Plaintiffs make three alternative c

Plaintiffs make three alternative contentions in support of their claim that the sum of $836.51 should be refunded to them. First, that the $4,467.00 found in the piano is not includable in gross income under Section 61 of the Internal Revenue Code. (26 U.S.C. § 61) Secondly, even if the retention of the cash constitutes a realization of ordinary income under Section 61, it was due and owing in the year the piano was purchased, 1957, and by 1964, the statute of limitations provided by 26 U.S.C. § 6501 had elapsed.

it had elapsed

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำให้โจทก์ทั้งสามโต้แย้งทางเลือกในการสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขาที่ผลรวมของ $ 836.51 ควรได้รับการคืนเงินให้กับพวกเขา ครั้งแรกที่ $ 4,467.00 พบในเปียโนไม่ได้เป็นที่รวมอยู่ในรายได้รวมตามมาตรา 61 ของประมวลรัษฎากรภายใน (26 USC § 61) ประการที่สองแม้ว่าการเก็บรักษาเงินสดถือว่าการก่อให้เกิดรายได้ปกติตามมาตรา 61 ก็คือครบกำหนดและเนื่องจากในปีที่เปียโนถูกซื้อ 1957 และปี 1964 ข้อ จำกัด ที่ได้รับจาก 26 USC § 6501 ที่ผ่านไป. มันก็ผ่านไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจทก์ให้สามข้อโต้แย้งทางเลือกในการสนับสนุนการเรียกร้องของพวกเขาว่าผลรวมของ $ 836.51 ควรจะคืนเงินให้เค้า ครั้งแรกที่ $ 4467.00 พบในเปียโนไม่ได้เป็น includable ในรายได้รวมตาม มาตรา 61 แห่ง ประมวลรัษฎากรภายใน ( 26 § U.S.C . 61 ) ประการที่สอง แม้ว่าการเก็บรักษาเงินสดถือเป็นการรับรู้รายได้ธรรมดา ตามมาตรา 61 ,มันเป็นเพราะ และเนื่องจากในปีเปียโนซื้อ 2500 และ 1964 , อายุความไว้โดย 26 U.S.C . §ทำงานผ่านไป


มันผ่านไป