IntroductionCompetence is an underl

Introduction
Competence is an underlying concept for individuals to show better performance. Since there is no
way to observe competence directly, it can indirectly be measured with performance indicators
(Bassellier, Reich and Benbasat, 2001). The competence concept can be addressed as a performance,
skill or personality trait. Such different uses raise the uncertainty regarding the definition of the
concept. Odabaşı et al. (2011) define competence as individuals’s self-confidence and ability to
handle a problem with different perspectives through their professional knowledge and
interdisciplinary processes. Within the context of the action competence, the term can be defined as a
wholistic construct involving different literacies, critical thinking, responsibility, motivation and vision,
all of which are necessary qualities to solve a societal problem.
Ehlers (2007) enlists the factors that support the development of action competence as social
interaction, disagreement/conflict, discomfort and problem solving experience. Furthermore, Scott
(2011) states that it is quite important for action competent individuals to carry out activities, which
could influence the society and young individuals in making real-life decisions.
Some can state that the fields and scope of action competencies may change with culture, which is a
common-sense argument. Moreover, the type of action competence as determining the problem,
conducting in-depth research in the field, developing a vision, planning and taking action, and
evaluating may vary depending on the particular subject as well (Mogensen, 1997).
Action competence is an area of study that may allow practical implementations on different fields
such as environmental problems, health problems, peace and curricula. Action competence involves
more than just being aware of the problems or having certain skills. The first phase of this
competency involves recognition and awareness of the field. In addition, the difference between
action competence and other applications emerges in the phase of ‘taking the action’. In the related
literature, there are a lot of studies on action competence addressing health and environment. One of
the fields where the reflections of action competence are rarely seen is the field of Information and
Communication Technologies (ICT).
ICT’s are a natural extension of our daily lives. By 2011, almost 34 % of the world population had
Internet access, and between December 2000 and June 2012, the ratio of Internet access increased
by 56 % throughout the world (Internet Usage Statistics, 2012). According to a comprehensive
survey conducted by the Turkish Statistical Institute (TUIK) in April 2012, the ratio of the households
with Internet access across Turkey was 47.2 % (TUIK, 2012). This ratio was found to be 8.66 % in a
similar study carried out by TUIK in June 2005. This result demonstrates that Turkish household
Internet access increased by 545.03 % between 2005 and 2012 (TUIK, 2012). Moreover another
report by TUIK (2010) states that three out of five Internet users use the Internet daily, and houses
take the first place in computer and Internet use. These reports suggest that Turkey has a higher
level of ICT use than the world’s average. In this regard, ICTs could be considered among the
primary tools for conducting actions that may have positive influence on social life. However, it is
striking that there are very few studies employing ICTs for the benefit of societies. This situation
underlines the need for the concept of ICTAC.
ICTAC can be defined as individuals’ motivation and capacity to voluntarily employ their ICT skills for
initiating or taking part in civic actions (Odabaşı et. al., 2011). Since academic staff and teachers in
ICT related fields have crucial roles in training action-competent individuals, this study aimed to
determine the views of preservice teachers and instructors in Computer Education and Instructional
Technology (CEIT) departments about the motivating and hindering factors to ICTAC. In line with this
Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, January 2013, 4(1)
36
purpose, the current study addressed the following research question: What are the factors that
motivate and prevent contribution to the solution of societal problems with the use of ICTs?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ความสามารถเป็นแนวคิดพื้นฐานสำหรับบุคคลที่จะแสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีขึ้น เนื่องจากไม่มี
วิธีการสังเกตความสามารถโดยตรงก็สามารถทางอ้อมวัดได้ด้วยตัวชี้วัดประสิทธิภาพ
(Bassellier รีคและ Benbasat, 2001) แนวคิดความสามารถได้รับการแก้ไขเป็นประสิทธิภาพ
ทักษะหรือลักษณะบุคลิกภาพ การใช้งานที่แตกต่างกันดังกล่าวเพิ่มความไม่แน่นอนเกี่ยวกับความหมายของ
แนวคิด Odabaşı et al, (2011) การกำหนดความสามารถในการเป็นบุคคลที่ตัวเองเชื่อมั่นและความสามารถในการ
จัดการกับปัญหาที่มีมุมมองที่แตกต่างกันผ่านความรู้มืออาชีพของพวกเขาและ
กระบวนการสหวิทยาการ ในบริบทของความสามารถในการดำเนินการในระยะที่สามารถกำหนดให้เป็น
โครงสร้าง wholistic ที่เกี่ยวข้องกับ Literacies ที่แตกต่างกันการคิดเชิงวิพากษ์ความรับผิดชอบแรงจูงใจและวิสัยทัศน์
ทั้งหมดที่มีคุณภาพที่จำเป็นในการแก้ปัญหาสังคม.
Ehlers (2007) enlists ปัจจัยที่ สนับสนุนการพัฒนาความสามารถในการดำเนินการตามที่สังคม
ปฏิสัมพันธ์ขัดแย้ง / ความขัดแย้งและปัญหาที่เกิดความรู้สึกไม่สบายประสบการณ์การแก้ นอกจากนี้สกอตต์
(2011) กล่าวว่ามันเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการดำเนินการบุคคลที่มีอำนาจในการดำเนินกิจกรรมที่
อาจมีผลต่อสังคมและเยาวชนประชาชนในการตัดสินใจในชีวิตจริง.
