น บัลลังก์): องศาที่แตกต่างกันของความมั่นคงสำหรับบ่งชี้ส่วนประกอบเหล่านี้สองระบบนิเวศที่ระบุ (ดูด้านล่าง)ประเพณี ความมั่นคงถูกวัด โดย ecologists ประชากรและชุมชนเป็นการนำองค์ประกอบชนิดและโครงสร้างของชุมชน (เช่น Grime 1997, 1973 พฤษภาคม1983) ecologists ระบบนิเวศได้เน้นกระบวนการระบบนิเวศเช่นผลผลิตหลักพลังงานฟลักซ์และ biogeochemical จักรยาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นความแปรผันเปลี่ยนแปลงระหว่างอย่างต่อเนื่อง (เช่น de Ruiter et al. 1995, Kratz et al. 1995, E. Odum 1969, Tilman และดาวนิ่ง 1994) ความหลากหลายของสปีชีส์อาจมุ่งตัวแปรบางอย่าง แต่ไม่อื่น ๆ หรือที่มาตรา spatiotemporal แต่ไม่ ชั้นนำกับบทสรุปที่แตกต่างกัน ขอบเขตที่สนับสนุนความหลากหลายทางชีวภาพระบบนิเวศสมบูรณ์ที่จะอยู่ในบทที่ 15
การแปล กรุณารอสักครู่..
The relationship between community diversity and stability remains a controversial issue
(e.g., de Ruiter et al. 1995, Gonzalez and Loreau 2009, Grime 1997, Hooper and Vitousek
1997, Hooper et al. 2005, Schulze and Mooney 1993, Tilman et al. 1997, see Chapter 15).
An early assumption that diversity conferred stability on communities and ecosystems was challenged, beginning in the 1970s, by modeling efforts that indicated increasing vulnerability
to perturbation with system complexity (e.g., May 1973, 1981, Yodzis 1980).
However, more recent studies have addressed the importance of diversity for maintaining
ecosystem processes (e.g., de Ruiter et al. 1995, Fukami et al. 2001, Gonzalez and
Loreau 2009, Tilman and Downing 1994, Tilman et al. 1997). Among these are studies of
“pest” dynamics and their effects on community structure in diverse vs. simple communities
(e.g., Jactel and Brockerhoff 2007).
Fundamental to our understanding of this relationship are definitions and measurements
of diversity and stability (O’Neill 2001, see Chapter 15). As noted in Chapter 9,
the variety of methods for measuring diversity has complicated the comparison of communities,
including the assessment of community change. Should diversity be measured
as species richness, functional group richness, or some diversity index using species or
functional groups (de Ruiter et al. 1995, Grime 1997, Hooper and Vitousek 1997, Tilman
and Downing 1994, Tilman et al. 1997)? Stability can be defined as reduced variability
in system behavior. However, ecologists have disagreed over which variables are best to measure stability. Stability has been shown to have multiple components, one representing
the capacity to resist change, and the other representing the ability to recover following a
change (e.g., succession): these two components indicate different degrees of stability for
a given ecosystem (see below).
Traditionally, stability was measured by population and community ecologists as the
constancy of species composition and community structure (e.g., Grime 1997, May 1973,
1983). Ecosystem ecologists have emphasized ecosystem processes such as primary productivity,
energy flux and biogeochemical cycling, especially as variability changes during
succession (e.g., de Ruiter et al. 1995, Kratz et al. 1995, E. Odum 1969, Tilman and
Downing 1994). Species diversity may stabilize some variables but not others, or at one
spatiotemporal scale but not another, leading to different conclusions. The extent to which
diversity contributes to ecosystem integrity will be addressed in Chapter 15.
(e.g., de Ruiter et al. 1995, Gonzalez and Loreau 2009, Grime 1997, Hooper and Vitousek
1997, Hooper et al. 2005, Schulze and Mooney 1993, Tilman et al. 1997, see Chapter 15).
