ถนนสติลเวลล์ (Stilwell Road) เชื่อม

ถนนสติลเวลล์ (Stilwell Road) เชื่อมยุทธศาสตร์จีน-พม่า-อินเดีย
“ถนนสายเลโด (Ledo Road) หรือ ถนนสติลเวลล์ (The Stilwell Road) ถูกตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ พลโทโจเซฟ สติลเวลล์ (Joseph Stilwell) ผู้บัญชาการกองทัพอเมริกัน เป็นถนนที่ถูกสร้างในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เชื่อมชายแดนอินเดียไปยังพม่าและยูนนานของจีน เพื่อสกัดกั้นการรุกคืบของกองทัพญี่ปุ่นในสมัยนั้น ถนนเส้นนี้แลกมาด้วยชีวิตนับพัน วิ่งไปตามภูเขาที่คดเคี้ยวผ่านป่า และแม่น้ำกว่า 100 สาย มีความยาวทั้งสิ้น 1,726 กม. เป็นเส้นทางเก่าแต่ยังมีประโยชน์ต่อจีน พม่า และอินเดียในเชิงยุทธศาสตร์ ทำให้ทั้ง 3 ประเทศ มีโครงการฟื้นฟูถนน Stilwell ขึ้นมาใช้อีกครั้งหนึ่ง”
นโยบาย Look East ของอินเดีย ทำให้อินเดียต้องการเปิดใช้เส้นทาง Stilwell ที่เชื่อมระหว่างรัฐอัสสัมของอินเดีย พม่า และมณฑลยูนนานอีกครั้ง เพื่อเพิ่มมูลค่าการค้าชายแดนและเปิดเส้นทางให้เป็นประโยชน์ต่อรัฐอัสสัม อรุณาจัลประเทศ และมณีปุระ โดยโครงการของรัฐบาลอินเดียที่มุ่งสู่ตะวันออก เพื่อมาบรรจบกับจีนที่มุ่งสู่ตะวันตก (Look west) และมีพม่าเป็นจุดเชื่อมโยง (Linkage) มีชื่อว่า “กาลาดัน” (Kaladan) ซึ่งเป็นชื่อของแม่น้ำกาลาดัน (Kaladan) ในพม่า ปากแม่น้ำนี้สามารถสร้างท่าเรือน้ำลึก และสามารถเดินทางต่อไปถึงรัฐมิซอรัมในอินเดียได้ ทำให้รัฐในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียมีทางออกสู่ทะเลเบงกอลและยังมีการก่อสร้างทางหลวงอีก 1 เส้นทางเชื่อมอินเดีย-พม่า-ไทย (เมียวดี-แม่สอด) และซ่อมแซมถนนสายมอเรห์-ตามู-กาเล-กาเลวะ-มัณฑะเลย์ เชื่อมอินเดียมายังเมืองมัณฑะเลย์ของพม่า
การฟื้นฟูถนนสติลเวลล์ (The Stilwell Road) เป็นประโยชน์สูงอย่างมากต่อจีนและอินเดีย รวมทั้งพม่าที่ต้องการให้เกิดการครอบครองพื้นที่ตลอดเส้นทางที่ถนนสายนี้ผ่านอย่างเบ็ดเสร็จ โดยเฉพาะรัฐคะฉิ่น (Kachin) ที่มีถนนสาย Stilwell ผ่านจะเป็นเส้นทางลำเลียงพลังงาน สินค้าและอัญมณี ก่อให้เกิด “Chindia” (China + India) ที่มีพม่าเป็นท่อเศรษฐกิจเชื่อมโยงเขตรอยต่อของ 3 ประเทศ คือ บังกลาเทศ พม่า กับ รัฐในดินแดนตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียที่ไร้ทางออกทะเล รัฐบาลอินเดียจะเปิดทางเชื่อมและหาทางออกสู่ทะเลที่เมืองท่าสิตต่วย (Sittwe) ในพม่ากับเมืองจิตตะกอง (Chittagong) ในบังกลาเทศ รวมทั้งช่วยพม่าตัดถนนเพื่อไปยังเมืองมัณฑะเลย์กับเมืองหลวงใหม่เนย์ปีดอว์และเมืองจ๊อกปีว ซึ่งเป็นต้นทางท่อก๊าซไปยังชายแดนจีน
