เศรษฐกิจพอเพียงกับชุมชนของฉัน
เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงชี้แนะให้ชาวไทยปฏิบัติ เพื่อให้สามารถดำรงชีวิตได้โดยไม่เดือดร้อนมีความเป็นอยู่อย่างประมาณตน สามารถพึ่งพาตนเองได้ครอบครัว ได้ที่ใช้ชีวิตตามเศรษฐกิจพอเพียงมักเป็นครอบครัวที่สมาชิกสามารถอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ส่วนชุมชนใดที่มีผู้นำ และสมาชิกใช้ชีวิตอย่างพอเพียงและสามารถนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาพัฒนาชุมชนก็จะเป็นชุมชนที่เข้มแข็งและมั่นคงได้
ชุมชนของฉันเป็นชุมชนที่ค่อนข้างจะมีความก้าวหน้าวิถีชีวิตของชาวบ้านพัฒนาไปตามยุคสมัยเมื่อก่อนชาวบ้านบางส่วนทำเกษตรกรรม แต่ตอนนี้เลิกทำไปแล้วเพราะต้องประสบปัญหาต่างๆ ทั้งเรื่องดินฟ้าอากาศ และเรื่องเงินทองชาวบ้านมักหลงใหลไปตามกระแสของวัตถุนิยม และบริโภคนิยมโดยไม่คำนึงถึงฐานะ และรายได้ที่ตนมี สุดท้ายก็ต้องดิ้นรนหารายได้ให้เพียงพอกับค่าใช้จ่ายและหนี้สินที่ตามมา
จากการที่ชาวบ้านต้องดิ้นรนทำงานหาเงินเพื่อความสะดวกสบายของครอบครัว ทำให้การทำกิจกรรมร่วมกันในชุมชนลดลง เช่น การประชุมหมู่บ้าน ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญในการพัฒนาชุมชนแต่บางคนก็ไม่ได้มาประชุม จึงส่งผลให้ชุมชนขาดความสามัคคีและการร่วมมือกัน ทำให้ชุมชนไม่มีการพัฒนาไปในทางที่ควรจะเป็น
หลังจากนั้นผู้ใหญ่บ้านก็ได้ตระหนักถึงปัญหา และหาวิธีแก้ไขโดยการนำหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ ผู้ใหญ่บ้านได้แนะนำเกษตรกรทำการเกษตรแบบผสมผสาน และนำผลผลิตที่ได้มาแปรรูปเพื่อเพิ่มผลผลิตทางการเกษตรทำให้ชาวบ้านบางส่วนมีรายได้เพิ่มขึ้นจากการทำตรงนี้
ต่อมาชุมชนของฉันก็ได้รับงบประมาณโครงการ SML จากรัฐบาล ชาวบ้านช่วยกันระดมความคิดสุดท้ายจึงตกลงกันที่การผลิตน้ำดื่มโดยสร้างเป็นโรงงานเล็กๆ มีอุปกรณ์ที่ได้มาตรฐาน มีการส่งขายทั้งในและนอกหมู่บ้าน ชาวบ้านจะไม่ทำอะไรเกินตัวและทำกันอย่างพอเพียง ตามอัตภาพ ที่สำคัญคือ ต้องนำทรัพยากรที่มีอยู่มาใช้ให้เกิดประโยชน์ไม่ต้องไปพึ่งพาปัจจัยที่เราไม่ได้เป็นเจ้าของนอกจากนี้เมื่อมีเงินมามากขึ้นผู้ใหญ่บ้านยังได้จัดตั้งสหกรณ์ร้านค้าชุมชนเพื่อให้ชาวบ้านได้ร่วมหุ้นกันอีกด้วย
การร่วมกลุ่มของชาวบ้านในข้างตนเป็นการพัฒนาสมาชิกในชุมชนให้มีการสร้างชุมชนที่เข้มแข็งโดยนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ ทำให้มีความมั่นคงของหมูบ้านอย่างช้าๆแต่ยั่งยืนโดยมีความช่วยเหลือกันและกัน นึกถึงประโยชน์ของส่วนรวมก่อน สิ่งสำคัญมากและขาดไม่ได้ก็คือความสามัคคีซึ่งมีส่วนช่วยด้านความสัมพันธ์ทำให้ชุมชนของฉันมีการพัฒนาไปในทางที่ดีและเข้มแข็งมากขึ้นแต่อย่าลืมว่าทั้งหมดนี้จะต้องอยู่บนพื้นฐานของความพอเพียง
เศรษฐกิจของชุมชนอาจจะเป็นเพียงจุดเล็กๆเมื่อเปรียบเทียบกับเศรษฐกิจของประเทศแต่ฉันคิดว่าเศรษฐกิจของชุมชนมีความสำคัญมากเพราะเมื่อชาวบ้านในชุมชนรู้จักพึ่งพาตนเองและดำเนินชีวิตอยู่บนสายกลางดังที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงชี้แนะแล้วก็จะทำให้เศรษฐกิจของชุมชนดีขึ้นและจะทรงผลให้เศรษฐกิจของประเทศเติบโตมากขึ้น