An early assumption that diversity conferred stability on communities and ecosystems was challenged, beginning in the 1970s, by modeling efforts that indicated increasing vulnerability
to perturbation with system complexity (e.g., May 1973, 1981, Yodzis 1980).
However, more recent studies have addressed the importance of diversity for maintaining
ecosystem processes (e.g., de Ruiter et al. 1995, Fukami et al. 2001, Gonzalez and
Loreau 2009, Tilman and Downing 1994, Tilman et al. 1997). Among these are studies of
“pest” dynamics and their effects on community structure in diverse vs. simple communities
(e.g., Jactel and Brockerhoff 2007).
Fundamental to our understanding of this relationship are definitions and measurements
of diversity and stability (O’Neill 2001, see Chapter 15). As noted in Chapter 9,
the variety of methods for measuring diversity has complicated the comparison of communities,
including the assessment of community change. Should diversity be measured
as species richness, functional group richness, or some diversity index using species or
functional groups (de Ruiter et al. 1995, Grime 1997, Hooper and Vitousek 1997, Tilman
and Downing 1994, Tilman et al. 1997)? Stability can be defined as reduced variability
in system behavior. However, ecologists have disagreed over which variables are best to measure stability. Stability has been shown to have multiple components, one representing
the capacity to resist change, and the other representing the ability to recover following a
change (e.g., succession): these two components indicate different degrees of stability for
a given ecosystem (see below).
Traditionally, stability was measured by population and community ecologists as the
constancy of species composition and community structure (e.g., Grime 1997, May 1973,
1983). Ecosystem ecologists have emphasized ecosystem processes such as primary productivity,
energy flux and biogeochemical cycling, especially as variability changes during
succession (e.g., de Ruiter et al. 1995, Kratz et al. 1995, E. Odum 1969, Tilman and
Downing 1994). Species diversity may stabilize some variables but not others, or at one
spatiotemporal scale but not another, leading to different conclusions. The extent to which
diversity contributes to ecosystem integrity will be addressed in Chapter 15.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความสัมพันธ์ระหว่างความหลากหลายของชุมชนและความมั่นคง ยังคงเป็นประเด็นที่ถกเถียงกัน
( เช่น เดอ เราเตอร์ et al . 1995 และ 1997 กอนซาเลซ loreau 2009 , สิ่งสกปรก , และ เปอร์ vitousek
1997 เปอร์ et al . ปี 2005 และปี 1993 ชูลซ์ Mooney , Tilman et al . 1997 เห็นบทที่ 15 ) .
สมมติฐานแรกที่นำไปสู่ความมั่นคงในชุมชนและระบบนิเวศ ความหลากหลายคือท้าทายเริ่มต้นในทศวรรษโดยการเพิ่มความพยายามที่พบช่องโหว่
เพื่อขนมปังที่มีความซับซ้อนระบบ ( เช่นอาจ 1973 1981 yodzis 1980 ) .
อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดได้ระบุความสำคัญของความหลากหลายเพื่อรักษาระบบนิเวศ
กระบวนการ ( เช่น เดอ เราเตอร์ et al . 1995 ฟุคามิ et al . 2001 กอนซาเลซและ
loreau 2009 , Tilman และ Downing 1994 ทิลมัน et al . 1997 ) ในหมู่เหล่านี้มีการศึกษา
" พลวัตของศัตรูพืชและผลกระทบต่อโครงสร้างของชุมชนในหลากหลายและง่ายชุมชน
( เช่น และ jactel brockerhoff 2007 ) .
