All this the man knew. The old-time

All this the man knew. The old-timer on Sulphur Creek had told him about it the previous fall, and now he was appreciating the advice. Already all sensation had gone out of his feet. To build the fire he had been forced to remove his mittens, and the fingers had quickly gone numb. His pace of four miles an hour had kept his heart pumping blood to the surface of his body and to all the extremities. But the instant he stopped, the action of the pump eased down. The cold of space smote the unprotected tip of the planet, and he, being on that unprotected tip, received the full force of the blow. The blood of his body recoiled before it. The blood was alive, like the dog, and like the dog it wanted to hide away and cover itself up from the fearful cold. So long as he walked four miles an hour, he pumped that blood, willy-nilly, to the surface; but now it ebbed away and sank down into the recesses of his body. The extremities were the first to feel its absence. His wet feet froze the faster, and his exposed fingers numbed the faster, though they had not yet begun to freeze. Nose and cheeks were already freezing, while the skin of all his body chilled as it lost its blood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งหมดนี้คนรู้ว่า Old-timer บนครีกซัลเฟอร์มีบอกเกี่ยวกับฤดูใบไม้ร่วงก่อนหน้า และตอนนี้ เขาไม่ชื่นชมคำแนะนำ แล้วความรู้สึกทั้งหมดก็หายไปจากเท้าของเขา สร้างไฟ เขาก็ถูกบังคับให้เอา mittens ของเขา และมืออย่างรวดเร็วแล้ว numb เขาก้าวไมล์สี่ชั่วโมงได้เก็บเขาหัวใจสูบเลือดพื้นผิวของร่างกายของเขา และกระสับกระส่ายทั้งหมด แต่ทันทีที่เขาหยุด การดำเนินการของปั๊มที่บรรเทาลง คำแนะนำป้องกันของดาวเคราะห์ก็ตบเย็นพื้นที่ และ ในคำแนะนำที่ไม่มีการป้องกัน ได้รับแรงระเบิดเต็ม Recoiled เลือดของร่างกายของเขาก่อนที่จะ เลือดมีชีวิตอยู่ เช่นสุนัข และเหมือนสุนัข อยากจะเก็บซ่อน และปกปิดตัวเองจากเย็นน่ากลัว ตราบใดที่เขาเดินไมล์สี่อันชั่วโมง เขาสูบเลือดที่ willy-nilly พื้นผิว แต่ตอนนี้มันลดทำไป และจมลงใน recesses ของร่างกายของเขา กระสับกระส่ายที่ถูกครั้งแรกจะรู้สึกขาดความ เท้าเปียก froze เร็วขึ้น และนิ้วมือของเขาสัมผัส numbed เร็ว แม้ว่าพวกเขาไม่ได้เริ่มตรึง จมูกและแก้มได้แล้วแช่แข็ง ในขณะที่อาหารผิวของร่างกายของเขาเป็นมันแพ้เลือดของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดนี้คนที่รู้ว่า การตั้งเวลาเก่าซัลเฟอร์ครีกได้บอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ในฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมาและตอนนี้เขาได้รับการเห็นคุณค่าคำแนะนำ แล้วความรู้สึกที่ทุกคนจะได้ออกไปจากเท้าของเขา เพื่อสร้างไฟที่เขาถูกบังคับให้ถอดถุงมือของเขาและนิ้วมือได้หายไปอย่างรวดเร็วชา ก้าวของเขาสี่ไมล์ต่อชั่วโมงได้เก็บไว้ที่หัวใจของเขาเลือดสูบน้ำไปยังพื้นผิวของร่างกายของเขาและทุกขา แต่ทันทีที่เขาหยุดการกระทำของปั๊มปลดเปลื้องลง เย็นของพื้นที่โจมตีเคล็ดลับที่ไม่มีการป้องกันของดาวเคราะห์และเขาอยู่บนปลายที่ไม่มีการป้องกันที่ได้รับเต็มแรงระเบิด เลือดของร่างกายของเขาก่อนที่จะถอย เลือดยังมีชีวิตอยู่เช่นสุนัขและชอบสุนัขมันอยากจะซ่อนไปและครอบคลุมตัวเองขึ้นมาจากความกลัวความหนาวเย็น ตราบใดที่เขาเดินสี่ไมล์ต่อชั่วโมงเขาว่าเลือดสูบจำใจเพื่อให้พื้นผิว; แต่ตอนนี้มัน ebbed ไปและจมลงไปในหลืบของร่างกายของเขา ขาเป็นคนแรกที่รู้สึกว่าไม่มีตัวตน เท้าของเขาเปียกแช่แข็งได้เร็วขึ้นและนิ้วมือข​​องเขาสัมผัสชาได้เร็วขึ้นว่าพวกเขายังไม่ได้เริ่มที่จะแช่แข็ง จมูกและแก้มที่ถูกแช่แข็งอยู่แล้วในขณะที่ผิวของร่างกายของเขาทุกคนแช่เย็นในขณะที่มันสูญเสียเลือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดนี้เขารู้ดี จับเวลาเก่าที่ซัลเฟอร์ครี้กเคยบอกเขาเมื่อฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา และตอนนี้เขาก็ปรับคำแนะนำ แล้วเขาไม่รู้สึกออกไปจากเท้าของเขา เพื่อสร้างไฟ เขาก็ต้องถอดถุงมือออก และนิ้วมือก็แข็งชาไปอย่างรวดเร็วฝีเท้าของสี่ไมล์ต่อชั่วโมง ทำให้หัวใจเขาสูบฉีดเลือดไปยังพื้นผิวของร่างกายและแขนขาทั้งหมด แต่ทันทีที่เขาหยุด การสูบฉีดลง ความหนาวของพื้นที่ตีเคล็ดลับการป้องกันของดาวเคราะห์ และเขาอยู่ในที่ที่ไม่มีการป้องกันปลายได้รับแรงเต็มเป่า เลือดของร่างกายของเขามันหดหัวหนีไปก่อนแล้ว เลือดเป็นชีวิต ชอบสุนัขและชอบหมามันต้องการที่จะซ่อนและครอบคลุมตัวเองขึ้นจากความกลัว ตราบใดที่เขาเดินสี่ไมล์ต่อชั่วโมง เขาสูบที่เลือด willy ใจเพื่อพื้นผิว แต่ตอนนี้มัน ebbed และจมตัวลงสู่ส่วนลึกของร่างกาย แขนขาเป็นคนแรกที่รู้สึกถึงการขาดเลือด เท้าเปียกของเขาแข็งเร็วขึ้น และ ของเขา นิ้วมือชา เร็วขึ้นถึงแม้ว่าพวกเขายังไม่ได้เริ่มแข็ง จมูกและแก้มเขาหนาวจนแข็งไปแล้ว ในขณะที่ผิวหนังทั่วร่างทำให้มันเสียเลือดของมัน