อินเดียลงทุน 16,660 ล้านรูปี หรือ 357 ล้านดอลลาร์ พัฒนาทางหลวงในรัฐตรีปุระ (Tripura) ของอินเดียเพื่อเชื่อมทางหลวงกับบังกลาเทศและเข้าพม่า จะทำให้สามารถใช้ท่าเรืออ่าวเบงกอลได้ ทั้งนี้ มีการเร่งรัดการตัดถนนสายใหม่ในรัฐมิซอรัม (Mizorum) ของอินเดียไปยังพรมแดนพม่า ระยะทาง 100 กม. ทำให้สามารถเชื่อมต่อไปยังท่าเรือที่เมืองสิตต่วยในรัฐยะไข่ (Rakhine) ของพม่า โดยรัฐบาลอินเดียได้เซ็นสัญญาช่วยรัฐบาลพม่าก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกที่บริเวณปากแม่น้ำกาลาดันในพม่า แม่น้ำสายนี้เชื่อมต่อไปถึงรัฐมิซอรัมของอินเดียและออกสู่ทะเลเบงกอลได้ จะทำให้มิซอรัมกลายเป็นประตูการค้าขายระหว่างประเทศ โดยผ่านท่าเรือสิตต่วย ทั้งนี้ รัฐบาลพม่ามีนโยบายที่จะสร้างถนนจากมิตจีนา (Myitkyina) ของพม่า ระยะทาง 312 กิโลเมตร ไปยังด่านปางซอ (Pangsau Pass) ของพม่า ตามแนวชายแดนอินเดียและพม่าไปยังเมืองยูนนานของประเทศจีน
การริเริ่มโครงการมิตจีนา - ทาไน - ด่านปางซอ (Myitkyina – Tanai – Pangsau Pass) จะเป็นประโยชน์ต่อ ๓ ประเทศ และการเปิดใช้ถนน Stilwell จะลดค่าใช้จ่ายในการขนส่งสินค้าจากอินเดียไปจีน ซึ่งเป็นการส่งเสริมการค้า Sino – Indian ถนน Stilwell Road ในรัฐอัสสัม (Assam) ของอินเดียจะตัดผ่านไจรัมพัวและนัมพง (Jairampur – Nampong) ใน อรุณาจัลประเทศ (Arunachai Pradesh) ของอินเดียไปสิ้นสุดที่ด่านปางซอของพม่า ที่ตัดผ่านเข้าพม่า ถนนจะเป็นรูปคลื่นผ่านทางเหนือของพม่าไปที่รัฐมิตจีนาของพม่าก่อนวกไปจีน สิ้นสุดที่คุนหมิง เมืองหลวงของมณฑลยูนนาน ตลอดเส้นทางมีระยะทางรวม 61 กิโลเมตรในอินเดีย มีระยะทางรวม 1,035 กิโลเมตรในพม่า และมีระยะทางรวม 640 กิโลเมตรในจีน
ในอดีตพม่าเน้นนโยบายภายในประเทศ (inward – looking policy) และหลีกเลี่ยงการติดต่อกับโลกภายนอก ปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่าง 3 ประเทศ ได้รับการปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัด ส่งผลให้เกิดข้อตกลงการเปิดใช้ถนนมิตจีนา – ทาไน – ด่านปางซอ โดยเซ็นสัญญาในเดือน พ.ย.2011 และโครงการอยู่ภายใต้ความร่วมมือระหว่างบริษัทก่อสร้างของยูนนานและบริษัทยูซาน่าที่ทหารพม่าสนับสนุนอยู่ สำหรับถนนที่ตัดผ่านคะฉิ่นยังไม่อนุญาตให้เปิดใช้ เนื่องจากเหตุผลด้านความมั่นคงในพื้นที่