พื้นฐานความเข้าใจของเราของความสัมพันธ์นี้เป็นคำนิยามและการวัด
ของความหลากหลายและความมั่นคง ( โอนีล 2001 เห็นบทที่ 15 ) ดังที่ระบุไว้ในบทที่ 9
ความหลากหลายของวิธีการวัดความหลากหลายของชุมชน มีการเปรียบเทียบที่ซับซ้อน
รวมทั้งการประเมินการเปลี่ยนแปลงของชุมชน ควรมีความหลากหลายจะวัด
เป็นชนิดความร่ำรวยความมั่งคั่งกลุ่มการทำงานหรือดัชนีความหลากหลายของชนิดหรือใช้
หมู่ฟังก์ชัน ( เดอ เราเตอร์ et al . 1995 ขี้โคลน 1997 และ เปอร์ vitousek 1997 ทิลมัน
Downing และปี 1994 , Tilman et al . 1997 ) ความมั่นคงที่สามารถกำหนดเป็นลดความแปรปรวน
ในพฤติกรรมของระบบ อย่างไรก็ตามecologists เห็นไม่ตรงกันซึ่งตัวแปรที่ดีที่สุดเพื่อวัดความมั่นคง ความมั่นคงได้ถูกแสดงให้มีองค์ประกอบหลาย ๆ หนึ่งแทน
ความสามารถต้านทานการเปลี่ยนแปลง และ อื่น ๆที่เป็นตัวแทนของความสามารถในการกู้คืนต่อไปนี้
เปลี่ยนเช่น ( ต่อเนื่อง ) : สององค์ประกอบเหล่านี้แสดงองศาที่แตกต่างกันของเสถียรภาพของระบบนิเวศให้
( ดูด้านล่าง ) ผ้าเสถียรภาพวัดจากประชากรและชุมชนโดย ecologists
ความมั่นคงของชนิดขององค์ประกอบและโครงสร้างชุมชน ( เช่น ขี้โคลน 1997 พฤษภาคม 1973
1983 ) ecologists ระบบนิเวศระบบนิเวศได้เน้นกระบวนการ เช่น ผลผลิตปฐมภูมิ
ฟลักซ์พลังงานและชีวธรณีเคมีจักรยาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเปลี่ยนแปลงความแปรปรวนระหว่าง
ต่อเนื่อง ( เช่น เดอ เราเตอร์ et al . 1995 แครตส์ et al . 1995 Eโอเดิ้ม 1969 , Tilman และ
ลง 1994 ) ความหลากหลายของชนิดตัวแปรบางอย่าง แต่ไม่อาจทำให้ผู้อื่น หรือในระดับหนึ่ง
spatiotemporal แต่ไม่อื่น นำไปสู่ข้อสรุปที่แตกต่างกัน ขอบเขตที่ก่อให้เกิดระบบนิเวศ
ความหลากหลายสมบูรณ์จะถูกระบุไว้ในบทที่ 15
( เช่น เดอ เราเตอร์ et al . 1995 และ 1997 กอนซาเลซ loreau 2009 , สิ่งสกปรก , และ เปอร์ vitousek
1997 เปอร์ et al . ปี 2005 และปี 1993 ชูลซ์ Mooney , Tilman et al . 1997 เห็นบทที่ 15 ) .
สมมติฐานแรกที่นำไปสู่ความมั่นคงในชุมชนและระบบนิเวศ ความหลากหลายคือท้าทายเริ่มต้นในทศวรรษโดยการเพิ่มความพยายามที่พบช่องโหว่
เพื่อขนมปังที่มีความซับซ้อนระบบ ( เช่นอาจ 1973 1981 yodzis 1980 ) .
อย่างไรก็ตาม การศึกษาล่าสุดได้ระบุความสำคัญของความหลากหลายเพื่อรักษาระบบนิเวศ
กระบวนการ ( เช่น เดอ เราเตอร์ et al . 1995 ฟุคามิ et al . 2001 กอนซาเลซและ
loreau 2009 , Tilman และ Downing 1994 ทิลมัน et al . 1997 ) ในหมู่เหล่านี้มีการศึกษา
" พลวัตของศัตรูพืชและผลกระทบต่อโครงสร้างของชุมชนในหลากหลายและง่ายชุมชน
( เช่น และ jactel brockerhoff 2007 ) .