บางคนสามารถระบุว่าเขตข้อมูลและขอบเขตของสมรรถนะการดำเนินการอาจมีการเปลี่ยนแปลงด้วย วัฒนธรรมซึ่งเป็น
อาร์กิวเมนต์สามัญสำนึก นอกจากนี้ประเภทของความสามารถในการดำเนินการตามที่กำหนดปัญหาที่
ดำเนินการวิจัยในเชิงลึกในด้านการพัฒนาวิสัยทัศน์การวางแผนและการดำเนินการและ
การประเมินผลอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับเรื่องใดเรื่องหนึ่งเช่นกัน (Mogensen, 1997).
การดำเนินการความสามารถในการเป็น พื้นที่ของการศึกษาที่อาจช่วยให้การใช้งานการปฏิบัติในด้านต่างๆ
เช่นปัญหาสิ่งแวดล้อมปัญหาสุขภาพ, สันติภาพและหลักสูตร การดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับการความสามารถ
มากกว่าเพียงแค่การตระหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้นหรือมีทักษะบางอย่าง โดยในระยะแรกนี้
ความสามารถที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้และความตระหนักของสนาม นอกจากนี้ความแตกต่างระหว่าง
ความสามารถในการดำเนินการและการใช้งานอื่น ๆ โผล่ออกมาในขั้นตอนของ 'การดำเนินการฯ ในการที่เกี่ยวข้องกับ
วรรณคดีมีจำนวนมากของการศึกษาเกี่ยวกับความสามารถในการดำเนินการอยู่สุขภาพและสิ่งแวดล้อม หนึ่งใน
เขตที่สะท้อนความสามารถของการกระทำที่จะไม่ค่อยเห็นเป็นเขตของข้อมูลและ
เทคโนโลยีการสื่อสาร (ICT).
ไอซีทีเป็นส่วนขยายของธรรมชาติของชีวิตประจำวันของเรา โดย 2011 เกือบ 34% ของประชากรโลกมี
การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและระหว่างเดือนธันวาคม 2000 และเดือนมิถุนายนปี 2012 อัตราส่วนของการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตเพิ่มขึ้น
56% ทั่วโลก (สถิติการใช้อินเทอร์เน็ต 2012) ตามที่ครอบคลุม
การสำรวจที่จัดทำโดยสถาบันสถิติตุรกี (TUIK) ในเดือนเมษายน 2012 อัตราส่วนของผู้ประกอบการที่
มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตทั่วตุรกีเป็น 47.2% (TUIK 2012) อัตราส่วนนี้ถูกพบว่าเป็น 8.66% ใน
การศึกษาที่คล้ายกันดำเนินการโดย TUIK ในเดือนมิถุนายนปี 2005 ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่าในครัวเรือนตุรกี
อินเทอร์เน็ตเพิ่มขึ้น 545.03% ระหว่างปี 2005 และ 2012 (TUIK 2012) นอกจากนี้ยังมีอีก
รายงานจาก TUIK (2010) กล่าวว่าสามในห้าผู้ใช้อินเทอร์เน็ตใช้อินเทอร์เน็ตในชีวิตประจำวันและบ้าน
ใช้สถานที่แรกในคอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ตใช้ รายงานเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าตุรกีมีสูงกว่า
ระดับของการใช้ไอซีทีกว่าค่าเฉลี่ยของโลก ในเรื่องนี้ไอซีทีเอจะได้รับการพิจารณาในหมู่
เครื่องมือหลักสำหรับการดำเนินการดำเนินการที่อาจมีอิทธิพลเชิงบวกต่อชีวิตทางสังคม แต่ก็เป็นที่
โดดเด่นที่มีการศึกษาน้อยมากจ้างเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อประโยชน์ของสังคม สถานการณ์นี้
เน้นย้ำถึงความจำเป็นในการแนวคิดของ ICTAC ได้.
ICTAC สามารถกำหนดเป็นแรงจูงใจบุคคลและความสามารถที่จะสมัครใจจ้างทักษะไอซีทีของพวกเขาสำหรับ
การเริ่มต้นหรือการมีส่วนร่วมในการกระทำของเทศบาล (Odabaşı et. al. 2011) ตั้งแต่นักวิชาการและครูใน
สาขาที่เกี่ยวข้องไอซีทีมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในการฝึกอบรมบุคคลที่มีอำนาจกระทำการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ
กำหนดมุมมองของครูผู้ฝึกสอนและอาจารย์ผู้สอนในการศึกษาการเรียนการสอนคอมพิวเตอร์และ
เทคโนโลยี (Ceit) หน่วยงานที่เกี่ยวกับการสร้างแรงจูงใจและปัจจัยที่จะขัดขวางการ ICTAC ในบรรทัดที่มีนี้
ตุรกีวารสารออนไลน์ของคุณภาพสอบถามมกราคม 2013, 4 (1)
36
วัตถุประสงค์การศึกษาในปัจจุบันที่ส่งคำถามการวิจัยดังต่อไปนี้: อะไรคือปัจจัยที่
กระตุ้นและป้องกันไม่ให้มีส่วนร่วมในการแก้ปัญหาสังคมที่มีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศที่ ?