ในปี ค.ศ.1947 บางส่วนของพื้นที่ระหว่างอินเดียไปบังกลาเทศไม่สามารถใช้การได้ ทำให้ไม่สามารถเข้าไปถึงท่าเรือที่จิตตะกองของบังกลาเทศ ภูมิภาคนี้อยู่ห่างทะเล 1,600 กิโลเมตร โดยเฉพาะที่ผ่านจาก Siliguri ไปยังท่าเรือโกลกาตา (Kolkata) ของบังกลาเทศ สินค้าจากตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียไปจีนหรือประเทศแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ต้องเดินทางผ่านโกลกาตา ผ่านช่องแคบมะละกาไปยังจีน การขนส่งใช้เวลา 7 วัน การขนส่งทางตะวันออกเฉียงเหนือตามเส้นทาง Stilwell ไปยูนนานจะใช้เวลาน้อยกว่า 2 วัน สำหรับเส้นทางอื่นทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียผ่านพม่าไปเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเส้นทางมอเรห์ – ทามู (Moreh – Tamu) เชื่อมมณีปุระ (Manipur) ของอินเดียกับพม่า และทางหลวงหมายเลข 39 ของอินเดียที่ผ่าน Numaligarh ในรัฐอัสสัมของอินเดีย ผ่านนาคแลนด์ (Nagaland) ของอินเดียและเชื่อมต่อกับถนนมอเรห์อีกครั้ง
โครงการ Kaladan ของพม่าเริ่มในปี ค.ศ.2011 โครงการจะเชื่อมรัฐทางตะวันออกเฉียงเหนือของมิซอรัมกับอ่างเบงกอล คาดว่าแล้วเสร็จ ในปี ค.ศ.2013 รวมถึงการพัฒนาแม่น้ำกาลาเดน และการปรับปรุงโครงการสาธารณูปโภคของท่าเรือสิตต่วย เมืองหลวงของรัฐอาระกัน ซึ่งเป็นจุดที่แม่น้ำกาลาเดนเข้าสู่อ่าวเบงกอล สิตต่วย มีความสำคัญในฐานะท่าเรือที่พัฒนาขึ้นเพื่อรองรับการเป็นศูนย์กลางการพัฒนาโครงการก๊าซบริเวณชายฝั่ง ซึ่งวางแผนจะวางท่อส่งก๊าซมาจากทางเหนือของประเทศจีน
บทบาทของ Stilwell Road ต่อจีน และประเทศในเอเซียใต้
จีน: จีนได้ทำการหารือกับพม่าและบังกลาเทศเมื่อ ต.ค.2012 ในประเด็นการใช้ประโยชน์จากโครงการ “ประตูการค้าบังกลาเทศ – จีน –อินเดีย- พม่า” หรือ “Bangladesh – China – India – Myanmar (BCIM) economic corridor” และอินเดียก็เห็นด้วยกับโครงการนี้ ถนน Stilwell จะช่วยเพิ่มมูลค่าการค้าทวิภาคีระหว่างจีนกับอินเ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถนนสติลเวลล์ (Stilwell Road) เชื่อมยุทธศาสตร์จีน-พม่า-อินเดีย"ถนนสายเลโด (Ledo Road) หรือถนนสติลเวลล์ (ถนน Stilwell) ถูกตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่พลโทโจเซฟสติลเวลล์ (โจเซฟ Stilwell) ผู้บัญชาการกองทัพอเมริกันเป็นถนนที่ถูกสร้างในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เชื่อมชายแดนอินเดียไปยังพม่าและยูนนานของจีนเพื่อสกัดกั้นการรุกคืบของกองทัพญี่ปุ่นในสมัยนั้นถนนเส้นนี้แลกมาด้วยชีวิตนับพันวิ่งไปตามภูเขาที่คดเคี้ยวผ่านป่าและแม่น้ำกว่า 