พื้นฐานความเข้าใจของเราของความสัมพันธ์นี้เป็นคำนิยามและการวัด
ของความหลากหลายและความมั่นคง ( โอนีล 2001 เห็นบทที่ 15 ) ดังที่ระบุไว้ในบทที่ 9
ความหลากหลายของวิธีการวัดความหลากหลายของชุมชน มีการเปรียบเทียบที่ซับซ้อน
รวมทั้งการประเมินการเปลี่ยนแปลงของชุมชน ควรมีความหลากหลายจะวัด
เป็นชนิดความร่ำรวยความมั่งคั่งกลุ่มการทำงานหรือดัชนีความหลากหลายของชนิดหรือใช้
หมู่ฟังก์ชัน ( เดอ เราเตอร์ et al . 1995 ขี้โคลน 1997 และ เปอร์ vitousek 1997 ทิลมัน
Downing และปี 1994 , Tilman et al . 1997 ) ความมั่นคงที่สามารถกำหนดเป็นลดความแปรปรวน
ในพฤติกรรมของระบบ อย่างไรก็ตามecologists เห็นไม่ตรงกันซึ่งตัวแปรที่ดีที่สุดเพื่อวัดความมั่นคง ความมั่นคงได้ถูกแสดงให้มีองค์ประกอบหลาย ๆ หนึ่งแทน
ความสามารถต้านทานการเปลี่ยนแปลง และ อื่น ๆที่เป็นตัวแทนของความสามารถในการกู้คืนต่อไปนี้
เปลี่ยนเช่น ( ต่อเนื่อง ) : สององค์ประกอบเหล่านี้แสดงองศาที่แตกต่างกันของเสถียรภาพของระบบนิเวศให้
( ดูด้านล่าง ) ผ้าเสถียรภาพวัดจากประชากรและชุมชนโดย ecologists
ความมั่นคงของชนิดขององค์ประกอบและโครงสร้างชุมชน ( เช่น ขี้โคลน 1997 พฤษภาคม 1973
1983 ) ecologists ระบบนิเวศระบบนิเวศได้เน้นกระบวนการ เช่น ผลผลิตปฐมภูมิ
ฟลักซ์พลังงานและชีวธรณีเคมีจักรยาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเปลี่ยนแปลงความแปรปรวนระหว่าง
ต่อเนื่อง ( เช่น เดอ เราเตอร์ et al . 1995 แครตส์ et al . 1995 Eโอเดิ้ม 1969 , Tilman และ
ลง 1994 ) ความหลากหลายของชนิดตัวแปรบางอย่าง แต่ไม่อาจทำให้ผู้อื่น หรือในระดับหนึ่ง
spatiotemporal แต่ไม่อื่น นำไปสู่ข้อสรุปที่แตกต่างกัน ขอบเขตที่ก่อให้เกิดระบบนิเวศ
ความหลากหลายสมบูรณ์จะถูกระบุไว้ในบทที่ 15
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ฉันชอบสวมใส่เสื้อผ้าที่เป็นลายดอกไม้
- where abouts do u live in Chiang mai?
- สิ่งที่คุณทำน่าสนใจดี
- こんにちは
- Around the arm band
- คุณต้องการไปกับฉันไหม
- 冷静一点
- ขอให้มีความสุขกับชีวิต
- U cute there
- ไม่ว่าจะยังไง เขาก็คิดถึงนะ
- ha reso impossibile pagare il credito
- ตัดสินใจแล้วต้องทำให้ไเ้
- อา น้า
- ฉันหยุดเรียน1ปีเพราะสอบไม่ติดหมอ
- คุณสามารถเล่นเกมในระหว่างรอฉัน
- เกาหลีหนาวมั้ย
- What is name of village?
- คุณจะรังเกียจฉันไหม ที่ฉันมีลูก
- Have a good dream.
- Rich austrian
- อา น้า
- 妈妈回来了，哥哥没有回来
- เด็กไทยส่วนใหญ่ชอบภาษาเกาหลี
- คุณทำอะไรอยู่
