multifaceted forms of marginalisati

multifaceted forms of marginalisation. This is due to the peculiar
sectarian character of Lebanese politics. It registers the highest
percentage of Christians among all Middle Eastern countries and a
power-sharing formula between different sects characterises political
life. The presence of a mostly Muslim refugee community
constituting about ten percent of the total population in Lebanon,
therefore, has always been perceived as a threat to the country's
delicate political order and stability (Haddad, 2000: 30).
The Lebanese government's concerns over its population are
manifested institutionally through the issue of laws, decrees and
orders that prevent the Palestinians from enjoying the most basic
rights such as the right to work and access to educational and
health services; and spatially through the establishment of refugee
camps. As laws, decrees and orders dictate the conceptual separation
of the Palestinian refugee from the Lebanese citizen, refugee
camps complete such distinction geographically preventing the
Palestinians' integration.
As philosopher Giorgio Agamben (1998) would put it, the production
of refugees' ‘bare life’ e a life stripped of any right and value
e and its spatialisation through the establishment of camps is not
new to our times. Drawing a controversial parallel between the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบฟอร์มแผนของ marginalisation นี่คือเนื่องจากแปลกอักขระยุยงเมืองเลบานอน ลงทะเบียนที่สูงที่สุดจากเปอร์เซ็นต์ของคริสเตียนในประเทศตะวันออกกลางทั้งหมดและสูตรพลังงานร่วมระหว่าง sects อื่น characterises ทางการเมืองชีวิต ของชุมชนผู้ลี้ภัยชาวมุสลิมส่วนใหญ่ค่าประมาณร้อยละ 10 ของประชากรในประเทศเลบานอนดังนั้น มีเสมอถูกถือว่าเป็นการคุกคามของประเทศสั่งละเอียดอ่อนทางการเมืองและความมั่นคง (Haddad, 2000:30)มีความกังวลของรัฐบาลเลบานอนเหนือประชากรประจักษ์ institutionally ผ่านปัญหากฎหมาย กฎเกณฑ์ และใบสั่งที่ทำให้ชาวปาเลสไตน์ที่เพลิดเพลินกับขั้นพื้นฐานมากที่สุดสิทธิเช่นสิทธิในการทำงาน และเข้าถึงการศึกษา และบริการสุขภาพ และ spatially ผ่านสถานประกอบการของผู้ลี้ภัยค่าย ตามกฎหมาย กฎเกณฑ์ และใบสั่งบอกแยกแนวคิดของผู้ลี้ภัยปาเลสไตน์จากชาวเลบานอน ผู้ลี้ภัยค่ายดังกล่าวแตกต่างกันทางภูมิศาสตร์ทำให้ไม่สามารถดำเนินการรวมของชาวปาเลสไตน์เป็นนักปราชญ์ Giorgio Agamben (1998) จะวางไว้ การผลิตของผู้ลี้ภัย 'เปลือยชีวิต' อีชีวิตปล้นของขวาและค่าอีและ spatialisation ที่ผ่านการจัดตั้งค่ายไม่ได้ใหม่กับเวลาของเรา รูปวาดคู่ขนานแย้งระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบหลายแง่มุมของชายขอบ นี่คือสาเหตุที่แปลกประหลาด
ตัวละครพรรคการเมืองเลบานอน จะลงทะเบียนสูงสุด
ร้อยละของคริสตชนในกลุ่มประเทศตะวันออกทั้งหมดกลางและ
สูตรกำลังร่วมกันระหว่างนิกายที่แตกต่างกันทางการเมืองลักษณะ
ชีวิต การปรากฏตัวของชุมชนผู้ลี้ภัยชาวมุสลิมส่วนใหญ่
constituting ประมาณสิบเปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดในเลบานอน
จึงได้เสมอมองว่าเป็นภัยคุกคามต่อประเทศ
เพื่อการเมืองที่ละเอียดอ่อนและความมั่นคง (Haddad, 2000: 30).
กังวลรัฐบาลเลบานอนเหนือของ ประชากรจะ
ประจักษ์ institutionally โดยการออกกฎหมายในนามและ
คำสั่งซื้อที่ป้องกันไม่ให้ชาวปาเลสไตน์จากเพลิดเพลินกับพื้นฐานที่สุด
สิทธิเช่นสิทธิในการทำงานและการเข้าถึงการศึกษาและ
บริการสุขภาพ และเชิงพื้นที่ผ่านการจัดตั้งผู้ลี้ภัย
ในค่าย ในฐานะที่เป็นกฎหมายนามและคำสั่งที่กำหนดแยกแนวความคิด
ของผู้ลี้ภัยชาวปาเลสไตน์จากพลเมืองชาวเลบานอนผู้ลี้ภัย
ในค่ายเสร็จสมบูรณ์แตกต่างทางภูมิศาสตร์เช่นการป้องกันไม่ให้
ชาวปาเลสไตน์ 'บูรณาการ.
ในฐานะที่เป็นนักปรัชญาจอร์โจกัมเบน (1998) จะใส่มันผลิต
ของผู้ลี้ภัย '' ชีวิตเปลือย 'เอปลดออกจากชีวิตใด ๆ ที่เหมาะสมและคุ้มค่า
อีและ spatialisation ผ่านการจัดตั้งค่ายไม่ได้
ใหม่เพื่อเวลาของเรา วาดขนานขัดแย้งระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบ multifaceted ของประเทศสาธารณรัฐอาหรับซีเรีย . นี้คือเนื่องจากลักษณะแปลก
พรรคการเมืองเลบานอน มันลงทะเบียนสูงสุด
เปอร์เซ็นต์ของคริสเตียนในประเทศในตะวันออกกลางและเป็นอำนาจร่วมกันระหว่างกลุ่มแตกต่างกัน
สูตรที่เป็นเอกลักษณ์แห่งความหรูหราของชีวิตการเมือง

สถานะของผู้ลี้ภัยส่วนใหญ่มุสลิมชุมชน
ประกอบประมาณสิบเปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งหมดในเลบานอน ,
ดังนั้น ได้เสมอถูกมองว่าเป็นภัยคุกคามต่อประเทศที่ละเอียดอ่อนทางการเมืองของ
เพื่อความมั่นคงและเสถียรภาพ ( Haddad , 2000 : 30 ) .
เลบานอนรัฐบาลกังวลมากกว่าประชากรของ
ประจักษ์ institutionally ผ่านปัญหาของกฎหมาย พระราชกฤษฎีกาและ
ใบสั่งที่ป้องกันไม่ให้ชาวปาเลสไตน์จากการเพลิดเพลินกับสิทธิขั้นพื้นฐานที่สุด
เช่น เหมาะสมกับงานและการเข้าถึงการศึกษาและบริการสุขภาพ
;และการเปลี่ยนผ่านการจัดตั้งค่ายผู้ลี้ภัย

เป็นกฎหมาย ประกาศและคำสั่ง กำหนดแนวคิดแยก
ของผู้ลี้ภัยชาวปาเลสไตน์จากพลเมืองชาวเลบานอน ค่ายผู้ลี้ภัย
สมบูรณ์เช่นความแตกต่างทางภูมิศาสตร์ปาเลสไตน์ ' บูรณาการป้องกัน
.
ในฐานะนักปรัชญา จอร์โจ agamben ( 1998 ) จะใส่มัน การผลิต
ชีวิตของผู้ลี้ภัย ' ' เปลือย ' E ชีวิตปล้นสิทธิใด ๆและค่า
E และ spatialisation ผ่านสถานประกอบการของค่ายไม่ได้
ใหม่ของเราครั้ง การขัดแย้งระหว่างกัน