100 สายมีความยาวทั้งสิ้น 1,726 กม เป็นเส้นทางเก่าแต่ยังมีประโยชน์ต่อจีนพม่าและอินเดียในเชิงยุทธศาสตร์ทำให้ทั้ง 3 มีโครงการฟื้นฟูถนนประเทศ Stilwell ขึ้นมาใช้อีกครั้งหนึ่ง "นโยบายมองตะวันออกของอินเดียทำให้อินเดียต้องการเปิดใช้เส้นทาง Stilwell ที่เชื่อมระหว่างรัฐอัสสัมของอินเดียพม่าและมณฑลยูนนานอีกครั้งเพื่อเพิ่มมูลค่าการค้าชายแดนและเปิดเส้นทางให้เป็นประโยชน์ต่อรัฐอัสสัมอรุณาจัลประเทศและมณีปุระโดยโครงการของรัฐบาลอินเดียที่มุ่งสู่ตะวันออกเพื่อมาบรรจบกับจีนที่มุ่งสู่ตะวันตก (ดูเวสต์) และมีพม่าเป็นจุดเชื่อมโยง (เชื่อมโยง) มีชื่อว่า "กาลาดัน" (Kaladan) ซึ่งเป็นชื่อของแม่น้ำกาลาดัน (Kaladan) ในพม่าปากแม่น้ำนี้สามารถสร้างท่าเรือน้ำลึกและสามารถเดินทางต่อไปถึงรัฐมิซอรัมในอินเดียได้ทำให้รัฐในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียมีทางออกสู่ทะเลเบงกอลและยังมีการก่อสร้างทางหลวงอีก 1 เส้นทางเชื่อมอินเดีย-พม่า-ไทย (เมียวดี-แม่สอด) และซ่อมแซมถนนสายมอเรห์-ตามู-กาเล-กาเลวะ-มัณฑะเลย์เชื่อมอินเดียมายังเมืองมัณฑะเลย์ของพม่าการฟื้นฟูถนนสติลเวลล์ (ถนน Stilwell) เป็นประโยชน์สูงอย่างมากต่อจีนและอินเดียรวมทั้งพม่าที่ต้องการให้เกิดการครอบครองพื้นที่ตลอดเส้นทางที่ถนนสายนี้ผ่านอย่างเบ็ดเสร็จโดยเฉพาะรัฐคะฉิ่น (คะฉิ่น) ที่มีถนนสาย Stilwell ผ่านจะเป็นเส้นทางลำเลียงพลังงานสินค้าและอัญมณีก่อให้เกิด "Chindia" (จีน + อินเดีย) ที่มีพม่าเป็นท่อเศรษฐกิจเชื่อมโยงเขตรอยต่อของ 3 ประเทศคือบังกลาเทศพม่าดื่มด่ำรัฐในดินแดนตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียที่ไร้ทางออกทะเลรัฐบาลอินเดียจะเปิดทางเชื่อมและหาทางออกสู่ทะเลที่เมืองท่าสิตต่วย (Sittwe) ในพม่ากับซึ่งเป็นต้นทางท่อก๊าซไปยังชายแดนจีนรวมทั้งช่วยพม่าตัดถนนเพื่อไปยังเมืองมัณฑะเลย์กับเมืองหลวงใหม่เนย์ปีดอว์และเมืองจ๊อกปีวในบังกลาเทศเมืองจิตตะกอง (Chittagong)อินเดียลงทุน 16,660 ล้านรูปีหรือ 357 ล้านดอลลาร์พัฒนาทางหลวงในรัฐตรีปุระ (ตรี) ของอินเดียเพื่อเชื่อมทางหลวงกับบังกลาเทศและเข้าพม่าจะทำให้สามารถใช้ท่าเรืออ่าวเบงกอลได้ทั้งนี้มีการเร่งรัดการตัดถนนสายใหม่ในรัฐมิซอรัม (Mizorum) ของอินเดียไปยังพรมแดนพม่าระยะทาง 100 กม ทำให้สามารถเชื่อมต่อไปยังท่าเรือที่เมืองสิตต่วยในรัฐยะไข่ (ยะไข่) ของพม่าโดยรัฐบาลอินเดียได้เซ็นสัญญาช่วยรัฐบาลพม่าก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกที่บริเวณปากแม่น้ำกาลาดันในพม่าแม่น้ำสายนี้เชื่อมต่อไปถึงรัฐมิซอรัมของอินเดียและออกสู่ทะเลเบงกอลได้จะทำให้มิซอรัมกลายเป็นประตูการค้าขายระหว่างประเทศโดยผ่านท่าเรือสิตต่วยทั้งนี้รัฐบาลพม่ามีนโยบายที่จะสร้างถนนจากมิตจีนา (Myitkyina) ของพม่าระยะทาง 312 กิโลเมตรไปยังด่านปางซอ (Pangsau Pass) ของพม่าตามแนวชายแดนอินเดียและพม่าไปยังเมืองยูนนานของประเทศจีนการริเริ่มโครงการมิตจีนา -ทาไน - ด่านปางซอ (Myitkyina – Tanai-Pangsau Pass) จะเป็นประโยชน์ต่อ ๓ ประเทศและการเปิดใช้ถนนโน Stilwell จะลดค่าใช้จ่ายในการขนส่งสินค้าจากอินเดียไปจีนซึ่งเป็นการส่งเสริมการค้า-ของอินเดียจะตัดผ่านไจรัมพัวและนัมพงในรัฐอัสสัม (อัสสัม) Stilwell Road ถนนที่อินเดีย (Jairampur – Nampong) ในอรุณาจัลประเทศ (ของ Arunachai) ของอินเดียไปสิ้นสุดที่ด่านปางซอของพม่าที่ตัดผ่านเข้าพม่าถนนจะเป็นรูปคลื่นผ่านทางเหนือของพม่าไปที่รัฐมิตจีนาของพม่าก่อนวกไปจีนสิ้นสุดที่คุนหมิงเมืองหลวงของมณฑลยูนนานตลอดเส้นทางมีระยะทางรวม 61 กิโลเมตรในอินเดียมีระยะทางรวม 1,035 กิโลเมตรในพม่าและมีระยะทางรวม 640 กิโลเมตรในจีนในอดีตพม่าเน้นนโยบายภายในประเทศ (เข้าข้างในมองนโยบาย) และหลีกเลี่ยงการติดต่อกับโลกภายนอกปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่าง 3 ประเทศได้รับการปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัดส่งผลให้เกิดข้อตกลงการเปิดใช้ถนนมิตจีนา –ทาไน – ด่านปางซอโดยเซ็นสัญญาในเดือน พ.ย.2011 และโครงการอยู่ภายใต้ความร่วมมือระหว่างบริษัทก่อสร้างของยูนนานและบริษัทยูซาน่าที่ทหารพม่าสนับสนุนอยู่สำหรับถนนที่ตัดผ่านคะฉิ่นยังไม่อนุญาตให้เปิดใช้เนื่องจากเหตุผลด้านความมั่นคงในพื้นที่ในปี ค.ศ.1947 บางส่วนของพื้นที่ระหว่างอินเดียไปบังกลาเทศไม่สามารถใช้การได้ทำให้ไม่สามารถเข้าไปถึงท่าเรือที่จิตตะกองของบังกลาเทศภูมิภาคนี้อยู่ห่างทะเล 1600 กิโลเมตรโดยเฉพาะที่ผ่านจากสิไปยังท่าเรือโกลกาตา (กาล) ของบังกลาเทศสินค้าจากตะวันออกเฉียงการขนส่งทางตะวันออกเฉียงเหนือตามเส้นทางเหนือของอินเดียไปจีนหรือประเทศแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ต้องเดินทางผ่านโกลกาตาผ่านช่องแคบมะละกาไปยังจีนการขนส่งใช้เวลา 7 วัน Stilwell ไปยูนนานจะใช้เวลาน้อยกว่า 2 วันสำหรับเส้นทางอื่นทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียผ่านพม่าไปเอเซียตะวันออกเฉียงใต้โดยเส้นทางมอเรห์ – ทามู (Moreh – Tamu) เชื่อมมณีปุระ (รัฐมณีปุระ) ของอินเดียกับพม่าและทางหลวงหมายเลข 39 ของอินเดียที่ผ่าน Numaligarh ในรัฐอัสสัมของอินเดียผ่านนาคแลนด์ (นากาแลนด์) ของอินเดียและเชื่อมต่อกับถนนมอเรห์อีกครั้งโครงการ Kaladan ของพม่าเริ่มในปี ค.ศ.2011 โครงการจะเชื่อมรัฐทางตะวันออกเฉียงเหนือของมิซอรัมกับอ่างเบงกอลคาดว่าแล้วเสร็จในปี ค.ศ.2013 รวมถึงการพัฒนาแม่น้ำกาลาเดนและการปรับปรุงโครงการสาธารณูปโภคของท่าเรือสิตต่วยเมืองหลวงของรัฐอาระกันซึ่งเป็นจุดที่แม่น้ำกาลาเดนเข้าสู่อ่าวเบงกอลสิตต่วยมีความสำคัญในฐานะท่าเรือที่พัฒนาขึ้นเพื่อรองรับการเป็นศูนย์กลางการพัฒนาโครงการก๊าซบริเวณชายฝั่งซึ่งวางแผนจะวางท่อส่งก๊าซมาจากทางเหนือของประเทศจีนบทบาทของ Stilwell Road ต่อจีนและประเทศในเอเซียใต้จีน: จีนได้ทำการหารือกับพม่าและบังกลาเทศเมื่อ ต.ค.2012 ในประเด็นการใช้ประโยชน์จากโครงการ "ประตูการค้าบังกลาเทศ – จีน-อินเดีย-พม่า" หรือ "บังกลาเทศ –จีนอินเดียพม่า (BCIM) ทางเศรษฐกิจ" และอินเดียก็เห็นด้วยกับโครงการนี้ถนน Stilwell จะช่วยเพิ่มมูลค่าการค้าทวิภาคีระหว่างจีนกับอินเ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถนนสติลเวลล์ ( ถนนสติลเวลล์ ) เชื่อมยุทธศาสตร์จีน - พม่า - อินเดีย
" ถนนสายเลโด ( ลิโดถนน ) ถนนสติลเวลล์ค็อค ( ถนนสติลเวลล์ ) ถูกตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่พลโทโจเซฟสติลเวลล์ ( โจเซฟ สติลเวลล์ ) ผู้บัญชาการกองทัพอเมริกันเป็นถนนที่ถูกสร้างในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2เพื่อสกัดกั้นการรุกคืบของกองทัพญี่ปุ่นในสมัยนั้นถนนเส้นนี้แลกมาด้วยชีวิตนับพันวิ่งไปตามภูเขาที่คดเคี้ยวผ่านป่าและแม่น้ำกว่า 100 สายมีความยาวทั้งสิ้น 1726 กม . เป็นเส้นทางเก่าแต่ยังมีประโยชน์ต่อจีนพม่าและอินเดียในเชิงยุทธศาสตร์ทำให้ทั้งประเทศมีโครงการฟื้นฟูถนนสติลเวลล์ขึ้นมาใช้อีกครั้งหนึ่ง "
3นโยบายมองตะวันออกของอินเดียทำให้อินเดียต้องการเปิดใช้เส้นทางสติลเวลล์ที่เชื่อมระหว่างรัฐอัสสัมของอินเดียพม่าและมณฑลยูนนานอีกครั้งเพื่อเพิ่มมูลค่าการค้าชายแดนและเปิดเส้นทางให้เป็นประโยชน์ต่อรัฐอัสสัมและมณีปุระโดยโครงการของรัฐบาลอินเดียที่มุ่งสู่ตะวันออกเพื่อมาบรรจบกับจีนที่มุ่งสู่ตะวันตก ( ดูตะวันตก ) และมีพม่าเป็นจุดเชื่อมโยง ( เชื่อมโยง ) มีชื่อว่า " กาลาดัน " ( กาลาดัน ) ซึ่งเป็นชื่อของแม่น้ำกาลาดัน ( กาลาดัน ) ในพม่าและสามารถเดินทางต่อไปถึงรัฐมิซอรัมในอินเดียได้ทำให้รัฐในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียมีทางออกสู่ทะเลเบงกอลและยังมีการก่อสร้างทางหลวงอีก 1 เส้นทางเชื่อมอินเดีย - พม่า - ไทย ( เมียวดี - แม่สอด )เชื่อมอินเดียมายังเมืองมัณฑะเลย์ของพม่า
การฟื้นฟูถนนสติลเวลล์ ( ถนนสติลเวลล์ ) เป็นประโยชน์สูงอย่างมากต่อจีนและอินเดียรวมทั้งพม่าที่ต้องการให้เกิดการครอบครองพื้นที่ตลอดเส้นทางที่ถนนสายนี้ผ่านอย่างเบ็ดเสร็จโดยเฉพาะรัฐคะฉิ่น ( กะฉิ่น ) ที่มีถนนสายสติลเวลล์สินค้าและอัญมณีก่อให้เกิด " จินเดีย " ( จีน อินเดีย ที่มีพม่าเป็นท่อเศรษฐกิจเชื่อมโยงเขตรอยต่อของ 3 ประเทศความบังกลาเทศพม่ากับรัฐในดินแดนตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียที่ไร้ทางออกทะเล( ซิตตเว ) ในพม่ากับเมืองจิตตะกอง ( Chittagong ) ในบังกลาเทศรวมทั้งช่วยพม่าตัดถนนเพื่อไปยังเมืองมัณฑะเลย์กับเมืองหลวงใหม่เนย์ปีดอว์และเมืองจ๊อกปีวซึ่งเป็นต้นทางท่อก๊าซไปยังชายแดนจีน
อินเดียลงทุน 16 ,660 ล้านรูปีค็อค 357 ล้านดอลลาร์พัฒนาทางหลวงในรัฐตรีปุระ ( ชิ ) ของอินเดียเพื่อเชื่อมทางหลวงกับบังกลาเทศและเข้าพม่าจะทำให้สามารถใช้ท่าเรืออ่าวเบงกอลได้ทั้งนี้มีการเร่งรัดการตัดถนนสายใหม่ในรัฐมิซอรัม ( มิโซรัม )ระยะทาง 100 กม .ทำให้สามารถเชื่อมต่อไปยังท่าเรือที่เมืองสิตต่วยในรัฐยะไข่ ( Rakhine ) ของพม่าโดยรัฐบาลอินเดียได้เซ็นสัญญาช่วยรัฐบาลพม่าก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกที่บริเวณปากแม่น้ำกาลาดันในพม่าจะทำให้มิซอรัมกลายเป็นประตูการค้าขายระหว่างประเทศโดยผ่านท่าเรือสิตต่วยทั้งนี้รัฐบาลพม่ามีนโยบายที่จะสร้างถนนจากมิตจีนา ( Myitkyina ) ของพม่าระยะทาง 312 กิโลเมตรไปยังด่านปางซอ ( pangsau ผ่าน ) ของพม่าการริเริ่มโครงการมิตจีนา - ทาไน - ด่านปางซอ ( Myitkyina –ธนัย– pangsau ผ่าน ) จะเป็นประโยชน์ต่อกันประเทศและการเปิดใช้ถนนสติลเวลล์จะลดค่าใช้จ่ายในการขนส่งสินค้าจากอินเดียไปจีนซึ่งเป็นการส่งเสริมการค้าชิโน–อินเดียถนนถนนสติลเวลล์( อินเดีย ) ของอินเดียจะตัดผ่านไจรัมพัวและนัมพง ( jairampur –ลง ) the อรุณาจัลประเทศ ( arunachai Pradesh ) ของอินเดียไปสิ้นสุดที่ด่านปางซอของพม่าที่ตัดผ่านเข้าพม่าสิ้นสุดที่คุนหมิงเมืองหลวงของมณฑลยูนนานตลอดเส้นทางมีระยะทางรวม 61 กิโลเมตรในอินเดียมีระยะทางรวม 1035 กิโลเมตรในพม่าและมีระยะทางรวม 640 กิโลเมตรในจีน
ในอดีตพม่าเน้นนโยบายภายในประเทศ ( ขาเข้า ) มองนโยบาย ) และหลีกเลี่ยงการติดต่อกับโลกภายนอกปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่าง 3 ประเทศได้รับการปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัดส่งผลให้เกิดข้อตกลงการเปิดใช้ถนนมิตจีนาทาไน––โดยเซ็นสัญญาในเดือนพ .ย 2011 และโครงการอยู่ภายใต้ความร่วมมือระหว่างบริษัทก่อสร้างของยูนนานและบริษัทยูซาน่าที่ทหารพม่าสนับสนุนอยู่สำหรับถนนที่ตัดผ่านคะฉิ่นยังไม่อนุญาตให้เปิดใช้เนื่องจากเหตุผลด้านความมั่นคงในพื้นที่
สามารถค . ศ .1947 บางส่วนของพื้นที่ระหว่างอินเดียไปบังกลาเทศไม่สามารถใช้การได้ทำให้ไม่สามารถเข้าไปถึงท่าเรือที่จิตตะกองของบังกลาเทศภูมิภาคนี้อยู่ห่างทะเล 1600 กิโลเมตรโดยเฉพาะที่ผ่านจาก Siliguri ไปยังท่าเรือโกลกาตา ( โกลกาตา ) ของบังกลาเทศสินค้าจากตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียไปจีนหรือประเทศแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ต้องเดินทางผ่านโกลกาตาผ่านช่องแคบมะละกาไปยังจีน7 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าการขนส่งทางตะวันออกเฉียงเหนือตามเส้นทางสติลเวลล์ไปยูนนานจะใช้เวลาน้อยกว่า 2 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าสำหรับเส้นทางอื่นทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียผ่านพม่าไปเอเซียตะวันออกเฉียงใต้โดยเส้นทางมอเรห์–ทามู ( โมเรห์ - ห้องพัก )( มณีปุระ ) ของอินเดียกับพม่าและทางหลวงหมายเลข 39 ของอินเดียที่ผ่าน numaligarh ในรัฐอัสสัมของอินเดียผ่านนาคแลนด์ ( กลับ ) ของอินเดียและเชื่อมต่อกับถนนมอเรห์อีกครั้ง
โครงการกาลาดันของพม่าเริ่มในปีค . ศ 2011 โครงการจะเชื่อมรัฐทางตะวันออกเฉียงเหนือของมิซอรัมกับอ่างเบงกอลคาดว่าแล้วเสร็จสามารถค . ศ .2013 รวมถึงการพัฒนาแม่น้ำกาลาเดนและการปรับปรุงโครงการสาธารณูปโภคของท่าเรือสิตต่วยเมืองหลวงของรัฐอาระกันซึ่งเป็นจุดที่แม่น้ำกาลาเดนเข้าสู่อ่าวเบงกอลสิตต่วยซึ่งวางแผนจะวางท่อส่งก๊าซมาจากทางเหนือของประเทศจีน
บทบาทของถนนสติลเวลล์ต่อจีนและประเทศในเอเซียใต้
จีน : จีนได้ทำการหารือกับพม่าและบังกลาเทศเมื่อต . ค .2012 ในประเด็นการใช้ประโยชน์จากโครงการ " ประตูการค้าบังกลาเทศ–จีน–อินเดีย - พม่า " ค็อค " บังคลาเทศ–จีน–อินเดีย - พม่า ( bcim ) ระเบียงเศรษฐกิจ " และอินเดียก็เห็นด้วยกับโครงการนี้ถนนสติลเวลล์